Schuilenburg (Amersfoort)

De Brug is een kerkgebouw, gelegen aan de Schuilenburgerweg 2 te Amersfoort. De kerk bedient de lidmaten van de Protestantse Gemeente Amersfoort in de wijk Schuilenburg. De in 1970 gebouwde bakstenen kerk is uitgevoerd in modernistische stijl. De betrekkelijk lage kerkzaal heeft een licht hellend dak. Er zijn een aantal lage bijgebouwen. Oorspronkelijk was het een Nederlands Hervormde kerk, en deze is later opgegaan in de PKN. In 2006 werd de kerk nog gerenoveerd. Ook de Chinese Christelijke Gemeente Nederland (CCGN) maakt gebruik van dit gebouw. Het orgel stamt uit 1970 en werd gebouwd door de Firma J. de Koff.

Het Waterpompstation is een rijksmonument aan de Hogeweg 205 in Amersfoort in de Nederlandse provincie Utrecht. Het pompstation staat op enige afstand van de Hogeweg in de wijk Schuilenburg. Het is een ontwerp uit 1935 van stadsarchitect C.B. van der Tak (1900-1977). Opdrachtgever voor de bouw was de Provinciale Utrechtse Elektriciteits Maatschappij (PUEM). De pompen waren zichtbaar vanaf de Hogeweg door de hoge vensters. Kenmerkend voor de bouwstijl 'zakelijk expressionisme' is de toepassing van nieuwe materialen, zoals stalen vensters en betonnen lijsten en zuilen. Het transformatorhuisje aan de linkerzijde vormt qua architectuur een eenheid met het pompstation. De plattegrond van het pompstation heeft een T-vorm. Naast de pompen in het centrale gedeelte staan rechthoekige schoorstenen. Tussen de vensters van de symmetrische voorgevel staan halfronde betonnen kolommen. In het schilddak bevinden zich twee ontluchtingsopeningen. Rechts van de entree bevinden zich drie vensters met roedenverdeling. De beide zijgevels zijn spiegelbeeldig identiek. Boven de entree aan de achterzijde bevindt zich een betonnen luifel. In 1961 werd het pompstation uitgebreid. Door de aanleg van de rijksweg A28 dienden nieuwe bronnen aangeboord te worden. Deze bronnen zaten op een diepte tot 60 meter. De nieuwe pompen konden 40 kubieke meter water per uur naar boven halen. Toen het pompstation in 1998 zijn functie verloor kreeg het een kantoorbestemming. Sinds 2014 is er een advocatenkantoor gevestigd.

De Hogeweg is een weg in de Nederlandse stad Amersfoort. De weg begint tegenwoordig aan het einde van de Stadsring en loopt in oostelijke richting tot de Amersfoortseweg, die vervolgens splitst in de Nijkerkerstraat naar Nijkerk en de Westerdorpstraat naar Hoevelaken. De Hogeweg is ongeveer 3 km lang.

De Opstandingskerk was een protestants kerkgebouw, gelegen aan het Euterpeplein 1 te Amersfoort, in de wijk Randenbroek. De kerk, ontworpen door Dick Egberts, werd in 1964 in gebruik genomen als Gereformeerd kerkgebouw. In 2003 werd de kerk nog opgeknapt en ging dienstdoen als SOW-kerk, later PKN-kerk. De bakstenen zaalkerk in modernistische stijl had een massieve rechthoekige bakstenen klokkentoren en op de voorgevel waren plastieken aangebracht die christelijke symbolen voorstelden. Door teruglopend kerkbezoek werd besloten om de activiteiten te concentreren in het nabijgelegen kerkgebouw "De Open Hof", dat omgedoopt werd tot: De Bron. In 2012 werd het gebouw gesloopt, om in 2015 plaats te maken voor een supermarkt.

De Schammer is een natuurgebied ten noorden van Leusden en ten oosten van Amersfoort langs de A28. Ten noorden van De Schammer ligt natuurgebied Bloeidaal. De Schammer ligt tussen de Barneveldse Beek en het Valleikanaal. Door de aanleg van een fietstunnel onder de A28 is het recreatiegebied gemakkelijk bereikbaar vanuit Amersfoort. Het gebied is genoemd naar de historische boerderijplaats ’t Scham die in het gebied stond. Het gebied werd in de winter van 2010-2011 nieuw ingericht. Het bestaat uit natte schrale graslanden en rietmoeras. Naast natuurgebied kreeg het een recreatieve functie en kon het worden gebruikt als opslagmogelijkheid van grote hoeveelheden regenwater. Het recreatiedeel van het gebied is in beheer bij de gemeente Leusden, het natuurdeel bij Het Utrechts Landschap en de waterpartijen bij Waterschap Vallei en Eem. In het gebied zijn wandelroutes uitgezet.

Randenbroek-Schuilenburg is een hoofdwijk in Amersfoort, in de Nederlandse provincie Utrecht. De ligging is ten zuidoosten van de stadskern van Amersfoort. Deze hoofdwijk is opgebouwd uit de wijken Randenbroek en Schuilenburg.

De Bron is een kerkgebouw gelegen aan Vogelplein 1 te Amersfoort. Deze kerk werd gebouwd met de naam De Open Hof als gereformeerde kerk, en in 2004 ging ze op in de Protestantse Kerk in Nederland. Ze bedient de lidmaten in de wijk Liendert. In 2011 fuseerde de wijkgemeente van De Open Hof met die van de nabijgelegen Opstandingskerk tot de wijkgemeente De Bron, waaraan deze kerk haar huidige naam te danken heeft. Het gebouw werd in 1973 in gebruik genomen. Architect was Jan Plas uit Purmerend. Het is een laag gebouw in modernistische stijl. Van 2011-2012 werd het gerenoveerd, en kwam er een schuin dak op, waardoor het meer op een kerk ging lijken. Architect van deze renovatie was Marco Tavenier, van Bureau MT uit Amersfoort. Daarna werd de Opstandingskerk onttrokken aan de eredienst. Het orgel is uit 1959 en werd gebouwd door de firma Flentrop.

De Viking is een beeld van de Zweedse beeldhouwer Calle Örnemark. De assemblage van hout verwijst naar de legendarische Viking Björn Järnsida en staat in de Nederlandse stad Amersfoort, in de wijk Liendert. Örnemark ontving de opdracht voor het beeld in 1977 en de eerste versie van De Viking werd in 1978 geplaatst, ter gelegenheid van de jaarlijkse Keistadfeesten, die toen Zweden als thema hadden. In de jaren zeventig, de begintijd van deze feesten, gingen die gepaard met het door de stad trekken van grote keien uit diverse Europese landen en zo kwam De Viking samen met een Zweedse kei naar Amersfoort. Het twaalf meter hoge beeld was gemaakt van sloophout, afkomstig van een 17e-eeuwse Zweedse boerderij. Op de voet van het beeld staat: gud bevare oss för vikingen. Vertaald: God behoede ons voor de Vikingen. Het sloophout bleek niet bestand tegen het Nederlandse klimaat. In 1986 kwam Örnemark daarom nogmaals naar Amersfoort, om de vermolmde Viking te restaureren, maar die restauratie heeft De Viking niet kunnen redden. Daarom werd er in 1993 een tweede, iets kleinere versie van het beeld geplaatst, nu van geïmpregneerd hout. Het beeld staat centraal in Liendert, op de Vogelweide aan de Van Randwijcklaan, bij de rotonde met de Zangvogelweg.

Liendert is een voormalige buurtschap, nu wijk in de gemeente Amersfoort, in de Nederlandse provincie Utrecht. Het gebied behoorde gedeeltelijk bij de gemeente Hoogland, voordat het in 1958 bij de gemeente Amersfoort werd gevoegd. De wijk is genoemd naar de boerderij Lienlaer. Deze boerderij uit de 13e eeuw maakte in de middeleeuwen deel uit van het maalschap Wede en Emiclaer. Het gebied overstroomde regelmatig en was daardoor alleen als weidegrond geschikt. Doordat in de jaren dertig het Valleikanaal werd gegraven verbeterde de afwatering aanzienlijk. Woningbouw werd daardoor mogelijk. De plannen daartoe werden echter pas na de Tweede Wereldoorlog ontwikkeld. Aan het begin van deze oorlog werden veel van de boerderijen in het gebied door Nederlandse militairen verwoest, om een vrij schootsveld te krijgen. Na de Tweede Wereldoorlog begon men met de aanleg van de woonwijk Liendert. De bouw van nieuwe woonwijken was in het kader van de wederopbouw noodzakelijk. Voor juist dit gebied werd gekozen om de sinds de 19e eeuw ontstane scheefgroei in de stadsuitbreiding te corrigeren. Door de komst van het Valleikanaal kon nu ook in het noorden en in het oosten worden gebouwd. Daardoor zou het stadscentrum weer in het midden van de stad komen te liggen. Begin jaren zestig werden de bouwplannen voor de wijk Liendert vastgesteld. In 1964 waren de eerste woningen gereed. De wijk kent een rechthoekig wegenstelsel met groenstroken. In de jaren zestig was dat een nieuw concept. De hoofdwegen zijn georiënteerd op de Onze Lieve Vrouwetoren in het centrum van Amersfoort. De straten in de wijk zijn genoemd naar vogels. Alleen de Liendertseweg, de Liendertsedreef en de Lageweg vormen daarop een uitzondering. Deze straten bestonden al lang voordat de wijk werd aangelegd. Aan het begin van de 21e eeuw gold Liendert als een achterstandswijk. De gemeente had in die jaren uitgebreide plannen om de wijk ingrijpend te verbeteren en had gehoopt hiervoor aanvullende financiering van het rijk te krijgen. Dit ging aanvankelijk echter niet door omdat het kabinet zonder overleg met de gemeente een andere wijk, Kruiskamp, aanwees voor financiering. Recent worden in Liendert flats gesloopt om plaats te maken voor nieuwe laagbouw. Ook is er een nieuw schoolgebouw verschenen, de ABC Liendert.

De Adventkerk in Amersfoort is het kerkgebouw van een wijkgemeente van de Protestantse Gemeente Amersfoort (PGA), onderdeel van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN).

De Immanuëlkerk is sinds 1989 een kerkgebouw in de Amersfoortse wijk Liendert. Het pand is in 1960 gebouwd is als gymnastiekzaal voor scholen. Het heeft geen noemenswaardige architectonische waarde. Het gebouw is eigendom van de Pinkstergemeente Immanuël Amersfoort, aangesloten is bij de Verenigde Pinkster- en Evangeliegemeenten (VPE). Deze geloofsgemeenschap nam de voormalige gymnastiekzaal in gebruik als kerk. Pinkstergemeente Immanuël bestaat sinds 1958. Van 1972-1989 werd gekerkt in de voormalige Remonstrantse kerk in de Herenstraat te Amersfoort, daarna werd de ruimte aan de Kraanvogelstraat in gebruik genomen.

Rustenburg is een wijk in de Nederlandse stad Amersfoort. Het ligt in het oosten van Amersfoort, tussen de wijk Liendert en het bedrijventerrein Wieken-Vinkenhoef. Rustenburg is gebouwd in jaren zeventig en is een rustige groene wijk. Er zijn vooral eengezinswoningen met tuinen gebouwd, en er staan meer koop- dan huurwoningen. De Molendijkflat is de enige hoogbouw en vormt een belangrijk oriëntatiepunt. De wijk is genoemd naar de boerderij Rustenburg aan de Lage Weg. De straten zijn genoemd naar mensen die tijdens de Tweede Wereldoorlog verzet pleegden of gedood zijn, of naar termen uit de Tweede Wereldoorlog zoals koerierster en bevrijding. Rustenburg ligt in een van oorsprong nat en moerassig gebied. Door de aanleg van de Afsluitdijk en van het Valleikanaal werd het gebied vanaf de jaren dertig van de 20e eeuw droger. Halverwege de jaren zeventig werd begonnen met de bouw van de woonwijk Rustenburg. Het was de laatste wijk die tot stand kwam in het kader van het Uitbreidingsplan in Hoofdzaak van David Zuiderhoek, sinds 1945 stadsarchitect van Amersfoort. Doel van dit plan was door uitbreidingen aan de noord- en oostzijde van de stad de stadskern weer het geografisch middelpunt van Amersfoort te laten worden.