Zonder titel (Cees Langendorff)

Goede verzorging van een zwerfsteen is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Zuid. Deze schepping van Peter Breed uit 1988 bestaat uit een in het water staande granieten sokkel met een metalen waterleiding waaruit water stroomt op een zwerfkei, verbonden aan de sokkel. Het vormt een van de beelden die de Vrije Universiteit Amsterdam in de loop der jaren aanschafte. Het werd geplaatst in een siervijver ten zuidoosten van de campus. Ze ligt daarbij in de omgeving van brug 804. Eigenlijk was het uitsluitend een fonteintje van waterleiding en sokkel. Echter de fontein kon niet direct geplaatst worden vanwege broedende eenden. Breed ging op vakantie en vond in de Pyreneën een zwerfkei; hij was daar toen mee bezig. Het werd toegevoegd aan de uiteindelijk fontein toen het eendennest uitgebroed was. De pomp van de fontein (origineel een zwengelpomp) is diep in het water geplaatst zodat de fontein ook in de winter blijft spuiten. Slechts een enkele keer zijn ijspegels te zien geweest aan de fontein. Het beeld maakte enige tijd deel uit van de Beeldenroute Buitenveldert. Plaatsing van het beeld is een gevolg van de 1% -regeling, waarbij 1% van de bouwsom van nieuwe of gerestaureerde gebouwen bestemd werd voor kunst in de openbare ruimte. De Vu had daartoe een aparte commissie benoemd Commissie Milieu Verrijking en Aankleding, later Exposorium.

Brug 804 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuid. De brug die over een ondergrondse duiker ligt, ligt in de Buitenveldertselaan over een afwateringstocht. De brug stamt uit 1961 is in het rijdek nauwelijks herkenbaar als brug. Dit komt mede omdat ze in de lengte dus alleen over de duiker ligt, terwijl ze ruim 62 meter breed is. Al het verkeer dat over de brug gaat is gescheiden. Er zijn voetpaden (2 × ruim 5 meter), fietspaden (2 × 3,6 m), rijweg 2 × 7,5 m) en een scheiding (2 × 2,7 m) waarin de trambaan ligt. Het object is van gewapend beton. De landhoofden zijn bekleed met breuksteen van basalt en volkaniet. Opvallend is dat de brugleuning aan de westelijke zijde doorloopt langs het water van de afwateringstocht, die ten westen van de Buitenvelderstelaan een hoek van 90 graden maakt en even parallel loopt met die laan. De brug is een ontwerp van Dirk Sterenberg van de Dienst der Publieke Werken die meer dan 170 bruggen voor Amsterdam zou ontwerpen. De eerder genoemde leuningen vertonen gelijkenis met de bruggen die Sterenberg ontwierp voor de Cornelis Lelylaan in Amsterdam-West. Op 22 september 1961 ging de eerste houten heipaal de grond in; in april 1962 was de duiker klaar.

De Andrieskerk is het kerkgebouw van De Christengemeenschap aan de Arent Janszoon Ernststraat 869 in de wijk Buitenveldert in Amsterdam. De kerk is in 1971 gebouwd in de organische architectuur-stijl, naar ontwerp van architect H.W.M. Hupkes. Hupkes lichtte het ontwerp al in 1969 toe; hij wilde af van rechte lijnen en rechthoekige vensters; hij liet zich meer inspireren door kristallen en wilde de menselijke maat terug. Het dak werd afgewerkt met koperen platen, zodat het na verloop van tijd groen zou uitslaan. Binnen is er achter het altaar een grote wandschildering waarin dood en opstanding verbeeld worden. De ramen zijn van de Duitse glaskunstenaar Udo Zembok. In 2013 werd het gebouw benoemd tot gemeentelijk monument.

A.J. Ernststraat is een tramhalte van de Amsterdamse tram en voorheen sneltramhalte van de Amsterdamse metro in de wijk Buitenveldert in het stadsdeel Zuid. Op de halte stoppen tramlijnen 5 en 25. Van 1990 tot 2019 stopte hier ook sneltram 51. De halte ligt in de middenberm van de Buitenveldertselaan bij de Arent Janszoon Ernststraat en heeft twee zijperrons. Tot 3 maart 2019 was er een 65 meter lang hoog gedeelte voor lijn 51 en een 30 meter lang laag gedeelte voor lijn 5.

De Boelelaan / VU is een tramhalte van de Amsterdamse tram en voorheen ook een sneltramhalte van de Amsterdamse metro in stadsdeel Zuid. De huidige halte ligt in een keerlus ten noorden van de De Boelelaan, een lus die in 2011 geopend is. Tot 2020 lag er een halte met deze naam aan de doorgaande trambaan in de middenberm van de Buitenveldertselaan. Die laatste bestond sinds 1990.

Het Hoofdgebouw van de Vrije Universiteit Amsterdam is een gebouw uit 1974 aan de De Boelelaan in Amsterdam, gelegen in de wijk Buitenveldert.

Zuideramstel was van 1998 tot 2010 een stadsdeel van de gemeente Amsterdam in de Nederlandse provincie Noord-Holland. Per 1 mei 2010 is het opgegaan in het nieuwe stadsdeel Amsterdam-Zuid. Het stadsdeel werd in 1998 gevormd door een fusie van de stadsdelen Rivierenbuurt en Buitenveldert, met toevoeging van de Prinses Irenebuurt (die tot 1998 deel uitmaakte van het Stadsdeel Zuid). Ook de Zuidas maakte deel uit van dit stadsdeel. Op 1 januari 2007 telde dit stadsdeel 46.784 inwoners.

Azusa theologische hogeschool was een Nederlandse theologische hogeschool en het opleidingsinstituut van de Verenigde Pinkster- en Evangeliegemeenten (VPE). De hogeschool fuseerde in 2010 met de Christelijke Hogeschool Windesheim.

De doos is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Zuid, Buitenveldert. De ontwerper van het metershoge beeld is Jeroen Henneman. Het werk lijkt op vroegere resultaten van zijn uitwerking van het thema doos. Hennemans eerdere beelden van dozen hebben een kleinere afmeting: Doos 2 uit 1996 is 75 cm hoog. Doos 3 uit 1998 is 82 cm hoog en heeft ook diepte Doos 4 uit 2008 is 70 cm hoog. Doos 5 dateert van 2007 en is 80 cm hoog Doos 2009 is 35 cm hoog In het kader van ArtZuid 2017 werd een veel grotere doos neergezet aan de De Boelelaan ter hoogte van de keerlus van de tramlijn 24 en dan ook nog 16. Ook hier is sprake van een (bijna) tweedimensionale weergave van een in wezen driedimensionaal object. Henneman noemt het zelf "een staande tekening". De contouren van de doos staan echter niet op papier, maar worden door de lucht (en omgeving) gedragen. Henneman geeft aan deze doos alleen de ribben mee en de buitenlijnen van de geopende deksel. In de periode juni 2018 tot en met mei 2019 is het beeld verplaatst van het grasveld naar het dak van een appartementencomplex op de hoek van de Parnassusweg en De Boelelaan/De Boelegracht.

De Vrije Universiteit Amsterdam (afgekort VU) is een brede onderzoeks- en onderwijsuniversiteit in Amsterdam. De VU is een van de twee universiteiten in Amsterdam, de andere is de Universiteit van Amsterdam (UvA). In 2022-2023 telde de VU 31.761 studenten. De VU had een eigen academisch ziekenhuis, het VU medisch centrum (VUmc), dat in 2018 opgegaan is in het Amsterdam UMC. Het VU-complex is gevestigd aan de De Boelelaan in Buitenveldert, nabij de Zuidas. De VU is een bijzondere universiteit: zij gaat niet uit van de overheid, maar van de Stichting VU die de bestuurlijke koepel vormt boven de Vrije Universiteit Amsterdam. Deze stichting gaat op haar beurt uit van de VU-Vereniging, met de statutaire naam Vereniging voor christelijk hoger onderwijs, wetenschappelijk onderzoek en patiëntenzorg. De Wet op het hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek spreekt dan ook van "de bijzondere universiteit te Amsterdam, uitgaande van de Vereniging voor christelijk hoger onderwijs, wetenschappelijk onderzoek en patiëntenzorg". De vereniging is in 1879 opgericht om de stichting van de VU mogelijk te maken. De VU werd gesticht als protestants-christelijke universiteit. Het klassieke motto van de universiteit luidt Auxilium nostrum in nomine Domini, ofwel: 'Onze hulp is in de naam des Heren'. Tot 2023 werden deze woorden ter opening van officiële bijeenkomsten (opening academisch jaar, dies natalis, promoties) standaard als votum uitgesproken.

De Amsterdam International Community School (AICS), is een school in Amsterdam. Ze biedt zowel basisonderwijs (Primary education) als middelbaar onderwijs (Secondary education) met de mogelijkheid om het IB-diploma te behalen. De school is volledig Engelstalig. Naast het zich ontwikkelende aanbod van tweetalig onderwijs in de regio is het de derde in Amsterdam / Amstelveen opgerichte internationale school. De Amsterdam International Community School is opgericht in 2003. Ze was van 2007 tot en met 2021 gevestigd in de Prinses Irenestraat in Amsterdam-Zuid en daarna aan de Arent Janszoon Ernststraat in Buitenveldert.

De Gwijde van Henegouwenbrug (brug 805) is een Kunstwerk in Amsterdam-Zuid. De brug stamt uit 1960/1962 toen architect Dirk Sterenberg bij de Dienst der Publieke Werken werkte. Hij mocht alle voet- en fietsbruggen in het Gijsbrecht van Aemstelpark ontwerpen en zelfs het Ontmoetingseiland inrichten. Voor de Buitenveldertselaan die het park in twee delen snijdt ontwierp hij in dezelfde periode een bijzonder grote duiker onder Brug 804. Voor de overspanning van (de waterstroom in) het Gijsbrecht van Aemstelpark moest hij qua grootte iets ontwerpen van een andere orde. De brug overspant niet alleen de afwateringstocht, maar ook twee platforms die het mogelijk maken van het ene deel van het park naar het andere te geraken, zowel noordelijk als zuidelijk van de waterstroom. In aanvulling daarop moesten er vier trappen komen die voetgangers de gelegenheid gaven om in en uit het park naar de Buitenveldertsebaan te komen (al was het park nog niet geheel ingericht). Over de overspanning van plateaus en water gaan voetpaden, fietspaden, rijdekken en in eerste instantie een brede middenberm. Vanwege de breedte werden er twee uitsparingen in het brugdek gehouden, zodat daglicht de onderdoorgang kon bereiken. Bij het ontwerp werd rekening gehouden met het kunnen dragen van een ontworpen metrolijn. In 1989 en 1990 werd in de middenberm en middenstrook op de brug een tram/sneltrambaan aangelegd waar de brug gezien de oorspronkelijke gedachte metrolijn sterk genoeg voor was. Het betonnen geheel wordt gedragen door een betonnen paalfundering en tussen de landhoofden nog twee series van brugpijlers. De brugpijlers van de rijdekken hebben de vorm van sculpturen, Sterenberg was ook kunstenaar; die van de trambaan zijn eenvoudiger uitgevoerd. Ook bijzonder is de afwerking van leuningen. Op de overspanningen staan brugleuning die sterk doen denken aan die van brug 804 en de bruggen die Sterenberg ontwierp voor de Cornelis Lelylaan. De leuningen aan de onderdoorvoer liet hij lijken op de brugleuningen van de voetbruggen in het park; alleen zijn ze hier in blauw uitgevoerd en in het park groen. Korstmossen laten echter dat kleurverschil langzaam verdwijnen. De brug ging vanaf oplevering naamloos door het leven. In 2014 bereikte de gemeente Amsterdam het verzoek de brug te vernoemen naar Gwijde van Henegouwen, hetgeen werd ingewilligd. De naamgeving vond plaats voordat de gemeente de Amsterdamse bevolking in 2016 verzocht met namen te komen om bruggen te kunnen duiden in de Basisregistratie Adressen en Gebouwen. De naam werd mede gehonoreerd omdat Gwijde van Henegouwen Amsterdam haar stadsrechten gaf, nog geen vernoeming had binnen Amsterdam en qua belangrijkheid boven Gijsbrecht van Aemstel stond (de brug gaat over het park). Tot slot zijn in de buurt van deze brug straten en pleinen vernoemd naar baljuwen en heren van Aemstel.