Sint Annahofje (Haarlem)

De Bakenessergracht is een gracht in het centrum van de Noord-Hollandse stad Haarlem.

Bakenes is een buurt in de Haarlemse wijk Oude Stad in stadsdeel Haarlem-Centrum. De buurt dankt zijn naam aan de Bakenessergracht die dwars door deze buurt stroomt, deze gracht heeft op zijn beurt zijn naam te danken aan het Hofje van Bakenes, dat is gesticht door de familie Van Bakenes.

De Begijnebrug, oorspronkelijk de Kwakelbrug geheten, is een vaste brug in de Noord-Hollandse stad Haarlem. De brug overspant de Bakenessergracht en is gelegen in de buurt de Bakenes in de wijk Oude Stad. De brug ligt halverwege de gracht en ligt in het verlengde van van de Korte Begijnestraat. Aan de oostelijke zijde van de brug ligt er geen straat direct in het verlengde van de brug. De dischtbijzijnde in oostelijke richting lopende straat is de iets zuidelijker gelegen Vrouwestraat, die naar de Bakenesserkerk leidt. De brug is de middelste overspanning van de drie overspanningen van de Bakenessergracht. De andere twee overspanningen zijn: de noordelijk gelegen Korte Jansbrug en de zuidelijk gelegen Wildemansbrug. De oorspronkelijke benaming Kwakelbrug zou te herleiden zijn naar de Haarlemse familie Quakel, naar wie ook de Quakelslaan, thans de Baljuwslaan is genoemd. In de 17e eeuw kwam ook de Quakelspoort dichtbij het woonhuis De Bloempot, het huis van Philips Wouwerman (Bakenessergracht 55) uit op de gracht. De naam Quakelbrug komt als voor in verpondingen uit ca. 1475 en 1543. Het zou daardoor heel goed kunnen dat er ooit sprake is geweest van een kwakel. De naam Begijnebrug is per raadsbesluit van 12 juli 1905 officieel vastgelegd. Mogelijk was de naam voor de vastlegging in dit besluit al reeds in gebruik als benaming van deze brug. De benaming van deze brug is te herleiden naar de Begijnen die in het plaatselijke Begijnhof woonden. Ook de de Korte- en de Lange Begijnestraat zijn qua naam van dezelfde oorsprong. De Begijnebrug is omstreeks 1962 net zoals de andere bruggen over de gracht in de jaren 60 in zijn geheel vervangen.

Het Goudsmitspleintje is een klein plein in de Noord-Hollandse stad Haarlem. Het plein is gelegen binnen het stadsdeel Haarlem-Centrum, in de wijk Oude Stad en in de buurt de Bakenes. Het plein ligt net ten noorden van het Begijnhof en net ten westen van de Bakenessergracht.

De Korte Jansbrug is een vaste brug in de Noord-Hollandse stad Haarlem. De brug overspant de Bakenessergracht en is gelegen in de buurt de Bakenes in de wijk Oude Stad. De brug ligt aan het noordelijk uiteinde van de gracht. De brug verbindt de aan de westzijde gelegen Korte Jansstraat met de aan de oostzijde gelegen Zakstraat. De brug is de meest noordelijke overspanning van de drie overspanningen van de Bakenessergracht. De andere twee overspanningen zijn: de in het midden gelegen Begijnebrug en de aan het andere uiteinde gelegen Wildemansbrug. De brug is net zoals bij de Korte Jansstraat en de iets westelijjer gelegen Jansstraat te herleiden tot de Orde van Sint-Jan. De Korte Jansbrug is omstreeks 1968 net zoals de andere bruggen over de gracht in de jaren 60 in zijn geheel vervangen. Net ten noorden van de brug was aan de oostzijde van de brug voor een lange tijd een Haarlems Paardenwed te vinden. Ook het naastgelegen pand heeft deze naam gekregen.

Het Hofje van Bakenes of Bakenesserkamer is een Haarlems hofje. Het hofje is te vinden aan de Bakenessergracht in het centrum van stad. Het hofje heeft twee ingangen: één aan de Bakenessergracht en één aan de Wijde Appelaarsteeg. De ingang aan de Wijde Appelaarsteeg is de hoofdingang. Het Hofje van Bakenes is het oudste nog bestaande hofje in Haarlem. Het hofje is gebouwd in 1395 volgens testamentaire bepalingen van koopman Dirck van Bakenes. Zijn weduwe en haar beide zoons lieten het hofje bouwen. De huidige hofjeswoningen zijn niet meer de hofjeswoningen uit de 14e eeuw maar dateren uit ’t midden van de 17de eeuw. In eerste instantie bestond het hofje uit 13 huizen voor 20 vrouwen, maar met de herbouw in 1663 werd een van de gebouwen verbouwd tot regentenkamer, hierna was er nog plaats voor 12 vrouwen. Het hofje grenst aan de Toneelschuur en de Phil.

Het Begijnhof in Haarlem dateert uit 1262 toen pastoor Arent van Sassenheim zijn huis, erf en boomgaard afstond aan een gemeenschap van begijnen. Het Begijnhof was omgeven door een muur met poort en bestond uit ongeveer vijftig woningen, vijf conventen voor onvermogende begijnen met elk een eigen mater (moeder), een kerk, een bakhuis, slachthuis en poorthuis. De Waalse Kerk aan Begijnhof 30 was toentertijd het gebedshuis van de begijnen. Het hof was bestemd voor vrouwen die in een gemeenschap een religieus en kuis leven leidden, maar die niet het klooster in wilden. Zij waren dus geen kloosterlingen, maar leken. In 1575 sloten de begijnen zich aan bij de derde orde van Franciscus. Op dat moment werden zij kloosterlingen.

De Waalse Kerk (Église Wallonne) is een Waalse kerk op het Begijnhof in Haarlem. Het is de oudste kerk van Haarlem, gebouwd in 1348 en een rijksmonument. Het was voor de reformatie een katholieke kerk met de naam Begijnhofkapel.

Het Johan Enschedé Hof is een Haarlems hofje opgeleverd in 2007, het hofje is te vinden aan de Korte Begijnestraat in het centrum van Haarlem. Het hofje is ontworpen door Joost Swarte en Henk Döll die al eerder samenwerkten bij de bouw van de nieuwe Toneelschuur. De binnentuin is naar ontwerp van Ipv Delft. Het hofje ligt naast het op een na oudste hofje van Haarlem, het Hofje van Bakenes. De regenten van het Hofje van Bakenes en Woonmaatschappij Haarlem zijn de initiatiefnemers voor de bouw van dit hofje en beheren het hofje ook. Het hofje bestaat uit 10 woningen, 8 voor vrouwen ouder dan 65 jaar en 2 voor bejaarde stellen. Het hofje maakt deel uit van het het complex De Appelaar en is vernoemd naar de drukkerij Joh. Enschedé die eerst op deze plaats gevestigd was. Aan de voorzijde van het hofje (zijde Korte Begijnestraat) is een glas-in-loodraam te vinden dat is ontworpen door Joost Swarte. Het hofje is toegankelijk voor publiek, overdag, maar niet in de weekends.

Het Josephorgel is het pijporgel in de Sint-Josephkerk te Haarlem. Dit kerkorgel maakt sinds 1969 deel uit van de rijksmonumentenstatus van de kerk. Het orgel kenmerkt zich door zijn milde en rijke klanken. Het geluid van het orgel past volgens experts opvallend goed bij de akoestiek van de kerk. Het orgel geniet een grote bekendheid, doordat het een van de bekendste orgels is van de orgelbouwer Adema en doordat de bekende organisten en componisten Hendrik Andriessen en Albert de Klerk het jarenlang bespeelden.

De Sint Josephkerk is een 19e-eeuwse kerk in de Jansstraat in Haarlem. De kerk werd in 1841-1843 in neoclassicistische gebouwd naar ontwerp van Waterstaatsopzichter Hermanus Hendrik Dansdorp. De publicatie van de bouwtekeningen met toelichting van Dansdorp in de Bouwkundige Bijdragen leidde tot een korte polemiek over de kwaliteit van zijn ontwerp . Tegenover de kerk ligt de Janskerk en achter de kerk ligt het Begijnhof met daarop de Waalse Kerk. Op 7 juli 1853 verhief paus Pius IX de Sint Josephkerk tot kathedraal van het bisdom Haarlem. In 1856 werd de kerk in de lengte en in de breedte vergroot, met op het priesterkoor eikenhouten kanunnikenbanken. Sinds 1898 is de St. Josephkerk weer een gewone kerk. De kathedraal van Haarlem is sinds 2 mei 1948 de Kathedraal Sint Bavo aan de Leidsevaart. De kerk, inclusief het Josephorgel uit 1906, is sinds 1969 een rijksmonument.

De Schuur, tot 1 september 2021 bekend als de Toneelschuur, is een theater en filmtheater in het centrum van Haarlem. De organisatie realiseert ook eigen voorstellingen onder de naam Toneelschuur Producties. Voor het filmgedeelte van de Toneelschuur werd vaak de naam Filmschuur gebruikt. Schuur neemt deel aan het samenwerkingsverband Cineville. De Toneelschuur bevindt zich sinds 2003 in de Lange Begijnestraat, naast PHIL Haarlem. In het gebouw bevinden zich twee theaterzalen, twee filmzalen, een foyer en een café. Het ontwerp van het pand is van Joost Swarte en Mecanoo. Het gebouw is onderdeel van het Appelaar-project op het voormalige Enschedé-terrein. De Toneelschuur begon eind jaren zestig als actiegroep Toneelschuur om avantgardistische theatervernieuwing in Haarlem te verwezenlijken. 2 maart 1970 werd een eigen vlakke zaal op de bovenverdieping van Smedestraat 23 geopend die plaats bood aan 80 bezoekers. In 1976 kregen ze de beschikking over de benedenverdieping met een zaal die plaats bood aan 162 bezoekers.