place

Lupineplein

Plein in Amsterdam-Noord
2024 Lupineplein, Asd Overzicht
2024 Lupineplein, Asd Overzicht

Het Lupineplein is een rechthoekig vermoedelijk vierkant plein in Amsterdam-Noord. Het plein kreeg op 21 januari 1920 haar naam, net als de Lupinestraat, die vanuit het zuiden naar het plein voert. Beide zijn vernoemd naar de plant lupine. De buurt staat bekend als de Bloemenbuurt in de Van der Pekbuurt, en dat geeft dan direct een indicatie voor wat voor soort woninkjes hier staat. Jan Ernst van der Pek ontwierp voor de gehele wijk arbeiderswoningen, zo ook hier. Het zijn portiekwoninkjes van twee bouwlagen en daarop een zolder onder het puntdak met dakpannen. Ook de kleurstelling van de woningen wijkt niet af: bruinrood baksteen, mosterdgele accenten in houtwerk en groene deuren. Het liefst is alles ingepast in totale symmetrie. Anders dan bij andere pleinen zoals het nabijgelegen Meidoornplein werd hier op het plein zelf niet gebouwd. De woningen zullen een aantal keren gerenoveerd zijn, want ze moesten steeds aangepast worden aan modernere wensen en eisen. Alle panden zijn daarbij door de gemeente ingedeeld in orde 2 (bijna monument). De gehele Van der Pekbuurt is rijksbeschermd stadsgezicht.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Lupineplein (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Lupineplein
Lupineplein, Amsterdam Noord

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: LupinepleinLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.390194444444 ° E 4.9084166666667 °
placeToon op kaart

Adres

Lupineplein 11-1
1031 VK Amsterdam, Noord
Noord-Holland, Nederland
mapOpenen op Google Maps

2024 Lupineplein, Asd Overzicht
2024 Lupineplein, Asd Overzicht
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Leeuwenputbrug
Leeuwenputbrug

De Leeuwenputbrug (brug 371) is een vaste brug in Amsterdam-Noord. De verkeersbrug, waarover ook buslijn 38 rijdt, is gelegen in de Grasweg en overspant het Buiksloterkanaal. Aan de oostkant van het kanaal komt de Grasweg uit op de Ranonkelkade. De eerste plannen voor een brug op deze plek stammen uit 1916, toen het terrein in erfpacht werd gegeven aan de Dordtsche Petroleum Maatschappij tot aanleg van een weg etc. Die brug raakte midden jaren dertig dermate beschadigd, dat er reparaties moesten plaatsvinden aan een van de landhoofden. Vervolgens moest hij aan het verkeer onttrokken worden. In december 1936 konden bedrijven intekenen op de aanleg van een nieuwe brug. Het bedrijf mocht bij intekening ook een andere brug in de Grasweg aanleggen en de bijbehorende werken voor haar rekening nemen. Piet Kramer, werkzaam bij de Dienst der Publieke Werken ontwierp de brug, maar dan niet in zijn gebruikelijke Amsterdamse Schoolstijl. Hij ontwierp voor hier een "kale" constructie van beton (landhoofden) en staal (liggers). Die combinatie van Kramer is ook terug te vinden in een aantal bruggen die hij ontwierp voor het Amsterdamse Bos. Staande delen van de borstwering van de Leeuwenputburg zijn bijvoorbeeld ook terug te vinden bij brug 544 in het bos. Het geheel wordt gedragen door een dennenhouten paalfundering; hout is ook terug te vinden in de brugpijlers met juk. De brug wordt verlicht door sierlijke lantaarns. Leuningen, balusters en lantaarns zijn uitgevoerd in blauw. De werkzaamheden begonnen in januari 1937 en waren rond de zomer afgerond. In oktober 2018 besloten burgemeester & wethouders van Amsterdam, dat de brug die tot dan toe alleen onder een nummer (371) bekend stond, de naam Leeuwenputbrug kreeg, naar een put, met zuilen met leeuwen, die in het nabijgelegen vroegere galgenveld lag. De brug had een zusje in brug 365 die gelijk met deze brug werd gebouwd. Deze brug werd rond 1975 afgebroken.

Van der Pekbrug
Van der Pekbrug

De Van der Pekbrug (brug 995) is een vaste brug in Amsterdam-Noord. De brede brug met een oppervlak van 900 m² overspant het Buiksloterkanaal met haar Ranonkelkade. Ze verzorgt daarmee de verbinding tussen de Van der Pekstraat in de Van der Pekbuurt met de deels nieuwe stadswijk Overhoeksbuurt met haar Docklandsweg. In verband met de ontwikkeling van de omgeving van de A'DAM Toren en EYE Filmmuseum tot woon-/winkelwijk vond de gemeente Amsterdam het noodzakelijk een aantal (extra) verbindingen te maken met die dan nog aanstaande wijk. Korth Tielens Architecten werd gevraagd een brug te leveren met een modern karakter, maar die toch teruggreep op de oude industrie en woonwijken. Het architectenbureau kwam met een vaste brug, die geschikt is voor alle verkeer. Het noordelijk deel van de brug heeft een voetpad westwaarts en een rijbaan voor tweerichtingsverkeer. Dan volgt een doorkijk naar het onderliggende water. Het zuidelijk, tweede, deel van de brug kent alleen een voet- en fietspad. De brug heeft daarbij naar het westen toe een licht klimmend karakter (4,5%). De betonnen overspanning bestaat uit prefab liggers, die liggen op casing-draaipalen, maar wat voor het oog het midden houdt tussen pijlers en jukken van hetzelfde materiaal. De bovenbouw bestaat eveneens uit beton, maar dat is omhuld door wat lijkt op baksteen, maar in wezen voormalige stukgehakte basaltstenen in allerlei grijstinten zijn van een Zeeuwse kustlijn. Vanaf mei 2016 reed Buslijn 38 over de brug. De brug werd opgeleverd in april van 2016 en had toen al haar naam. De brug werd vernoemd naar Jan Ernst van der Pek, naamgever dus van straat, wijk en brug.