Muntstraat (Utrecht)

De Nobelstraat is een straat in de binnenstad van de Nederlandse stad Utrecht, die loopt vanaf de Drift en het Janskerkhof tot aan de Stadsbuitengracht. Zijstraten van de Nobelstraat zijn de Ambachtstraat, Keizerstraat, Muntstraat, Lange Jufferstraat en de Nobeldwarsstraat.

De Ambachtstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. De circa 80 meter lange straat vormt een verbinding tussen de Nobelstraat en de Kromme Nieuwegracht. De straat bestond reeds omstreeks 1300. De eerste naamsvermelding dateert uit 1360. De straat is vernoemd naar het ambachtshuis van de Janskerk dat hier stond. Zij pachtte de grond van de Pieterskerk. In de Ambachtstraat staat vandaag de dag een klein aantal monumentale bouwwerken, waaronder op nummer 5 een gebouw uit het midden van de 17e eeuw dat toegeschreven wordt aan de bouwmeesters Ghijsbert Theunisz. van Vianen en Peter Jansz. van Cooten. Op een terrein met de Kromme Nieuwegracht bevond zich tussen 1912 en 1952 de zilverfabriek van C.J. Begeer. In de straat was in de loop der geschiedenis tevens eens timmerfabriek, de orgelfabriek Van Vulpen en een boekbinderij gevestigd. De timmerplaats was het domein van timmerman van de Groenekan die aldaar onder andere de bekende Rietveld-stoel vervaardigde.

Maeve is een restaurant in Utrecht dat in juni 2021 opende. Bij de uitreiking van de Michelinsterren voor 2023 ontving het één ster.

De Incassobank is een gebouw van een voormalige bank in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. Het gebouw met conciërgewoning aan de Nobelstraat is rond 1920 ontworpen door Jan Baanders sr. voor de Amsterdamse Incasso Bank in de stijl van de Amsterdamse School. Beeldhouwer Hildo Krop vervaardigde een sculptuur in baksteen op een hoek van het bouwwerk.

Symposion is sinds 1919 de sociëteit van Unitas Studiosorum Rheno-Traiectina en is gelegen midden in het historisch centrum van de stad Utrecht, tegenover de Stadsschouwburg aan het Lucasbolwerk. Het pand zelf is gebouwd in 1881 en heeft een neorenaissance bouwstijl en een monumentale status. De Hijweegebar bevindt zich op de eerste verdieping van het pand en vormt het centrale punt van de sociëteit. In 1999/2000 is de sociëteit groots verbouwd. In verband met geluidsoverlast van de buren is de toenmalige Eetzaal uitgebouwd tot een grote feestzaal, welke door middel van een zogenaamde 'doos-in-doos constructie' volledig geluiddicht is. Ondanks dat de verbouwing de bestemming van de Eetzaal behoorlijk veranderde wordt deze nog steeds zo genoemd, mede omdat hier nog steeds iedere avond gegeten wordt door de leden. Naast deze ruimtes zijn er nog tal van zalen waar commissies kunnen werken of groeperingen als jaarclubs, disputen en dergelijke met elkaar kunnen eten of een andere activiteit kunnen houden. In de Tweede Wereldoorlog is Symposion, na de gedwongen ontbinding van studentenverenigingen, gebruikt door de Nationale Jeugdstorm.

De Nobeldwarsstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. De straat verbindt de Nobelstraat in het noorden met het Hieronymusplantsoen in het zuiden. In de straat bevinden zich onder andere een gebouw van het St-Gregorius College, diverse privé-garages en in het meest zuidelijke deel het gebouw van studentenvereniging Veritas. De straat is in 1340 aangelegd in het kader van de verkaveling van de Sint Janskamp, een gebied behorend bij de immuniteit van Sint Jan. Dit gebied bevond zich tussen de huidige Wittevrouwenstraat en de Kromme Nieuwegracht. Tot de 15e eeuw was de straat bekend onder de naam Zuidstraat, Lollestraat of Lollaardstraat, naar het klooster van de Lollaards of Cellebroeders dat zich in het noordwestelijk deel van de straat bevond. Tot 1912 heette de straat vervolgens Cellebroedersstraat. Aan de zuidoostkant van de straat ligt een deel van de oude stadswal, met een transformatorhuis dat in 1924 werd gebouwd op de locatie van voormalige ijskelders. In vroeger tijden bevonden zich er een weverij, van eind 16e eeuw tot 1797 schuilkerk St Nicolaas achter de wal voor Oud-Katholieken, in de 17e eeuw een klokkengieterij en rond 1825 limonadesiroopfabriek Buijen van Weelderen op nummer 20. Tot begin 20e eeuw herbergde de straat diverse bordelen, vermoedelijk al vanaf de 15e eeuw. Begin jaren '80 bevond zich op nummer 15 kraakcafé De Koffiekeet, dat in 1983 naar het ACU aan de Voorstraat is verhuisd.

De Lange Jufferstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. Deze circa 200 meter lange straat vormt een verbinding tussen het Zocherpark en het Lucasbolwerk naar de Nobelstraat en de Nobeldwarsstraat waar hij in overgaat. Zijstraten van de Lange Jufferstraat zijn de Korte Jufferstraat en de Korte Rietsteeg. Vroeger hete de straat gewoon Jufferstraat, later werd dat de Lange Jufferstraat en het korte zijstraatje werd de Korte Jufferstraat. Aan de Lange Jufferstraat 10B bevindt zich een rijksmoment. Vroeger bevond zich hier ook het negentiende-eeuwse Stadsziekenhuis wat later het Stads- en Academisch Ziekenhuis Utrecht werd (afgekort SAZU) en wat naar de Catharijnesingel verhuisde. Thans zit het ziekenhuis in de Uithof in Utrecht en heet nu UMC. Op de plek van het voormalige Stadsziekenhuis zijn woningen gekomen. Ook bevindt zich aan de Lange Jufferstraat het postadres van de oudste gemengde studentenvereniging van Utrecht (Unitas S.R.).

De Keizerstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. De Keizerstraat loopt van de Wittevrouwenstraat tot de Nobelstraat. De straat heeft een aantal monumentale panden en is ongeveer 200 meter lang. De Keizerstraat heeft twee zijstraten, de Korte Jufferstraat en de Korte Rietsteeg.

Feest der muzen is een fontein in de Nederlandse stad Utrecht. Ze is vervaardigd door de kunstenaar Joop Hekman en is op 2 oktober 1959 door de toenmalige Utrechtse burgemeester De Ranitz onthuld in het park voor de Stadsschouwburg op het Lucasbolwerk.

B.I.T.O.N. (vaak ook Biton, hierna steeds zo aangeduid) is een Utrechtse studentenvereniging. De vereniging werd oorspronkelijk opgericht in 1973 als ondervereniging van S.S.R. Utrecht, met de naam Ben Ik Terecht Of Niet, maar splitste zich in 1974 af om een eigen vereniging te vormen.

De Jansdambrug is een openbare brug in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht. De brug overspant de Drift die eronder overgaat in de Kromme Nieuwegracht. Ze is uitgevoerd als een boogbrug met een enkelvoudige overspanning waarbij het water eronder een vrijwel haakse bocht maakt. Als bouwmateriaal is baksteen en natuursteen toegepast. Op de brug staan ijzeren balustrades. In de landhoofden bevinden zich een of meer brugkelders. Aangrenzend liggen werfkelders zonder werf. In een sluitsteen van de brug staat het jaartal 1920 maar al op stadsplattegronden uit het derde kwart van de 16e eeuw staat hier een brugverbinding aangegeven. De grachtaanleg dateert uit het eind van de 14e eeuw. Rond die tijd werd het gebied direct ten westen en ten zuiden van de brug gevormd door de immuniteiten van Sint-Jan, Sint-Pieter en die van de Dom. Na de Reformatie (circa 1580) zijn de immuniteiten opgeheven. Vanuit het westen loopt de Jansdam aan op de brug. Deze straatnaam houdt verband met grootschalige ingrepen in de Utrechtse waterhuishouding nog voor de grachtaanleg. Hierin werd onder meer op deze locatie bij de Janskerk een dam in de Rijn gebouwd (zie ook het artikel Oudelle). De Jansdam is tussen 1570 en 1670 een openbare straat geworden. Ook is omstreeks 1664 de Keistraat als nieuwe, openbare straat aangelegd vanaf de brug naar het zuiden. In 1967 is de Jansdambrug aangewezen als rijksmonument.

De Keistraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Utrecht.