Azusa theologische hogeschool

Het Hoofdgebouw van de Vrije Universiteit Amsterdam is een gebouw uit 1974 aan de De Boelelaan in Amsterdam, gelegen in de wijk Buitenveldert.

De Vrije Universiteit Amsterdam (afgekort VU) is een brede onderzoeks- en onderwijsuniversiteit in Amsterdam. De VU is een van de twee universiteiten in Amsterdam, de andere is de Universiteit van Amsterdam (UvA). In 2022-2023 telde de VU 31.761 studenten. De VU had een eigen academisch ziekenhuis, het VU medisch centrum (VUmc), dat in 2018 opgegaan is in het Amsterdam UMC. Het VU-complex is gevestigd aan de De Boelelaan in Buitenveldert, nabij de Zuidas. De VU is een bijzondere universiteit: zij gaat niet uit van de overheid, maar van de Stichting VU die de bestuurlijke koepel vormt boven de Vrije Universiteit Amsterdam. Deze stichting gaat op haar beurt uit van de VU-Vereniging, met de statutaire naam Vereniging voor christelijk hoger onderwijs, wetenschappelijk onderzoek en patiëntenzorg. De Wet op het hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek spreekt dan ook van "de bijzondere universiteit te Amsterdam, uitgaande van de Vereniging voor christelijk hoger onderwijs, wetenschappelijk onderzoek en patiëntenzorg". De vereniging is in 1879 opgericht om de stichting van de VU mogelijk te maken. De VU werd gesticht als protestants-christelijke universiteit. Het klassieke motto van de universiteit luidt Auxilium nostrum in nomine Domini, ofwel: 'Onze hulp is in de naam des Heren'. Tot 2023 werden deze woorden ter opening van officiële bijeenkomsten (opening academisch jaar, dies natalis, promoties) standaard als votum uitgesproken.

De Boelelaan / VU is een tramhalte van de Amsterdamse tram en voorheen ook een sneltramhalte van de Amsterdamse metro in stadsdeel Zuid. De huidige halte ligt in een keerlus ten noorden van de De Boelelaan, een lus die in 2011 geopend is. Tot 2020 lag er een halte met deze naam aan de doorgaande trambaan in de middenberm van de Buitenveldertselaan. Die laatste bestond sinds 1990.

Goede verzorging van een zwerfsteen is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Zuid. Deze schepping van Peter Breed uit 1988 bestaat uit een in het water staande granieten sokkel met een metalen waterleiding waaruit water stroomt op een zwerfkei, verbonden aan de sokkel. Het vormt een van de beelden die de Vrije Universiteit Amsterdam in de loop der jaren aanschafte. Het werd geplaatst in een siervijver ten zuidoosten van de campus. Ze ligt daarbij in de omgeving van brug 804. Eigenlijk was het uitsluitend een fonteintje van waterleiding en sokkel. Echter de fontein kon niet direct geplaatst worden vanwege broedende eenden. Breed ging op vakantie en vond in de Pyreneën een zwerfkei; hij was daar toen mee bezig. Het werd toegevoegd aan de uiteindelijk fontein toen het eendennest uitgebroed was. De pomp van de fontein (origineel een zwengelpomp) is diep in het water geplaatst zodat de fontein ook in de winter blijft spuiten. Slechts een enkele keer zijn ijspegels te zien geweest aan de fontein. Het beeld maakte enige tijd deel uit van de Beeldenroute Buitenveldert. Plaatsing van het beeld is een gevolg van de 1% -regeling, waarbij 1% van de bouwsom van nieuwe of gerestaureerde gebouwen bestemd werd voor kunst in de openbare ruimte. De Vu had daartoe een aparte commissie benoemd Commissie Milieu Verrijking en Aankleding, later Exposorium.

In een vijver behorende bij de campus van de Vrije Universiteit Amsterdam staat een tweedelig artistiek kunstwerk zonder titel van Cees Langendorf. Die Vrije Universiteit heeft sinds de vestiging aan de De Boelelaan in en om de gebouwen kunstvoorwerpen geplaatst. Het beeld van Langendorff staat in een vijver aan de Buitenveldertselaan nabij brug 804. Het werk van Langendorff uit 1989 bestaat uit twee stalen bladvormige objecten, die onder invloed van luchtverplaatsing een steeds andere aanblik geven. Het uiterlijk gaf het in de volksmond de naam Waterchips. Elders in de stad Amsterdam (Hertspieghelweg) staat van dezelfde kunstenaar een zandbak met drie staalobjecten van een jaar eerder. Ook Den Haag (Lozerlaan) heeft een kunstwerk van Langendorff; de titel Verschuivende piramide is misleidend; het beeld staat vast, maar geeft een kanteling van een piramide weer.

De Puls is een nieuwbouwproject op de Amsterdamse Zuidas en is gelegen in het deelgebied Kenniskwartier, dat grotendeels zal bestaan uit de VU-campus. Het complex zal langs de A10 komen te liggen, waar de komende jaren de Zuidasdok wordt gerealiseerd. Aan de oostzijde grenst het aan de Diagonaal, een voetgangersstraat die de verbinding maakt tussen de VU-campus, Gustav Mahlerlaan en het stationsgebied rondom station Amsterdam-Zuid. Het complex zal bestaan uit een kantoortoren van circa 95 meter hoog en een woontoren van circa 85 meter hoog. De torens hebben een verschillende architectuur (glasgevel en baksteengevel) die in het laagbouw middendeel in elkaar verwoven worden. In de laagbouw zijn voorzieningen als een bioscoop en bowlingbaan voorzien. Onder de bebouwing worden ondergrondse auto- en fietsparkeergarages gebouwd. Op de daken is er plaats voor terrassen en watervertragende daktuinen. De totale vloeroppervlakte van de gebouwen bedraagt 56.000 m² en werd ontworpen door de drie architectenbureaus MVSA Architects, VMX Architects en DELVA Landscape Architects in opdracht van ontwikkelaar VORM Ontwikkeling. Op 23 september werd bekend dat VORM de selectieprocedure heeft gewonnen die door de gemeente voor deze kavel was uitgeschreven. Naar verwachting zal het gebouw in 2024 gereed komen.

De doos is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Zuid, Buitenveldert. De ontwerper van het metershoge beeld is Jeroen Henneman. Het werk lijkt op vroegere resultaten van zijn uitwerking van het thema doos. Hennemans eerdere beelden van dozen hebben een kleinere afmeting: Doos 2 uit 1996 is 75 cm hoog. Doos 3 uit 1998 is 82 cm hoog en heeft ook diepte Doos 4 uit 2008 is 70 cm hoog. Doos 5 dateert van 2007 en is 80 cm hoog Doos 2009 is 35 cm hoog In het kader van ArtZuid 2017 werd een veel grotere doos neergezet aan de De Boelelaan ter hoogte van de keerlus van de tramlijn 24 en dan ook nog 16. Ook hier is sprake van een (bijna) tweedimensionale weergave van een in wezen driedimensionaal object. Henneman noemt het zelf "een staande tekening". De contouren van de doos staan echter niet op papier, maar worden door de lucht (en omgeving) gedragen. Henneman geeft aan deze doos alleen de ribben mee en de buitenlijnen van de geopende deksel. In de periode juni 2018 tot en met mei 2019 is het beeld verplaatst van het grasveld naar het dak van een appartementencomplex op de hoek van de Parnassusweg en De Boelelaan/De Boelegracht.

Brug 804 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuid. De brug die over een ondergrondse duiker ligt, ligt in de Buitenveldertselaan over een afwateringstocht. De brug stamt uit 1961 is in het rijdek nauwelijks herkenbaar als brug. Dit komt mede omdat ze in de lengte dus alleen over de duiker ligt, terwijl ze ruim 62 meter breed is. Al het verkeer dat over de brug gaat is gescheiden. Er zijn voetpaden (2 × ruim 5 meter), fietspaden (2 × 3,6 m), rijweg 2 × 7,5 m) en een scheiding (2 × 2,7 m) waarin de trambaan ligt. Het object is van gewapend beton. De landhoofden zijn bekleed met breuksteen van basalt en volkaniet. Opvallend is dat de brugleuning aan de westelijke zijde doorloopt langs het water van de afwateringstocht, die ten westen van de Buitenvelderstelaan een hoek van 90 graden maakt en even parallel loopt met die laan. De brug is een ontwerp van Dirk Sterenberg van de Dienst der Publieke Werken die meer dan 170 bruggen voor Amsterdam zou ontwerpen. De eerder genoemde leuningen vertonen gelijkenis met de bruggen die Sterenberg ontwierp voor de Cornelis Lelylaan in Amsterdam-West. Op 22 september 1961 ging de eerste houten heipaal de grond in; in april 1962 was de duiker klaar.

Brug 859 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuid, buurt Zuidas Noord. Zij verzorgt samen met brug 857 en brug 858 de gescheiden verkeersstromen rond de kruising tussen Strawinskylaan/pad en Parnassusweg. De Strawinskylaan voor gemotoriseerd verkeer ligt op een dijklichaam; het bijbehorende voet- en fietspad Strawinskypad op maaiveldniveau. Om de kruising voor gemotoriseerd verkeer mogelijk te maken werd de Parnassusweg voorzien van een heuvel, waaruit twee openingen werden uitgespaard voor bruggen 858 en 859. Die openingen worden aan alle kanten gerealiseerd door keerwanden in de vorm van damwanden, die ook de grond in de heuvel in bedwang houden. Brug 859 zorgt als tunnel voor het doorgaande voet- en fietsverkeer langs de Parnassusweg onder de Strawinskylaan door. Het ontwerp kwam van Dirk Sterenberg, dan werkend bij de Dienst der Publieke Werken, die destijds verantwoordelijk was voor alle bruggen en viaducten rondom de Strawinskylaan. Hij zou mee dan 170 bruggen in Amsterdam neerleggen. Deze stamt net als de gehele kruising uit 1972/1973. De drie bruggen vertonen qua vormgeving en kleur grote gelijkenis.

De Andrieskerk is het kerkgebouw van De Christengemeenschap aan de Arent Janszoon Ernststraat 869 in de wijk Buitenveldert in Amsterdam. De kerk is in 1971 gebouwd in de organische architectuur-stijl, naar ontwerp van architect H.W.M. Hupkes. Hupkes lichtte het ontwerp al in 1969 toe; hij wilde af van rechte lijnen en rechthoekige vensters; hij liet zich meer inspireren door kristallen en wilde de menselijke maat terug. Het dak werd afgewerkt met koperen platen, zodat het na verloop van tijd groen zou uitslaan. Binnen is er achter het altaar een grote wandschildering waarin dood en opstanding verbeeld worden. De ramen zijn van de Duitse glaskunstenaar Udo Zembok. In 2013 werd het gebouw benoemd tot gemeentelijk monument.

De Amsterdam International Community School (AICS), is een school in Amsterdam. Ze biedt zowel basisonderwijs (Primary education) als middelbaar onderwijs (Secondary education) met de mogelijkheid om het IB-diploma te behalen. De school is volledig Engelstalig. Naast het zich ontwikkelende aanbod van tweetalig onderwijs in de regio is het de derde in Amsterdam / Amstelveen opgerichte internationale school. De Amsterdam International Community School is opgericht in 2003. Ze was van 2007 tot en met 2021 gevestigd in de Prinses Irenestraat in Amsterdam-Zuid en daarna aan de Arent Janszoon Ernststraat in Buitenveldert.

UNStudio Tower is een gebouw aan de Zuidas te Amsterdam, op de hoek van de Gustav Mahlerlaan met de Parnassusweg. Het gebouw heeft 21 verdiepingen en een hoogte van 85 meter. Het is het laatste gebouw in het blok Mahler4 en evenals de andere (aanvankelijk) genoemd naar de ontwerpers, in dit geval UNStudio. Het gebouw wordt ook wel RBS-toren genoemd. Het gebouw wordt naarmate het hoger wordt in enkele stappen smaller. In de zijkanten zijn inwendige balkons gemaakt, die elk een eigen kleur hebben. De witte randen op het gebouw zijn een bescherming tegen direct zonlicht. Deze randen, van aluminium, zijn ontworpen volgens de principes van het Moiré-effect. Het is pand is in gebruik genomen in 2009. De grootste huurder van ruimte is tot en met 2015 de Royal Bank of Scotland (RBS), die sinds oktober 2007 ook eigenaar is van een deel van ABN Amro, dat aan de andere kant van het Gustav Mahlerplein gevestigd is. In maart 2015 maakte RBS bekend in de periode 2015-2018 haar aanwezigheid in Nederland drastisch te verminderen, zodat er ruimte vrijkomt.