place

Parnassusweg 280

Bouwwerk in Amsterdam-ZuidKantoorgebouw in Amsterdam
2021 Rechtbank Amsterdam, Parnassusweg 280 (3)
2021 Rechtbank Amsterdam, Parnassusweg 280 (3)

Parnassusweg 280 is een gebouw in Amsterdam-Zuid. De Rechtbank Amsterdam groeide in haar kantoren aan de Parnassusweg, Amsterdam (complex Parnas) uit haar jasje. Bovendien kende een enkel gebouw een indeling die niet meer paste bij de dan gevoerde rechtspraak. Rond 2010 viel dan ook het besluit een deel van de oudbouw af te breken en te vervangen door nieuw gebouw, maar er moest daardoor met de diensten geschoven worden naar andere gebouwen in de buurt. De keus voor nieuwbouw werd in april 2016 gemaakt en viel uit ten faveure van het ontwerp van KAAN Architecten. Het gebouw kent ten opzichte van andere kantoren aan een relatief lage opbouw; ze is “slechts” tien etages hoog. Het vloeroppervlak van 47.250 m2 (met nog eens 9.000 m2 aan parkeerplaats) wordt in beslag genomen door zittingszalen, verhoorkamers, cellen en kantoren. Het gebouw moet volgens KAAN zowel standvastigheid als openheid uitdrukken; dat laatste met name door de glaspartijen op de begane grond. Daar waar de lagere verdiepingen voornamelijk van beton zijn, werd vanaf de vijfde etage voornamelijk staal toegepast, hetgeen een lichtere constructie heeft. Bovendien kon daarmee sneller gebouwd worden. Het gebouw werd 1 maart 2021 geopend. De eerste zittingen vonden op 3 mei 2021 plaats. In november 2020 werd het beeld Love or generosity van Nicole Eisenman op de open ruimte voor het gebouw geplaatst.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Parnassusweg 280 (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Parnassusweg 280
Fred. Roeskestraat, Amsterdam Zuid

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Parnassusweg 280Lees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.340058333333 ° E 4.8669444444444 °
placeToon op kaart

Adres

Fred. Roeskestraat
1076 BA Amsterdam, Zuid
Noord-Holland, Nederland
mapOpenen op Google Maps

2021 Rechtbank Amsterdam, Parnassusweg 280 (3)
2021 Rechtbank Amsterdam, Parnassusweg 280 (3)
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Zuidas
Zuidas

De Zuidas (‘Grootstedelijk gebied Zuidas’) is een wijk in Amsterdam. De Zuidas is vooral bekend als zakendistrict met hoogbouw. Dankzij de strategische ligging, dicht bij Schiphol en de Amsterdamse binnenstad, trekt het gebied nationale en internationale bedrijven en instellingen. Het gebied heeft ook een groot ontwikkelingspotentieel omdat er al een clustering heeft plaatsgevonden in het gebied: in een straal van 10 minuten lopen bevinden zich de Vrije Universiteit Amsterdam inclusief een faculteit "School of Business and Economics" en de RAI Amsterdam: het grootste beurs- en congrescentrum van Nederland. Station Amsterdam Zuid bevindt zich in het centrum van het gebied. Aan de oostkant ligt station Amsterdam RAI. Station Amsterdam Zuid moet volgens de plannen uitgroeien tot een tweede hoofdstation van Amsterdam (Amsterdam heeft hierdoor dan, functioneel gezien, geen echt Centraal Station meer), met haltes voor onder meer de Noord/Zuidlijn, de HSL-Zuid en de Hogesnelheidslijn naar Duitsland (dit project is niet doorgegaan) en voorts de bestaande trein- en metrodiensten. Station Amsterdam Zuid is in de loop der jaren inmiddels uitgegroeid tot een belangrijk station met frequente Intercity-verbindingen naar de belangrijkste steden van Nederland, en Amsterdam Zuid wordt sinds de zomer van 2018 aangedaan door drie metrolijnen. Met al deze verbindingen wordt Amsterdam Zuid voor 3 miljoen mensen binnen drie kwartier bereikbaar. Eind 2009 zijn zowel Amsterdam Symphony als het Mahler4-project opgeleverd. Naast de twee genoemde projecten werden in een eerder stadium onder andere voltooid de hoofdkantoren van de ING Bank en van ABN AMRO. Het in 1985 gebouwde World Trade Center (WTC) werd gerenoveerd en uitgebreid. Volgens de planning van 2016 zou de complete Zuidas rond 2035 klaar moeten zijn.

Brug 1631
Brug 1631

Brug 1631 is een voormalig kunstwerk in Amsterdam-Zuid. Het kunstwerk werd aangelegd in de late jaren zeventig naar een ontwerp van Rijkswaterstaat. Het bouwwerk was ontworpen als metrotunnel in het traject van Station Amsterdam Zuid richting Buitenveldertselaan. Normaliter werden dergelijke kunstwerken ontworpen door de Dienst der Publieke Werken. Deze tunnel werd echter gebouwd onder de zuidelijke baan van de Rijksweg 10 / Ringweg-Zuid en onder de Schiphollijn, die onder beheer zijn van Rijkswaterstaat. Na het besluit in 1975 om na voltooiing van de Oostlijn geen nieuwe metrolijnen meer aan te leggen, werd de tunnel toch gebouwd, en het traject met de onderdoorgang kreeg de bijnaam Amstelveenboog. De tunnel bleef na de bouw meer dan 10 jaar ongebruikt. Na het besluit tot aanleg van sneltramlijn 51 werd deze ontdaan van groen dat in de loop der jaren in de tunnel was gegroeid. In 1990 kwam de tunnel in gebruik voor sneltramlijn 51 en tramlijn 5 tussen Station Zuid en Amstelveen. Volgens de oorspronkelijke plannen zou lijn 5 via de Strawinskylaan rijden. Omdat deze lijn een halte tussen de perrons van lijn 51 op Station Zuid kreeg, werd deze ook door de tunnel geleid. Het bouwwerk was inclusief paalfundering van gewapend beton. Op 1 mei 2008 verdween tramlijn 5 uit de tunnel om op het hooggelegen station plaats te maken voor de bouwwerkzaamheden voor metrolijn 52. Lijn 5 werd (alsnog) verlegd over de Strawinskylaan en Parnassusweg naar de Buitenveldertselaan, met een nieuwe tramhalte onder het spoorwegviaduct. Ten zuiden van de tramtunnel vond in de loop der jaren een aantal ongevallen plaats met voetgangers en fietsers. Deze verkeersdeelnemers zagen bij de oversteekplaats met name de sneltrams nauwelijks aankomen, terwijl de sneltrambestuurder dacht dat hij of zij een vrije baan had. De overgang kreeg na verloop van tijd het uiterlijk van een spoorwegovergang, echter zonder spoorwegbomen. Op 3 maart 2019 viel het doek voor de tunnel. In verband met werk aan het Zuidasdok werd aan de westkant van Station Amsterdam Zuid gewerkt aan de nieuwe Brittenpassage. De gehele Amstelveenboog moest daarvoor wijken; de tunnel werd ontmanteld en de overgebleven ruimte opgevuld met aarde. Ten oosten van Station Zuid blijft nog wel een metrobrug in de buurt liggen, de Parnassuswegmetrobrug. Ter vervanging van Sneltramlijn 51 kwam er een metrolijn 51, die werd verlegd naar de Isolatorweg. Tramlijn 5 (en van 27 mei 2019 t/m 6 november 2020 ook lijn 6) bleven naar Amstelveen rijden over het tracé via de Strawinskylaan en Parnassusweg. Het restant van de ontmantelde tunnel verdween op 1 juni 2020 na werkzaamheden onder de zuidelijke spoorbaan en autorijbaan.

2Amsterdam
2Amsterdam

2Amsterdam is een gebouwencomplex aan de Eduard van Beinumstraat in Amsterdam-Zuid. De twee gebouwen, voorheen aangeduid als De Tweeling of The Twins werden gebouwd op het terrein van een voormalig hoofdkantoor van de Nederlandse Middenstandsbank. Architect W.Th. Ellerman ontwierp voor deze plek, die tussen de Strawinskylaan en de Rijksweg 10 ligt, twee bijna identieke kantoortorens tussen het World Trade Center Amsterdam en kantoorcomplex Atrium. Het was een toevoeging aan het financieel centrum aan wat later de Zuidas zal worden genoemd. Vanaf 1989 werd er nog tegen de zin van de plaatselijke schoonheidscommissie gebouwd en in 1992 werden de gebouwen geopend. De torens van 68 en 76 meter hoog (respectievelijk 17 en 20 verdiepingen) kregen destijds de naam De Stibbe Torens mee, vernoemd naar de eerste gebruiker van de torens, advocatenkantoor Stibbe, die vanaf 1992 in beide torens gevestigd was. AkzoNobel (vanaf 2007) en andere firma’s traden op den duur op als medegebruiker van een van de torens. De torens vielen bij oplevering op vanwege hun witte kleur. Bovendien volgden ze een trend die begin 21e eeuw heerst in de Europese architectuur, namelijk dat ze de indruk wekken uit het lood te staan. De gevels die naar elkaar kijken leken daarbij een soort schild te hebben. Zowel Stibbe als AkzoNobel verlieten de torens om zich te vestigen aan de Beethovenstraat/Beethovenplein. Dat maakte de torens vrij voor een aanzienlijke verbouwing, waarbij de gelijkenis tussen de gebouwen zal verdwijnen. De westelijke toren wordt verhoogd en zal gaan dienen tot hotel. De oostelijke toren krijgt een geheel nieuw uiterlijk en behoudt haar kantoorfunctie, maar dan niet voor een gebruiker, maar voor meerdere. De plinten van beide gebouwen zullen zoveel mogelijk hetzelfde uitgevoerd worden, net als de glasgevels, zodat er toch enigszins sprake is van een ensemble. De verbouw vindt plaats onder begeleiding van KCAP-architecten en begon in najaar 2018. De verbouw zal 2,5 jaar in beslag nemen mede door de realisatie van ondergrondse parkeergarages. Er wordt daarbij gestreefd de gebouwen uiteindelijk te laten voldoen aan BREEAM Excellent.

Streets of the world
Streets of the world

Streets of the World is een openbare fototentoonstelling van Jeroen Swolfs. Swolfs fotografeerde gedurende zeven jaar straatbeelden uit 195 hoofdsteden van de wereld, behalve op plaatsen waar dat om militaire redenen niet was toegestaan (b.v. Tsjaad). Hij hanteerde daarbij de filosofie dat juist de hoofdsteden van landen ontmoetingsplaatsen zijn van de algehele bevolking van het bijbehorende land, maar ook vaak van bezoekers van dat land. De foto’s werden in maart 2019 in een 230 meter lange galerij geplaatst op een schutting. Die schutting schermt het bouwterrein van de Brittenpassage af van de kantoorgebouwen langs de Arnold Schönberglaan aan de Zuidas van Amsterdam-Zuid. Het scherm is geplaatst tussen de Parnassusweg en het Gustav Mahlerplein ten zuiden van Rijksweg 10/Ringweg-Zuid. Bezoekers kunnen ongestoord over de Schönberglaan wandelen, want ter begeleiding van het traject is het gebied tot woonerf verklaard (langzaam verkeer gaat voor snelverkeer) maar over de volle lengte van de tentoonstelling is ook een zebrapad aangelegd. De foto van Amsterdam (The Netherlands) hangt tussen Nassau (The Bahamas) en Lhasa (Tibet) en laat twee boogbruggen over grachten zien. De fototentoonstelling trekt de wereld over. Al eerder was ze te zien in Zaandam, Dubai, vanaf mei 2019 op Canary Wharf in Londen. De foto’s zijn terug te vinden in het gelijknamige boek, dat in 2017 verscheen bij uitgeverij Terra (ISBN: 9789089897459)