VVGZ

Welgelegen, in de volksmond ook wel de dikke molen genoemd, is een verdwenen tras- en oliemolen in het Nederlandse Zwijndrecht, gelegen onder Hendrik-Ido-Ambacht aan het drierivierenpunt, met Dordrecht aan de overkant van het water. Het was de eerste van zes industriemolens die in Zwijndrecht langs de Oude Maas hebben gestaan. Met haar sloop in 1965 was het tevens de laatste molen die Zwijndrecht kwijtraakte. Volgens de Canon van Nederland is het de meest aansprekende van de langs de Oude Maas verdwenen molens.

De watertoren in Zwijndrecht is ontworpen door F.A. de Jongh. De toren is gebouwd in tussen 1897-1898 in opdracht van de gemeente Zwijndrecht gebouwd in een Eclectische, aan de Hollandse Renaissance verwante bouwstijl. De watertoren is gelegen aan de Ringdijk en is geen eigendom meer sinds 2011 van het drinkwaterbedrijf Oasen. Het is een rijksmonument en valt onder de bescherming van de Monumentenwet 1988. De watertoren heeft een hoogte van 41 meter en heeft een waterreservoir van 200 / 220 m3.

Het Dordts Patriciërshuis is een museum aan de Wolwevershaven in Dordrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het werd in 2011 geopend. De achterkant van het museum ligt aan de Oude Maas.

Huis de Meerminnen is een rijksmonumentaal pand aan de Wolwevershaven 21 in de stad Dordrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland.

De Damiatebrug of Damiatenbrug is een ijzeren brug in de stad Dordrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Sinds 1990 is de brug aangewezen als rijksmonument. De brug is gebouwd over de Wolwevershaven en verbindt twee kades, de Wolwevershaven en de Kuipershaven.De naam van de brug was overgenomen van de oude houten brug die zich eerder op die plek bevond, en die is weer afkomstig van de houthandel Damiate die in de buurt stond in de 17e eeuw. In 1855 is de huidige dubbele ijzeren ophaalbrug gebouwd naar het ontwerp van George Nicolaas Itz. De Damiatebrug werd in april 1855 opengesteld maar stortte in mei 1855 in, omdat de combinatie van gietijzer en smeedijzer te zwak bleek. In 1857 was de brug hersteld, waarbij het gietijzer grotendeels was vervangen door smeedijzer. In 1964 werd de brug geëlektrificeerd.De bruglengte is 15 meter.

De Alaerd van Wijngaerdentoren of Drenckwaertstoren was een middeleeuwse wachttoren in de Zuid-Hollandse stad Dordrecht, die deels nog aanwezig is achter de 19e-eeuwse gevels van de rijksmonumentale huizen Kuipershaven 37 en 38, aan de Wolwevershaven. Tot 2003 werd gedacht dat de huizen een fragment van de toren en een deel van de oude stadsmuur herbergden, maar uit nader bouwhistorisch onderzoek is gebleken dat de beide huizen samen de volledige toren vormen en dat het twijfelachtig is of hier aan het water ooit een stenen stadsmuur heeft gestaan in plaats van alleen een aarden wal en een houten palissade.

Het West-Indisch Huis aan de Wijnstraat nummer 87, is in 1735 in barokke stijl gebouwd. Voor de bouw van het pand werden een aantal gebouwen gesloopt, waaronder het pakhuis van de West-Indische Compagnie. Aan dit gesloopte pand is de naam ‘West-Indisch Huis’ ontleend. Het patriciërshuis vormt één geheel met de pakhuizen die aan de Kuipershaven (nummer 21) liggen.

Het Drierivierenpunt is een kruispunt van waterwegen in het Nederlandse Zuid-Holland waar de rivieren Beneden-Merwede, Oude Maas en de Noord samenkomen. Het is het drukste rivierenknooppunt van Europa, en is omringd door de gemeenten Dordrecht, Papendrecht en Zwijndrecht. De omringende regio, die in belangrijke mate bepaald wordt door de ligging van deze zogenaamde Drechtsteden aan het drierivierenpunt, wordt sterk door de aanwezigheid van water gekarakteriseerd. De nabijheid van de cultuurhistorisch belangrijke molengang van Kinderdijk en het zoetwatergetijdegebied van Nationaal Park De Biesbosch onderstrepen dat. Het historische centrum van Dordrecht benadrukt een ander aspect van de geschiedenis en cultuur van dit gebied.

Huis Van Gijn is een museum, gevestigd in twee monumentale panden aan de Nieuwe Haven te Dordrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het hoofdgebouw is de voormalige woning van de naamgever, Simon van Gijn. Het museum is zo opgezet dat het lijkt alsof de tijd heeft stilgestaan en de bezoeker kan zien hoe het leven er honderd jaar en langer geleden uitzag. In 2004 heeft het Prins Bernhard Cultuurfonds de Museumprijs toegekend aan dit museum. De jury was bijzonder onder de indruk van de ingetogen wijze waarop directie en staf enkele jaren geleden het museum hebben heringericht. In het juryrapport staat te lezen: Het huis ademt een sfeer alsof mr. Simon van Gijn ieder moment om de hoek van de kamer kan verschijnen, glas port in de ene hand en een tekening of gravure in de andere. Het museum geeft een uitstekende blik in het leven, de verzameldrang, de huishouding, de oude dag, de filosofie en het milieu van een rijke Dordtenaar. Het is daarmee niet alleen een ode aan Simon van Gijn zelf, maar veeleer ook aan een bepaald mens: de rijke verzamelaar.

De Sint-Bonifatiuskerk is een kerkgebouw aan de Wijnstraat in de stad Dordrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De hallenkerk dateert uit de periode 1823-1826 en werd ontworpen in neoclassicistische stijl door stadsarchitect P. Plukhooy. De kerk heeft een houten toren op de voorgevel. Het interieur bestaat uit zuilen met composietkapitelen en houten tongewelven. Het altaar en de preekstoel dateren uit 1827. In 1903 werd een nieuwe pastorie achter de kerk gebouwd aan de Kuipershaven. Het ontwerp is van de Dordtse architect Carel Tenenti. Het poppodium Bibelot was in de kerk gevestigd van 1967 tot maart 2013. Toen werd het pand in gebruik genomen als jongerencentrum.

Museum 1940-1945 is een museum in Dordrecht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het museum, opgericht in 1988, is gewijd is aan de Tweede Wereldoorlog en de rol die Dordrecht hierbij speelde in het bijzonder. Dordrecht was tijdens de Tweede Wereldoorlog van groot belang vanwege de spoor- en verkeersbruggen bij Moerdijk en Zwijndrecht. De stad heeft meer dan twintig monumenten en plaquettes die aan de oorlog herinneren. Het museum werd in juni 1988 door prins Bernhard geopend en bevindt zich in een oud pand aan de Nieuwe Haven. In het museum bevindt zich ook een plaquette ter nagedachtenis aan twee medewerkers van de politie die in 1944 omkwamen. Eveneens aan de Nieuwe Haven staat het huis waar Paul L. Kooiman woonde. Hij was de leider van verzetsgroep Paul en districtscommandant Binnenlandse Strijdkrachten. De plaquette aan de gevel werd in 1988 onthuld.

De Groothoofdspoort is een nog bestaande stadspoort in de Zuid-Hollandse stad Dordrecht. Het rijksmonument werd wegens verregaande bouwvalligheid in de jaren 1969-1975 gerestaureerd en deels gereconstrueerd.