Marres (museum)

Het Statenkwartier is een buurt (kwartier) in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het is een van de 44 buurten binnen de gemeente Maastricht en tevens een van de zeven centrumbuurten. Het Statenkwartier werd pas in de 14e eeuw aan de bestaande stad toegevoegd. Het gebied was lange tijd relatief dun bevolkt en er vestigden zich veel kloosters. Tegenwoordig is het een levendig woongebied met een veelheid aan culturele activiteiten. De buurt is onderdeel van het rijksbeschermd gezicht Maastricht en telt circa 140 rijksmonumenten.

Het Klooster van de Zusters van de Miséricorde, ook Maison de la Miséricorde, is een 19e-eeuws voormalig klooster en opvoedingsgesticht met twee kapellen in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Een deel van het complex aan de Capucijnenstraat en het Miséricordeplein in de buurt Statenkwartier is beschermd als rijksmonument; de overige gebouwen zijn een gemeentelijk monument.

Het Ursulinenklooster is het voormalige klooster van de zusters Ursulinen van de Romeinse Unie in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het gebouwencomplex aan de Grote Gracht en Capucijnenstraat bestaat uit een klooster, een kloosterkapel en diverse scholen, waaronder zich diverse rijks- en gemeentemonumenten bevinden. De zusters bezaten tevens een buitenhuis in Sint Pieter, waar zich ook de begraafplaats bevindt. Naast de Ursulinen van de Romeinse Unie waren er twee andere congregaties van ursulinen in Maastricht: aan de Scharnerweg en in Nazareth.

Het Capucijnenklooster is een voormalig klooster van de minderbroeders kapucijnen in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. De zeventiende-eeuwse kloosterkerk en restanten van de kloostervleugels zijn bewaard gebleven en zijn voor een deel beschermd als rijksmonument.

Het Huis Soiron is een voormalig kanunnikenhuis in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het ligt aan de Grote Gracht 82 in de centrumbuurt Statenkwartier en is vanaf 2004 eigendom van de Universiteit Maastricht, die ook enkele nabije panden in gebruik heeft, waaronder de Hof van Tilly en het voormalige Jeanne d'Arclyceum. Het gebouw uit de late 18e eeuw bezit een aantal zalen met uitbundig stucwerk in Lodewijk XVI-stijl en is sinds 1966 een rijksmonument.

De Hof van Tilly is een voormalig stadspaleis en gebouwencomplex in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht.

De Capucijnenhof is een voormalig klooster, thans appartementencomplex, gelegen aan de Capucijnengang in de Nederlandse stad Maastricht. Het complex bestaat uit een sterk verbouwde neoclassicistische kapel te midden van 19e-eeuwse kloostervleugels. De kapel en een van de kloostervleugels zijn gemeentelijke monumenten.

De Beyart is een kloostercomplex in de Nederlandse stad Maastricht, dat twee perioden van bloei heeft gekend: de eerste Beyart, ook wel Dal van Josaphat genoemd (1476-1796), en de tweede of nieuwe Beyart, dat officieel Klooster van de Broeders van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria heet (1896-nu). De eerste periode begon met de vestiging van zusters franciscanessen van Peer. Uit deze periode is slechts een ruïne van de gotische kloosterkapel bewaard gebleven. Een eeuw na de opheffing van dit zusterklooster bouwden de broeders van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria ("broeders van Maastricht") op hetzelfde terrein een nieuw, deels nog bestaand klooster, dat tevens als moederhuis van de congregatie fungeerde. Vanaf de jaren 1970 transformeerde dit klooster geleidelijk tot bejaardenverzorgingshuis, ook voor niet-religieuzen. Op het kloosterterrein bevindt zich tevens het Sint-Lidwinapaviljoen, een in de jaren 1930 door Alphons Boosten gebouwd voormalig ziekenpaviljoen. Laatstgenoemd bouwwerk en de ruïne van de eerste kloosterkapel zijn rijksmonumenten, terwijl het (tweede) kloostergebouw, het poortgebouw en de kloostertuin gemeentelijke monumenten zijn.

De (Oude) Tweebergenpoort, ook wel Wymeringenpoort, Wijnbergenpoort of (Oude) Brusselsepoort genoemd, is een voormalige stadspoort in de Nederlandse stad Maastricht. De poort was onderdeel van de eerste stadsmuur van Maastricht en was gelegen aan het westeinde van het Keizer Karelplein/Oude Tweebergenpoort, waar deze overgaat in de Brusselsestraat. De poort vormde de toegang tot de stad vanuit het westen (Hasselt, Antwerpen, Brussel). De oorspronkelijke poort dateerde uit de 13e eeuw, maar werd in de loop der eeuwen diverse malen vernieuwd. Vanaf de 17e eeuw verloor de poort haar militaire functie. In 1734 werd de poort grotendeels afgebroken. Enkele resterende delen werden in 1926 en 1934 gesloopt.

De Synagoge van Maastricht is een Joodse synagoge in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. De uit 1840 daterende synagoge is gebouwd op een voormalig kloosterterrein op de hoek van de Bogaardenstraat en de Capucijnengang in de wijk Statenkwartier. Het gebouw van stadsarchitect Mathijs Hermans is sinds 1966 een rijksmonument. De Maastrichtse synagoge fungeert als hoofdsynagoge van Limburg en behoort tot het genootschap van de Nederlands-Israëlietische Hoofdsynagoge in Amsterdam.

Het Keizer Karelplein is een plein in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht, dat genoemd is naar Karel de Grote. Aan het plein liggen 9 rijksmonumenten, waarvan de Sint-Servaasbasiliek het belangrijkste is.

De Sint-Servaasfontein of Servaasfontein is een fontein gelegen op het Keizer Karelplein in Maastricht in de Nederlandse provincie Limburg. De fontein bevindt zich op het plein waaraan ook het Noordportaal van de Sint-Servaasbasiliek gelegen is. De fontein bestaat uit een achthoekig, koperen bassin bekleed met platen van basaltlava, ontworpen door de architect Alphons Boosten. Hierop is een bronzen beeld geplaatst van Sint Servaas uit 1934 van de Maastrichtse kunstenaar Charles Vos.De huidige fontein stamt uit 1934 en is een gemeentelijk monument.