Ganzenmarkt (Utrecht)

De Ubica-panden zijn twee naast elkaar gelegen panden aan de Ganzenmarkt in de binnenstad van Utrecht. Het pand met huisnummer 24 is een rijksmonument, nummer 26 een gemeentelijk monument. De panden zijn 21 jaar gekraakt geweest.

Theater Kikker is een theater aan de Ganzenmarkt in de binnenstad van Utrecht. Het theater heeft twee zalen waarin een mengeling aan eigentijds toneel en moderne dans ten uitvoering gebracht wordt. Kikker werkt veel met vrijwilligers.

De Telingstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. Ze loopt met een lengte van zo'n 150 meter vanaf de Ganzenmarkt naar de Slachtstraat. Ze is aangelegd in 1580, na de Reformatie, over het voormalig kerkhof van het Minderbroederklooster. Anno 2013 bevinden zich vier monumenten in de straat. Nummer 9 is een 17e-eeuws gemeentelijk monument dat later voorzien is van een winkelpui in jugendstil. Nummer 13 is eveneens een 17e-eeuws gemeentelijk monument en het geboortehuis van de kunstenaar Theo van Doesburg.

Het stadhuis van Utrecht is gevestigd in een complex van gebouwen aan de Stadhuisbrug, die de Oudegracht overspant, in de Nederlandse stad Utrecht. Het huidige complex is het resultaat van talloze verbouwingen door de eeuwen heen.

De Korte Minrebroederstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. De Korte Minrebroederstraat loopt vanaf de Ganzenmarkt en Minrebroederstraat tot het Oudkerkhof. De enige zijstraat van de Korte Minrebroederstraat is de Annastraat.

Huis Pallaes is een stadskasteel in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. Huis Pallaes verrees als groot stenen huis in het tweede kwart van de 13e eeuw aan de Ganzenmarkt 4-6. Het stadskasteel zonder weerbaar karakter is destijds gebouwd op een 16 meter breed perceel. Het hoofdgebouw is 9 meter breed en 27 meter diep. Tot het perceel behoort nog een zijhuis. De oorspronkelijke indeling bestaat uit drie bouwlagen met meerdere kelders. Vandaag de dag heeft het een plat dak. In de 20e eeuw is Huis Pallaes diverse malen ingrijpend verbouwd.

Kintgenshaven is een straatje in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. Kintgenshaven loopt vanaf de Neude en de Schoutenstraat tot de Slachtstraat en de Telingstraat. Hoewel de straatnaam misschien anders suggereert is er nooit sprake van een scheepshaven hier geweest. In 1465 wordt de naam Geynkenshaven vermeld. De huidige vorm duikt voor het eerst op in 1625 in een vertaling van een werk van Lambertus Hortensius. In zijn oorspronkelijke werk uit 1546 spreekt Hortensius over Rijntkenshaven. De straatnaam is wel zijn eigen leven gaan leiden. Onder meer op de hoek van dit straatje met de Neude bevindt zich een gevelsteen met daarop uitgebeeld het verhaal over Beatrix de Rijke als kindje in een dobberende mand met daarop een balancerende kat.In de middeleeuwen bestond Kintgenshaven als straatje reeds, mogelijk al omstreeks 1300. Tot de bewoners uit vroegere eeuwen behoren vleeshouwers en aanverwanten die hier op een steenworp afstand woonden van het Grote Vleeshuis aan het Jansveld/ Voorstraat. De aan Kintgenshaven grenzende Slachtstraat herinnert als straatnaam nog aan hun ambacht. Aangrenzend in het oosten lag tot de Reformatie het Minderbroederklooster. Medio 17e eeuw werd de omgeving vernieuwd maar Kintgenshaven en de Slachtstraat bleven intact. Naar Kintgenshaven werd Kindjeshaven vernoemd, een voormalige Utrechtse crèche aan de Prins Hendriklaan die tijdens de bezetting werd gebruikt om vele Joodse kinderen in veiligheid te brengen. In de ongeveer 30 meter lange Kintgenshaven bevinden zich enkele monumentale gebouwen.

Het wed van de Ganzenmarkt naar de Oudegracht is gelegen in de Nederlandse stad Utrecht. Het betreft een schuinoplopende weg, een wed, die vanaf de werf aan de Oudegracht uitkomt op de Ganzenmarkt ter hoogte van nummer 14. Via de zo'n 40 meter lange weg werden goederen aan- en afgevoerd. Volgens E.J. Haslinghuis dateert de eerste aanleg van het wed uit de 14e eeuw. Het wed is gaandeweg gedeeltelijk overkluisd. Het tunnelgedeelte is uitgevoerd in baksteen met een korfboog. In de tunnel bevindt zich een verbinding met de kelders van het stadhuis. Van 1402 tot 1837 stond bij het wed de grote stadskraan. Ook bevond zich hier de waag in het pand Keyserrijk. In 1928 werd het wed op de gemeentelijke monumentenlijst geplaatst. In 1967 volgde de waardering als rijksmonument. In het kader van het kunstproject Trajectum Lumen werd het wed in 2010 voorzien van een kleurrijke lichtinstallatie.

De Utrechtse stadskraan was een kraan in de Utrechtse binnenstad waarmee vanaf de middeleeuwen tot in de 19e eeuw goederen in en uit schepen werden geladen. In 1837 begaf deze kraan het, waarna een nieuwe stadskraan ter hoogte van de Weerdsluis werd gebouwd.

Het Hoogt, ook wel bekend (geweest) als 't Hoogt en Hoogstraat, is een doodlopend straatje in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht.

Het Museum voor het Kruideniers-bedrijf of Betje Boerhavemuseum is een museum annex snoep- en kruidenierswinkel in Utrecht. Het aan het Hoogt gevestigde museum is in 1974 gesticht. Het biedt een indruk van het Nederlands kruideniersbedrijf in vroegere tijden door middel van tijdelijke en permanente tentoonstellingen. Eraan verbonden is een kruidenierswinkel met verkoop en winkelinrichting van onder meer snoepgoed en huishoudelijke artikelen van voor de grootschalige opkomst van het zelfbedieningssysteem en de supermarkten. Naast particulieren sponsoren diverse bedrijven en organisaties zoals supermarktketens het Museum voor het Kruideniers-bedrijf. De naam Betje Boerhavemuseum is afgeleid van Betje Boerhave, een - zo is in september 2017 definitief vastgesteld - fictieve Utrechtse kruideniersvrouw met haar even fictieve dagboeken.

De Slachtstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. Ze loopt met een lengte van zo'n 70 meter tussen de Telingstraat en de Lange Jansstraat. De straat bestond mogelijk reeds omstreeks 1300. Bij de aanleg in 1580 van de Telingstraat bestond de Slachtstraat al. De straat werd ook wel onder meer Grote Slachtsteeg genoemd, in tegenstelling tot de Kleine Slachtsteeg even verderop. De panden op de nummers 2 en 5 zijn een monument. Rond 1969 is de straat in het noorden een aantal meters ingekort wegens de verbreding van de Lange Jansstraat. In die ontwikkeling zijn panden gesloopt, waarna er nieuwbouw verrees.