Atelier PRO

De Algemene Begraafplaats aan de Kerkhoflaan is een 19e-eeuwse begraafplaats in de Archipelbuurt in Den Haag, aan de rand van de Scheveningse Bosjes. De begraafplaats werd in 1830 in gebruik genomen, nadat er in 1829 een koninklijk verbod was uitgevaardigd om nog mensen in kerken te begraven, om redenen van de volksgezondheid. De nieuwe begraafplaats aan de Kerkhoflaan werd ontworpen door de stadsarchitect Zeger Reyers. Deze begraafplaats lag toen ver buiten de stad, net als de katholieke Begraafplaats Sint Petrus Banden, die iets zuidelijker ligt en die ook uit die periode dateert. Het is daar al duingrond, waardoor het terrein niet vlak is. In 1991 werd het een gemeentelijke begraafplaats.

Het Militair erehof Den Haag Kerkhoflaan is de laatste rustplaats van Nederlandse militairen die sneuvelden tijdens de Slag om Den Haag op 10 mei 1940.

Het Bankaplein is een plein in de Archipelbuurt in Den Haag, op de kruising van de Bankastraat en de Riouwstraat. Op die kruising was al in 1879 een rotonde aanwezig, maar een eigen straatnaam voor die rotonde liet nog vier jaar op zich wachten. Op 9 oktober 1883 meldden burgemeester en wethouders van Den Haag aan de gemeenteraad, dat zij aan het plein tussen de beide Bankastraten de naam Bankaplein hadden gegeven. Om het plein staan zes huizen, in het midden staat een fontein, die door Renske Morks en H. van der Leeden werd gemaakt.

De Huijgenspoort is een voormalig tolhek in Den Haag. Het is een rijksmonument uit 1665. Oorspronkelijk stond het aan het begin van de Scheveningseweg naast een tolgaarderswoning. Het hek werd na afschaffing van de tolheffing afgebroken en opgebouwd aan de Kerkhoflaan als toegang tot de Scheveningse Bosjes. Het hek bestaat uit drie grote gemetselde pijlers met twee doorgangen waartussen gesmede ijzeren hekvleugels zijn geplaatst. De twee buitenste pijlers worden bekroond door afgeplatte gebeeldhouwde, vaasachtige figuren op een vierkant grondvlak. De bekroning van de middelste pijler bestaat uit vier gepolychromeerde wapenschilden met gepolijste kroontjes op een achtzijdig grondvlak: twee schilden met de Nederlandse leeuw in rood op verguld fond en twee schilden met de Haagse ooievaar, in wit en zwart, rode poten en snavel op verguld fond.

De Begraafplaats Sint Petrus Banden is een rooms-katholieke begraafplaats aan de Kerkhoflaan in Den Haag.

De Vredeskapel is een voormalig kerkgebouw van de Hervormde Gemeente in de Malakkastraat (Archipelbuurt) in Den Haag. Sinds 2018 is het verbouwd tot vier wooneenheden.

Gezicht 's-Gravenhage - Archipelbuurt is een van rijkswege beschermd stadsgezicht in de wijk Archipelbuurt in Den Haag in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De procedure voor aanwijzing werd gestart op 2 september 1994. Het gebied werd op 25 juli 1996 definitief aangewezen. Het beschermd gezicht beslaat een oppervlakte van 93,4 hectare. Panden die binnen een beschermd gezicht vallen krijgen niet automatisch de status van beschermd monument. Wel zal de gemeente het bestemmingsplan aanpassen om nieuwe ontwikkelingen in het gebied te reguleren. De gezichtsbescherming richt zich op de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waardering van een gebied en wil het toekomstig functioneren daarvan veiligstellen.

Het Delihofje in de Archipelbuurt in Den Haag ligt aan de Delistraat 2b-18. Toen in 1880 de Delistraat werd aangelegd, dempte men een kleine zij-arm van de Koninginnegracht. Aan dat stroompje lag een uitspanning, die toen ook werd afgebroken ten behoeve van de straat die toen werd aangelegd. Parallel erachter kwam in 1891 het hofje, dat gebouwd werd door Govert van der Vliet, timmerman, en Pieter Westbroek, de latere directeur van de Gemeentelijke Plantsoenendienst. Langs de huisjes loopt een bestraat pad, aan de overkant daarvan hebben de bewoners een tuintje. Het werd gebouwd voor mensen die aan het Hof werkten, zodat het ook wel het Hofje van de Hofhouding werd genoemd. Wat dit hofje van andere hofjes onderscheidt zijn de blauwe Portugese tegels, die een deel van de huizen sieren. De eigenaar werkte bij Focke & Meltzer, en had zo de nodige contacten.

Het Alexanderhof is een hofje in de Archipelbuurt in Den Haag. De toegang bevindt zich op Bankastraat 5. Het hofje bestaat uit twee rijen van in totaal 38 woningen. De woningen zijn genummerd Bankastraat 7 t/m 81. Het wordt ook wel Bankahofje genoemd. In 1874 werd het hofje door timmerman-aannemer Johannes Jäger en S. van der Kamp gebouwd voor de lagere officieren van de Alexanderkazerne. Opdrachtgever was A.N. de Lint, een koopman en fabrikant uit Delft. Het Alexanderhof is lang en smal. Er staan twee rijen huisjes tegenover elkaar met in het midden een open ruimte die vlak voor de Tweede Wereldoorlog werd beplant. Rond 1920 kregen de huizen een houten schuurtje. De toegang op Bankastraat 5 bestaat uit een poortdoorgang met twee versierde hardstenen stoeppalen uit de 19de eeuw. In een rapport uit 1898 naar goedkope woningen worden de huisjes beschreven. Ze bestonden uit één kamer met een zolder. Elk woning had een eigen privaat en sinds 1884 bevond zich in het portaal een eigen kraan had met duinwater. De woningen werden bewoond door gezinnen met ongeveer 4 kinderen. Dit goed bewaard gebleven complex van arbeiderswoningbouw uit de 19de eeuw is een gemeentelijk monument. Zie hiervoor ook de Lijst van gemeentelijke monumenten in Den Haag/Archipelbuurt.

De Archipelbuurt, ook wel Indische Buurt genoemd, is een wijk in het centrum van Den Haag. De wijk grenst aan de wijken Willemspark, Zorgvliet, Van Stolkpark en Scheveningse Bosjes, en Benoordenhout. De Archipelbuurt is tussen 1860 en 1890 aangelegd op het voormalige landgoed Duinweide. Men vindt er veel huizen in de neorenaissance-stijl die aan het eind van de 19e eeuw zeer populair was in Nederland.

Op Sumatrastraat 268-310 in Den Haag is een naamloos hofje. Het merendeel van de Haagse hofjes heeft geen naam, hetgeen verwarrend kan zijn. In de Sumatrastraat zijn vier hofjes: het Hofje van Kortekaas (nrs 179-183), De Witte Poort (nrs 249-271), het Hofje van Elf (nrs 230-232) en dit hofje. De Witte Poort en dit hofje zijn uit de tweede helft van de 19de eeuw. Door een poort en een vaak gesloten deur, waarboven het jaartal 1869 is aangebracht, komt men op een binnenterrein waar rug aan rug twee rijen huisjes staan. Langs de huisjes loopt een pad, de huisjes van de achterste rij hebben aan de andere kant van het pad een tuin. Soms zijn twee huisjes samengevoegd. Nummer 310 staat los van de rijtjes. In 1955 zijn de huisjes gerenoveerd en kregen ze een nieuwe, eenvoudige keuken en WC. Sindsdien zijn veel huisjes verkocht en verbouwd.

Het Hofje van Elf bevindt zich in de Sumatrastraat in Den Haag. Het hofje ligt vrijwel naast Sumatrastraat 268-310, een naamloos hofje. Het Hofje van Elf heeft de huisnummers 230B/L en 232. Hier was vroeger een garagebedrijf, nu staan er elf huisjes die een gezamenlijke, weelderig begroeide binnentuin omringen. In mei 2008 is een van de woningen uitgebrand, waarbij de 77-jarige bewoner om het leven kwam.