Milliarium Aureum

De Umbilicus Urbis Romae (Latijn voor "Navel van de stad Rome") vormde in de Romeinse tijd het symbolische middelpunt van de stad Rome en van het Romeinse Rijk. De Umbilicus werd opgericht naar het voorbeeld van de Omphalos ("Navel") in het Griekse Delphi. Het monument stond op het Forum Romanum. Mogelijkerwijze vormde het een combinatie met de Milliarium Aureum, de Gouden Mijlpaal, het andere middelpunt van het Romeinse Rijk. Deze twee monumenten stonden vermoedelijk aan weerszijden van de Rostra, het sprekerspodium. In de 19de eeuw is tussen de Rostra en de Boog van Septimius Severus een massieve bakstenen constructie opgegraven met een doorsnede van 4,45 m. die met de Umbilicus wordt geïdentificeerd. Het was een kegelvormig monument, dat oorspronkelijk was bekleed met marmer en travertijn. In zijn bewaard gebleven vorm werd het opgericht in de tijd van keizer Septimius Severus, rond 200 na Chr., toen de triomfboog voor de keizer werd gebouwd. Daarom neemt men aan dat het in de plaats kwam van een (veel?) ouder monument dat moest wijken voor de triomfboog.

De rostra (Lat. snavels of stevens) was het spreekgestoelte waarvandaan de consuls spraken en dat op het Forum Romanum voor de Curia stond.

De Decennaliazuil was een erezuil op het Forum Romanum in het oude Rome.

De Boog van Tiberius (Latijn: Arcus Tiberii) was de naam van twee triomfbogen in het oude Rome.

De Boog van Septimius Severus is een triomfboog op het Forum Romanum in Rome.

De Zuil van Phocas is een marmeren erezuil op het Forum Romanum in Rome.

De Tempel van Saturnus (Latijn: Templum Saturni of Aedes Saturnusis) was een Romeinse tempel gewijd aan Saturnus in Rome. Het was een van de oudste tempels in Rome. Volgens de overlevering werd de tempel in 497 v.Chr. gebouwd op het Forum Romanum, in de begintijd van de Romeinse Republiek. De tempel werd na een grote brand in 42 v.Chr. gerestaureerd, die werd betaald uit de buit van de oorlog met Syrië. Het podium, bekleed met travertijn, de acht zuilen van grijs graniet van het pronaos met Ionische kapitelen van wit marmer, de architraaf en het fronton voor een groot deel zijn gemaakt van hergebruikte materialen en behoren bij een restauratie die volgde op een brand in 283, zoals men leest op de inscriptie op de architraaf: SENATUS POPULUSQUE ROMANUS INCENDIO CONSUMPTUM RESTITVIT Senaat en Romeins volk hebben het door brand verwoeste, hersteld Naast een religieuze rol had de tempel van Saturnus ook een politieke rol daar in de voorhal het Aerarium Saturni zich bevond. Dit was de "kluis" van de Romeinse staat waarin het goud en zilver van de Romeinse staat werd bewaard. Ook de staatsarchieven, de insignia (aquila) voor de Romeinse legioenen en de officiële schaal voor het wegen van metalen werden in de tempel bewaard. Later werd het aerarium naar een passend gebouw overgebracht, terwijl de archieven naar het nabijgelegen Tabularium werden overgebracht. Het podium van de tempel, in beton dat met travertijn was bekleed, werd gebruikt om wetsvoorstellen aan uit te hangen.

De Tempel van Concordia (Latijn:Aedes Concordiae), ook wel Tempel van de Eendracht, was een tempel op het Forum Romanum in het oude Rome. De tempel was gewijd aan Concordia, de Romeinse godin van de eendracht.

Het comitium, de verzamelplaats van de curiae (Romeinse bestuurlijke indeling), vormde samen met de verzamelplaats voor de comitia curiata het forum in ruimere zin. Deze twee werden van elkaar gescheiden door het rostra of spreekgestoelte. Het bevond zich voor de curia, het senaatsgebouw. Het was een plein waarvandaan de consuls het volk toespraken, en waar de verkiezingen gehouden werden. Het bevond zich voor de rostra, het spreekgestoelte waarvandaan de consuls spraken. In later tijden - toen de curiae al aan belang ingeboet hadden - is op dit plein de curia gebouwd, waardoor een groot deel van het plein opgeslokt werd. Het enige wat er nu nog van over is, is het pleintje en de Lapis Niger.

De Basilica Julia was een basilica bedoeld als als handels- en bijeenkomstlocatie op het Forum Romanum in Rome. De basilica stond aan de Via Sacra en werd in 55 v.Chr. gebouwd op de plaats van de Basilica Sempronia uit 169 v.Chr. Het werd gebouwd in opdracht van Julius Caesar, aan wie het gebouw zijn naam dankte, maar de bouw werd pas onder zijn opvolger Augustus voltooid. De basilica had destijds een oppervlakte van 101 bij 49 meter. Het gebouw was geheel bekleed met kostbaar wit marmer. Het centrale schip, dat 80 bij 20 meter mat, werd aan weerszijden van twee smallere zijbeuken voorzien. Aan de Forumzijde stonden in nissen beelden van de belangrijke kunstenaars als Praxiteles en Polycletus. In de toegangstrappen zijn resten van dobbel- en dominospelen gevonden waar de Romeinse burgers zich in de schaduw van het dak van de basilica mee vermaakten. Tijdens haar bestaan is de Basilica meerdere beschadigd en weer opgebouwd, maar heeft na 55 v.Chr. altijd dezelfde naam gehouden. Augustus moest het gebouw kort na de inhuldiging in 12 n.Chr. al herstellen na een eerste brand. Tijdens de regering van Diocletianus, aan het einde van de derde eeuw, verwoeste een grote brand meerdere gebouwen op het forum, waaronder de basilica die wel weer werd herbouwd. In 410 vielen de Visigoten onder Alarik I de stad binnen, waarbij de basilica wederom werd verwoest. Het gebouw werd daarna niet meer hersteld en diende als vindplaats voor bouwmaterialen en marmer.

De Mamertijnse gevangenis, of Mamertinum (Latijn: Carcer) was de staatsgevangenis van het Oude Rome. De gevangenis stond bij het Forum Romanum, aan de voet van de Capitolijn, tussen de Tempel van Concordia en de Curia Julia. Het gebouw is gedeeltelijk bewaard gebleven, maar was oorspronkelijk groter. De gevangenis strekte zich uit langs de voet van de Capitolijn, waar meerdere cellen naast elkaar lagen die in de gangen van voormalige tufsteenmijnen in de heuvelhelling waren gebouwd. Van het oorspronkelijke gebouwen resteren nog twee cellen en een deel van de façade, met de zogenaamde "poort der schande". De bewaard gebleven cellen zijn twee boven elkaar gelegen ruimtes; de Carcer (boven) en het Tullianum (onder). De twee ruimtes staan met elkaar in verbinding door een gat in het plafond. Het Tullianum is het oudste deel en werd waarschijnlijk in de 3e eeuw v.Chr. gebouwd. De gevangenis was niet bedoeld voor langdurige opsluiting, de meeste gevangenen werden korte tijd vastgehouden. Anderen waren echter ter dood veroordeeld en werden hier vastgezet en geëxecuteerd. Vaak gebeurde dit door verwurging, in andere gevallen werden de gevangenen doodgehongerd. De bekendste slachtoffers waren de Gallische koning Vercingetorix en Jugurtha, de koning van Numidië. Nadat de gevangenen waren overleden werd hun lijk van de naastgelegen Gemonische trappen naar beneden gegooid en vervolgens in de Tiber gedumpt. De gevangenis is zeker tot in de 4e eeuw in gebruik gebleven. Boven op de gevangenis werd in de 16e eeuw de kerk San Giuseppe dei Falegnami gebouwd, waarschijnlijk in 1597 door G.P. Montano voor het gilde van de timmerlieden.

De Tempel van Vespasianus en Titus (Latijn:Templum Vespasiani et Titi) was een tempel ter ere van de vergoddelijkte keizers Vespasianus en Titus op het Forum Romanum in het oude Rome.