Kargadoor

De Jacobibrug is een rijksmonumentale boogbrug in de Utrechtse binnenstad die de Oudegracht overspant. De brug telt twee overspanningen en in de landhoofden van de brug bevinden zich brugkelders. Aan de Jacobibrug grenzen aansluitend werfkelders en werven. Rond 1300 kon men hier al de Oudegracht oversteken. De nabijgelegen Jacobikerk is nog wat eerder gesticht.

De Roze Wolk was de eerste en enige homodiscotheek van Utrecht, gevestigd in de werfkelders van de Oudegracht 43-45. De zaak werd in 1982 geopend door Jan Scheepstra, die in 1984 aan de Oudegracht 47 ook een bijbehorend homocafé onder de naam De Wolkenkrabber begon. Beide zaken sloten per 1 januari 2006.

De Jacobijnenstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. De circa 100 meter lange straat is gelegen tussen de Oudegracht en de Predikherenstraat, Loeff Berchmakerstraat en de Breedstraat waar de straat in overgaat. Er bevinden zich aan de Jacobijnenstraat tal van monumentale panden. De straat is vernoemd naar de Jacobijnen, een andere naam voor Predikheren of Dominicanen. Het straatje leidt naar de plek waar zij tot 1581 hun klooster hadden.

Kranestein is een stadskasteel in de Nederlandse stad Utrecht. Dit grote stenen weerbare huis is in de 14e eeuw aan de Oudegracht 53-55 gebouwd voor de familie De Craen. Het is een samengesteld diep bouwwerk dat bestaat uit een hoofdgebouw (Groot Cranesteyn op nummer 53), met aangrenzend twee bijbehorende zijhuizen (in ieder geval aan de voorzijde Klein Cranesteyn op nummer 55). Oorspronkelijk was het huis voorzien van een weergang en kantelen. Net als het merendeel van de andere Utrechtse stadskastelen ligt Kranestein ook langs de Oudegracht, dit stadskasteel is daarin een van de meest noordelijke. Kranestein is gebouwd op een 13 meter breed bij minstens 55 meter diep perceel. Onder de huizen en het niet bebouwde gedeelte van het perceel liggen zeven kelders. Aan de grachtzijde bevinden zich twee werfkelders. Het pand werd door de eeuwen heen onder meer gebruikt als woonhuis en pakhuis. Tussen circa 1579 en 1740 was het tevens in gebruik door een brouwerij die ook wel bekend kwam te staan als De Werelt. Deze naam werd in elk geval in de 19e eeuw nog gebruikt toen er onder meer de familie Van Rheden woonde. In de 20e eeuw vonden kunstenaars er onderdak en Gerrit Rietveld had hier tussen 1933 en 1964 zijn bureau. Gaandeweg de geschiedenis is het stadskasteel vele malen verbouwd. De voorgevel van het hoofdgebouw dateert uit de 18e eeuw.

Die Vergulde Craen is een rijksmonumentaal grachtenpand en voormalige bierbrouwerij in de Nederlandse stad Utrecht.

De Zandbrug is een rijksmonumentale boogbrug in de Utrechtse binnenstad. De laatmiddeleeuwse brug overspant de Oudegracht. Noordelijk van de Zandbrug ligt de toegang tot de Stadsbuitengracht en de rivier de Vecht met de Weerdsluis aan de Bemuurde Weerd. Direct aansluitend aan de zuidzijde van de brug liggen werfkelders en werven.

BAK, basis voor actuele kunst is een in 2003 opgericht platform voor hedendaagse kunst in Utrecht. De instelling fungeert als een platform voor het denken over, met en via kunst om zo kritisch in te gaan op actuele maatschappelijke vraagstukken en om samen met het publiek de wereld anders voor te stellen en vorm te geven. Dit doet BAK door publieke programmering en het maken van tentoonstellingen te combineren met onderzoek, onderwijs en talentontwikkeling. Sinds 2017 is BAK naast een presentatie-instelling tevens een postacademische instelling, met een eigen Fellowshipprogramma.

Het Predikherenkerkhof is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. De circa 140 meter lange straat is gelegen tussen de Van Asch van Wijckskade en de Jacobijnenstraat, Breedstraat en de Loeff Berchmakerstraat waar hij in overgaat. De straat is vernoemd naar de predikheren of de dominicanen (Ordo Praedicatorum, O.P.), deze vormden een kloosterorde die in 1216 is gesticht door Dominicus Guzman. Aan het Predikherenkerkhof bevinden zich enkele rijksmonumenten. Enkele huizen aan de oostzijde bevatten nog restanten van de kloostergebouwen.

RASA was een muziekpodium in de Nederlandse stad Utrecht en bevond zich aan de Pauwstraat 13A. RASA startte in 1970.RASA presenteerde muziek en dans uit alle werelddelen in concerten, dansvoorstellingen en clubavonden. Jaarlijks vonden er zo'n honderd voorstellingen en concerten plaats in de zaal die plaats biedt aan maximaal 350 bezoekers. Daarnaast organiseerde RASA festivals en literaire evenementen. RASA was aanvankelijk gevestigd in het voormalig Oranjehuis (het jongerencentrum Kasieno) aan het Paardenveld 8 te Utrecht, naast het politiebureau Paardenveld. Beide panden zijn inmiddels gesloopt.Per 1 januari 2017 werd de gemeentelijke subsidie aan RASA stopgezet. Vanuit de organisatie werden pogingen ondernomen om de locatie aan de Pauwstraat een culturele herbestemming te geven.In april 2017 werd bekend dat het BAK (Basis voor Actuele Kunst) in het pand aan de Pauwstraat 13A gevestigd zou worden.

Ten Hert, ook wel Het Hertenhuis en Ten Hart genoemd, is een stadskasteel in de Nederlandse stad Utrecht. Dit grote stenen weerbare huis aan de Oudegracht 86 is mogelijk in de 13e eeuw gebouwd. De eerste vermelding dateert uit 1316 met als bewoner Beernt ten Hert. Onder het huis bevindt zich een huiskelder, een werfkelder is daaraan wat later toegevoegd, mogelijk in de 14e eeuw. Gaandeweg is het huis verder uitgebreid en verbouwd, onder meer de voorgevel is in de 18e eeuw fors gewijzigd. In het eerste kwart van de 19e eeuw is een tuinkamer in empirestijl aan het huis gebouwd. Boven de entree van Ten Hert bevindt zich een verguld hert. Het oorspronkelijke negentiende-eeuwse beeld was gemaakt door Joannes Rijnbout, na vandalisme is het in 1996 vervangen door een replica door Koos Boomstra.

De Weerdpoort, ook wel Amsterdamse Poort genoemd, was vanaf de middeleeuwen een van de vier stadspoorten van de stad Utrecht. De poort stond aan de noordzijde van de huidige binnenstad, waar de Oudegracht, de Stadsbuitengracht en de Utrechtse Vecht samenkomen en heden de Weerdbrug ligt. De Weerdpoort werd destijds vanaf de voorstad Bemuurde Weerd bereikt via een brug over de verdedigingsgracht. Over die brug kwam men bij de voorpoort die bestond uit twee ronde torens en een wachthuisje, waarna de hoofdpoort volgde. De bemanning van de stadspoort geschiedde door gildeleden. De naast de Weerdpoort gelegen Zandbrug waarmee de Vecht op de Oudegracht aansloot kende een ijzeren hekwerk zodat de toegang tot de stad over het water daar kon worden geblokkeerd. Rond 1547 werd door de Utrechtse stadsbouwmeester Willem van Noort in het kader van een nieuw fortificatieplan het bastion Morgenster bij de Weerdpoort gebouwd. Vanaf dit bastion kon onder meer een eventuele vijand bij de stadspoort worden bestreken. In de 17e en 18e eeuw vertrok buiten de Weerdpoort de Trekschuit naar Amsterdam. Tussen circa 1845 en 1862 werd de Weerdpoort gesloopt en de Weerdbrug gebouwd. Vandaag de dag zijn onderste restanten van de ronde torens van de Weerdpoort nog zichtbaar. Via een loertoeter kan een kijkje in de kelder van een van de torens worden genomen. De restanten van de Weerdpoort zijn tezamen met de Weerdbrug een gemeentelijk monument. In de zijgevel van het pand op de Oudegracht 2 is eind 20e eeuw een gevelsteen aangebracht die herinnert aan deze stadspoort.

De Weerdbrug is een brug in de Nederlandse stad Utrecht en overspant de Stadsbuitengracht. Voorheen lag op deze plaats de Weerdpoort, die eeuwenlang als noordelijke stadspoort fungeerde. Dit poortgebouw was voorzien van een brug tussen de stad en de voorstad Bemuurde Weerd. Tussen circa 1845 en 1862 is de Weerdpoort gesloopt en de nieuwe Weerdbrug gebouwd. De Utrechtsche IJzergieterij vervaardigde deze basculebrug uit gietijzer. Vandaag de dag zijn naast de Weerdbrug onderste restanten van de ronde torens van de Weerdpoort nog zichtbaar. De brug en overgebleven restanten zijn een gemeentelijk monument.