Brug 828

De Buizenkolom is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Zuid. Dit vermoedelijke titelloze werk van André Volten werd in 1968 geplaatst bij de Merkelbach School, die toen twee jaar open was. De school aan de Arent Janszoon Ernststraat moest een overschot van leerlingen plaatsen in verband met de bevolkingstoename in Buitenveldert. Het beeld bestaat uit een stapeling van drie ongelijke kubussen. Die kubussen zijn gevuld met buizen die elkaar in lengte, in breedte en hoogte kruisen. De drie kubussen zijn uitgevoerd in wit (witachtig), oranje en zwart. Het beeld hield het langer vol dan de school. Deze ging in 2002 tegen de vlakte om plaats te maken voor een multifunctioneel centrum. Het beeld werd daarop verplaatst naar het Gijsbrecht van Aemstelpark. Een variant van de Buizenkolom staat aan de Noorderakerweg 2 te Amsterdam, ook bij een school. .

Brug 830 is een vaste brug in Amsterdam-Zuid, wijk Buitenveldert. Ze vormt, althans voor voetgangers, de verbinding tussen de Van Nijenrodeweg en het Gijsbrecht van Aemstelpark ter hoogte van de flats met als adres Teilingen. De voetgangersbrug is ontworpen door de Publieke Werken, die ook het ontwerp leverde voor een groot deel van het park. Bij die gemeentedienst was toen Dirk Sterenberg (en ook Dick Slebos) verantwoordelijk voor de bruggen. Deze brug komt dan ook van zijn (hun) hand. Alle bruggen van en naar het park hebben dezelfde opzet. Ook hier is een betonnen constructie neergelegd (op twee jukken met de van Sterenberg bekende V-vorm) met daarop metalen open groenen balustrades. Om het vallen in het onderliggende water van personen tegen te gaan is een reling gemaakt.

Ruiter (te paard) is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Zuid. Het beeld op sokkel is ontworpen/gemaakt door de beeldhouwer Floyd DeWitt, die een jaar eerder een beeldje getiteld Veulen had gemaakt voor Madurodam. Ruiter te paard zou het eerste beeld zijn, dat geplaatst werd in de wijk in ontwikkeling Buitenverldert. Het Algemeen Handelsblad van 16 februari 1968 besteedde aandacht aan dit beeld dat geplaatst werd in een nog naamloos park. Het langwerpige park langs de Van Nijenrodeweg was nog weinig aantrekkelijk voor een lange wandeling, mede door het rechthoekige ontwerp (langs een liniaal getrokken). Alleen een grote verkeersbrug werd aantrekkelijk gevonden. De schrijver legde wel een verbinding met de beelden uit de eerder gebouwde wijken, met name het werk van Hildo Krop uit de jaren twintig. Een soortgelijk beeld van DeWitt stond tussen 1978 en 1985 in het Darwinplantsoen; het beeld verdween toen spoorloos. Het beeld is in de grondplaat gesigneerd.

Brug 827 oftewel Skylerbrug is een vaste brug in Amsterdam-Zuid, wijk Buitenveldert. De brug is gelegen over een ringsloot rond het centrale deel van het Gijsbrecht van Aemstelpark, dat door die sloot afgescheiden is van de woonwijk ten zuiden van het park richting Van Nijenrodeweg. Brug 827 is één van de vier bruggen die die verbinding verzorgen. Deze bruggen zijn net als de andere voetbruggen rond het park ontworpen door Dirk Sterenberg in samenwerking met of voor de Dienst der Publieke Werken. Alle bruggen van en naar het park hebben dezelfde opzet. Ook hier is een betonnen constructie neergelegd (op twee jukken met de van Sterenberg bekende V-vorm) met daarop metalen open groenen balustrades. Om het vallen in het onderliggende water van personen tegen te gaan is een reling gemaakt. De brug is een broertje van brug 825 (oostelijk) en brug 830 (westelijk) over dezelfde watergang.

Brug 832 is een vaste brug in Amsterdam-Zuid, wijk Buitenveldert. De brug is gelegen over een ringsloot rond het centrale deel van het Gijsbrecht van Aemstelpark, dat door die sloot afgescheiden is van de woonwijk ten noorden van het park en het Gelderlandplein. Om dat centrale deel ligt behalve die ringsloot ook een voetpad aan de noordkant genaamd De Kamp (vernoemd naar een landgoed bij Neede). Vanuit De Kamp lopen drie bruggen het park in. Deze bruggen zijn net als de andere voetbruggen ontworpen door Dirk Sterenberg in samenwerking met of voor de Dienst der Publieke Werken. Alle bruggen van en naar het park hebben dezelfde opzet. Ook hier is een betonnen constructie neergelegd (op twee jukken met de van Sterenberg bekende V-vorm) met daarop metalen open groenen balustrades. Om het vallen in het onderliggende water van personen tegen te gaan is een reling gemaakt.

Brug 829 is een vaste brug in Amsterdam-Zuid, wijk Buitenveldert. Ze vormt, althans voor voetgangers, de verbinding tussen de Buitenveldertselaan en het Gijsbrecht van Aemstelpark. De voetgangersbrug is ontworpen door de Publieke Werken, die ook het ontwerp leverde voor een groot deel van het park. Bij die gemeentedienst was toen Dirk Sterenberg (en ook Dick Slebos) verantwoordelijk voor de bruggen. Deze brug komt dan ook van zijn Sterenbergs hand. Alle bruggen van en naar het park hebben dezelfde opzet. Ook hier is een betonnen constructie neergelegd op een juk met de van Sterenberg bekende V-vorm. Het is de enige brug in het park met maar een pijler. De metalen open balustrades zijn groen geschilderd.

Het Gijsbrecht van Aemstelpark is een stadspark in Buitenveldert in Amsterdam-Zuid. Het park ligt langs de Van Nijenrodeweg en strekt zich uit tussen de Amstelveenseweg en de Europaboulevard. Het park werd in 1963 vernoemd naar Gijsbrecht van Aemstel. Het park werd in 1987 ingedeeld bij stadsdeel Buitenveldert, tussen 1998 en 2010 was dit Zuideramstel. Sinds 2010 valt het park onder stadsdeel Amsterdam-Zuid. De paden in het park hebben de namen: Twikkel, Cannenburg, Hunneschans, De Kamp, Enzerinck met het Ontmoetingseiland, Hinderstein en Moersbergen. Het park werd voltooid in 1968.

Buitenveldert is een wijk gelegen in het stadsdeel Zuid in Amsterdam, in de Nederlandse provincie Noord-Holland. De naam is ontleend aan de gelijknamige buurtschap aan de Amstelveenseweg, ter hoogte van de Begraafplaats Buitenveldert. De buurtschap lag in de Binnendijkse Buitenvelderse polder, tussen de Amstel aan de oostzijde en de Amstelveenseweg aan de westzijde. Ten westen van de Amstelveenseweg bevindt zich de uitgeveende Buitendijkse Buitenvelderse polder.

De Gwijde van Henegouwenbrug (brug 805) is een Kunstwerk in Amsterdam-Zuid. De brug stamt uit 1960/1962 toen architect Dirk Sterenberg bij de Dienst der Publieke Werken werkte. Hij mocht alle voet- en fietsbruggen in het Gijsbrecht van Aemstelpark ontwerpen en zelfs het Ontmoetingseiland inrichten. Voor de Buitenveldertselaan die het park in twee delen snijdt ontwierp hij in dezelfde periode een bijzonder grote duiker onder Brug 804. Voor de overspanning van (de waterstroom in) het Gijsbrecht van Aemstelpark moest hij qua grootte iets ontwerpen van een andere orde. De brug overspant niet alleen de afwateringstocht, maar ook twee platforms die het mogelijk maken van het ene deel van het park naar het andere te geraken, zowel noordelijk als zuidelijk van de waterstroom. In aanvulling daarop moesten er vier trappen komen die voetgangers de gelegenheid gaven om in en uit het park naar de Buitenveldertsebaan te komen (al was het park nog niet geheel ingericht). Over de overspanning van plateaus en water gaan voetpaden, fietspaden, rijdekken en in eerste instantie een brede middenberm. Vanwege de breedte werden er twee uitsparingen in het brugdek gehouden, zodat daglicht de onderdoorgang kon bereiken. Bij het ontwerp werd rekening gehouden met het kunnen dragen van een ontworpen metrolijn. In 1989 en 1990 werd in de middenberm en middenstrook op de brug een tram/sneltrambaan aangelegd waar de brug gezien de oorspronkelijke gedachte metrolijn sterk genoeg voor was. Het betonnen geheel wordt gedragen door een betonnen paalfundering en tussen de landhoofden nog twee series van brugpijlers. De brugpijlers van de rijdekken hebben de vorm van sculpturen, Sterenberg was ook kunstenaar; die van de trambaan zijn eenvoudiger uitgevoerd. Ook bijzonder is de afwerking van leuningen. Op de overspanningen staan brugleuning die sterk doen denken aan die van brug 804 en de bruggen die Sterenberg ontwierp voor de Cornelis Lelylaan. De leuningen aan de onderdoorvoer liet hij lijken op de brugleuningen van de voetbruggen in het park; alleen zijn ze hier in blauw uitgevoerd en in het park groen. Korstmossen laten echter dat kleurverschil langzaam verdwijnen. De brug ging vanaf oplevering naamloos door het leven. In 2014 bereikte de gemeente Amsterdam het verzoek de brug te vernoemen naar Gwijde van Henegouwen, hetgeen werd ingewilligd. De naamgeving vond plaats voordat de gemeente de Amsterdamse bevolking in 2016 verzocht met namen te komen om bruggen te kunnen duiden in de Basisregistratie Adressen en Gebouwen. De naam werd mede gehonoreerd omdat Gwijde van Henegouwen Amsterdam haar stadsrechten gaf, nog geen vernoeming had binnen Amsterdam en qua belangrijkheid boven Gijsbrecht van Aemstel stond (de brug gaat over het park). Tot slot zijn in de buurt van deze brug straten en pleinen vernoemd naar baljuwen en heren van Aemstel.

Brug 826 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuid. Deze betonnen voetbrug is gelegen in Enzerinck, een voetpad dat het Gijsbrecht van Aemstelpark van oost naar west doorsnijdt. Brug 826 landt op het westen van het Ontmoetingseiland in dat park. De brug is rond 1961 ontworpen door architect Dirk Sterenberg, op dat moment werkend bij en voor de bruggendienst van de Dienst der Publieke Werken. Hij kreeg de eer ontwerpen te maken voor alle toe- en uitgangen van genoemd park en kon hiermee een forse bijdrage leveren in zijn eindtotaal van 173 bruggen (gegevens 2008) voor Amsterdam. Rondom genoemd Ontmoetingseiland werden vier bruggen verlangd welke alle hetzelfde stramien meekregen. Een V-vormige overspanning met daarop groen geschilderde leuningen met een witte balustrade. Overigens was Sterenberg deels verantwoordelijk voor het ontwerp van het Ontmoetingseiland.

De Buitenveldertselaan is een straat in Amsterdam door Buitenveldert die het stadsdeel Zuid met Amstelveen verbindt.

Herdenkingsmonument, ook wel Herdenken en herinnering, is een artistiek kunstwerk in het Gijsbrecht van Amstelpark, Buitenveldert, Amsterdam-Zuid. Het beeld van kunstenaar Mischa Rakier (geboren Delft 1970) is in 2014 geplaatst na een opdracht van de gemeente Amsterdam en het Stadsdeel Zuid. Het 4 en 5 mei comité hield vanaf de opening van het park op het Ontmoetingseiland haar jaarlijkse dodenherdenking. Daartoe werd zelfs een meidoorn geplaatst om de plaats te markeren. In de 21e eeuw bleek dat die meidoorn onvoldoende groeimogelijkheden op het stenen plein had en werd in overleg met het comité verplaatst naar het Bloemeneiland. Het park kent zelf geen "oorlogsverleden" dus het beeld past in de ruimere definitie van het herdenken van alle Nederlandse oorlogsslachtoffers of omgekomen sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Het herdenkingsteken is gemaakt van keramisch gepareld roestvast staal en heeft de vorm van een liggende diamant. Die bewerking zorgt ervoor dat het staal enigszins mat is. Het achthoekige kunstwerk ligt op een ondergrond waarop ook een achthoek te zien is en die verwerkt is in de strikt vierkanten ontwerpen van het plein en de betegeling daarvan; zelfs de bankjes op het eiland voldoen aan dat patroon. Het ligt daarbij op de plaats waar Dirk Sterenberg (mede-ontwerper van het eiland) ooit een kiosk liet bouwen, die echter door brand verloren ging. Het beeld is voorzien van de tekst If you could remember what I remember you would understand. Die tekst sprak Elie Wiesel uit toen hij de Nobelprijs voor de Vrede op 10 december 1986 in Oslo kreeg overhandigd.