Rüdesheimer Platz (metrostation)

Heidelberger Platz is een metrostation in de Duitse hoofdstad Berlijn dat is geopend in 1913 onder het plein voor het gelijknamige station van de ringspoorlijn. Het onder de Ringbahn, de snelweg en de Mecklenburgische Straße gelegen metrostation heeft een eilandperron en werd zoals alle stations op het Wilmersdorfse deel van de U3 ontworpen door Wilhelm Leitgebel. Vanwege de kruising van de S-Bahnring ligt de tunnel hier dieper dan op de rest van de lijn, wat de mogelijkheid bood station Heidelberger Platz tot het pronkstuk van de Wilmersdorfer U-Bahn te maken. De architect schiep een kathedraalachtige perronhal met kruisgewelven, die door natuurstenen zuilen op het midden van het perron ondersteund worden. Aan de wanden langs de sporen zijn sinds het einde van de jaren 1980 foto's van de stad Heidelberg te zien. Het metrostation is een beschermd monument.Aan beide uiteinden van het perron leiden trappen en roltrappen naar de op een tussenverdieping gelegen stationshallen, waarin de kleur blauw domineert. De noordelijke uitgangen, aan de Mecklenburgische Straße werden in de jaren 1950 en 1960 vernieuwd en verplaatst; de zuidelijke uitgang aan de Heidelberger Platz heeft zijn oorspronkelijke vorm met portaal behouden. Tussen deze uitgang en het perron ligt tussen de metrosporen een lange voetgangerstunnel onder de S-Bahnring. Een directe verbinding tussen het metro- en S-Bahnstation werd echter pas in 1993 aangelegd.

Heidelberger Platz is een station van de S-Bahn van Berlijn, gelegen onder en parallel aan de Berlijnse stadsringweg, nabij de Heidelberger Platz in het Berlijnse stadsdeel Wilmersdorf. Het gelijknamige metrostation werd geopend op 12 oktober 1913 aan het eerste deel van de Wilmersdorf-Dahlemer U-Bahn, de huidige lijn U3. Het station aan de S-Bahnring kwam in gebruik op 15 december 1883 en droeg oorspronkelijk de naam Schmargendorf.

Breitenbachplatz is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder het gelijknamige plein op de grens van de Berlijnse stadsdelen Dahlem en Wilmersdorf. Het metrostation werd geopend op 12 oktober 1913 aan het eerste deel van de Wilmersdorf-Dahlemer U-Bahn, de huidige lijn U3. De geplande naam van het station was Rastatter Platz, maar kort voor de opening werd het bovenliggende plein vernoemd naar Paul von Breitenbach (1850-1930), die als toenmalig minister van openbare werken verantwoordelijk was voor de spoorwegen en een belangrijke rol speelde bij de bouw van de Wilmersdorf-Dahlemer U-Bahn. Station Breitenbachplatz is zoals alle stations van de U3 opgenomen op de monumentenlijst.Breitenbachplatz is het laatste ondergrondse station aan de lijn en het laatste dat door de voormalig zelfstandige stad Wilmersdorf werd gebouwd. Verder naar het zuidwesten liep de Wilmersdorf-Dahlemer U-Bahn over het nog grotendeels onbebouwde grondgebied van Dahlem. Vanwege het geringe aantal reizigers op het zuidelijke deel van de lijn traject eindigden de reguliere treinen aanvankelijk in station Fehrbelliner Platz, waar men op kortere treinen richting Thielplatz moest overstappen. Station Breitenbachplatz heeft een eilandperron en werd zoals alle stations op het Wilmersdorfse deel van de U3 ontworpen door Wilhelm Leitgebel. Het station is rijk gedecoreerd en moest het goedburgerlijke karakter van de stad weerspiegelen. In de wanden van de perronhal zijn pilasters aangebracht die doorlopen tot in het dak. In de nissen die hierdoor ontstaan werden in 1988 spoorwegprenten van Heinz-Joachim Szymczak opgehangen, een verwijzing naar de naamgever van het station. Door een aantal ellipsvormige openingen in het dak kan op enkele plaatsen daglicht tot op het perron doordringen.Aan beide uiteinden gaat het perron over in kleine stationshallen, van waaruit trappen naar het plein leiden. Alleen de noordelijke ingang heeft zijn oorspronkelijke portaal behouden. In 1969 werd in het midden van het perron een derde toegang geopend.

Wilmersdorf is een voormalige stad en wijk in het Berlijnse district Charlottenburg-Wilmersdorf (Duitsland). De historische kern Alt-Wilmersdorf bevindt zich aan de straat Wilhelmsaue. Tot de samenvoeging met het voormalige district Charlottenburg in 2001 was Wilmersdorf een zelfstandig district. Dit district omvatte de huidige wijken Halensee, Schmargendorf, Grunewald en Wilmersdorf.

Friedenau is een stadsdeel van het Berlijnse district Tempelhof-Schöneberg. Het stadsdeel telt ongeveer 29.000 inwoners (30 juni 2023). Friedenau, gelegen naast de Stammbahn en de Ringbahn, werd in 1871 opgericht op de gronden van het vroegere landgoed Deutsch-Wilmersdorf. De naam verwijst naar de kort voordien afgesloten Vrede van Frankfurt (1871). In 1874 werd het een onafhankelijke gemeente in de provincie Brandenburg. In 1920 werd de plaats samengevoegd met de stad Schöneberg als 11e administratief district van Groot-Berlijn. In 1987 vond er de bomaanslag op discotheek La Belle plaats.

De voormalige Wilmersdorfer See was een meer en lag in de wijk Wilmersdorf in Berlijn (Duitsland). Het meer lag in de buurt van de straat Wilhelmsaue (de voormalige dorpskern van Alt-Wilmersdorf). Het meer werd in 1915 gedempt. Rond 1880 werd van het meer gedeeltelijk een openluchtzwembad gemaakt toen Otto Schramm het „Seebad Wilmersdorf“ oprichtte. Het aangrenzende Tanzpalast Schramm am See was destijds een zeer populair uitgaanscentrum voor de Berlijnse bevolking en voor inwoners van naburige plaatsen als Schöneberg, Charlottenburg en Schmargendorf. Op de plek van de Wilmersdorfer See bevinden zich tegenwoordig woningen en het Volkspark Wilmersdorf.

Friedrich-Wilhelm-Platz is een station van de metro van Berlijn, gelegen onder het gelijknamige plein in het Berlijnse stadsdeel Friedenau. Het metrostation werd geopend op 29 januari 1971 en is onderdeel van lijn U9. In augustus 1961, twee weken na de bouw van de Muur, vervoerde lijn G, de huidige U9, de eerste reizigers tussen de stations Leopoldplatz en Spichernstraße. Reeds een jaar later begonnen de werkzaamheden aan de eerste zuidelijke verlenging van de lijn, via de Bundesallee naar Friedenau en Steglitz, die na een bouwtijd van negen jaar in gebruik zou komen. De metrobouw in West-Berlijn kende in deze periode dankzij de vele subsidies van de bondsregering een ware bloei. Op 29 januari 1971 kreeg niet alleen lijn 9 er vijf stations bij, waaronder Friedrich-Wilhelm-Platz, maar werd ook lijn 7 naar het westen verlengd. Tegelijkertijd met de bouw van de metrolijn werd de Friedrich-Wilhelm-Platz gereconstrueerd. De drukke Bundesallee, die de Friedrich-Wilhelm-Platz tot dan toe aan beide zijden passeerde, werd naar de oostzijde van het ovale plein verlegd. Het metrostation werd eveneens aan de oostzijde van het plein aangelegd, vlak naast de Zum Guten Hirten-kerk. Zoals vrijwel alle Berlijnse metrostations uit deze periode werd Friedrich-Wilhelm-Platz, gebouwd tussen 1966 en 1970, ontworpen door Rainer Rümmler. De wanden kregen een bekleding van olijfgroene tegels, onderbroken door een horizontale witte band waarin de stationsnaam geschreven is. Het naburige station Bundesplatz had, totdat het in 2006 werd gerenoveerd, een vergelijkbare wandbekleding, zij het met een ander kleurenschema. Het dak van station Friedrich-Wilhelm-Platz wordt door een rij brede, grijs betegelde vierkante zuilen in twee zeer licht krommende gewelven verdeeld. Aan het dak aangebrachte rode dwarsbalken dragen de verlichtingselementen van het station, die overigens in hun huidige vorm pas uit de tachtiger jaren stammen.Aan beide uiteinden van het eilandperron van station Friedrich-Wilhelm-Platz bevindt zich een tussenverdieping met uitgangen naar zowel de noord- als de zuidzijde van het bovenliggende plein. Het station is momenteel alleen via trappen en roltrappen te bereiken, maar uiteindelijk moeten alle Berlijnse metrostations van een lift voorzien zijn. Station Friedrich-Wilhelm-Platz heeft hierbij echter geen hoge prioriteit; volgens het tijdschema van de Berlijnse Senaat zal de inbouw van een lift pas na 2010 plaatsvinden.

De Berlijnse Moskee (Duits: Berliner Moschee, ook wel Wilmersdorfer Moschee of Die Moschee) is een moskee in de Duitse hoofdstad Berlijn. De moskee is gevestigd aan Brienner Strasse in de wijk Wilmersdorf. De moskee werd midden jaren twintig van de twintigste eeuw gebouwd door de Lahore Ahmadiyya Beweging (Ahmadiyya Anjuman Isha'at-i-Islam Lahore). De bouwwerkzaamheden eindigden in 1926. Deze moskee is de eerste in Duitsland (afgezien van de moskee in de tuin van het kasteel in Schwetzingen). Tijdens de Tweede Wereldoorlog raakte de moskee zwaar beschadigd. Zij staat op de monumentenlijst van Duitsland en is sinds 2001 in oude staat hersteld.

Bundesplatz is een station van de S-Bahn van Berlijn, gelegen aan het gelijknamige plein op de grens van de Berlijnse stadsdelen Wilmersdorf en Friedenau. Het S-Bahnstation ligt aan de Ringbahn en opende op 15 november 1877 onder de naam Wilmersdorf-Friedenau. Het gelijknamige metrostation Bundesplatz kwam in gebruik op 29 januari 1971 en is onderdeel van lijn U9. Beide stations delen twee gemeenschappelijke ingangen aan weerszijden van de Bundesallee.

Bundesplatz is een metrostation in de Duitse hoofdstad Berlijn dat in 1971 werd geopend bij het gelijknamige ringlijn station. In augustus 1961, twee weken na de bouw van de Muur, vervoerde lijn G, de huidige U9, de eerste reizigers tussen de stations Leopoldplatz en Spichernstraße. Reeds een jaar later begonnen de werkzaamheden aan de eerste zuidelijke verlenging van de lijn, via de Bundesallee naar Friedenau en Steglitz, die na een bouwtijd van negen jaar in gebruik zou komen. De metrobouw in West-Berlijn kende in deze periode dankzij de vele subsidies van de bondsregering een ware bloei. Op 29 januari 1971 kreeg niet alleen lijn 9 er vijf stations bij, waaronder Bundesplatz, maar werd ook lijn 7 naar het westen verlengd. Tegelijkertijd met de bouw van de metrolijn legde men in de Bundesallee een tweetal autotunnels aan, waarvan er een zich onder de Bundesplatz bevindt. Het dwars op het S-Bahnstation gelegen metrostation Bundesplatz wordt door deze autotunnel in tweeën gedeeld en bevindt zich aan weerszijden ervan. Voor beide reisrichtingen is er een apart perron, ten noorden en ten zuiden van het station komen de gescheiden metrotunnels weer samen. Een vergelijkbare configuratie is te vinden in het eveneens onder de Bundesallee gelegen station Berliner Straße. Zoals vrijwel alle Berlijnse metrostations uit deze periode werd Bundesplatz, gebouwd tussen 1962 en 1968, ontworpen door Rainer Rümmler. De wanden droegen aanvankelijk een bekleding van grijsblauwe (spoorzijde) en witte (perronzijde) tegels, die na dertig jaar echter versleten waren en gedeeltelijk loslieten. In 2006 onderging het station daarom een renovatie, waarbij men de betegeling op de perrons vernieuwde en aan de spoorzijde verving door metaalplaten. In de westelijke perronhal (richting Rathaus Steglitz) koos men voor verschillende blauwe tinten, de oostelijke hal (richting Osloer Straße) wordt gedomineerd door de kleuren bruin en beige. Aan beide uiteinden van het station bevindt zich een tussenverdieping met uitgangen naar de Bundesplatz, de Bundesallee en enkele zijstraten. De verbinding met het S-Bahnstation bevindt zich in het midden van de perrons; hier zijn tevens liften aanwezig.

Blissestraße is een station van de metro van Berlijn, gelegen in het Berlijnse stadsdeel Wilmersdorf. Het station bevindt zich onder de Berliner Straße, tussen de kruising met de Uhlandstraße en die met de Blissestraße, nabij de historische kern van Wilmersdorf (tot 1920 een zelfstandige stad) rond de Wilhelmsaue. De Blissestraße is genoemd naar de Wilmersdorfse grootgrondbezittersfamilie Blisse, die aan het begin van de 20e eeuw een weeshuis in de stad stichtte. Station Blissestraße werd geopend op 29 januari 1971 en is onderdeel van lijn U7. De bouw van het metrostation begon in 1967 in het kader van een westelijke verlenging van lijn 7, van station Möckernbrücke naar de Fehrbelliner Platz. In het gedeelde Berlijn ontwikkelde lijn 7 zich tot een van de belangrijkste West-Berlijnse verbindingen, die uiteindelijk een halve ring door de stad zou beschrijven en de in Oost-Berlijn gelegen historische binnenstad ontwijkt. Station Blissestraße werd zoals vrijwel alle Berlijnse metrostations uit deze periode ontworpen door Rainer Rümmler. De architect creëerde voor het station een bijzonder vormgegeven plafond, bekleed met diverse gipsen bakjes die in combinatie met gedeeltelijke verlichting van onderaf een speels reliëf opleveren en een geluidsdempende functie hebben. De wanden langs de sporen hebben een bekleding van vierkante glanzende witte tegels gekregen, de steupilaren op het eilandperron zijn bekleed met bruin-grijze natuursteen. Het metrostation heeft hierdoor een wat voornamer uiterlijk dan de andere stations op dit deel van de U7.

Het Schloss-Straßen-Center (afgekort: SSC) is een winkelcentrum in de Berlijnse wijk Friedenau.