Porta Caelimontana

De Porta Querquetulana was een stadspoort in de Muur van Servius Tullius in het Oude Rome. De poort stond op de Coeliusheuvel, die tijdens de beginjaren van het Romeinse Koninkrijk nog Mons Querquetulana ("heuvel begroeid met eiken") heette. Het is niet duidelijk of de poort zijn naam ontleent aan de heuvel, of dat de vroege naam van de Caelius door latere schrijvers bedacht is om de naam van de poort te verklaren. Door de poort verliet de Via Tusculana de stad. Van de architectuur van de Porta Querquetulana is niets bekend en er zijn geen restanten van teruggevonden.

De basiliek van San Clemente is een rooms-katholieke kerk, gewijd aan Paus Clemens I. Ze is gesticht in de vierde eeuw en behoort daarmee tot de oudste christelijke kerken van Rome. Ze maakt deel uit van een van de meest intrigerende gebouwencomplexen van de stad, omdat er doorheen de eeuwen vier opeenvolgende bouwlagen over elkaar heen zijn aangelegd, waarvan de bovenste drie kunnen worden bezocht. Bovendien hebben talrijke kunstenaars uit verschillende eeuwen bijgedragen tot de verfraaiing van de San Clemente, die aldus kunstwerken bevat gaande van de vroegste middeleeuwen tot in de 18e eeuw.

De Tempel van Minerva Medica was een tempel ter ere van Minerva in het oude Rome. De tempel werd in de republikeinse tijd gebouwd. De geschiedenis van het gebouw is niet meer bekend, maar het bestaan ervan blijkt uit een vermelding door Cicero, een antieke inscriptie en uit twee vierde-eeuwse stadsgidsen. De stadsgidsen plaatsen de Tempel van Minerva Medica in het 5e district van Rome, dat ongeveer de heuvel Esquilijn besloeg. In 1887 werden aan de Via Carlo Botta enkele favissae opgegraven. Dit waren kuilen in een tempel waarin ex voto's werden bewaard. Tussen de honderden fragmenten die werden gevonden waren er enkele met de naam van Minerva. Deze favissae behoorden zeer waarschijnlijk tot de Tempel van Minerva Medica, maar van het gebouw zelf zijn geen restanten teruggevonden. Het grote antieke gebouw met de ingestorte koepel dat naast de sporen van het Station Roma Termini staat, heeft ook eeuwenlang bekendgestaan als de Tempel van Minerva Medica. Volgens een overlevering werd aan het begin van de 17e eeuw in de directe omgeving een antiek beeld van Athena Giustiniani (De Romeinse godin Minerva was gelijkgesteld aan de Griekse godin Athena) aangetroffen en men ging ervan uit dat dit dan ook de tempel voor Minerva was. Dit gebouw is echter geen tempel, maar een nymphaeum, dat in de 3e eeuw werd gebouwd, waarschijnlijk in de tuinen van de Licinii-familie.

De Santi Marcellino e Pietro is een aan de heilige - en als tweetal aanbeden - martelaren Marcellinus en Petrus gewijde kerk in Rome. De kerk staat in de wijk Monti. De eerste stichting van deze kerk vond plaats in de vierde eeuw, en wel - naar de overlevering meldt - op last van paus Siricius. De kerk werd aangelegd in de nabijheid van de zogenaamde Catacomben van Marcellinus en Petrus. Aan de eerste kerkstichting was een hospitaal verbonden, dat een centrum werd voor pelgrims. Daarna is de kerk vermoedelijk verloren gegaan. In de achtste eeuw besloot paus Gregorius III om de kerk te herstellen. In 1256 besloot paus Alexander IV om de kerk te herbouwen. Toen werden onder het hoofdaltaar urnen met de relieken van beide heiligen, alsmede van de heilige Marcia, aangebracht. In 1751 werd de kerk geheel herbouwd op instigatie van paus Benedictus XIV. De kerk verkreeg toen de huidige vierkante vorm, terwijl het interieur van de kerk werd vormgegeven naar de mode van die tijd als een Grieks kruis. Sinds 1906 wordt de kerk bediend door paters van de ongeschoeide karmelieten.

De Horti Maecenatis (Nederlands:Tuinen van Maecenas) was een park met een grote villa in het oude Rome. Het park werd aangelegd door Maecenas, een van de belangrijkste adviseurs van keizer Augustus. Maecenas kocht een stuk grond waar voordien de Servische stadsmuur stond, met daarbuiten de grote necropolis voor de arme bewoners van de stad. In het park bouwde hij een grote villa, waar hij ging wonen. Na zijn dood werd hij op het terrein begraven en werden het park en de villa eigendom van Augustus. In 2 v.Chr. keerde Tiberius terug naar Rome en ging in de villa wonen. Nero gebruikte het park ook. Hij liet zijn Domus Transitoria bouwen, die de paleizen op de Palatijn met de Tuinen van Maecenas verbond. Volgens Suetonius bekeek Nero vanaf een toren in het park hoe Rome in vlammen opging tijdens de Grote brand in 64. Een van de gebouwen die waarschijnlijk bij de villa hoorden is bewaard gebleven. Dit is het zogenaamde Auditorium van Maecaenas, dat zo genoemd werd omdat men bij de opgravingen dacht dat dit een auditorium was, vanwege de tribunevormige achtermuur van het gebouw. In werkelijkheid was dit waarschijnlijk een eetzaal. Het dak is modern. Tegen het gebouw staat nog een fragment van de Serviaanse stadsmuur. Op het terrein van het park zijn vele kunstvoorwerpen opgegraven, waarvan een aantal in de Capitolijnse Musea worden tentoongesteld.

De Sant'Antonio da Padova all'Esquillino is een op de Esquilijn gelegen basiliek in Rome, gewijd aan de heilige Antonius van Padua. De basiliek ligt aan de via Merulana en wordt vanwege de nabijheid van de Sint-Jan van Lateranen ook wel Sant'Antonio al Laterano genoemd. De kerk werd tussen 1884 en 1888 gebouwd naar een ontwerp van Luca Carimini. De basiliek diende als kloosterkerk voor de minderbroeders die hun klooster nabij de Santa Maria in Aracoeli hadden moeten opgeven ten behoeve van de bouw van Il Vittoriano, een monumemt ter nagedachtenis aan koning Victor Emanuel II van Italië. De kerk werd op 4 december 1887 gewijd door kardinaal Lucido Paocchi. De kerk is te bereiken via een dubbele trap, leidend naar een portiek, waar een standbeeld van Sint Antonius staat. Het interieur heeft drie beuken die door granieten zuilen van elkaar zijn gescheiden. De kerk is verbonden met de franciscaanse abdij en ligt naast de gebouwen van de Pauselijke Antonianum Universiteit, de universiteit van de franciscanen en naast het Marianum, de Pauselijke Academie die zich richt op de mariologie.

De Thermen van Trajanus (Latijn:Thermae Traiani) was een groot openbaar thermencomplex in het oude Rome. Het complex stond op de Oppius, een heuveltop van de Esquilijn, naast de ongeveer 40 jaar oudere Thermen van Titus.

San Martino ai Monti, ook bekend als Santi Silvestro e Martino ai Monti - Titolo Equizio, is een basiliek te Rome, in de wijk Monti.

De Domus Aurea (Latijn voor "Gouden Huis") was een paleis dat de Romeinse keizer Nero tussen 64 en 68 liet bouwen in het centrum van Rome.

De Ludus Magnus (Grote gladiatorenschool) was de grootste van de vier ludi (gladiatorenscholen) die bekend zijn uit Rome. Het gebouw lag in het dal tussen de Caelius en de Esquilijn net ten oosten van het Colosseum, waarmee het door een onderaardse gang was verbonden.

De Lateraanse Obelisk is een antieke obelisk op het Piazza San Giovanni in Laterano in Rome. De obelisk zelf is 32,18 meter hoog. Met de voet en het kruis bovenop is de hoogte 45,7 meter. Het is een monoliet gemaakt van rood graniet met een geraamd gewicht van ongeveer 455 ton. Het is de grootste antieke obelisk ter wereld en de oudste in Rome, maar het is ook de obelisk die het laatst in de stad werd opgericht. Na eeuwenlang begraven te zijn geweest, werd hij in 1588 gerestaureerd en op het Piazza San Giovanni in Laterano geplaatst, naast het Lateraanse paleis.

De Sant'Alfonso all'Esquilino is een kerk in Rome, gelegen in de rione Esquilino aan de via Merulana. De kerk is gewijd aan Jezus, de Allerheiligste Verlosser en aan de heilige Alfonsus van Liguori, stichter van de congregatie van de Redemptoristen.