place

Tempel van Vespasianus en Titus

Forum RomanumTempel in Rome
Forum temple of vespasian
Forum temple of vespasian

De Tempel van Vespasianus en Titus (Latijn:Templum Vespasiani et Titi) was een tempel ter ere van de vergoddelijkte keizers Vespasianus en Titus op het Forum Romanum in het oude Rome.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Tempel van Vespasianus en Titus (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Tempel van Vespasianus en Titus
Clivus Capitolinus, Rome Municipio Roma I

Geografische coördinaten (GPS) Adres Externe links Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Tempel van Vespasianus en TitusLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 41.8927 ° E 12.4838 °
placeToon op kaart

Adres

Tempio di Vespasiano e Tito

Clivus Capitolinus
00187 Rome, Municipio Roma I
Lazio, Italië
mapOpenen op Google Maps

linkWikiData (Q731284)
linkOpenStreetMap (1767603)

Forum temple of vespasian
Forum temple of vespasian
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Tempel van Saturnus
Tempel van Saturnus

De Tempel van Saturnus (Latijn: Templum Saturni of Aedes Saturnusis) was een Romeinse tempel gewijd aan Saturnus in Rome. Het was een van de oudste tempels in Rome. Volgens de overlevering werd de tempel in 497 v.Chr. gebouwd op het Forum Romanum, in de begintijd van de Romeinse Republiek. De tempel werd na een grote brand in 42 v.Chr. gerestaureerd, die werd betaald uit de buit van de oorlog met Syrië. Het podium, bekleed met travertijn, de acht zuilen van grijs graniet van het pronaos met Ionische kapitelen van wit marmer, de architraaf en het fronton voor een groot deel zijn gemaakt van hergebruikte materialen en behoren bij een restauratie die volgde op een brand in 283, zoals men leest op de inscriptie op de architraaf: SENATUS POPULUSQUE ROMANUS INCENDIO CONSUMPTUM RESTITVIT Senaat en Romeins volk hebben het door brand verwoeste, hersteld Naast een religieuze rol had de tempel van Saturnus ook een politieke rol daar in de voorhal het Aerarium Saturni zich bevond. Dit was de "kluis" van de Romeinse staat waarin het goud en zilver van de Romeinse staat werd bewaard. Ook de staatsarchieven, de insignia (aquila) voor de Romeinse legioenen en de officiële schaal voor het wegen van metalen werden in de tempel bewaard. Later werd het aerarium naar een passend gebouw overgebracht, terwijl de archieven naar het nabijgelegen Tabularium werden overgebracht. Het podium van de tempel, in beton dat met travertijn was bekleed, werd gebruikt om wetsvoorstellen aan uit te hangen.

Ruiterstandbeeld van Marcus Aurelius
Ruiterstandbeeld van Marcus Aurelius

Het ruiterstandbeeld van Marcus Aurelius (Romeinse keizer van 161 tot 180) is het beste bewaard gebleven voorbeeld van een bronzen ruiterstandbeeld uit de oudheid. Het unieke bronzen ruiterstandbeeld van Marcus Aurelius bevindt zich op de Capitolijnse heuvel, in het hart van Rome. Het beeld stond in het midden van het plein tot het in 1981 voor restauratiewerkzaamheden naar binnen werd gehaald. Sinds 1990 is het originele beeld opgesteld in de Capitolijnse Musea, eerst in het Palazzo Nuovo en tegenwoordig op een centrale plaats in de nieuwe glazen binnenhal van het Palazzo dei Conservatori. Buiten op het plein staat een exacte kopie, die op 20 april 1997 werd onthuld. Het beeld is 4 m. hoog en bijna 4 m. lang, en weegt tweeënhalve ton. Het is van brons en was oorspronkelijk verguld. Van het verguldsel zijn nu nog slechts kleine sporen over. Het is gemaakt ter ere van keizer Marcus Aurelius en waarschijnlijk opgericht in 176 toen hij werd geëerd voor zijn overwinningen op de Germaanse volken, of anders kort na zijn dood in 180. De keizer is afgebeeld terwijl hij zijn arm uitsteekt en het volk toespreekt (allocutio). Onder het opgeheven rechterbeen van zijn paard lag oorspronkelijk een overwonnen vijand. Het paard heeft geen stijgbeugels, omdat die nog niet uitgevonden waren in de Romeinse tijd. Waar het beeld oorspronkelijk heeft gestaan is niet bekend. Aan het eind van 8e eeuw liet de paus het plaatsen op het plein naast de pauselijke residentie, het Lateraanse paleis, bij de plaats waar nu de obelisk staat. Paus Paulus III (Alessandro Farnese) liet het in 1538 verplaatsen naar het midden van het door Michelangelo nieuw ontworpen plein op de Capitolijnse heuvel, het Piazza del Campidoglio. Dit gebeurde tegen de wil van Michelangelo zelf. Op de sokkel, die door Michelangelo werd gemaakt van marmer van de Tempel van Castor en Pollux op het Forum Romanum, is het wapen van de paus met de Farnese-lelies te zien. Lange tijd is gedacht dat het beeld keizer Constantijn voorstelde, de eerste christelijke keizer van Rome. Om die reden is het beeld bewaard gebleven en is het brons niet omgesmolten zoals dat van vrijwel alle andere bronzen standbeelden uit het oude Rome. De verwisseling met Marcus Aurelius is veroorzaakt doordat de gelaatstrekken van de keizer op een aantal reliëfs op de Boog van Constantijn overeenkomen met die van het ruiterstandbeeld. Pas later is duidelijk geworden dat in de Boog van Constantijn delen zijn opgenomen van eerdere triomfbogen, waaronder die van Marcus Aurelius. Het ruiterstandbeeld van Marcus Aurelius werd het voorbeeld voor vele latere ruiterstandbeelden, en is afgebeeld op de Italiaanse euromunt van 50 cent.

Mamertijnse gevangenis
Mamertijnse gevangenis

De Mamertijnse gevangenis, of Mamertinum (Latijn: Carcer) was de staatsgevangenis van het Oude Rome. De gevangenis stond bij het Forum Romanum, aan de voet van de Capitolijn, tussen de Tempel van Concordia en de Curia Julia. Het gebouw is gedeeltelijk bewaard gebleven, maar was oorspronkelijk groter. De gevangenis strekte zich uit langs de voet van de Capitolijn, waar meerdere cellen naast elkaar lagen die in de gangen van voormalige tufsteenmijnen in de heuvelhelling waren gebouwd. Van het oorspronkelijke gebouwen resteren nog twee cellen en een deel van de façade, met de zogenaamde "poort der schande". De bewaard gebleven cellen zijn twee boven elkaar gelegen ruimtes; de Carcer (boven) en het Tullianum (onder). De twee ruimtes staan met elkaar in verbinding door een gat in het plafond. Het Tullianum is het oudste deel en werd waarschijnlijk in de 3e eeuw v.Chr. gebouwd. De gevangenis was niet bedoeld voor langdurige opsluiting, de meeste gevangenen werden korte tijd vastgehouden. Anderen waren echter ter dood veroordeeld en werden hier vastgezet en geëxecuteerd. Vaak gebeurde dit door verwurging, in andere gevallen werden de gevangenen doodgehongerd. De bekendste slachtoffers waren de Gallische koning Vercingetorix en Jugurtha, de koning van Numidië. Nadat de gevangenen waren overleden werd hun lijk van de naastgelegen Gemonische trappen naar beneden gegooid en vervolgens in de Tiber gedumpt. De gevangenis is zeker tot in de 4e eeuw in gebruik gebleven. Boven op de gevangenis werd in de 16e eeuw de kerk San Giuseppe dei Falegnami gebouwd, waarschijnlijk in 1597 door G.P. Montano voor het gilde van de timmerlieden.