De Puls

Parnassusweg 280 is een gebouw in Amsterdam-Zuid. De Rechtbank Amsterdam groeide in haar kantoren aan de Parnassusweg, Amsterdam (complex Parnas) uit haar jasje. Bovendien kende een enkel gebouw een indeling die niet meer paste bij de dan gevoerde rechtspraak. Rond 2010 viel dan ook het besluit een deel van de oudbouw af te breken en te vervangen door nieuw gebouw, maar er moest daardoor met de diensten geschoven worden naar andere gebouwen in de buurt. De keus voor nieuwbouw werd in april 2016 gemaakt en viel uit ten faveure van het ontwerp van KAAN Architecten. Het gebouw kent ten opzichte van andere kantoren aan een relatief lage opbouw; ze is “slechts” tien etages hoog. Het vloeroppervlak van 47.250 m2 (met nog eens 9.000 m2 aan parkeerplaats) wordt in beslag genomen door zittingszalen, verhoorkamers, cellen en kantoren. Het gebouw moet volgens KAAN zowel standvastigheid als openheid uitdrukken; dat laatste met name door de glaspartijen op de begane grond. Daar waar de lagere verdiepingen voornamelijk van beton zijn, werd vanaf de vijfde etage voornamelijk staal toegepast, hetgeen een lichtere constructie heeft. Bovendien kon daarmee sneller gebouwd worden. Het gebouw werd 1 maart 2021 geopend. De eerste zittingen vonden op 3 mei 2021 plaats. In november 2020 werd het beeld Love or generosity van Nicole Eisenman op de open ruimte voor het gebouw geplaatst.

Love or generosity (Nederlands: Liefde of edelmoedigheid) is een kunstwerk in Amsterdam-Zuid. Het is een vijf meter hoog beeld (een schoen is mansgroot!) van de Frans/Amerikaans kunstenares Nicole Eisenman, dat op 27 november 2020 werd geplaatst. Het beeld maakt deel uit van de nieuwbouw voor de Rechtbank Amsterdam aan de Parnassusweg. Deze nieuwbouw kreeg een plein voor de deur, waarop het beeld werd geplaatst. Het beeld bestaat uit een grote figuur met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtskenmerken die een aantal attributen in zijn rechterhand heeft: een uil (staande voor wijsheid) een pijl (staande voor volharding en focus) een eikel (staande voor bescherming tegen het kwaad). Door de enorme figuur gebogen neer te zetten kreeg het iets teders. Het beeld is desalniettemin van brons met een ruw patina. De broek is dan weer van roestvast staal, schoenen van marmercomposiet. Het beeld werd gefinancierd uit de zogenaamde percentageregeling beeldende kunst bij rijksgebouwen, de gemeente Amsterdam en het Amsterdamse Fonds voor de Kunst.

Azusa theologische hogeschool was een Nederlandse theologische hogeschool en het opleidingsinstituut van de Verenigde Pinkster- en Evangeliegemeenten (VPE). De hogeschool fuseerde in 2010 met de Christelijke Hogeschool Windesheim.

Brug 859 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuid, buurt Zuidas Noord. Zij verzorgt samen met brug 857 en brug 858 de gescheiden verkeersstromen rond de kruising tussen Strawinskylaan/pad en Parnassusweg. De Strawinskylaan voor gemotoriseerd verkeer ligt op een dijklichaam; het bijbehorende voet- en fietspad Strawinskypad op maaiveldniveau. Om de kruising voor gemotoriseerd verkeer mogelijk te maken werd de Parnassusweg voorzien van een heuvel, waaruit twee openingen werden uitgespaard voor bruggen 858 en 859. Die openingen worden aan alle kanten gerealiseerd door keerwanden in de vorm van damwanden, die ook de grond in de heuvel in bedwang houden. Brug 859 zorgt als tunnel voor het doorgaande voet- en fietsverkeer langs de Parnassusweg onder de Strawinskylaan door. Het ontwerp kwam van Dirk Sterenberg, dan werkend bij de Dienst der Publieke Werken, die destijds verantwoordelijk was voor alle bruggen en viaducten rondom de Strawinskylaan. Hij zou mee dan 170 bruggen in Amsterdam neerleggen. Deze stamt net als de gehele kruising uit 1972/1973. De drie bruggen vertonen qua vormgeving en kleur grote gelijkenis.

Het Hoofdgebouw van de Vrije Universiteit Amsterdam is een gebouw uit 1974 aan de De Boelelaan in Amsterdam, gelegen in de wijk Buitenveldert.

UNStudio Tower is een gebouw aan de Zuidas te Amsterdam, op de hoek van de Gustav Mahlerlaan met de Parnassusweg. Het gebouw heeft 21 verdiepingen en een hoogte van 85 meter. Het is het laatste gebouw in het blok Mahler4 en evenals de andere (aanvankelijk) genoemd naar de ontwerpers, in dit geval UNStudio. Het gebouw wordt ook wel RBS-toren genoemd. Het gebouw wordt naarmate het hoger wordt in enkele stappen smaller. In de zijkanten zijn inwendige balkons gemaakt, die elk een eigen kleur hebben. De witte randen op het gebouw zijn een bescherming tegen direct zonlicht. Deze randen, van aluminium, zijn ontworpen volgens de principes van het Moiré-effect. Het is pand is in gebruik genomen in 2009. De grootste huurder van ruimte is tot en met 2015 de Royal Bank of Scotland (RBS), die sinds oktober 2007 ook eigenaar is van een deel van ABN Amro, dat aan de andere kant van het Gustav Mahlerplein gevestigd is. In maart 2015 maakte RBS bekend in de periode 2015-2018 haar aanwezigheid in Nederland drastisch te verminderen, zodat er ruimte vrijkomt.

Brug 857 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuid, buurt Zuidas Noord.

De doos is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Zuid, Buitenveldert. De ontwerper van het metershoge beeld is Jeroen Henneman. Het werk lijkt op vroegere resultaten van zijn uitwerking van het thema doos. Hennemans eerdere beelden van dozen hebben een kleinere afmeting: Doos 2 uit 1996 is 75 cm hoog. Doos 3 uit 1998 is 82 cm hoog en heeft ook diepte Doos 4 uit 2008 is 70 cm hoog. Doos 5 dateert van 2007 en is 80 cm hoog Doos 2009 is 35 cm hoog In het kader van ArtZuid 2017 werd een veel grotere doos neergezet aan de De Boelelaan ter hoogte van de keerlus van de tramlijn 24 en dan ook nog 16. Ook hier is sprake van een (bijna) tweedimensionale weergave van een in wezen driedimensionaal object. Henneman noemt het zelf "een staande tekening". De contouren van de doos staan echter niet op papier, maar worden door de lucht (en omgeving) gedragen. Henneman geeft aan deze doos alleen de ribben mee en de buitenlijnen van de geopende deksel. In de periode juni 2018 tot en met mei 2019 is het beeld verplaatst van het grasveld naar het dak van een appartementencomplex op de hoek van de Parnassusweg en De Boelelaan/De Boelegracht.

Parnassusweg 220 is een gebouw aan de Parnassusweg in Amsterdam-Zuid (buurt Zuidas Noord). Het gebouw grenst verder aan de Fred. Roeskestraat en Ringweg Amsterdam (Ringweg-Zuid). Het originele gebouw (later aangeduid met de letter E) bood onderdak aan het Amsterdamse kantongerecht en werd begin jaren zeventig neergezet naar een ontwerp van Ben Loerakker van Architectengroep Verster, Dijkstra en Loerakker (VDL). Het gebouw werd al gepland in 1970 bij de aanleg van de Strawinskylaan, maar de voorbereidende werkzaamheden tot bouw begonnen pas in de zomer van 1972. De aanneemsom bedroeg circa 10 miljoen gulden. Het is een van de eerste grote kantoorkolossen aan wat later de Zuidas zou worden. Dit kantoor was wat dat betreft haar tijd ver vooruit, want het werd opgeleverd in 1975. Het grotendeels symmetrische gebouw heeft zeven verdiepingen. Het herbergt kantoren en een viertal grote zittingszalen. Het gebouw is grotendeels opgetrokken uit beton. De dragende constructie is in het gebouw onbedekt gelaten en de originele bekisting is hier en daar in reliëf zichtbaar. Minister Dries van Agt opende het gebouw op 23 juni 1975. Het bood toen alleen onderdak aan het Amsterdamse kantongerecht, dat vertrok al in mei 1975 uit het gebouw aan het Kleine-Gartmanplantsoen uit 1890, en de Raad voor de Kinderbescherming. Vanwege de onbedekte betonconstructie werd het gebouw bij oplevering ook wel gekscherend betongerecht genoemd. In de loop der jaren vonden er steeds uitbreidingen plaats, maar het gebouw bleef te klein. De rechtbank moest voor ruimte uitwijken naar het poortgebouw over de Parnassusweg en een pand aan de Prinses Irenestraat. Vanaf 1987 kreeg het gebouw gezelschap van de Arrondissementsrechtbank Amsterdam, ook naar een ontwerp van Loerakker. Dit gebouw werd rond 1990 opgeleverd. Het had een gevel van witte keramische tegels. Ook dat gebouw werd ondanks dat het tijdens de bouw steeds aangepast werd, al tijdens die bouw te klein bevonden. In de jaren nul van de 21e eeuw werd gekeken of deze "nieuwbouw" aangepast kon worden aan de nieuwe wensen, maar dat bleek niet mogelijk; het gebouw werd na 2015 afgebroken om plaats te maken voor nieuwbouw. In 2021 werd de nieuwbouw opgeleverd aan de Parnassusweg 280, ontworpen door KAAN Architecten. Toegang tot het gebouw en de parkeergarage verkreeg men via brug 857, maar deze is vanwege nieuwbouw, ten zuiden van het "oude" gebouw, afgesloten. Na ingebruikname van de nieuwbouw van de rechtbank in 2021 is het gebouw uit 1975 vrijgekomen. De nieuwe bestemming wordt een nieuw museum met hedendaagse kunst.

The Rock is een gebouw aan het Gustav Mahlerplein (Claude Debussylaan 80) dat deel uitmaakt van het Mahler4-complex aan de Zuidas te Amsterdam. Het gebouw heeft 24 verdiepingen en een hoogte van 90 meter. Dit gebouw bestaat uit onregelmatige elementen van glas, aluminium, steen en beton. Het gebouw oogt alsof het bovenste gedeelte veel zwaarder is dan het onderste gedeelte. Het ontwerp is grillig en lijkt op een rots. Het is een van de hoogste gebouwen aan de Zuidas. Niet iedereen is enthousiast over het ontwerp. Zo werd het genomineerd voor het lelijkste gebouw van Nederland door NRC Next, waar het gebouw de strijd aangaat met onder andere het Agoratheater in Lelystad en het KPMG-hoofdkantoor.

De Boelelaan / VU is een tramhalte van de Amsterdamse tram en voorheen ook een sneltramhalte van de Amsterdamse metro in stadsdeel Zuid. De huidige halte ligt in een keerlus ten noorden van de De Boelelaan, een lus die in 2011 geopend is. Tot 2020 lag er een halte met deze naam aan de doorgaande trambaan in de middenberm van de Buitenveldertselaan. Die laatste bestond sinds 1990.

Brug 858 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuid, buurt Zuidas Noord. Zij verzorgt samen met brug 857 en brug 859 de gescheiden verkeersstromen rond de kruising tussen Strawinskylaan/pad en Parnassusweg. De Strawinskylaan voor gemotoriseerd verkeer ligt op een dijklichaam; het bijbehorende voet- en fietspad Strawinskypad op maaiveldniveau. Om de kruising voor gemotoriseerd verkeer mogelijk te maken werd de Parnassusweg voorzien van een heuvel, waaruit twee openingen werden uitgespaard voor bruggen 858 en 859. Die openingen worden aan alle kanten gerealiseerd door keerwanden in de vorm van damwanden, die ook de grond in de heuvel in bedwang houden. Brug 858 zorgt als tunnel voor de verbinding voor voetgangers en fietsers tussen de genoemde wegen. Aansluitend aan de brug is er een trap naar een bushalte, gelegen net ten noorden van de tunnel/het viaduct. Het ontwerp kwam van Dirk Sterenberg, dan werkend bij de Dienst der Publieke Werken, die destijds verantwoordelijk was voor alle bruggen en viaducten rondom de Strawinskylaan. Hij zou meer dan 170 bruggen in Amsterdam neerleggen. Deze stamt net als de gehele kruising uit 1972/1973. De drie bruggen vertonen qua vormgeving en kleur grote gelijkenis.