Wingerdse Molen

De tjasker in Bleskensgraaf, in de Nederlandse gemeente Molenlanden, is een paaltjasker die in 1987 is gebouwd in opdracht van A. Schouten, eigenlijk uit liefhebberij. De tjasker staat bij de Wingerdse Molen en is regelmatig in bedrijf. Het is de enige tjasker in Zuid-Holland; de meeste molens van dit type zijn in Friesland en de noordwesthoek van Overijssel te vinden. Tjasker Bleskensgraaf is een gemeentelijk monument.

Korenmolen De Hoop in Oud-Alblas, in de Nederlandse gemeente Molenlanden, is een stellingmolen die in 1844 werd gebouwd ter vervanging van een eerdere standerdmolen op dezelfde plaats. Het is een ronde stenen molen, met een vlucht van 22,56 meter hebben. De molen is voorzien van twee koppels 17der kunststenen met viertaksrijnen. Tevens zijn ze voorzien van regulateurs. Ook is er een elektrisch aangedreven maalstoel met en 30 pk motor. De Hoop draait bijna dagelijks en maalt ongeveer 500 kg per week. De molen is op afspraak open (niet op woensdag, donderdag en zondag). De landschappelijke waarde van deze molen is zeer groot. In de nabijheid van De Hoop bevinden zich nog twee molens: de Peilmolen en de Wingerdse Molen. Het gevlucht heeft fokwieken op beide roeden van het systeem Fauel. Op de buitenroede bevinden zich automatische remkleppen, waarvan het moment van openen van tevoren met de hand moet worden ingesteld door een veer op spanning te zetten. (Er is geen spin). De binnenroede heeft steekborden. De gelaste, ijzeren roeden zijn in 2004 gemaakt door Derckx te Beegden. De binnenroede heeft het nummer 985 en de buitenroede nummer 984. De 4,00 m lange bovenas is van de fabrikant NSBM Fyenoord te Rotterdam en gegoten in 1843. Op de zijkant van de askop staat FYEN met daaronder OORD. De molen kan op de wind worden gezet, verkruid, met een kruiwiel en een rondgaande ketting, meestal wordt er echter elektrisch verkruid. De lange spruit is van ijzer en ligt achter het bovenwiel. Het kruiwerk bestaat uit houten rollenwagens met veertig gietijzeren rollen. De molen wordt gevangen (geremd) met een vaste Vlaamse blokvang bestaande uit vier vangblokken. De vang wordt bediend met een wipstok, die beschilderd is met prinsjeswerk. De vangbalk heeft een kneppel. Om het bovenwiel zit een ijzeren hoep waar de vangblokken op aangrijpen. Naast het door de molen aangedreven luiwerk is er ook een elektrisch aangedreven luiwerk. Het spoorwiel heeft een ijzeren velg met houten kammen. Het bovenwiel wordt bij stilstand geblokkeerd met twee stutten, die er op de stelling bij de staart uit het bovenwiel getrokken kunnen worden. Op de kruisarmen zijn kasten gemaakt voor het plaatsen van de stutten.

De Peilmolen in Oud-Alblas, in de Nederlandse gemeente Molenlanden, is in 1818 gebouwd ter bemaling van de Zuidzijderpolder. De molen die een in 1817 afgebrande wipmolen verving was tot 1881 een peilmolen of seinmolen, dat wil zeggen dat deze molen door middel van seinen naar andere molens in de omgeving het peil aangaf. Een ijzeren scheprad met een middellijn van 5,90 meter maalt het water uit de polder. In 1971 is de molen toen officieel buiten gebruik gesteld. De Peilmolen wordt bewoond en is niet te bezichtigen. Sinds 1968 is de Peilmolen eigendom van de SIMAV. In 2007 werd de molen stilgezet vanwege de slechte staat van het wiekenkruis. In mei 2010 werd begonnen met de restauratie. In maart 2011 werden twee nieuwe roeden gestoken. In september 2011 was de molen weer draaivaardig. Een tegenvaller was echter dat het onderwiel in slechte staat bleek te verkeren en kon er alsnog niet gemalen worden. In september 2013 werd het onderwiel hersteld en er is nu sprake van een maalvaardige molen.

De Broekmolen in het Nederlandse dorp Streefkerk, gemeente Molenlanden, is een wipmolen met open scheprad en is in 1581 gebouwd ter bemaling van de afdeling Kortenbroek van de polder Streefkerk. De molen was tot 1951 in bedrijf. In 1957 is de Kleine Molen buiten bedrijf gesteld, maar was de polder verplicht de Broekmolen maalvaardig te houden. Eigenaar is sinds 1 februari 2008 de SIMAV, die de molen overnam van het waterschap Rivierenland. In augustus 2008 werd de molen stilgezet. Het bovenhuis was gewoon helemaal op en versleten. Duidelijk was dat deze eraf moest om in de werkplaats van de molenmaker gerestaureerd te worden. In mei 2010 begon men eraan. Op 24 juni 2010 werd het bovenhuis eraf getakeld. Ruim anderhalf jaar later in de nacht van 13 op 14 oktober 2011 werd het nieuwe bovenhuis op de ondertoren geplaatst. In december 2011 was de molen weer maalvaardig. In augustus 2012 begon herstel aan de ondertoren. In februari 2013 werd deze restauratie afgerond.

Wijngaarden (in de volksmond: Wingerde) is een Nederlands dorp in de provincie Zuid-Holland dat tot de gemeente Molenlanden behoort. Dit langgerekte, landelijke dorp ligt vlak bij Sliedrecht, heeft een oppervlakte van 638 hectare en telde per 1 juli 2012 246 woningen en per 1 januari 2023 730 inwoners. Van 1817 tot 1986 was Wijngaarden een zelfstandige gemeente. Daarna ging het op in de gemeente Graafstroom. Van 2013 tot 2019 behoorde het tot de toenmalige gemeente Molenwaard. Wijngaarden is het laagstgelegen dorp in de Alblasserwaard. Tijdens de watersnood van 1953 kwam het dorp onder water te staan. Er is een watersteen in een gevel van een huis in de Dorpsstraat geplaatst als aandenken.

Schonenburg was een kasteel in het Nederlandse dorp Nieuw-Lekkerland, provincie Zuid-Holland.

De Oude Weteringmolen is een wipmolen aan de Beneden Tiendweg in Streefkerk, in de Nederlandse gemeente Molenlanden, provincie Zuid-Holland. De molen is in of voor 1751 gebouwd en is tot 1951 in bedrijf geweest. In 1847 is de molen door het bouwen van veldmuren ca. 0,50 meter verhoogd. In 1957 is hij in bezit gekomen van de SIMAV. De twee andere molens van de groep, de Sluismolen en de Hoge Tiendwegse Molen raakten in verval en zijn beide door brand verwoest. Momenteel wordt gewerkt aan herbouw van deze twee molens. In 1989 is de molen grondig gerestaureerd en opnieuw maalvaardig gemaakt. Omdat de oude waterlopen niet meer bestaan en omdat de andere molens zijn verdwenen, maalt de molen nu in circuit. De Oudendijkse Molen is op afspraak te bezoeken. Het gevlucht met een lengte van 26,80 m. is oud-Hollands opgehekt. De molen maalt met een scheprad met een diameter van 5,94 m en een breedte 0,52 m, waarmee een opvoerhoogte tot 1,40 m wordt bereikt.

Station Sliedrecht Baanhoek is een halte in de Zuid-Hollandse plaats Sliedrecht. Het station ligt aan de MerwedeLingelijn, het westelijk deel van de Betuwelijn, tussen station Sliedrecht en station Dordrecht Stadspolders. Het station werd oorspronkelijk geopend op 16 juli 1885 en gesloten op 15 mei 1938. Sinds 11 december 2011 is het station weer open. Daar het aan de westkant van Sliedrecht ligt, is het ook voor inwoners van buurgemeente Papendrecht goed bereikbaar. Tegelijk met dit station werd ook station Hardinxveld Blauwe Zoom geopend. Station Boven Hardinxveld werd op 16 april 2012 geopend.

Baanhoek West is een Vinex-locatie in de gemeente Sliedrecht waar in 2009 de bouw begon en in 2019 werd de 500ste woning opgeleverd. De wijk is nog in aanbouw. Naast woningbouw is er ruimte voor basisscholen, kinderopvang, een sportzaal, een bedrijventerrein en het station Sliedrecht Baanhoek op de treinverbinding Dordrecht - Geldermalsen. Ook is er een nieuwe ontsluitingsweg naar de A15 voor Sliedrecht en Papendrecht aangelegd. Het gebied wordt begrensd door de spoordijk, de A15 en de gemeentegrens met Papendrecht. De straatnamen in de wijk zijn vernoemd naar componisten, muziekvormen en -instrumenten. Baanhoek West vormt samen met de Papendrechtse wijken Oostpolder en het nog te ontwikkelen Land van Matena, een woongebied voor circa 2.500 woningen. Door de bouw van deze Vinex-locatie zullen de gemeenten Papendrecht en Sliedrecht zonder fysieke gemeentegrens in elkaar overlopen.

Oud-Alblas is een Nederlands dorp in de Zuid-Hollandse gemeente Molenlanden, met een oppervlakte van 1314 hectare. Het is een van de oudste dorpen in de Alblasserwaard en telde op 1 januari 2023 2.340 inwoners en op 1 januari 2012 798 woningen. Alblasserdam was van oorsprong een buurtschap van Oud-Alblas. Oud-Alblas behoorde samen met Bleskensgraaf, Brandwijk, Molenaarsgraaf, Goudriaan, Ottoland en Wijngaarden tot de gemeente Graafstroom. Vanaf 2013 is de deze gemeente opgegaan in Molenwaard. Oud-Alblas telt drie molens uit 1844. Peilmolen uit 1818 en De Kooiwijkse molen uit 1866 de laatste 2 zijn Poldermolens. De negentiende-eeuwse N.H. Kerk heeft een bakstenen toren uit de veertiende eeuw. Er liggen diverse boerderijen met historische waarde langs het riviertje de Alblas. Fietsers die de bewegwijzerde ‘Molenroute’ volgen komen door Oud-Alblas. Wandelaars kunnen het (bewegwijzerde) Oud-Alblaspad lopen dat in de omgeving van Oud Alblas is uitgezet. Ook in het nabijgelegen Alblasserbos kan gewandeld worden.

Matena is een buurtschap in de gemeente Papendrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het ligt ten oosten van Papendrecht tussen Oosteind, de buurtschap Baanhoek en de westelijke nieuwbouw van Sliedrecht.

De Achtkante Molen in het dorp Streefkerk, in de Nederlandse gemeente Molenlanden, is een houten achtkantige met riet gedekte molen en is omstreeks 1761 geplaatst. De molen is een middelste van de drie ondermolens, bemaalde in twee trappen de polder Streefkerk en Kortenbroek en was tot 1951 in bedrijf. In 1872 werd de houten wateras vermaakt tot een mantelstijl en ondertafelementscherf voor de Oude Weteringmolen. In 1873 werd de kap van de molen zowel aan de voor- als aan de achterkant ingekort, mogelijk omdat de balkkoppen van de voeghouten waren ingerot. Ook werden toen slagstukken aangebracht tussen de voeghouten en overring. In 1932 werd er voor de kachel een rookkanaal met twee kleppen aangebracht. Voordien ging de rook gewoon door de molen omhoog, hetgeen nog te zien is aan de beroete balken en achtkantstijlen. In 1970/71 is de molen ingrijpend gerestaureerd, waarna deze in 1972 weer maalvaardig was. Door de veranderde omstandigheden kon het water niet meer uitgemalen worden en maalt de molen tegenwoordig in circuit. Eigenaar van de molen is de SIMAV. Het gevlucht is Oud-Hollands en bestaat uit gelaste, 26,4 m lange, ijzeren roeden. De binnenroede met nummer 1 is gemaakt in 1971 door Van Iperen te Rijnsaterswoude. De buitenroede met nummer 205 is gemaakt in 1974 door de fabrikant Bremer te Adorp. De kap van de molen draait op een kruiwerk met ijzeren rollen en enkele iepenhouten rollen in houten rollenwagens. Met behulp van een kruirad wordt de kap gedraaid. De molen wordt gevangen (geremd) met een vaste vlaamse vang bestaande uit vier vangstukken. Om het bovenwiel zit een ijzeren hoep, waarop de vangstukken aangrijpen. De vangbalk zit in een hangereel en heeft een kneppel. De vang wordt bediend met een wipstok. De molen heeft een 47 cm breed binnenscheprad met een diameter van 5,92 meter. Zowel de zeer korte bovenas als de wateras zijn van gietijzer evenals het sintelstuk van het scheprad. Vlak voor de korte spruit ligt nog een niet meer in gebruik zijnde penbalk. Vroeger heeft er dus een langere bovenas in de molen gezeten. De korte spruit is van gelast staal.