Brug 858

Brug 857 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Zuid, buurt Zuidas Noord.

Parnassusweg 220 is een gebouw aan de Parnassusweg in Amsterdam-Zuid (buurt Zuidas Noord). Het gebouw grenst verder aan de Fred. Roeskestraat en Ringweg Amsterdam (Ringweg-Zuid). Het originele gebouw (later aangeduid met de letter E) bood onderdak aan het Amsterdamse kantongerecht en werd begin jaren zeventig neergezet naar een ontwerp van Ben Loerakker van Architectengroep Verster, Dijkstra en Loerakker (VDL). Het gebouw werd al gepland in 1970 bij de aanleg van de Strawinskylaan, maar de voorbereidende werkzaamheden tot bouw begonnen pas in de zomer van 1972. De aanneemsom bedroeg circa 10 miljoen gulden. Het is een van de eerste grote kantoorkolossen aan wat later de Zuidas zou worden. Dit kantoor was wat dat betreft haar tijd ver vooruit, want het werd opgeleverd in 1975. Het grotendeels symmetrische gebouw heeft zeven verdiepingen. Het herbergt kantoren en een viertal grote zittingszalen. Het gebouw is grotendeels opgetrokken uit beton. De dragende constructie is in het gebouw onbedekt gelaten en de originele bekisting is hier en daar in reliëf zichtbaar. Minister Dries van Agt opende het gebouw op 23 juni 1975. Het bood toen alleen onderdak aan het Amsterdamse kantongerecht, dat vertrok al in mei 1975 uit het gebouw aan het Kleine-Gartmanplantsoen uit 1890, en de Raad voor de Kinderbescherming. Vanwege de onbedekte betonconstructie werd het gebouw bij oplevering ook wel gekscherend betongerecht genoemd. In de loop der jaren vonden er steeds uitbreidingen plaats, maar het gebouw bleef te klein. De rechtbank moest voor ruimte uitwijken naar het poortgebouw over de Parnassusweg en een pand aan de Prinses Irenestraat. Vanaf 1987 kreeg het gebouw gezelschap van de Arrondissementsrechtbank Amsterdam, ook naar een ontwerp van Loerakker. Dit gebouw werd rond 1990 opgeleverd. Het had een gevel van witte keramische tegels. Ook dat gebouw werd ondanks dat het tijdens de bouw steeds aangepast werd, al tijdens die bouw te klein bevonden. In de jaren nul van de 21e eeuw werd gekeken of deze "nieuwbouw" aangepast kon worden aan de nieuwe wensen, maar dat bleek niet mogelijk; het gebouw werd na 2015 afgebroken om plaats te maken voor nieuwbouw. In 2021 werd de nieuwbouw opgeleverd aan de Parnassusweg 280, ontworpen door KAAN Architecten. Toegang tot het gebouw en de parkeergarage verkreeg men via brug 857, maar deze is vanwege nieuwbouw, ten zuiden van het "oude" gebouw, afgesloten. Na ingebruikname van de nieuwbouw van de rechtbank in 2021 is het gebouw uit 1975 vrijgekomen. De nieuwe bestemming wordt een nieuw museum met hedendaagse kunst.

De Parnassusweg is een straat in het Amsterdamse stadsdeel Zuid. De straat is in 1929 vernoemd naar het Griekse gebergte Parnassus. De weg begint bij het Olympiaplein en liep aanvankelijk tot aan de Stadionkade. In de jaren vijftig werd de weg verlengd richting Buitenveldert en liep tot de ringweg van Amsterdam, de A10. Vanaf de onderdoorgang van de Ringweg-Zuid heette het verlengde Buitenveldertselaan. In verband met de ontwikkeling van de Zuidas werd de weg in 2015 verlengd tot aan de De Boelelaan en begint de Buitenveldertselaan ten zuiden van de De Boelelaan.

De Prinses Irenebuurt (officieel: Station-Zuid en omgeving) is een wijk in het stadsdeel Amsterdam-Zuid. De buurt ontleent zijn naam aan de Prinses Irenestraat, die oost-west door deze buurt loopt. Deze straat kreeg zijn naam in 1953 en werd genoemd naar prinses Irene, dochter van de toenmalige koningin Juliana. De Prinses Irenebuurt wordt aan de noordkant begrensd door het Zuider Amstelkanaal, aan de zuidkant door de Ringweg Zuid (A10 Zuid), aan de oostkant door het Beatrixpark en aan de westkant door de Amstelveenseweg. De buurt wordt doorsneden door de Parnassusweg, Minervalaan en Beethovenstraat (noord-zuid) en door de Prinses Irenestraat en Strawinskylaan (oost-west).

Love or generosity (Nederlands: Liefde of edelmoedigheid) is een kunstwerk in Amsterdam-Zuid. Het is een vijf meter hoog beeld (een schoen is mansgroot!) van de Frans/Amerikaans kunstenares Nicole Eisenman, dat op 27 november 2020 werd geplaatst. Het beeld maakt deel uit van de nieuwbouw voor de Rechtbank Amsterdam aan de Parnassusweg. Deze nieuwbouw kreeg een plein voor de deur, waarop het beeld werd geplaatst. Het beeld bestaat uit een grote figuur met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtskenmerken die een aantal attributen in zijn rechterhand heeft: een uil (staande voor wijsheid) een pijl (staande voor volharding en focus) een eikel (staande voor bescherming tegen het kwaad). Door de enorme figuur gebogen neer te zetten kreeg het iets teders. Het beeld is desalniettemin van brons met een ruw patina. De broek is dan weer van roestvast staal, schoenen van marmercomposiet. Het beeld werd gefinancierd uit de zogenaamde percentageregeling beeldende kunst bij rijksgebouwen, de gemeente Amsterdam en het Amsterdamse Fonds voor de Kunst.

Parnassusweg 280 is een gebouw in Amsterdam-Zuid. De Rechtbank Amsterdam groeide in haar kantoren aan de Parnassusweg, Amsterdam (complex Parnas) uit haar jasje. Bovendien kende een enkel gebouw een indeling die niet meer paste bij de dan gevoerde rechtspraak. Rond 2010 viel dan ook het besluit een deel van de oudbouw af te breken en te vervangen door nieuw gebouw, maar er moest daardoor met de diensten geschoven worden naar andere gebouwen in de buurt. De keus voor nieuwbouw werd in april 2016 gemaakt en viel uit ten faveure van het ontwerp van KAAN Architecten. Het gebouw kent ten opzichte van andere kantoren aan een relatief lage opbouw; ze is “slechts” tien etages hoog. Het vloeroppervlak van 47.250 m2 (met nog eens 9.000 m2 aan parkeerplaats) wordt in beslag genomen door zittingszalen, verhoorkamers, cellen en kantoren. Het gebouw moet volgens KAAN zowel standvastigheid als openheid uitdrukken; dat laatste met name door de glaspartijen op de begane grond. Daar waar de lagere verdiepingen voornamelijk van beton zijn, werd vanaf de vijfde etage voornamelijk staal toegepast, hetgeen een lichtere constructie heeft. Bovendien kon daarmee sneller gebouwd worden. Het gebouw werd 1 maart 2021 geopend. De eerste zittingen vonden op 3 mei 2021 plaats. In november 2020 werd het beeld Love or generosity van Nicole Eisenman op de open ruimte voor het gebouw geplaatst.

De Peter van Anrooystraat is een straat in Amsterdam-Zuid.

De Warnersblokken zijn vier in 1957 gebouwde woonblokken aan de Dirk Schäferstraat in Amsterdam-Zuid. De blokken, vernoemd naar hun architect Allert Warners (1914–1981, zoon van F.A. Warners), maakten deel uit van het uitbreidingsplan Zuider Amstelkanaal I. Er zijn zoals vermeld vier blokken: Johannes Worpstraat 1-27, met achtergevel aan de Dirk Schäferstraat Johannes Worpstraat 29-55, met achtergevel aan de Dirk Schäferstraat Dirk Schäferstraat 1-27, met achtergevel aan de Fred. Roeskestraat Dirk Schäferstraat 29-55, met achtergevel aan de Fred. Roeskestraat. De kenmerkende gekleurde gevelplaten zijn ontworpen door kunstenaar Joseph Ongenae, geïnspireerd door het werk van Le Corbusier en Rietveld. Bij een renovatie zijn de platen vervangen door folie in dezelfde kleuren, maar met een andere intensiteit en rangschikking. Nadat de blokken in de top 100 Nederlandse monumenten 1940-1958 waren opgenomen, kregen ze op 31 mei 2010 de status rijksmonument.

De Johannes Worpstraat is een straat in Amsterdam-Zuid. De straat in de Prinses Irenestraat kreeg per raadsbesluit van 1 februari 1956 zijn naam, een vernoeming naar organist Johannes Worp. Meerdere straten in de buurt zijn vernoemd naar musici, zo begint de straat bij de Dina Appeldoornstraat, vernoemd naar zangeres Dina Appeldoorn en eindigt bij de Dirk Schäferstraat, vernoemd naar pianist Dirk Schäfer. De straat heeft alleen oneven huisnummers verdeeld over twee flatgebouwtjes. De woningen 1 tot en met 27 en 29 tot en met 55 vormen twee blokken binnen de totaal vier Warnersblokken, opgefleurd met gekleurde panelen van Joseph Ongenae. Deze flats staan met hun achtergevel aan de Dirk Schäferstraat en zijn rijksmonument. De bewoners van deze huizen keken twaalf jaar uit op een veldje met daarachter het Spinoza Lyceum, maar kregen in 1969 een schepping van Piet Zanstra aan de straat met huisnummer 2, waar Winterthur Verzekeringen en later Blom & van der Aa in trok (gebouw Point 7). Het gebouw kreeg weer later haar ingang aan de Peter van Anrooystraat, ook al vernoemd naar een musicus (Peter van Anrooy).

De Zuidas (‘Grootstedelijk gebied Zuidas’) is een wijk in Amsterdam. De Zuidas is vooral bekend als zakendistrict met hoogbouw. Dankzij de strategische ligging, dicht bij Schiphol en de Amsterdamse binnenstad, trekt het gebied nationale en internationale bedrijven en instellingen. Het gebied heeft ook een groot ontwikkelingspotentieel omdat er al een clustering heeft plaatsgevonden in het gebied: in een straal van 10 minuten lopen bevinden zich de Vrije Universiteit Amsterdam inclusief een faculteit "School of Business and Economics" en de RAI Amsterdam: het grootste beurs- en congrescentrum van Nederland. Station Amsterdam Zuid bevindt zich in het centrum van het gebied. Aan de oostkant ligt station Amsterdam RAI. Station Amsterdam Zuid moet volgens de plannen uitgroeien tot een tweede hoofdstation van Amsterdam (Amsterdam heeft hierdoor dan, functioneel gezien, geen echt Centraal Station meer), met haltes voor onder meer de Noord/Zuidlijn, de HSL-Zuid en de Hogesnelheidslijn naar Duitsland (dit project is niet doorgegaan) en voorts de bestaande trein- en metrodiensten. Station Amsterdam Zuid is in de loop der jaren inmiddels uitgegroeid tot een belangrijk station met frequente Intercity-verbindingen naar de belangrijkste steden van Nederland, en Amsterdam Zuid wordt sinds de zomer van 2018 aangedaan door drie metrolijnen. Met al deze verbindingen wordt Amsterdam Zuid voor 3 miljoen mensen binnen drie kwartier bereikbaar. Eind 2009 zijn zowel Amsterdam Symphony als het Mahler4-project opgeleverd. Naast de twee genoemde projecten werden in een eerder stadium onder andere voltooid de hoofdkantoren van de ING Bank en van ABN AMRO. Het in 1985 gebouwde World Trade Center (WTC) werd gerenoveerd en uitgebreid. Volgens de planning van 2016 zou de complete Zuidas rond 2035 klaar moeten zijn.

Het project Zuidasdok betreft het in een tunnel leggen van Ringweg A10 ter hoogte van de Amsterdamse stadswijk Zuidas. Het heeft tot doel de bereikbaarheid en het leefklimaat van het gebied er direct omheen en ook de noordelijke Randstad, zowel over de weg als met het openbaar vervoer, te verbeteren. De bedoeling is dat de barrièrewerking van de snelweg weggenomen wordt. De A10 wordt over een lengte van ruim 5 km verbreed met extra rijstroken tussen en met inbegrip van de knooppunten De Nieuwe Meer en Amstel (twee keer zes rijstroken: vier rijstroken voor doorgaand verkeer en twee rijstroken voor bestemmingsverkeer). De wegcapaciteit wordt hiermee verdubbeld en conflicten tussen in- en uitvoegend verkeer worden verminderd. De A10 wordt in het hart van Zuidas over ongeveer een kilometer in beide richtingen ondergronds gebracht.

De Dirk Schäferstraat is een straat in Amsterdam-Zuid.