Korte Jansbrug

Het Goudsmitspleintje is een klein plein in de Noord-Hollandse stad Haarlem. Het plein is gelegen binnen het stadsdeel Haarlem-Centrum, in de wijk Oude Stad en in de buurt de Bakenes. Het plein ligt net ten noorden van het Begijnhof en net ten westen van de Bakenessergracht.

Het Josephorgel is het pijporgel in de Sint-Josephkerk te Haarlem. Dit kerkorgel maakt sinds 1969 deel uit van de rijksmonumentenstatus van de kerk. Het orgel kenmerkt zich door zijn milde en rijke klanken. Het geluid van het orgel past volgens experts opvallend goed bij de akoestiek van de kerk. Het orgel geniet een grote bekendheid, doordat het een van de bekendste orgels is van de orgelbouwer Adema en doordat de bekende organisten en componisten Hendrik Andriessen en Albert de Klerk het jarenlang bespeelden.

De Sint Josephkerk is een 19e-eeuwse kerk in de Jansstraat in Haarlem. De kerk werd in 1841-1843 in neoclassicistische gebouwd naar ontwerp van Waterstaatsopzichter Hermanus Hendrik Dansdorp. De publicatie van de bouwtekeningen met toelichting van Dansdorp in de Bouwkundige Bijdragen leidde tot een korte polemiek over de kwaliteit van zijn ontwerp . Tegenover de kerk ligt de Janskerk en achter de kerk ligt het Begijnhof met daarop de Waalse Kerk. Op 7 juli 1853 verhief paus Pius IX de Sint Josephkerk tot kathedraal van het bisdom Haarlem. In 1856 werd de kerk in de lengte en in de breedte vergroot, met op het priesterkoor eikenhouten kanunnikenbanken. Sinds 1898 is de St. Josephkerk weer een gewone kerk. De kathedraal van Haarlem is sinds 2 mei 1948 de Kathedraal Sint Bavo aan de Leidsevaart. De kerk, inclusief het Josephorgel uit 1906, is sinds 1969 een rijksmonument.

Het Begijnhof in Haarlem dateert uit 1262 toen pastoor Arent van Sassenheim zijn huis, erf en boomgaard afstond aan een gemeenschap van begijnen. Het Begijnhof was omgeven door een muur met poort en bestond uit ongeveer vijftig woningen, vijf conventen voor onvermogende begijnen met elk een eigen mater (moeder), een kerk, een bakhuis, slachthuis en poorthuis. De Waalse Kerk aan Begijnhof 30 was toentertijd het gebedshuis van de begijnen. Het hof was bestemd voor vrouwen die in een gemeenschap een religieus en kuis leven leidden, maar die niet het klooster in wilden. Zij waren dus geen kloosterlingen, maar leken. In 1575 sloten de begijnen zich aan bij de derde orde van Franciscus. Op dat moment werden zij kloosterlingen.

De Waalse Kerk (Église Wallonne) is een Waalse kerk op het Begijnhof in Haarlem. Het is de oudste kerk van Haarlem, gebouwd in 1348 en een rijksmonument. Het was voor de reformatie een katholieke kerk met de naam Begijnhofkapel.

De Haarlemse Janskerk en het aangrenzende Jansklooster werden gebouwd in de periode 1310-1318 en vormden tot 1625 de Haarlemse zetel van de Commanderij van Sint Jan, die in 1310 werd gesticht. Sinds 1936 doet het gebouw dienst als archief en is er het publiekscentrum van het Noord-Hollands Archief gevestigd. De Janskerk moet niet worden verward met de katholieke (voormalig bisschoppelijke) Sint Josephkerk, die eveneens in de Jansstraat is gelegen.

Het Sint Annahofje was een hofje in Haarlem. Het was gelegen in de Biggesteeg, thans de Bloemertstraat geheten. En lag achter de oud-Katholieke schuilkerk van de statie van Sint Anna, die tot 1938 in gebruik was bij de gemeente. Het hofje werd in 1959 gesticht door de pastoor van deze statie, Augustinus Alstenius Bloemert. Hij was bekend van zijn broodhuis in de Lange Veerstraat, hier werden voorheen wekelijks uitdelingen van broden gedaan uit zijn nalatenschap. In 1774 verleende de burgemeester een vergunning waarmee het hofje mocht worden gesloopt. Het hofje verkeerde toen inmiddels in bouwvallige staat.

Bakenes is een buurt in de Haarlemse wijk Oude Stad in stadsdeel Haarlem-Centrum. De buurt dankt zijn naam aan de Bakenessergracht die dwars door deze buurt stroomt, deze gracht heeft op zijn beurt zijn naam te danken aan het Hofje van Bakenes, dat is gesticht door de familie Van Bakenes.

De Bakenessergracht is een gracht in het centrum van de Noord-Hollandse stad Haarlem.

Het pand Korte Wijngaardstraat 2 in Haarlem is een uit het midden van de zeventiende eeuw daterend pand met een gepleisterde puntgevel en moderne kozijnen, dat in 1969 is aangewezen als rijksmonument.

De synagoge van Haarlem was een synagoge van de Nederlands Israëlitische Gemeente in de Nederlandse stad Haarlem. De synagoge bevond zich in het centrum aan de Lange Begijnestraat. De synagoge werd in 1943 door de Holocaust buiten gebruik gesteld en werd gelijktijdig als papieropslag in gebruik genomen door drukkerij Joh. Enschedé. In 1953 is het gebouw bij een brand verloren gegaan. Op de plaats bevindt zich de Schuur.

Het Sint Barbaragasthuis was een gasthuis en later een hofje aan de Jansstraat in de Binnenstad van de Noord-Hollandse stad Haarlem. Het enige dat resteert van het gasthuis is de voormalige toegangspoort. Het gasthuis werd in 1435 gesticht door Hugo van Assendelft volgens een chronogram geschreven op de poort gebouwd in 1624 door Lieven de Key: "OM dat WII oVt ende ingewikkelde sChenen verLatenHeeft HVgo Van AffendeLf hIer gestICht tonfer baten" De hoofdletters in deze chronogram zijn Romeinse cijfers (de W wordt gelezen als VV). Bij optelling van deze cijfers resulteert dit in het jaar van oprichting van het gastenhuis: 1 x M + 3 x C + 2 x L + 6 x V + 5 x I = 1435. Toen de functie als gasthuis in latere eeuwen werd geconsolideerd tot het Sint Elisabeth Gasthuis, werd het voormalig gasthuis een hofje. Dit hofje raakte echter in verval en werd verlaten. Het hofje werd in 1845 afgebroken, waarbij de voormalige toegangspoort als gedenkteken achterbleef.