Stadhuis van Utrecht

De Ganzenmarkt is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. Aan de westzijde begint de straat bij de Winkel van Sinkel aan de Oudegracht ter hoogte van de Stadhuisbrug. De straat loopt tot de Minrebroederstraat en Korte Minrebroederstraat. Een zijstraat van de Ganzenmarkt is de Schoutenstraat. Vermoed wordt dat de rivier de Rijn vroeger langs de Ganzenmarkt liep. Vanaf de middeleeuwen verrezen hier bijzondere bouwwerken zoals stadskasteel Compostel, huis Pallaes, huis Keyserrijk met de stadswaag en een stadskraan met een overkluisd wed. Op de markt werd er gevogelte verhandeld. De kunstschilder Joost Cornelisz. Droochsloot wijdde rond 1615 een stadsgezicht aan de Ganzenmarkt en omgeving. Noemenswaardige andere gebouwen op de Ganzenmarkt zijn onder meer de Ubica-panden en Theater Kikker. Van 1908 tot 1982 was de winkel en fabriek van wetenschappelijke instrumenten J.C.Th. Marius hier gevestigd.

Theater Kikker is een theater aan de Ganzenmarkt in de binnenstad van Utrecht. Het theater heeft twee zalen waarin een mengeling aan eigentijds toneel en moderne dans ten uitvoering gebracht wordt. Kikker werkt veel met vrijwilligers.

Het wed van de Ganzenmarkt naar de Oudegracht is gelegen in de Nederlandse stad Utrecht. Het betreft een schuinoplopende weg, een wed, die vanaf de werf aan de Oudegracht uitkomt op de Ganzenmarkt ter hoogte van nummer 14. Via de zo'n 40 meter lange weg werden goederen aan- en afgevoerd. Volgens E.J. Haslinghuis dateert de eerste aanleg van het wed uit de 14e eeuw. Het wed is gaandeweg gedeeltelijk overkluisd. Het tunnelgedeelte is uitgevoerd in baksteen met een korfboog. In de tunnel bevindt zich een verbinding met de kelders van het stadhuis. Van 1402 tot 1837 stond bij het wed de grote stadskraan. Ook bevond zich hier de waag in het pand Keyserrijk. In 1928 werd het wed op de gemeentelijke monumentenlijst geplaatst. In 1967 volgde de waardering als rijksmonument. In het kader van het kunstproject Trajectum Lumen werd het wed in 2010 voorzien van een kleurrijke lichtinstallatie.

De Korte Minrebroederstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. De Korte Minrebroederstraat loopt vanaf de Ganzenmarkt en Minrebroederstraat tot het Oudkerkhof. De enige zijstraat van de Korte Minrebroederstraat is de Annastraat.

Huis Pallaes is een stadskasteel in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. Huis Pallaes verrees als groot stenen huis in het tweede kwart van de 13e eeuw aan de Ganzenmarkt 4-6. Het stadskasteel zonder weerbaar karakter is destijds gebouwd op een 16 meter breed perceel. Het hoofdgebouw is 9 meter breed en 27 meter diep. Tot het perceel behoort nog een zijhuis. De oorspronkelijke indeling bestaat uit drie bouwlagen met meerdere kelders. Vandaag de dag heeft het een plat dak. In de 20e eeuw is Huis Pallaes diverse malen ingrijpend verbouwd.

De Utrechtse stadskraan was een kraan in de Utrechtse binnenstad waarmee vanaf de middeleeuwen tot in de 19e eeuw goederen in en uit schepen werden geladen. In 1837 begaf deze kraan het, waarna een nieuwe stadskraan ter hoogte van de Weerdsluis werd gebouwd.

De Ubica-panden zijn twee naast elkaar gelegen panden aan de Ganzenmarkt in de binnenstad van Utrecht. Het pand met huisnummer 24 is een rijksmonument, nummer 26 een gemeentelijk monument. De panden zijn 21 jaar gekraakt geweest.

De Telingstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. Ze loopt met een lengte van zo'n 150 meter vanaf de Ganzenmarkt naar de Slachtstraat. Ze is aangelegd in 1580, na de Reformatie, over het voormalig kerkhof van het Minderbroederklooster. Anno 2013 bevinden zich vier monumenten in de straat. Nummer 9 is een 17e-eeuws gemeentelijk monument dat later voorzien is van een winkelpui in jugendstil. Nummer 13 is eveneens een 17e-eeuws gemeentelijk monument en het geboortehuis van de kunstenaar Theo van Doesburg.

De Winkel van Sinkel in Utrecht is van oorsprong een Nederlandse winkel, gebouwd tussen 1837 en 1839 en gevestigd op Oudegracht 158. Het bedrijf Winkel van Sinkel begon als een stoffenzaak in Amsterdam, waaruit na uitbreiding het eerste warenhuis ontstond. Het latere winkelgebouw in de stad Utrecht zou echter de naam echt vestigen. Deze winkel was namelijk nog een stuk uitgebreider en breder in assortiment dan de oorspronkelijke winkel in Amsterdam. Winkel van Sinkel is een algemene term geworden voor winkels waar van alles te koop is.

Blijdenstein, ook wel onder meer Bleyesteijn, De Toelast of Het houten been genoemd, is een stadskasteel in de Nederlandse stad Utrecht. Dit grote stenen weerbare huis aan de Oudegracht 156 is destijds gebouwd ter hoogte van de handelswijk Stathe, mogelijk in de 13e eeuw. De eerste vermelding dateert uit 1366. Gaandeweg de geschiedenis is het huis verbouwd, de voorgevel is daarbij gewijzigd. Voorname families woonden in Blijdenstein, het fungeerde ook als herberg (De Toelast). In 1587 kocht Catharina van Leemput, dochter van Trijn van Leemput, samen met haar man Blijdenstein. Tsaar Peter de Grote logeerde in 1697 een paar dagen in het pand. Op 14 december 1743 werd het pand met huysinge met een mergen warmoesiersland gekocht door Jan Spruit van De Roomsche Catholyken Aalmoesierskamer. Na diens overlijden in 1824 door de familie verkocht In 1824 kocht de manufacturenhandelaar Sinkel het pand en in de jaren erna naastgelegen panden zoals het oude St. Barbara- en St. Laurensgasthuis. Na grootschalige sloop kreeg Blijdenstein vervolgens de huidige Winkel van Sinkel als naburig bouwwerk. Na in gebruik te zijn geweest als tapijtwinkel begonnen in 1909 twee exploitanten de bioscoop Flora in Blijdenstein en verbouwden het pand. In 1950 wordt de bioscoop hernoemd naar Camera. In 1959 werd deze uitgebreid met het naburige pand (Oudegracht 154) waarin bioscoop Studio werd gevestigd. Wolff Bioscopen exploiteerde beide bioscopen. In 2015 sloten ze. Na een grondige verbouwing krijgen beide voormalige bioscooppanden een winkelfunctie op de begane grond.

De Bezembrug is een rijksmonumentale boogbrug in de Utrechtse binnenstad. De brug overspant de Oudegracht.

Kintgenshaven is een straatje in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. Kintgenshaven loopt vanaf de Neude en de Schoutenstraat tot de Slachtstraat en de Telingstraat. Hoewel de straatnaam misschien anders suggereert is er nooit sprake van een scheepshaven hier geweest. In 1465 wordt de naam Geynkenshaven vermeld. De huidige vorm duikt voor het eerst op in 1625 in een vertaling van een werk van Lambertus Hortensius. In zijn oorspronkelijke werk uit 1546 spreekt Hortensius over Rijntkenshaven. De straatnaam is wel zijn eigen leven gaan leiden. Onder meer op de hoek van dit straatje met de Neude bevindt zich een gevelsteen met daarop uitgebeeld het verhaal over Beatrix de Rijke als kindje in een dobberende mand met daarop een balancerende kat.In de middeleeuwen bestond Kintgenshaven als straatje reeds, mogelijk al omstreeks 1300. Tot de bewoners uit vroegere eeuwen behoren vleeshouwers en aanverwanten die hier op een steenworp afstand woonden van het Grote Vleeshuis aan het Jansveld/ Voorstraat. De aan Kintgenshaven grenzende Slachtstraat herinnert als straatnaam nog aan hun ambacht. Aangrenzend in het oosten lag tot de Reformatie het Minderbroederklooster. Medio 17e eeuw werd de omgeving vernieuwd maar Kintgenshaven en de Slachtstraat bleven intact. Naar Kintgenshaven werd Kindjeshaven vernoemd, een voormalige Utrechtse crèche aan de Prins Hendriklaan die tijdens de bezetting werd gebruikt om vele Joodse kinderen in veiligheid te brengen. In de ongeveer 30 meter lange Kintgenshaven bevinden zich enkele monumentale gebouwen.