Mission Belle Memorial

Opperduit is een buurtschap behorende tot de gemeente Krimpenerwaard in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De buurtschap ligt aan de noordkant van de rivier de Lek tussen Lekkerkerk en Bergstoep en telt 545 inwoners.

Schonenburg was een kasteel in het Nederlandse dorp Nieuw-Lekkerland, provincie Zuid-Holland.

De watertoren van Nieuw-Lekkerland, een plaats in de Nederlandse gemeente Molenlanden, is gebouwd in 1915 door Visser & Smit Hanab. De watertoren heeft een hoogte van 34 meter en heeft een waterreservoir met een inhoud van 400 m³. De watertoren bevindt zich aan de Lekdijk. In 2010 werd de watertoren in opdracht van Oasen verkocht door erfgoedmakelaar De Landerije, waardoor de watertoren voor het eerst in particuliere handen kwam. Deze toren lijkt op de watertoren van Ouderkerk aan den IJssel.

De Hoge Tiendwegse Molen was een wipmolen in de Nederlandse gemeente Molenlanden, die samen met onder andere de Sluismolen een bemalingsfunctie had voor de polder Streefkerk met Kortenbroek. De molen was de zuidelijke bovenmolen van deze polder. De taak van de molen werd in 1952 overgenomen door een gemaal, waarna hij werd overgedragen aan de SIMAV, die de molen zou restaureren. De molen is op 1 februari 1962 verbrand en uitsluitend de fundering is bewaard gebleven. In april 2010 is men begonnen met de herbouw van de fundering teneinde daar weer een molen op te kunnen plaatsen. Hierbij zal de ondertoren van de Quakernaakse Molen in Meerkerk worden gebruikt. Het rijksmonumentnummer van de Quakernaakse Molen verhuist dan mee. In juli 2011 is de ondertoren voor restauratie over water naar de molenmaker getransporteerd.

De Sluismolen was een wipmolen aan de Beneden Tiendweg in Streefkerk in de Nederlandse gemeente Molenlanden. De molen bemaalde tot de komst van een elektrisch gemaal in 1952 samen met vier andere molens de polder Streefkerk met Kortenbroek. In 1970 werd de Sluismolen onttakeld. In de nacht van 27 op 28 juni 1979 brandde de Sluismolen geheel af. De fundering van de molen is bewaard gebleven en is een rijksmonument. In 2008 werd de fundering door de SIMAV hersteld, met het oog op een plan tot gedeeltelijk herstel van de oorspronkelijke situatie met betrekking tot de polderbemaling in dit gebied zoals deze tot de komst van het elektrisch gemaal in 1952 was. Om dit te bereiken zal ook de Hoge Tiendwegse Molen worden herbouwd. De drie overige, nog bestaande molens van het complex zijn de Achtkante Molen, de Kleine (Tiendweg) Molen en de Oude Weteringmolen.

De Achtkante Molen in het dorp Streefkerk, in de Nederlandse gemeente Molenlanden, is een houten achtkantige met riet gedekte molen en is omstreeks 1761 geplaatst. De molen is een middelste van de drie ondermolens, bemaalde in twee trappen de polder Streefkerk en Kortenbroek en was tot 1951 in bedrijf. In 1872 werd de houten wateras vermaakt tot een mantelstijl en ondertafelementscherf voor de Oude Weteringmolen. In 1873 werd de kap van de molen zowel aan de voor- als aan de achterkant ingekort, mogelijk omdat de balkkoppen van de voeghouten waren ingerot. Ook werden toen slagstukken aangebracht tussen de voeghouten en overring. In 1932 werd er voor de kachel een rookkanaal met twee kleppen aangebracht. Voordien ging de rook gewoon door de molen omhoog, hetgeen nog te zien is aan de beroete balken en achtkantstijlen. In 1970/71 is de molen ingrijpend gerestaureerd, waarna deze in 1972 weer maalvaardig was. Door de veranderde omstandigheden kon het water niet meer uitgemalen worden en maalt de molen tegenwoordig in circuit. Eigenaar van de molen is de SIMAV. Het gevlucht is Oud-Hollands en bestaat uit gelaste, 26,4 m lange, ijzeren roeden. De binnenroede met nummer 1 is gemaakt in 1971 door Van Iperen te Rijnsaterswoude. De buitenroede met nummer 205 is gemaakt in 1974 door de fabrikant Bremer te Adorp. De kap van de molen draait op een kruiwerk met ijzeren rollen en enkele iepenhouten rollen in houten rollenwagens. Met behulp van een kruirad wordt de kap gedraaid. De molen wordt gevangen (geremd) met een vaste vlaamse vang bestaande uit vier vangstukken. Om het bovenwiel zit een ijzeren hoep, waarop de vangstukken aangrijpen. De vangbalk zit in een hangereel en heeft een kneppel. De vang wordt bediend met een wipstok. De molen heeft een 47 cm breed binnenscheprad met een diameter van 5,92 meter. Zowel de zeer korte bovenas als de wateras zijn van gietijzer evenals het sintelstuk van het scheprad. Vlak voor de korte spruit ligt nog een niet meer in gebruik zijnde penbalk. Vroeger heeft er dus een langere bovenas in de molen gezeten. De korte spruit is van gelast staal.

De Oude Weteringmolen is een wipmolen aan de Beneden Tiendweg in Streefkerk, in de Nederlandse gemeente Molenlanden, provincie Zuid-Holland. De molen is in of voor 1751 gebouwd en is tot 1951 in bedrijf geweest. In 1847 is de molen door het bouwen van veldmuren ca. 0,50 meter verhoogd. In 1957 is hij in bezit gekomen van de SIMAV. De twee andere molens van de groep, de Sluismolen en de Hoge Tiendwegse Molen raakten in verval en zijn beide door brand verwoest. Momenteel wordt gewerkt aan herbouw van deze twee molens. In 1989 is de molen grondig gerestaureerd en opnieuw maalvaardig gemaakt. Omdat de oude waterlopen niet meer bestaan en omdat de andere molens zijn verdwenen, maalt de molen nu in circuit. De Oudendijkse Molen is op afspraak te bezoeken. Het gevlucht met een lengte van 26,80 m. is oud-Hollands opgehekt. De molen maalt met een scheprad met een diameter van 5,94 m en een breedte 0,52 m, waarmee een opvoerhoogte tot 1,40 m wordt bereikt.

Kleine (Tiendweg) Molen is een wipmolen in Streefkerk in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De molen maakte vroeger deel uit van een molengang met drie onder- en twee bovenmolens. De molen dateert van voor 1751. De molen was tot 1951 in bedrijf. In 1957 is de Kleine Molen gekocht door de SIMAV, om deze te behouden. In 1977/78 is de molen ingrijpend gerestaureerd. De molen is maalvaardig in circuit, aangezien de twee bovenmolens die vroeger het water afvoerden door brand zijn verwoest, waardoor het water niet meer kan worden afgevoerd.

De Hervormde kerk van Nieuw-Lekkerland is de grootste en oudste kerk van de plaats Nieuw-Lekkerland, in de Nederlandse gemeente Molenlanden. Het gebouw werd ontworpen door de architect D. Slingeland en biedt, na in 1966-'67 aan de noordzijde te zijn uitgebreid, ruimte aan 1.125 kerkgangers. Het geraamte en de toren komen wel uit 1848. De Hervormde Gemeente van Nieuw-Lekkerland die eigenaar is van de kerk maakt deel uit van de behoudende vleugel van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN).

Nieuw-Lekkerland () is een plaats in de gemeente Molenlanden in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, ten zuiden van de rivier de Lek en in het noordwesten van de Alblasserwaard gelegen. Tot 1 januari 2013 was Nieuw-Lekkerland een zelfstandige gemeente. Het aantal inwoners bedroeg in 2023 8.670 inwoners. Het plaatselijk dialect dat er wordt gesproken, duidt men aan als Nieuw-Lekkerlands en valt onder het West-Alblasserwaards.

De Grote of Johanneskerk in de plaats Lekkerkerk, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, is een na 1575 gebouwde eenbeukige zaalkerk met ingebouwde westtoren.

Streefkerk is een Nederlands dorp en voormalige gemeente in het noordwesten van de Alblasserwaard in de gemeente Molenlanden in de provincie Zuid-Holland, grenzend aan de rivier de Lek. Het dorp kent één jachthaven. De inwoners van het dorp zijn veelal bevindelijk gereformeerd, wat onder meer tot uiting komt in het houden van een strenge zondagsrust. Het was ook hier dat de laatste polio-uitbraak in Nederland plaatsvond. Streefkerk grenst aan de plaatsen Nieuw-Lekkerland en Groot-Ammers. De familie "Schouten" komt uit oorsprong van streefkerk.