Achtkante Molen (Streefkerk)

Kleine (Tiendweg) Molen is een wipmolen in Streefkerk in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De molen maakte vroeger deel uit van een molengang met drie onder- en twee bovenmolens. De molen dateert van voor 1751. De molen was tot 1951 in bedrijf. In 1957 is de Kleine Molen gekocht door de SIMAV, om deze te behouden. In 1977/78 is de molen ingrijpend gerestaureerd. De molen is maalvaardig in circuit, aangezien de twee bovenmolens die vroeger het water afvoerden door brand zijn verwoest, waardoor het water niet meer kan worden afgevoerd.

De Sluismolen was een wipmolen aan de Beneden Tiendweg in Streefkerk in de Nederlandse gemeente Molenlanden. De molen bemaalde tot de komst van een elektrisch gemaal in 1952 samen met vier andere molens de polder Streefkerk met Kortenbroek. In 1970 werd de Sluismolen onttakeld. In de nacht van 27 op 28 juni 1979 brandde de Sluismolen geheel af. De fundering van de molen is bewaard gebleven en is een rijksmonument. In 2008 werd de fundering door de SIMAV hersteld, met het oog op een plan tot gedeeltelijk herstel van de oorspronkelijke situatie met betrekking tot de polderbemaling in dit gebied zoals deze tot de komst van het elektrisch gemaal in 1952 was. Om dit te bereiken zal ook de Hoge Tiendwegse Molen worden herbouwd. De drie overige, nog bestaande molens van het complex zijn de Achtkante Molen, de Kleine (Tiendweg) Molen en de Oude Weteringmolen.

De Hoge Tiendwegse Molen was een wipmolen in de Nederlandse gemeente Molenlanden, die samen met onder andere de Sluismolen een bemalingsfunctie had voor de polder Streefkerk met Kortenbroek. De molen was de zuidelijke bovenmolen van deze polder. De taak van de molen werd in 1952 overgenomen door een gemaal, waarna hij werd overgedragen aan de SIMAV, die de molen zou restaureren. De molen is op 1 februari 1962 verbrand en uitsluitend de fundering is bewaard gebleven. In april 2010 is men begonnen met de herbouw van de fundering teneinde daar weer een molen op te kunnen plaatsen. Hierbij zal de ondertoren van de Quakernaakse Molen in Meerkerk worden gebruikt. Het rijksmonumentnummer van de Quakernaakse Molen verhuist dan mee. In juli 2011 is de ondertoren voor restauratie over water naar de molenmaker getransporteerd.

De Oude Weteringmolen is een wipmolen aan de Beneden Tiendweg in Streefkerk, in de Nederlandse gemeente Molenlanden, provincie Zuid-Holland. De molen is in of voor 1751 gebouwd en is tot 1951 in bedrijf geweest. In 1847 is de molen door het bouwen van veldmuren ca. 0,50 meter verhoogd. In 1957 is hij in bezit gekomen van de SIMAV. De twee andere molens van de groep, de Sluismolen en de Hoge Tiendwegse Molen raakten in verval en zijn beide door brand verwoest. Momenteel wordt gewerkt aan herbouw van deze twee molens. In 1989 is de molen grondig gerestaureerd en opnieuw maalvaardig gemaakt. Omdat de oude waterlopen niet meer bestaan en omdat de andere molens zijn verdwenen, maalt de molen nu in circuit. De Oudendijkse Molen is op afspraak te bezoeken. Het gevlucht met een lengte van 26,80 m. is oud-Hollands opgehekt. De molen maalt met een scheprad met een diameter van 5,94 m en een breedte 0,52 m, waarmee een opvoerhoogte tot 1,40 m wordt bereikt.

Streefkerk is een Nederlands dorp en voormalige gemeente in het noordwesten van de Alblasserwaard in de gemeente Molenlanden in de provincie Zuid-Holland, grenzend aan de rivier de Lek. Het dorp kent één jachthaven. De inwoners van het dorp zijn veelal bevindelijk gereformeerd, wat onder meer tot uiting komt in het houden van een strenge zondagsrust. Het was ook hier dat de laatste polio-uitbraak in Nederland plaatsvond. Streefkerk grenst aan de plaatsen Nieuw-Lekkerland en Groot-Ammers. De familie "Schouten" komt uit oorsprong van streefkerk.

Voetbal Vereniging Streefkerk (VVS) is een amateurvoetbalvereniging uit Streefkerk, gemeente Molenlanden, Zuid-Holland, Nederland.

Opperduit is een buurtschap behorende tot de gemeente Krimpenerwaard in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De buurtschap ligt aan de noordkant van de rivier de Lek tussen Lekkerkerk en Bergstoep en telt 545 inwoners.

Schonenburg was een kasteel in het Nederlandse dorp Nieuw-Lekkerland, provincie Zuid-Holland.

De Broekmolen in het Nederlandse dorp Streefkerk, gemeente Molenlanden, is een wipmolen met open scheprad en is in 1581 gebouwd ter bemaling van de afdeling Kortenbroek van de polder Streefkerk. De molen was tot 1951 in bedrijf. In 1957 is de Kleine Molen buiten bedrijf gesteld, maar was de polder verplicht de Broekmolen maalvaardig te houden. Eigenaar is sinds 1 februari 2008 de SIMAV, die de molen overnam van het waterschap Rivierenland. In augustus 2008 werd de molen stilgezet. Het bovenhuis was gewoon helemaal op en versleten. Duidelijk was dat deze eraf moest om in de werkplaats van de molenmaker gerestaureerd te worden. In mei 2010 begon men eraan. Op 24 juni 2010 werd het bovenhuis eraf getakeld. Ruim anderhalf jaar later in de nacht van 13 op 14 oktober 2011 werd het nieuwe bovenhuis op de ondertoren geplaatst. In december 2011 was de molen weer maalvaardig. In augustus 2012 begon herstel aan de ondertoren. In februari 2013 werd deze restauratie afgerond.

Mission Belle Memorial is een monument opgericht ter nagedachtenis aan de crash van de Amerikaanse B-17 bommenwerper Mission Belle op 1 december 1943. Het staat sinds 2018 aan de Lekdijk in Nieuw-Lekkerland (Gemeente Molenlanden).

De Liefde (ook wel In Liefde Draaiende) is een achtkante stellingmolen met een houten onderbouw in Streefkerk, in de Nederlandse gemeente Molenlanden. De bovenbouw is bekleed met platen van zink (losanges) en de kap met dakleer. De molen is in 1893 gebouwd als vervanging van een afgebrande achtkante grondzeiler op dezelfde plaats. In de molen zijn twee maalstoelen met 16der kunststenen aanwezig. De molen is tot ca. 1970 in bedrijf geweest. In de molen is een museum aanwezig. In 1976 werd een dijkverzwaring aangekondigd en bestond er vrees dat de molen zou moeten wijken. Door een damwandconstructie te gebruiken in plaats van het geplande talud kon De Liefde op de oorspronkelijke plaats blijven staan. De naam van deze molen was gedurende lange tijd De Hoop, maar is na de restauratie gewijzigd in De Liefde, naar men dacht de oorspronkelijke naam. Historisch onderzoek heeft uitgewezen dat dat niet juist is. De juiste naam luidt In Liefde Draaiende. De Liefde is eigendom van de SIMAV, die sinds 2008 een kantoorruimte in de molen heeft. Het gevlucht is Oud-Hollands. De gelaste, ijzeren roeden zijn gemaakt door Derckx te Beegden in 1979. De binnenroede heeft het nummer 292 en de buitenroede nummer 291. De 4,02 m lange bovenas met nummer 512 is van de fabrikant Penn & Bauduin te Dordrecht en gegoten in 1893. De molen wordt op de wind gezet, verkruid, met een kruiwiel. Het kruiwerk bestaat uit houten rollenwagens met voornamelijk gietijzeren, maar ook nog enkele houten rollen. De molen wordt gevangen (geremd) met een vaste Vlaamse blokvang bestaande uit vijf vangblokken. De vang wordt bediend met een wipstok, die beschilderd is met prinsjeswerk. De vangbalk scharniert in de ezel met een schuif en heeft een kneppel. Om het bovenwiel zit een ijzeren hoep waar de vangblokken op aangrijpen. Vroeger werd met behulp van een lang luitouw en het tweede luiwerk de zakken graan uit het schip via een houten glijgoot de molen ingetrokken.

De Wingerdse Molen in de Nederlandse plaats Bleskensgraaf is een wipmolen waarvan het bouwjaar niet bekend is. Vermoedelijk is deze poldermolen in 1513 gebouwd. De koker is van 1624. In 1872 is de molen verhoogd door het opmetselen van de veldmuren, waardoor een grotere vlucht kon worden verkregen. Met 28,20 m heeft de Wingerdse Molen dan ook de grootste vlucht van alle Nederlandse wipmolens. Het oorspronkelijke scheprad is in 1955 vervangen door een vijzel. In 1996 zijn onder andere de beschieting van de kap en de spanten vernieuwd. In 2006 zijn twee rietvelden op de ondertoren vernieuwd. De molen was tot 1 februari 2008 eigendom van het Waterschap Rivierenland; de nieuwe eigenaar is de SIMAV. De wipwatermolen is op afspraak te bezichtigen. 's Avonds wordt de Wingerdse Molen door witte schijnwerpers verlicht en is dan tot in de verre omtrek te zien. Naast de molen bevindt zich een paaltjasker, die geen speciale functie heeft, maar die in 1987 in opdracht van de molenaar is vervaardigd. Begin 2011 werd begonnen met een grote restauratie, waarvoor het bovenhuis van de Wingerdse Molen is verwijderd. Op de ondertoren was een noodkap aangebracht. In oktober 2011 werd het gerestaureerde bovenhuis teruggeplaatst. Op de borstnaald komen de initialen JDV.CVDB (bovenste) en HHS.1997 (onderste) voor. JDV.CVDB staan voor de molenmakers van het toenmalige hoogheemraadschap Alblasserwaard en de Vijfheerenlanden Jan de Vries en Cok v d Berg. HHS.1997 staan voor de eigenaar het Hoogheemraadschap Alblasserwaard en de Vijfheerenlanden. In 1997 is de borstnaald vernieuwd. Het gevlucht is Oudhollands met gelaste roeden en vanaf 1965 met fokken. Op het oude gevlucht zat zowel een enkelstraals als dubbelstraals fok. In 2011 werden alleen enkelstraals fokken aangebracht. In de fokken op de buitenroede zitten regelborden (remkleppen), die handmatig open en dicht gezet worden. De 28,10 m lange binnenroede is in 1991 gemaakt door Derckx, gestoken in 1992 en heeft als roenummer 696. De 28,20 m lange buitenroede is in 2011 gemaakt door molenmakersbedrijf Vaags en heeft als roenummer 262. Van 1935 tot 1965 waren de wieken verdekkerd. De molen wordt op de wind gezet met een kruirad. De bovenzetel heeft neuten. De in 1852 gegoten, 4,75 meter lange, gietijzeren bovenas is van F.J. Penn & Bauduin te Dordrecht en heeft het nummer 37. In de pen van de bovenas zit een taats. De molen wordt gevangen (geremd) met een Vlaamse blokvang bestaande uit vier vangstukken. De vang wordt bediend met behulp van een evenaar. De vangbalk heeft een kneppel.