Arend Maartenshof

Op 26 november 1842 werd de Vereniging Dordrechts Museum opgericht in Dordrecht, en het museum kreeg aanvankelijk enkele tentoonstellingszalen in de Boterbeurs aan de Wijnstraat. Vanwege de snelle uitbreiding van de kunstcollectie was een verhuizing naar een ruimer gebouw rond 1900 noodzakelijk. De gemeenteraad van Dordrecht bood het museum een gebouw aan de Lindengracht aan. Op 6 juli 1904 vond de verhuizing naar de huidige locatie aan de Museumstraat plaats, waar het museum feestelijk werd geopend. Sindsdien is het museum meer dan vier keer zo groot als in 1904.

De Vriesebrug is een gemeentelijk monument over de Spuihaven in de Nederlandse stad Dordrecht.

De Vriesepoort was een stadspoort in de Zuid-Hollandse stad Dordrecht aan het eind van de Vriesestraat. De oudste vermelding stamt uit 1409, toen de poort "mynnebrugs poerte" werd genoemd. Later varianten luiden "mennenbrugpoert" (1446) en "Menne poorte" (1615). De brug waar deze naam naar verwijst, lag in de Vriesestraat over de binnengracht, die parallel aan de Vest liep. De naam van de brug is afgeleid van het "mennen van een wagen" en is een herinnering aan de agrarische oorsprong van Dordrecht. Een mennebrug of minnebrug is een brug waar boeren met hun wagens overheen kunnen rijden om de oogst binnen te halen. Vanwege de variant "minnebrugge" zien sommigen hierin een aanwijzing dat de brug is vernoemd naar het Minderbroedersklooster achter de Voorstraat, dat aan de Vriesestraat een uitgang met poortje had, maar Van Baarsel acht dit onwaarschijnlijk. In 1617 – toen de oorsprong van de naam niet meer duidelijk was en de minderbroeders allang waren vertrokken – werd de Vriesepoort wel een keer "minnebroers poorte" genoemd.In 1604 werd een nieuwe poort gebouwd en kwam kort erna de naam Vriesepoort in zwang (oudste vermelding 1620). Deze nieuwe poort is in 1833 gesloopt.Naast de poort stond eeuwenlang de middeleeuwse kruittoren, die eveneens in 1833 werd afgebroken. In 1839 werd naar ontwerp van stadsbouwmeester G.N. Itz een nieuw kruithuis gebouwd, dat op zijn beurt in 1871 werd gesloopt.De voor de poort gelegen ophaalbrug over de Spuihaven werd in 1871 door een ijzeren draaibrug vervangen. Sinds 1965 ligt op deze plaats de Vriesebrug. De Vriesepoortshof uit 1888 ontleent zijn naam aan de poort.

Rutte & Zn is een ambachtelijke distilleerderij uit de stad Dordrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De producten bestaan onder andere uit jenever, likeur en eau de vie. Naast jonge en oude jenever verkoopt Rutte ook gelagerde oude jenever onder de namen Oude Vijf en Oude Twaalf. Daarnaast worden er allerlei seizoensgebonden producten gemaakt, zoals wildfruitlikeur en sleedoornlikeur. In totaal beslaat het assortiment zo'n 55 distillaten. Rond 1830 vestigde Simon Rutte zich in Dordrecht en in 1872 betrok hij een pand in de Vriesestraat waar de distilleerderij en de winkel 6 generaties later nog gevestigd is. In de voormalige woonkamer is nu de Proefkamer en Museum Rutte ingericht.

Het Van Slingelandtshof, ook wel Arme Vrouwenhof of Hof van Slingelandt genoemd, is een hofje in de plaats Dordrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het bevindt zich halverwege de Vriesestraat en is het oudste hofje van het eiland.

De Hofstraat is een straat in de Nederlandse stad Dordrecht. Hoewel de Hofstraat historisch oogt, werd de gevelrij echter pas in 1973-1974 op deze manier geplaatst. Dit gebeurde bij de sloop rondom het nabij gelegen Statenplein. Ondanks de herinrichting en renovaties die in de Hofstraat plaatsvonden, telt het meerdere rijksmonumenten. Deze zijn te herkennen aan de bordjes op de gevels. Voordat de afgebroken historische voorgevels werden geplaatst, stond er op diezelfde plek een lagere school.

Het Hof is een Augustijnerklooster aan het gelijknamige plein in de binnenstad van Dordrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het klooster werd gesticht in 1275. Op de plaats van het huidige Hofcomplex, is in 1275 een klooster voor augustijnermonniken gesticht. Het klooster was een geschenk van Floris V. Rond het binnenplein van het klooster waren een ziekenhuis, een brouwerij, een bakkerij en andere dienstgebouwen gevestigd. Na een brand in 1512 is het hele Hofcomplex in Renaissancestijl herbouwd.

Het Steegoversloot (zie Trivia voor het gebruik van 'het') is een straat in de stad Dordrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De straat loopt van de Voorstraat, de langste winkelstraat van Nederland, tot aan de Vest.

Ingeklemd tussen het Bagijnhof en de Vriesestraat in de plaats Dordrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, ligt het uit 1755 daterende Regenten- of Lenghenhof. Het hof bestaat eigenlijk uit 4 hofjes die door poorten met elkaar verbonden zijn. Aan de kant van het Bagijnhof geeft een poort in Lodewijk XV stijl toegang tot het hof, dat in totaal 52 woningen telt, inclusief een regentenkamer in rococostijl. De Dordtse koopman en reder Gijsbert de Lengh heeft zijn geld en naam aan het hofje gegeven. In het jaar van zijn overlijden, 1755, werden langs het Bagijnhof de eerste huisjes gebouwd.

Johan de Wittstraat 2 is een monumentaal eclectisch pand in het centrum van de stad Dordrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het pand werd in 1912-1913 naar een ontwerp van de architect Anthonie Ek gebouwd als spaarbank. Op de zandstenen rondboog in het gevelvlak is de tekst SPAARBANK te lezen. Het bankgebouw ligt binnen het beschermd stadsgezicht van Dordrecht, op de hoek van de Johan de Wittstraat en Bagijnhof. Het gebouw is in 2001 aangewezen als rijksmonument vanwege de oorspronkelijke functie als bankgebouw en vanwege de typologie van de gevel als uitdrukking van een bankgebouw de architectuurhistorische waarde: als gaaf en representatief voorbeeld uit het oeuvre van de architect Anthonie Ek en als variant van een Eclectische stijl de stedebouwkundige waarde: vanwege de zeer beeldbepalende ligging op de hoek van de Johan de Wittstraat en de Bagijnstraat de hoge mate van gaafheid in hoofdvorm, het materiaalgebruik en de detaillering van zowel het ex- als delen van het interieur.

De Augustijnenkerk is een kerk in de binnenstad van de stad Dordrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De Augustijnenkerk behoorde bij het Augustijnenklooster en werd oorspronkelijk gebouwd rond 1293. In de tweede helft van de 15e eeuw is de kerk uitgebreid met een zijbeuk. De voorgevel, in classicistische stijl, is uit 1773. De kerk werd tussen 1994 en 1996 gerestaureerd en bezit een Maarschalkerweerd-orgel uit 1899. In de tijd voor de reformatie hebben verschillende families kapellen in de kerk laten bouwen: Quekel, Drenkwaert en Van Beveren. De eerste hervormde kerkdienst in de Augustijnenkerk vond plaats op zondag 27 juli 1572, ruim een maand na de omwenteling toen Dordrecht de poorten opende voor de Watergeuzen. In de zeventiende eeuw was de grond in de kerk met grafstenen van een aantal aanzienlijke Dordtse families. Rond 1795 werden deze gedenktekens beschadigd of weggebroken en diende de kerk enige tijd als stalling voor de paarden van de Fransen. De kerk is eigendom van de Nederlands Hervormde Gemeente van Dordrecht.

De Vriesepoortshof is een hofje in de binnenstad van de stad Dordrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het hofje bestaat in totaal uit 23 huizen, waarvan een aantal huizen naast elkaar zijn samengevoegd tot een grotere woning.