Buizenkolom

Brug 828 is een vaste brug in Amsterdam-Zuid, wijk Buitenveldert. De brug is gelegen over een ringsloot rond het centrale deel van het Gijsbrecht van Aemstelpark, dat door die sloot afgescheiden is van de woonwijk ten noorden van het park en het Gelderlandplein. Om dat centrale deel ligt behalve die ringsloot ook een voetpad aan de noordkant genaamd De Kamp (vernoemd naar een landgoed bij Neede). Vanuit De Kamp lopen drie bruggen het park in. Deze bruggen zijn net als de andere voetbruggen ontworpen door Dirk Sterenberg in samenwerking met of voor de Dienst der Publieke Werken. Alle bruggen van en naar het park hebben dezelfde opzet. Ook hier is een betonnen constructie neergelegd (op twee jukken met de van Sterenberg bekende V-vorm) met daarop metalen open groenen balustrades. Om het vallen in het onderliggende water van personen tegen te gaan is een reling gemaakt. De brug is een broertje van brug 832 die even oostelijker ligt over dezelfde watergang.

Brug 827 oftewel Skylerbrug is een vaste brug in Amsterdam-Zuid, wijk Buitenveldert. De brug is gelegen over een ringsloot rond het centrale deel van het Gijsbrecht van Aemstelpark, dat door die sloot afgescheiden is van de woonwijk ten zuiden van het park richting Van Nijenrodeweg. Brug 827 is één van de vier bruggen die die verbinding verzorgen. Deze bruggen zijn net als de andere voetbruggen rond het park ontworpen door Dirk Sterenberg in samenwerking met of voor de Dienst der Publieke Werken. Alle bruggen van en naar het park hebben dezelfde opzet. Ook hier is een betonnen constructie neergelegd (op twee jukken met de van Sterenberg bekende V-vorm) met daarop metalen open groenen balustrades. Om het vallen in het onderliggende water van personen tegen te gaan is een reling gemaakt. De brug is een broertje van brug 825 (oostelijk) en brug 830 (westelijk) over dezelfde watergang.

Brug 832 is een vaste brug in Amsterdam-Zuid, wijk Buitenveldert. De brug is gelegen over een ringsloot rond het centrale deel van het Gijsbrecht van Aemstelpark, dat door die sloot afgescheiden is van de woonwijk ten noorden van het park en het Gelderlandplein. Om dat centrale deel ligt behalve die ringsloot ook een voetpad aan de noordkant genaamd De Kamp (vernoemd naar een landgoed bij Neede). Vanuit De Kamp lopen drie bruggen het park in. Deze bruggen zijn net als de andere voetbruggen ontworpen door Dirk Sterenberg in samenwerking met of voor de Dienst der Publieke Werken. Alle bruggen van en naar het park hebben dezelfde opzet. Ook hier is een betonnen constructie neergelegd (op twee jukken met de van Sterenberg bekende V-vorm) met daarop metalen open groenen balustrades. Om het vallen in het onderliggende water van personen tegen te gaan is een reling gemaakt.

Brug 830 is een vaste brug in Amsterdam-Zuid, wijk Buitenveldert. Ze vormt, althans voor voetgangers, de verbinding tussen de Van Nijenrodeweg en het Gijsbrecht van Aemstelpark ter hoogte van de flats met als adres Teilingen. De voetgangersbrug is ontworpen door de Publieke Werken, die ook het ontwerp leverde voor een groot deel van het park. Bij die gemeentedienst was toen Dirk Sterenberg (en ook Dick Slebos) verantwoordelijk voor de bruggen. Deze brug komt dan ook van zijn (hun) hand. Alle bruggen van en naar het park hebben dezelfde opzet. Ook hier is een betonnen constructie neergelegd (op twee jukken met de van Sterenberg bekende V-vorm) met daarop metalen open groenen balustrades. Om het vallen in het onderliggende water van personen tegen te gaan is een reling gemaakt.

Het Gijsbrecht van Aemstelpark is een stadspark in Buitenveldert in Amsterdam-Zuid. Het park ligt langs de Van Nijenrodeweg en strekt zich uit tussen de Amstelveenseweg en de Europaboulevard. Het park werd in 1963 vernoemd naar Gijsbrecht van Aemstel. Het park werd in 1987 ingedeeld bij stadsdeel Buitenveldert, tussen 1998 en 2010 was dit Zuideramstel. Sinds 2010 valt het park onder stadsdeel Amsterdam-Zuid. De paden in het park hebben de namen: Twikkel, Cannenburg, Hunneschans, De Kamp, Enzerinck met het Ontmoetingseiland, Hinderstein en Moersbergen. Het park werd voltooid in 1968.

Ruiter (te paard) is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Zuid. Het beeld op sokkel is ontworpen/gemaakt door de beeldhouwer Floyd DeWitt, die een jaar eerder een beeldje getiteld Veulen had gemaakt voor Madurodam. Ruiter te paard zou het eerste beeld zijn, dat geplaatst werd in de wijk in ontwikkeling Buitenverldert. Het Algemeen Handelsblad van 16 februari 1968 besteedde aandacht aan dit beeld dat geplaatst werd in een nog naamloos park. Het langwerpige park langs de Van Nijenrodeweg was nog weinig aantrekkelijk voor een lange wandeling, mede door het rechthoekige ontwerp (langs een liniaal getrokken). Alleen een grote verkeersbrug werd aantrekkelijk gevonden. De schrijver legde wel een verbinding met de beelden uit de eerder gebouwde wijken, met name het werk van Hildo Krop uit de jaren twintig. Een soortgelijk beeld van DeWitt stond tussen 1978 en 1985 in het Darwinplantsoen; het beeld verdween toen spoorloos. Het beeld is in de grondplaat gesigneerd.

Buitenveldert is een wijk gelegen in het stadsdeel Zuid in Amsterdam, in de Nederlandse provincie Noord-Holland. De naam is ontleend aan de gelijknamige buurtschap aan de Amstelveenseweg, ter hoogte van de Begraafplaats Buitenveldert. De buurtschap lag in de Binnendijkse Buitenvelderse polder, tussen de Amstel aan de oostzijde en de Amstelveenseweg aan de westzijde. Ten westen van de Amstelveenseweg bevindt zich de uitgeveende Buitendijkse Buitenvelderse polder.

Brug 826 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuid. Deze betonnen voetbrug is gelegen in Enzerinck, een voetpad dat het Gijsbrecht van Aemstelpark van oost naar west doorsnijdt. Brug 826 landt op het westen van het Ontmoetingseiland in dat park. De brug is rond 1961 ontworpen door architect Dirk Sterenberg, op dat moment werkend bij en voor de bruggendienst van de Dienst der Publieke Werken. Hij kreeg de eer ontwerpen te maken voor alle toe- en uitgangen van genoemd park en kon hiermee een forse bijdrage leveren in zijn eindtotaal van 173 bruggen (gegevens 2008) voor Amsterdam. Rondom genoemd Ontmoetingseiland werden vier bruggen verlangd welke alle hetzelfde stramien meekregen. Een V-vormige overspanning met daarop groen geschilderde leuningen met een witte balustrade. Overigens was Sterenberg deels verantwoordelijk voor het ontwerp van het Ontmoetingseiland.

Brug 829 is een vaste brug in Amsterdam-Zuid, wijk Buitenveldert. Ze vormt, althans voor voetgangers, de verbinding tussen de Buitenveldertselaan en het Gijsbrecht van Aemstelpark. De voetgangersbrug is ontworpen door de Publieke Werken, die ook het ontwerp leverde voor een groot deel van het park. Bij die gemeentedienst was toen Dirk Sterenberg (en ook Dick Slebos) verantwoordelijk voor de bruggen. Deze brug komt dan ook van zijn Sterenbergs hand. Alle bruggen van en naar het park hebben dezelfde opzet. Ook hier is een betonnen constructie neergelegd op een juk met de van Sterenberg bekende V-vorm. Het is de enige brug in het park met maar een pijler. De metalen open balustrades zijn groen geschilderd.

Herdenkingsmonument, ook wel Herdenken en herinnering, is een artistiek kunstwerk in het Gijsbrecht van Amstelpark, Buitenveldert, Amsterdam-Zuid. Het beeld van kunstenaar Mischa Rakier (geboren Delft 1970) is in 2014 geplaatst na een opdracht van de gemeente Amsterdam en het Stadsdeel Zuid. Het 4 en 5 mei comité hield vanaf de opening van het park op het Ontmoetingseiland haar jaarlijkse dodenherdenking. Daartoe werd zelfs een meidoorn geplaatst om de plaats te markeren. In de 21e eeuw bleek dat die meidoorn onvoldoende groeimogelijkheden op het stenen plein had en werd in overleg met het comité verplaatst naar het Bloemeneiland. Het park kent zelf geen "oorlogsverleden" dus het beeld past in de ruimere definitie van het herdenken van alle Nederlandse oorlogsslachtoffers of omgekomen sinds het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Het herdenkingsteken is gemaakt van keramisch gepareld roestvast staal en heeft de vorm van een liggende diamant. Die bewerking zorgt ervoor dat het staal enigszins mat is. Het achthoekige kunstwerk ligt op een ondergrond waarop ook een achthoek te zien is en die verwerkt is in de strikt vierkanten ontwerpen van het plein en de betegeling daarvan; zelfs de bankjes op het eiland voldoen aan dat patroon. Het ligt daarbij op de plaats waar Dirk Sterenberg (mede-ontwerper van het eiland) ooit een kiosk liet bouwen, die echter door brand verloren ging. Het beeld is voorzien van de tekst If you could remember what I remember you would understand. Die tekst sprak Elie Wiesel uit toen hij de Nobelprijs voor de Vrede op 10 december 1986 in Oslo kreeg overhandigd.

Het Ontmoetingseiland is een deel van het Gijsbrecht van Aemstelpark in Buitenveldert, Amsterdam-Zuid. Het puur vierkante eiland werd voorgeschreven door landschapsarchitect Wim Boer (W.C.J. Boer). Hij, voorstander van architectuurstroming nieuwe zakelijkheid, maakte een ontwerp met veel steen en in strak ontwerp, dat afweek van de toen gangbare inrichting van pleinen en parken in de Engelse stijl. Deze groenstrook in Zuid is functioneel ingericht. Zijn ontwerp deed er overigens tien jaar over om gerealiseerd te worden; tekort aan financiën, tot aan een bouwstop toe, leiden er toe dat het park pas in 1968 opgeleverd werd. Daarbij werd het ontwerp aangepast door de Dienst der Publieke Werken. Het Ontmoetingseiland is een van de drie rechthoekige blokken die in het park zijn terug te vinden; de andere twee heten Recreatie-eiland en het Bloemeneiland. Binnen de Dienst PW waren twee architecten verantwoordelijk voor de inrichting van het Ontmoetingseiland. Ten eerste was daar Dirk Sterenberg, normaliter als opvolger van Piet Kramer verantwoordelijk voor de bouw van bruggen; hij mocht zijn fantasie de vrije loop laten bij inrichting van de eilanden. Het Ontmoetingseiland werd zoals gebruikelijk in Nieuwe Zakelijkheid opgedeeld in vierkanten, die in de betegeling van het eiland was terug te vinden. Opmerkelijk daarbij was dat de looproute van oost naar west daarbij goed op elkaar aansloten, terwijl de looproute van noord naar zuid dat juist niet deed. Men moest als wandelend en fietsend het eiland schuin oversteken. De plaatsen waar de zitbankjes, ontworpen door Aldo van Eyck, de tweede architect, werden zo geplaatst dat ze in het vierkante model van en het eiland passen. In die strak vierkanten opzet liet Sterenberg twee ronde vormen zetten: een kiosk met een vloeiend dak en een rond verhoogd podium. Tevens werd toegevoegd een plek waar het 4-5 meicomité elk jaar haar herdenking kon houden. In de loop der jaren werd het park steeds verder aangepast aan nieuwe wensen. De kiosk verdween al snel, ze brandde af. Er kwam een noord-zuidlopend fietspad over het eiland. De in het vierkant gelegde betegeling werd opgeofferd ten faveure van een diagonaal gelegd patroon. Er kwam voorts een meidoorn voor de herdenkingsdiensten. In 2003 was alleen de basisvorm nog aanwezig in het verwaarloosd park. Het park werd door Stadsdeel Zuideramstel onder de loep genomen in overleg met het wijkopbouwcentrum, winkelcentrum Gelderlandplein, Vrienden van het Aemstelpark, 4-en 5-mei comité en omwonenden. De conclusie uit de gesprekken was dat er eigenlijk teruggekeerd moest worden naar het originele ontwerp om het plein lichter en overzichtelijker te maken. Vervolgens werd men geconfronteerd met een fusie van stadsdelen (Oud-Zuid en Zuideramstel) en werd het park op de lijst gezet van mogelijk rijksmonument, hetgeen het in 2015 werd. Voorts was het fietspad onderdeel geworden van Hoofdnet Fiets. Alles leidde ertoe dat er een nieuw ontwerp gemaakt moest worden. Een heikelpunt daarbij werd de eerder geplante herdenkingsboom, die in al dat steen niet de juiste groeiomstandigheden had meegekregen. Verplaatsing was noodzakelijk, er werd overeengekomen de boom te verplanten naar het Bloemeneiland. Er kwamen voorts de volgende aanpassingen: Het vierkante patroon kwam terug in het gebruik van 30x30 cm grote tegels; het fietspad werd aangelegd als lint in de rode kleur, ook al terug te vinden in het origineel ontwerp; moderne lantaarns werden vervangen door de armaturen van Friso Kramer uit eindjaren vijftig; de bankjes van Van Eyck bleken niet makkelijk te zitten en kwamen alle op een verhoginkje te staan. het podium, dat afbrokkelde, werd hersteld; afbraak en vervanging bleek door het stevige fundament niet mogelijk. In 2014 werden de laatste wensen vervuld. Angie Abbink mocht haar Levensboom (laten) plaatsen zodat het podium een overkapping kreeg; Mischa Rakier kon Herdenken en herinnering plaatsen op de fundamenten van de kiosk. Het eiland is met de overige delen verbonden door middel van vier bruggen: de noordelijke brug 831, de oostelijke brug 824 (naar Bloemeneiland), de zuidelijke brug 825 en de westelijke brug 826, alle ontworpen door Sterenberg.

Brug 825 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuid. Deze betonnen voet- en fietsbrug is gelegen in een zijpad van de Van Nijenrodeweg, die naar het Gijsbrecht van Aemstelpark voert. Brug 825 leidt naar het Ontmoetingseiland in dat park. De brug is ontworpen door architect Dirk Sterenberg, die op dat moment werkte bij of voor de bruggendienst van de Dienst der Publieke Werken. Hij kreeg de eer ontwerpen te maken voor alle toe- en uitgangen van genoemd park en kon hiermee een forse bijdrage leveren in zijn eindtotaal van 173 bruggen (gegevens 2008) voor Amsterdam. Rondom genoemd Ontmoetingseiland werden vier bruggen verlangd welke alle hetzelfde stramien meekregen. Een V-vormige overspanning met daarop groen geschilderde leuningen met een witte balustrade. Overigens was Sterenberg deels verantwoordelijk voor het ontwerp van het Ontmoetingseiland.