Zilveren Spijker

Het Nederlands Watermuseum in Arnhem is het museum dat zich richt op informatie over alles aspecten van (zoet) water, zoals waterhuishouding, drinkwater en waterzuivering. Het museum werd geopend in 2004. In 1998 ontstond bij dijkgraaf H. van Brink het idee voor een voorlichtingscentrum voor het waterschap Rijn en IJssel in de voormalige Bagijnemolen in het monumentale park Sonsbeek in Arnhem. De oude watermolen uit de 16e en 17e eeuw is gelegen aan de Sint-Jansbeek, de plek waar Arnhem is ontstaan. Met behulp van anderen groeide het idee al snel uit tot het Nederlands Watermuseum.

De Bagijnemolen, ook bekend als de St. Agnietenmolen, is een watermolen op de Sonsbeek in Arnhem. De molen maakt tegenwoordig deel uit van het Nederlands Watermuseum.

De Röellstraat is een straat in Arnhem. De straat loopt van de Zijpendaalseweg in westelijke richting naar de G.A. van Nispenstraat. De straat kreeg zijn naam in 1911 en werd vernoemd naar Antonie baron Röell (1864-1940), burgemeester van Arnhem van 1904 tot 1910, daarna burgemeester van Amsterdam van 1910 tot 1915, daarna commissaris van de Koningin voor Noord-Holland.

De Burgemeesterswijk (ook wel Burgemeesterskwartier genoemd) ligt in het noordwesten van de Nederlandse gemeente Arnhem. De wijk is grotendeels gebouwd aan het begin 20e eeuw. De meeste straten in de wijk zijn vernoemd naar Arnhemse burgemeesters en wethouders. De wijk wordt begrensd door de straten Zijpendaalseweg, met aan de overkant Park Sonsbeek, Amsterdamseweg, Bakenbergseweg en Izaak Evertslaan.

De Witte Molen of Witte Watermolen is een korenmolen in Park Sonsbeek in de stad Arnhem in de Nederlandse provincie Gelderland. Al rond 1470 moet de huidige molen gebouwd zijn. Oorspronkelijk stonden er diverse watermolens langs de Sint-Jans- of Sonsbeek. De Witte Molen is de enige overgebleven bedrijfsvaardige molen. Verder stroomopwaarts staat de niet meer in gebruik zijnde Begijnenmolen waarin het Nederlands Watermuseum is ondergebracht. De Witte Molen is in 1966 en 1967 grondig gerestaureerd en is uitgerust met drie koppels maalstenen, waarvan er twee worden gebruikt voor het malen van graan. Een beroepsmolenaar stelt de molen samen met vrijwilligers enkele keren per week in bedrijf. De naastgelegen molenschuur fungeert als bezoekerscentrum waar mensen informatie kunnen krijgen over Park Sonsbeek en over de natuur in de stad. Samen vormen molen en bezoekerscentrum de Molenplaats Sonsbeek (eerder Bezoekerscentrum De Watermolen en Bezoekerscentrum Sonsbeek genoemd).

Het Gulden Spijker was een kasteel of versterkt huis in de Nederlandse stad Arnhem, provincie Gelderland.

Park Sonsbeek in Arnhem is het bekendste park in deze stad. Het park is vernoemd naar Anna van Sonsbeeck, een aanzienlijke dame in de Arnhemse gemeenschap in de 17e eeuw. De vader van Anna, Franciscus van Sonsbeeck, is afkomstig uit het Duitse stadje Sonsbeck of Sonsbeeck. Boven de hoofdingang van de in 1655 gebouwde Lutherse kerk in Sonsbeeck treft men nu nog altijd het stadswapen aan: een zon met daaronder enkele gegolfde lijntjes die een beek voorstellen. Het park is 67 ha groot en grenst in het noorden aan de parken Zijpendaal en Gulden Bodem. Deze drie parken sluiten nauw bij elkaar aan en zijn samen zo'n 200 ha groot. In het oosten grenst Sonsbeek aan de wijken Sonsbeekkwartier en St. Marten, in het zuiden bijna aan het centrum en in het westen aan de Burgemeesterswijk. Het gebied is een beschermd stadsgezicht.

Huis Sonsbeek, van oorsprong uit 1744, is een landhuis in het Arnhemse Park Sonsbeek gelegen op een heuvel met uitzicht op de stad Arnhem. Het middendeel werd gebouwd voor de jong verweesde Adriana van Bayen (1723-1755?) naar ontwerp van de Arnhemse architect Anthony Viervant en vermoedelijk op het eind van de achttiende eeuw door diens zoon Roelof Roelofs Viervant met de zijvleugels vergroot. Het gebouw, dat in het verleden diverse bestemmingen heeft gehad (o.a. vanaf 1900 als hotel-pension), wordt lokaal veelal "De Witte Villa" of "Stadsvilla Sonsbeek" genoemd vanwege de witte façade, die vroeger overigens ook andere kleuren had. Sinds 1986 had het landhuis een meer museale functie en waren er regelmatig exposities. Van 1994 tot 2004 was Sonsbeek Art&Design erin gevestigd. Nadien een brasserie, restaurant en wijnlokaal. Anno 2017 zijn er een grand café en verschillende zalen gevestigd. In 1987 werd een smalle gracht om de Villa aan drie zijden aangelegd, die ruim tien jaar later weer werd gedempt voor de bouw van een zitterras. De Gemeente Arnhem heeft Huis Sonsbeek aangewezen als officiële trouwlocatie.

Station Arnhem Centraal is het centraal station van de stad Arnhem, de hoofdstad van de Nederlandse provincie Gelderland. Het station is een belangrijk knooppunt in Oost-Nederland en in het spoorwegverkeer met Düsseldorf (D), Utrecht, Zwolle, Nijmegen, Tiel en de Achterhoek. Bovendien is het een overstapknooppunt voor het stads- en streekvervoer in het midden van Gelderland. Het huidige stationsgebouw is het vierde station op die plaats. Dit gebouw, naar ontwerp van Ben van Berkel, werd in 2015 opgeleverd. Arnhem Centraal was in 2016 met circa 40.000 in- en uitstappers van NS-treinen per dag (reizigers van andere spoorvervoerders niet meegerekend) in reizigersaantallen het 14de station van Nederland. De perrons zijn bereikbaar via een gang/hal onder de sporen, met een ingang aan de zuidzijde, en aan de westzijde via een traverse boven de sporen, met een ingang aan de noordzijde (Sonsbeek-zijde).

De Teerplaats is een voormalige hallenhuisboerderij in Arnhem, aan de rand van Park Zypendaal. Het gebouw is in de 18e eeuw gebouwd, maar in de 19e eeuw aangepast waarbij het haar grotendeels huidige vorm kreeg. In de 18e eeuw was naast de boerderij een andere kleine boerderij gelegen, die reeds de naam De Teerplaats had, mogelijk verwijzend naar het schuttersgilde die er kwamen potverteren. Aan de rechterzijde van de boerderij is rond 1900 een uitbouw toegevoegd, dat als dienstwoning voor de chauffeur van de familie Brantsen diende. De boerderij heeft een zadeldak, terwijl de aanbouw een wolfsdak heeft. De ramen en deuren, inclusief de mestdeuren en kelderraam, van de oorspronkelijke boerderij hebben rondbogen. Aan de voorzijde zijn er drie kleine ramen op de eerste verdieping, terwijl op de begane grond vier grote raampartijen zijn welke voorzien zijn van persiennes. Het gebouw is sinds 2006 onderdeel van het Rijksmonumentencomplex Historische buitenplaats Zypendaal, wegens de ouderdom, de toegepaste bouwmaterialen, de functie en de markante situering aan de rand van het park. Tegenwoordig wordt de ruimte gebruikt als bed & breakfast.

Landhuis Beaulieu is een rijksmonument aan het Meester D. van Ruijvenpad in Arnhem in de provincie Gelderland. Beaulieu (Frans: mooie plek) werd ca. 1860 als buitenverblijf gebouwd, mogelijk in opdracht van Koning Willem III. Het gebouw is gebouwd in neoclassicistische stijl.

Gezicht Arnhem - Sonsbeekpark e.o. is een van rijkswege beschermd stadsgezicht in Arnhem in de Nederlandse provincie Gelderland. Het omvat de parken Sonsbeek en Zypendaal, de Transvaalbuurt, en een groot deel van de Burgemeesterswijk. De procedure voor aanwijzing werd gestart op 27 april 2005. Het gebied is definitief[1] aangewezen. Het beschermd gezicht beslaat een oppervlakte van 229,1 hectare. Panden die binnen een beschermd gezicht vallen krijgen niet automatisch de status van beschermd monument. Wel zal de gemeente het bestemmingsplan aanpassen om nieuwe ontwikkelingen in het gebied te reguleren. De gezichtsbescherming richt zich op de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waardering van een gebied en wil het toekomstig functioneren daarvan veiligstellen.