Pervijze

Het Kerkhof van Pervijze is een gemeentelijke begraafplaats in het Belgische dorp Pervijze, een deelgemeente van Diksmuide. De begraafplaats ligt in het dorpscentrum rond de Sint-Niklaaskerk. Op het kerkhof staat een gedenkteken voor de militaire en burgerlijke slachtoffers uit de beide wereldoorlogen.

De Sint-Niklaas- en Sint-Katharinakerk is de parochiekerk van de tot de West-Vlaamse gemeente Diksmuide behorende plaats Pervijze, gelegen aan de Schoorbakkestraat.

De Oberservatiepost Pervijze is een observatietoren in het centrum van het Belgische dorp Pervijze. De uitkijkpost werd gebruikt in de Eerste en Tweede Wereldoorlog. De post bevindt zich ten westen van het Kastanjeplein. De scheef weggezakte toren is zo'n 14 meter hoog en is gebouwd uit gewapend betonblokken van zo'n meter lang. Bovenop bevindt zich een mitrailleursnest. Aan het Kastanjeplein staat als herdenking een van de provinciale naamstenen 1914-1918.

Station Pervijze is een voormalig spoorwegstation in Pervijze, een deelgemeente van de stad Diksmuide. Het station lag langs spoorlijn 74 (Diksmuide-Nieuwpoort). Het stationsgebouw van Pervijze is een typisch wederopbouwstation in een soort "villa-stijl" (met wolfsdaken als opvallendste kenmerk) daterend uit de jaren '20 van de 20e eeuw. Men kan dit soort stations ook elders in Vlaanderen terugvinden (bijvoorbeeld station Komen, station Kortemark of station Eine) maar meest frequent in de Westhoek omdat die regio (en dus ook de stations aldaar) het meest schade hebben opgelopen in de Eerste Wereldoorlog. Het stationsgebouw van Pervijze werd in de loop der tijden zwaar verminkt.

Station Booitshoeke is een voormalige spoorweghalte langs spoorlijn 74 (Diksmuide-Nieuwpoort) in Booitshoeke, een deelgemeente van de stad Veurne. Bij wijze van proef werd op 1 mei 1893 ongeveer halverwege station Pervijze en station Ramskapelle een eenvoudige stopplaats geopend. Er heeft nooit enig gebouw gestaan. Na de Eerste Wereldoorlog werd de stopplaats niet meer vermeld in de treingidsen.

's Heerwillemskapelle was een gemeente in de Vlaamse Westhoek. De gemeente lag ten oosten van de stad Veurne aan de weg naar Pervijze. In 1218 was de parochie zelfstandig geworden, nadat zij eerst had behoord tot de Sint-Niklaaskerk te Veurne. Hierbij werd de door ridder Willem gebouwde kapel, waaraan de gemeente haar naam ontleende, verheven tot parochiekerk. De gemeente hield in 1819 echter op te bestaan als afzonderlijke gemeente toen die bij Veurne werd gevoegd. Op dat moment had 's Heerwillemskapelle een oppervlakte van 4,20 km² en telde het 90 inwoners. De dorpskern is net als die van Zoutenaaie verdwenen. Sinds 1999 is 's Heerwillemskapelle de naam van een ruilverkavelingsgebied met een oppervlakte van 1554 ha, gelegen in de gemeenten Veurne en Diksmuide.

Schoorbakke is een gehucht in Pervijze, een deelgemeente van de Belgische stad Diksmuide. Het gehucht ligt langs de IJzer, 3,5 km ten noordoosten van het dorpscentrum van Pervijze, tegen de grens met Schore. De weg tussen Pervijze en Schore (N302) kruist er de IJzer over de Schoorbakkebrug.

De Schoorbakkebrug is een brug over de IJzer in de Belgische provincie West-Vlaanderen. De brug ligt op de grens van Pervijze, deelgemeente van de stad Diksmuide, en Schore, deelgemeenten van de gemeente Middelkerke. De brug ligt ter hoogte van het gehucht Schoorbakke. Via deze brug kruist de N302 tussen Pervijze en Schore de rivier.

Station Ramskapelle is een voormalig spoorwegstation langs spoorlijn 74 (Diksmuide-Nieuwpoort) in Ramskapelle, een deelgemeente van de stad Nieuwpoort. In de omgeving van Ramskapelle werden bij het begin van de Eerste Wereldoorlog hevige gevechten gehouden. Het stationsgebouw werd in 1914 vernield en nadien tijdens de oorlog gebruikt als versterkte observatiepost. In de Slag om de IJzer werd de vlakte tussen de spoorwegberm en de IJzer onder water gezet. Langs de spoorlijn zijn nog vele bunkers en stellingen te vinden. De ruïne van het stationsgebouw van Ramskapelle staat er nog steeds. De versterkte stationsruïne werd in 1992 beschermd als monument. Op de goederenkoer staan twee stootblokken met korte stukken meterspoor. Deze dateren uit 1980 toen er plannen waren om op de bedding van spoorlijn 74 een toeristische tramlijn aan te leggen. De plannen werden nooit uitgevoerd. Op de spoorwegbedding werd later een fietspad aangelegd.

Ramskapelle is een gehucht in de Belgische provincie West-Vlaanderen en een deelgemeente van de kuststad Nieuwpoort, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1971. Ook de gemeente Knokke-Heist aan de oostkust heeft een deelgemeente Ramskapelle. Het grondgebied van Ramskapelle wordt ten oosten begrensd door de IJzer, ten noorden door de Grote Beverdijkvaart, die door het grondgebied vanuit het zuiden komt, ten westen door de Koolhofvaart en ten zuiden door de Kleine Beverdijkvaart.

De Sint-Laurentiuskerk is de parochiekerk van de tot de West-Vlaamse gemeente Nieuwpoort behorende plaats Ramskapelle, gelegen aan de Ramskapellestraat.

De Belgische militaire begraafplaats van Ramskapelle is een begraafplaats met uitsluitend Belgische gesneuvelde soldaten uit de Eerste Wereldoorlog, gelegen in Ramskapelle. De begraafplaats ligt aan de noordkant van het dorpscentrum. Er liggen 632 gesneuvelden, meer dan 400 niet geïdentificeerd. De begraafplaats heeft een driehoekig grondplan en ligt ingeklemd tussen de Ramskapellestraat en de Frontzate, de vroegere spoorwegbedding van Diksmuide naar Nieuwpoort. De begraafplaats heeft een oppervlakte van ongeveer 84 are. De graven staan in negen halfcirkelvormige rijen rond de ingang. Tijdens de oorlog lag Ramskapelle aan het IJzerfront, waar in de tweede helft van oktober 1914 de Slag om de IJzer werd gestreden. De oprukkende Duitsers probeerden de IJzer over te steken en verder westwaarts te trekken. Na hevige gevechten werd op het eind van oktober het gebied tussen de IJzer en de spoorwegbedding onder water gezet om de Duitsers een halt toe te roepen. Op 30 en 31 oktober werd er nog gevochten in Ramskapelle en konden de Belgen en Fransen het dorp heroveren op de Duitsers. Na de oorlog werd in de jaren 20 de verzamelbegraafplaats aangelegd met militaire graven die werden overgebracht uit de omliggende slagvelden van de sectoren Ramskapelle en Nieuwpoort en uit civiele begraafplaatsen. Het Ministerie van Landsverdediging kocht het terrein in september 1922. Een groot aantal van de geïdentificeerde soldaten sneuvelde tijdens de gevechten van 1914. In 1952 werd hier ook het lichaam bijgezet van Louis Notaert, die toen bij het ploegen werd teruggevonden in Stuivekenskerke.