Huis Willet-Holthuysen

De iT was een club die met extravagante feesten internationale bekendheid kreeg. De zaak werd door Manfred Langer op 7 september 1989 geopend aan de Amstelstraat nr. 24 in Amsterdam. De iT werd gesloten in 2002, heropende enkele maanden later en sloot definitief in 2004. Sinds 2010 bevindt zich op deze locatie Club AIR en sinds 2021 ook het dancemuseum Our House.

De Amstelstraat is een straat in Amsterdam-Centrum tussen het Rembrandtplein en de over de rivier de Amstel gelegen Blauwbrug, nabij de Stopera aan het Waterlooplein. De straat is vernoemd naar de rivier. De 'Nieuwe Amstelstraat' ligt op de andere oever van de Amstel en verbindt het Waterlooplein met het Jonas Daniël Meijerplein. Evenals het aangrenzende Rembrandtplein is de Amstelstraat een uitgaansgebied. Er liggen onder meer cafés en restaurants en het Eden Hotel.

212 is een restaurant in Amsterdam van chef-koks Richard van Oostenbrugge en Thomas Groot. De eetgelegenheid heeft sinds 29 maart 2021 twee Michelinsterren.

De Hendrick Jacobsz. Staetsbrug (brug 35) is een vaste brug in Amsterdam-Centrum. De brug is gelegen in de westelijk oever van de Amstel en overspant de Herengracht, die hier haar eind heeft. Aan de overkant gaat de gracht wel verder, maar dan onder de naam Nieuwe Herengracht, te beginnen bij de Walter Süskindbrug. Er ligt hier al eeuwen een bouwwerk. Op de kaart van Jacob Bosch met de Vierde uitleg van circa 1679 is hier al een brug ingetekend. Deze brug moest relatief hoog zijn, want achter de brug lag de kade van de Weesperveer. Stadsarchitect Daniël Stalpaert had de brug ook al ingetekend in het ontwerpgedeelte van zijn kaart van 1662, maar het was toen nog voornamelijk leeg gebied hier. De huidige brug heeft aan de Amstelzijde nog steeds twee stenen met de aanduiding "Anno" en "1728" aan weerszijden van de middelste doorvaart. De brug speelde nog een rol in de verhoging van brug 34 in de Utrechtsestraat, want schippers vonden het vreemd dat ze wel onder deze brug doorkonden, maar vervolgens gestuit werden door de lage brug 34. De brug ziet er uiterlijk oud uit, maar is van binnen in 1972 met gewapend licht beton verstevigd, de fundamenten werden in 1977 verstevigd. De brug is sinds 1995 een gemeentelijk monument. De brug is vernoemd naar stadstimmerman Hendrick Jacobsz. Staets (1558/9-1630/1). Een andere naam uit het verleden was de Caspar Philipsbrug, naar Caspar Philips, een Amsterdamse plaatsnijder, bekend van zijn Grachtenboek uit 1771.

Het Hoofdkantoor van de Amsterdamsche Bank is een gebouw op het Rembrandtplein in Amsterdam, dat gebouwd is als hoofdkantoor van de voormalige Amsterdamsche Bank. De Amsterdamse Bank is later opgegaan in de Amro Bank, die op haar beurt weer opging in de ABN Amro. Nadat deze net voor haar déconfiture naar een nieuw hoofdkantoor op de Zuidas was verhuisd, fungeerde het gebouw een tijdlang als hoofdkantoor van de firma TomTom. Na een grondige verbouwing staat het gebouw inmiddels bekend als The Bank en zijn er hippe ketenrestaurants en bedrijven in te vinden. Het gebouw is ontworpen door het architectenbureau van B.J. Ouëndag, dat voor het ontwerp ook H.P. Berlage raadpleegde. Van zijn ideeën is niet veel overgebleven. In het oorspronkelijke interieur was veel beeldhouwwerk van de kunstenaar Lambertus Zijl aanwezig. Het gebouw is in de jaren 70 van de twintigste eeuw uitgebreid verbouwd door de architecten Zwiers en Fontein, die de lichtkoepel verwijderden. Het gebouw is recentelijk opnieuw verbouwd door de architect Kees Rijnboutt, die veel van de oorspronkelijke elementen terugbracht. Dat er in de naastgelegen Amstelstraat een stukje strengelspoor voor de tram ligt, is een gevolg van de voormalige functie van het gebouw; dit maakte het makkelijker om de vrachtwagens met waardetransporten hier te kunnen lossen.

Vivelavie was een café voor lesbische en biseksuele vrouwen in Amsterdam. Het werd in 1980 geopend aan de Nieuwezijds Voorburgwal en was van 1985 t/m 2017 gevestigd aan de Amstelstraat. Aanvankelijk was Vivelavie gevestigd in een kelderruimte aan de Nieuwezijds Voorburgwal 171. Eigenaar Mieke Martelhoff had het bedoeld als een gewoon buurtcafé, maar omdat al snel het gerucht ging dat het een nieuw lesbisch café was, werd het dat binnen een aantal weken ook. Desondanks zijn mannen er altijd welkom gebleven, al werden er dat nooit erg veel. In 1985 werd het café door een brand getroffen, waarna de zaak verhuisde naar een nieuwbouwpand aan de Amstelstraat 7, op de hoek met de Paardenstraat. Dit pand had grote ramen, waardoor Vivelavie voor vrouwen dezelfde open uitstraling kreeg als café April voor homomannen. Alszodanig trok de zaak niet alleen bezoekers uit Amsterdam, maar ook uit de rest van Nederland, alsmede uit het buitenland. Net als de eigenaren van de April, organiseerde ook Mieke Martelhoff de grotere feesten in samenwerking met Manfred Langer in diens roemruchte discotheek iT. Later werden deze als "Lesbian Party" voortgezet in Amsterdam Marcanti, waar voor zo'n 2500 vrouwelijke bezoekers artiesten als Ruth Jacott, Karin Bloemen en Loïs Lane optraden. Martelhoff was bovendien een van de oprichters van Gay Business Amsterdam (GBA), die van 1996 t/m 2005 de Amsterdam Gay Pride organiseerde. In het kader van dat evenement organiseert Vivelavie dan ook elk jaar in de naastgelegen Paardenstraat een straatfeest speciaal voor vrouwen. Voor haar inzet voor de emancipatie van lesbische vrouwen werd Mieke Martelhoff in 1999 onderscheiden met het lidmaatschap in de Orde van Oranje Nassau. In juni 2017 maakte Mieke Martelhoff bekend dat ze café Vivelavie na 37 jaar zou gaan sluiten om meer tijd voor haar privéleven te hebben. Op 24 juni werd de zaak gesloten met een laatste Coyote Ugly-feest. In december 2017 deed de Vivelavie een oproep op Facebook met de vraag of de Vivelavie doorgezet moet worden met een tweede ondernemer. In maart 2018 stond in De Telegraaf dat de Vivelavie hoopte nog dat jaar een doorstart te maken, maar dit is niet gebeurd. Na de sluiting van Vivelavie was Saarein aan de Elandsstraat een tijdje het enige vrouwencafé in Amsterdam, maar in 2019 is er een nieuw lesbisch café geopend door een voormalig bezoeker van Vivelavie: Bar Buka op de Albert Cuypstraat.

Amsterdam is de hoofdstad van Nederland. De stad ligt aan het IJ, het Noordzeekanaal en de monding van de Amstel in de gelijknamige gemeente Amsterdam in de provincie Noord-Holland. Amsterdam is in Nederland de stad met de meeste inwoners (918.117 op 1 januari 2023). De Metropoolregio Amsterdam telt 2,5 miljoen inwoners. Amsterdam dankt zijn naam aan de ligging bij een in de 13e eeuw aangelegde dam in de Amstel. De stad wordt in het Amsterdams ook Mokum genoemd, een bijnaam afkomstig uit het Jiddisch. Amsterdam staat daarnaast al sinds enkele eeuwen bekend als het 'Venetië van het Noorden', een vergelijking die te danken is aan de vele grachten en historische panden die het straatbeeld bepalen van het oude centrum. De plaats kreeg kort na 1300 stadsrechten, werd in 1345 door het Mirakel van Amsterdam een pelgrimsoord en groeide in de Gouden Eeuw uit tot een van de belangrijkste haven- en handelssteden ter wereld. Een toestroom van buitenlanders uit vooral de Zuidelijke Nederlanden, Duitsland en de Scandinavische landen leidde vanaf het eind van de 16e eeuw tot stadsuitbreidingen, waaronder de laatste grachten van de fortificatie die bekendstaat als de grachtengordel en in 2010 is toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst. Belangrijke bezienswaardigheden in Amsterdam zijn het Rijksmuseum – bekend om de rijke collectie aan werken uit de Gouden Eeuw – het modernere Stedelijk Museum, het Van Gogh Museum en Het Scheepvaartmuseum, en het Anne Frank Huis. Cultureel beroemd zijn daarnaast het Concertgebouw, Muziekgebouw aan 't IJ en EYE Filmmuseum, evenals dierentuin Artis. Ook de Wallen, de coffeeshops en de Johan Cruijff ArenA zijn typisch Amsterdamse trekpleisters. Jaarlijks trekken deze attracties miljoenen toeristen en bezoekers naar de stad. Amsterdam telt twee universiteiten en meerdere hogescholen.

De Metropoolregio Amsterdam, ook bekend als MRA, is een bestuurlijk samenwerkingsverband van de provincies Noord-Holland en Flevoland, 30 gemeenten en de Vervoerregio Amsterdam, en is ook de naam van het grondgebied waarop de samenwerking betrekking heeft. Dit is het grondgebied van de 30 gemeenten, die samen een deel van het grondgebied van de twee provincies vormen: het zuiden van Noord-Holland en de gemeenten Almere en Lelystad in Flevoland. De regio heeft zo’n 2,5 miljoen inwoners. De Metropoolregio Amsterdam strekt zich uit van IJmuiden tot Lelystad en van Purmerend tot de Haarlemmermeer. Het bereik van de Randstad is niet nauwkeurig gedefinieerd, maar de Metropoolregio Amsterdam kan worden omschreven als een ruime opvatting van de noordvleugel van de Randstad zonder de regio Alkmaar, inclusief Almere en Lelystad, maar exclusief de stad Utrecht en eventuele andere delen van de provincie Utrecht die tot de Randstad gerekend worden. De regio beschikt onder meer over twee luchthavens (Amsterdam Airport Schiphol en Lelystad Airport), zeehavens, het financiële centrum van Nederland, de bloemenveiling van Aalsmeer, het Media Park en clusters van creatieve bedrijven. Daarnaast kenmerkt de regio zich door meerdere historische steden en landschappelijke variëteit. De Metropoolregio bestaat sinds eind 2007, als opvolger van het Noordvleugeloverleg. De regio presenteert zich in het buitenland als Metropolitan Region Amsterdam.

Brug 34 is een vaste brug in Amsterdam-Centrum. De verkeersbrug, waar tramlijn 4 sinds 1948 over heen rijdt, is gelegen in de Utrechtsestraat en voert over de Herengracht. Het is de op een na laatste brug voordat de Herengracht onder de Hendrick Jacobsz. Staetsbrug (brug 35) in de Amstel stroomt. De brug, zelf geen monument, is omringd door gemeentelijke en rijksmonumenten, waarvan het gebouw van de Amsterdamsche Bank de grootste blikvanger is. Er ligt hier al eeuwen een bouwwerk. Op de kaart van Jacob Bosch met de Vierde uitleg van circa 1679 is hier een sluis met overbrugging ingetekend met in het stuk naar de Amstel de kade van het Weesperveer (Weesoper-veer). Ook in de Keizersgracht en Prinsengracht lagen sluizen. Stadsarchitect Daniël Stalpaert had die sluizen ook al ingetekend in het ontwerpgedeelte van zijn kaart van 1662, maar het was toen nog voornamelijk leeg gebied aan de Utrechtse straet en Heere Graft. Hij meldde daarbij dat het ging om "Binne sluysen en verlaten om het in latende water vanden Amstel op te houden". In 1673 werden de Amstelsluizen gebouwd, waardoor de sluizen in de grachten hun functies verloren. Frederik de Wit tekende op zijn kaart in 1688 dus geen sluizen meer, maar lage bruggen. In tegenstelling tot de meeste bruggen in de stad is deze brug ooit verhoogd in een tijdperk dat de tram al in zicht was. Het verzoek kwam rond 1884 vanuit de kant van de scheepvaart, die het vreemd vonden dat de brug 35 "hoog" was en men er wel onderdoor kon, maar dan amper 100 meter op deze lage brug stuitte. Tegelijkertijd met de verhoging van de brug, werd zij ook verbreed voor het landverkeer. De Amsterdamsche Omnibus Maatschappij had hierom gevraagd. De brug werd 14,10 meter breed (rijweg 9,60, trottoirs 2,25 m). In 1907 werd gekeken of de Utrechtsestraat gebruikt kon worden als radiaalweg de stad uit; zij zou daartoe tot 25 meter verbreed moeten worden. Het werd te duur geacht, de radiaalwegfunctie ging naar de Vijzelstraat, waarbij talloze gebouwen gesloopt werden. In 1913 werd opnieuw bekeken of verbreding noodzakelijk was; daar werd bij de bepaling van de rooilijn van de nieuwbouw van de Amsterdamsche Bank rekening mee gehouden, het is dan 1920. Vermoedelijk is rond die tijd de brug alweer verbreed. De straat zou tussen Rembrandtplein en Herengracht 20 meter breed worden (was 11,5 meter). Pas in laat 1927 begon men met de bouw van de bank, maar toen was de brug al breed. Ze dreigde daarbij ook slachtoffer te worden van een verzakking die optrad tijdens de heiwerkzaamheden. De brug werd in de 21e eeuw een punt van geschil in de renovatie van de Utrechtsestraat en omgeving vanaf 2009. De aannemers werden het niet eens over de aanpak van genoemde brug. Het werk lag minstens een jaar stil vanwege onenigheid omtrent de dikte van het asfalt en de laagte van de brug. In november 2010 kon geconstateerd worden dat de brug stevig genoeg was voor het verkeer. Al in maart 2011 is er opnieuw discussie met de vraag of de twee andere bruggen in de Utrechtsestraat ook aangepast moeten worden. Na onderzoek blijkt dat die het nog wel 10 jaar zouden volhouden. In 2017 ligt er over de Herengracht een brug van spanbetonnen liggers en een betonnen wegdek tussen twee vernieuwde landhoofden.

De Juwelier is een restaurant in Amsterdam. Bij de uitreiking van de Michelinsterren voor 2022 ontving het een ster.

De Lellebel is een café in Amsterdam dat bekend staat om de travestie-optredens. Het werd geopend in 1997 en is gevestigd aan de Utrechtsestraat 4, pal om de hoek van het Rembrandtplein.