Station Sliedrecht Baanhoek

Baanhoek West is een Vinex-locatie in de gemeente Sliedrecht waar in 2009 de bouw begon en in 2019 werd de 500ste woning opgeleverd. De wijk is nog in aanbouw. Naast woningbouw is er ruimte voor basisscholen, kinderopvang, een sportzaal, een bedrijventerrein en het station Sliedrecht Baanhoek op de treinverbinding Dordrecht - Geldermalsen. Ook is er een nieuwe ontsluitingsweg naar de A15 voor Sliedrecht en Papendrecht aangelegd. Het gebied wordt begrensd door de spoordijk, de A15 en de gemeentegrens met Papendrecht. De straatnamen in de wijk zijn vernoemd naar componisten, muziekvormen en -instrumenten. Baanhoek West vormt samen met de Papendrechtse wijken Oostpolder en het nog te ontwikkelen Land van Matena, een woongebied voor circa 2.500 woningen. Door de bouw van deze Vinex-locatie zullen de gemeenten Papendrecht en Sliedrecht zonder fysieke gemeentegrens in elkaar overlopen.

Matena is een buurtschap in de gemeente Papendrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het ligt ten oosten van Papendrecht tussen Oosteind, de buurtschap Baanhoek en de westelijke nieuwbouw van Sliedrecht.

Het grafmonument van de familie Van Houweninge op het kerkhof bij het Laantje in de Nederlandse plaats Werkendam is een rijksmonument.

Oosteind is een buurtschap in de gemeente Papendrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De buurtschap ligt in het oosten van de gemeente, tussen de gemeentekern en de buurtschap Matena.

Wijngaarden (in de volksmond: Wingerde) is een Nederlands dorp in de provincie Zuid-Holland dat tot de gemeente Molenlanden behoort. Dit langgerekte, landelijke dorp ligt vlak bij Sliedrecht, heeft een oppervlakte van 638 hectare en telde per 1 juli 2012 246 woningen en per 1 januari 2023 730 inwoners. Van 1817 tot 1986 was Wijngaarden een zelfstandige gemeente. Daarna ging het op in de gemeente Graafstroom. Van 2013 tot 2019 behoorde het tot de toenmalige gemeente Molenwaard. Wijngaarden is het laagstgelegen dorp in de Alblasserwaard. Tijdens de watersnood van 1953 kwam het dorp onder water te staan. Er is een watersteen in een gevel van een huis in de Dorpsstraat geplaatst als aandenken.

De watertoren op het terrein van het chemisch bedrijf DuPont de Nemours (Ned) B.V. in de stad Dordrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, is ontworpen door Vries Robbé & Co N.V. en werd gebouwd in 1961. Deze toren heeft een hoogte van 46,5 meter en een waterreservoir van 570 m3.

De Haven van Papendrecht is een havengebied in de Nederlandse plaats Papendrecht, provincie Zuid-Holland. De haven is onderdeel van bedrijventerrein Oosteind (59 ha netto). Er zijn vier havenbekkens: Johannahaven, Kooyhaven, Ketelhaven en Schaarhaven. Tegenover de haven liggen de Merwedehavens van Dordrecht.

Het Wantij is een waterweg in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, ongeveer vanaf de Biesbosch bij de Merwede naar Dordrecht. Dit water deelt het Eiland van Dordrecht in tweeën. Het Wantij dankt zijn naam aan de grote getijverschillen die hier - ondanks de ligging landinwaarts - nog konden plaatsvinden. De Maas en de Waal komen bij Dordrecht vanouds samen, en deze grote rivieren beïnvloeden het peil in het smalle Wantij ingrijpend. Bovendien lag tot de afsluiting van het Haringvliet de Biesbosch in de directe invloed van het Noordzee-getij. Nog steeds is de invloed van getijden merkbaar, in het eerste deel van de Sliedrechtse Biesbosch is het verschil ongeveer zeventig centimeter. De getijdestroom kan tot ongeveer vier kilometer per uur bereiken.Het Wantij heeft in het verleden vaak als grens gediend , bijvoorbeeld tussen de stad Dordrecht en het ambacht Dubbeldam enerzijds en de heerlijkheid Huis te Merwede anderzijds . Tot 1970 vormde het nog grotendeels nog de grens met het zuidelijk deel van Sliedrecht . Van alle Dordtse stadswijken ligt er slechts één, De Staart, ten noorden van het Wantij. Rijksweg 3 (de N3) kruist ten oosten van Dordrecht via de Wantijbrug de rivier. Nog verder oostelijk zijn er een spoorbrug en een fietsbrug. Ten noorden ligt ook het drinkwaterspaarbekken "De Rug" van drinkwaterbedrijf Evides, er wordt alleen in noodgevallen water ingenomen van het Wantij .

De Merwedehavens, gelegen aan de Beneden-Merwede in de stad Dordrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, zijn naast de zeehavens de belangrijkste binnenhavens van de gemeente. Het Merwedehavengebied omvat 150 hectare netto 'nat' bedrijventerrein. Tegenover de Merwedehavens ligt de haven van Papendrecht. De N3 loopt met de Merwedebrug over het havengebied.

De tjasker in Bleskensgraaf, in de Nederlandse gemeente Molenlanden, is een paaltjasker die in 1987 is gebouwd in opdracht van A. Schouten, eigenlijk uit liefhebberij. De tjasker staat bij de Wingerdse Molen en is regelmatig in bedrijf. Het is de enige tjasker in Zuid-Holland; de meeste molens van dit type zijn in Friesland en de noordwesthoek van Overijssel te vinden. Tjasker Bleskensgraaf is een gemeentelijk monument.

De Peilmolen in Oud-Alblas, in de Nederlandse gemeente Molenlanden, is in 1818 gebouwd ter bemaling van de Zuidzijderpolder. De molen die een in 1817 afgebrande wipmolen verving was tot 1881 een peilmolen of seinmolen, dat wil zeggen dat deze molen door middel van seinen naar andere molens in de omgeving het peil aangaf. Een ijzeren scheprad met een middellijn van 5,90 meter maalt het water uit de polder. In 1971 is de molen toen officieel buiten gebruik gesteld. De Peilmolen wordt bewoond en is niet te bezichtigen. Sinds 1968 is de Peilmolen eigendom van de SIMAV. In 2007 werd de molen stilgezet vanwege de slechte staat van het wiekenkruis. In mei 2010 werd begonnen met de restauratie. In maart 2011 werden twee nieuwe roeden gestoken. In september 2011 was de molen weer draaivaardig. Een tegenvaller was echter dat het onderwiel in slechte staat bleek te verkeren en kon er alsnog niet gemalen worden. In september 2013 werd het onderwiel hersteld en er is nu sprake van een maalvaardige molen.

De Wingerdse Molen in de Nederlandse plaats Bleskensgraaf is een wipmolen waarvan het bouwjaar niet bekend is. Vermoedelijk is deze poldermolen in 1513 gebouwd. De koker is van 1624. In 1872 is de molen verhoogd door het opmetselen van de veldmuren, waardoor een grotere vlucht kon worden verkregen. Met 28,20 m heeft de Wingerdse Molen dan ook de grootste vlucht van alle Nederlandse wipmolens. Het oorspronkelijke scheprad is in 1955 vervangen door een vijzel. In 1996 zijn onder andere de beschieting van de kap en de spanten vernieuwd. In 2006 zijn twee rietvelden op de ondertoren vernieuwd. De molen was tot 1 februari 2008 eigendom van het Waterschap Rivierenland; de nieuwe eigenaar is de SIMAV. De wipwatermolen is op afspraak te bezichtigen. 's Avonds wordt de Wingerdse Molen door witte schijnwerpers verlicht en is dan tot in de verre omtrek te zien. Naast de molen bevindt zich een paaltjasker, die geen speciale functie heeft, maar die in 1987 in opdracht van de molenaar is vervaardigd. Begin 2011 werd begonnen met een grote restauratie, waarvoor het bovenhuis van de Wingerdse Molen is verwijderd. Op de ondertoren was een noodkap aangebracht. In oktober 2011 werd het gerestaureerde bovenhuis teruggeplaatst. Op de borstnaald komen de initialen JDV.CVDB (bovenste) en HHS.1997 (onderste) voor. JDV.CVDB staan voor de molenmakers van het toenmalige hoogheemraadschap Alblasserwaard en de Vijfheerenlanden Jan de Vries en Cok v d Berg. HHS.1997 staan voor de eigenaar het Hoogheemraadschap Alblasserwaard en de Vijfheerenlanden. In 1997 is de borstnaald vernieuwd. Het gevlucht is Oudhollands met gelaste roeden en vanaf 1965 met fokken. Op het oude gevlucht zat zowel een enkelstraals als dubbelstraals fok. In 2011 werden alleen enkelstraals fokken aangebracht. In de fokken op de buitenroede zitten regelborden (remkleppen), die handmatig open en dicht gezet worden. De 28,10 m lange binnenroede is in 1991 gemaakt door Derckx, gestoken in 1992 en heeft als roenummer 696. De 28,20 m lange buitenroede is in 2011 gemaakt door molenmakersbedrijf Vaags en heeft als roenummer 262. Van 1935 tot 1965 waren de wieken verdekkerd. De molen wordt op de wind gezet met een kruirad. De bovenzetel heeft neuten. De in 1852 gegoten, 4,75 meter lange, gietijzeren bovenas is van F.J. Penn & Bauduin te Dordrecht en heeft het nummer 37. In de pen van de bovenas zit een taats. De molen wordt gevangen (geremd) met een Vlaamse blokvang bestaande uit vier vangstukken. De vang wordt bediend met behulp van een evenaar. De vangbalk heeft een kneppel.