place

Vlothaven

Amsterdams havengebiedWestpoort (Amsterdam)

De Vlothaven is een haven in het Amsterdamse Westelijk Havengebied ten zuiden van de Coenhaven, ten noorden van de Nieuwe Hemweg, ten oosten van de Einsteinweg en ten noorden van de Neptunushaven. De haven is vernoemd naar het vlot. De haven is gegraven in 1931 bij de Mercuriushaven en bood ruimte aan schepen en activiteiten die in het Oostelijk Havengebied niet meer gewenst waren. Rondom de haven lopen de Coenhavenweg en de Vlothavenweg. De gemeente Amsterdam wil de Vlothaven gebruiken voor de woningbouw in het plan Haven-Stad.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Vlothaven (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs).

Vlothaven
Vlothavenweg, Amsterdam Westpoort

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: VlothavenLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.402077777778 ° E 4.8576305555556 °
placeToon op kaart

Adres

Vlothavenweg

Vlothavenweg
1013 BJ Amsterdam, Westpoort
Noord-Holland, Nederland
mapOpenen op Google Maps

Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Onderdoorgang Contactweg
Onderdoorgang Contactweg

De Onderdoorgang Contactweg is een bouwkundig kunstwerk in Westpoort, Amsterdam. Jarenlang verliep de kruising tussen de Kabelweg, een spoorwegemplacement, koelwaterkanaal en de Nieuwe Hemweg via de bruggen 1919 en 1920 van Dirk Sterenberg van de Dienst der Publieke Werken. Dat spoorwegemplacement was een sta-in-de-weg; automobilisten moesten soms tijden wachten voordat een lange goederentrein gepasseerd was. Dit werd rond 2020 een dermate groot probleem, auto’s stonden soms vanaf de afslag rijksweg 10 vast, dat er een andere oplossing gezocht moest worden. Deze nieuwe oplossing kon er ook voor zorg dragen dat de Nederlandse Spoorwegen en ook ProRail het spoor frequenter konden gebruiken. Er werd gekozen om de Kabelweg via de Contactweg een verbinding te laten maken met de Nieuwe Hemweg. Daartoe werd vanaf juli 2020 een deel van de Nieuwe Hemweg en de Contactweg afgegraven tot een kuil, zodat er een ondergrondse aansluiting kon worden bewerkstelligd. Deze werkzaamheden hadden wel tot gevolg dat een redelijk drukke fietsroute Amsterdam-Zaanstad via de Hempont afgesloten werd; fietsers moesten daarbij behoorlijk omrijden. Die kuil maakte het noodzakelijk dat er keerwanden gebruikt moesten worden om de Amsterdamse blubber te weerhouden de kuil weer op te vullen. Bij die keerwanden werd gerecycled beton (circulair beton) gebruikt dat afkomstig was van een nieuwbouwproject in Buiksloterham. Om het gehele complex te kunnen dragen moesten 735 heipalen de grond in. De 1500 ton zware overspanning (spoordek) werd naast het beoogde complex gefabriceerd en tijdens een treinstilte in juni 2021 op haar plaats geschoven, een afstand van 21,5 meter. Daartoe moest in het bestaande spoorsysteem over een afstand van circa 70 meter de rails, de ballast, de geleidingsportalen en bovenleidingen verwijderd worden. Opvallend aan de wanden en overspanning zijn de kleuren grijs en geel, om voldoende zicht te houden en geen rechte afslaghoek te krijgen werden de tunnelwanden afgerond, schuin aflopend en voorzien van zichtgleuven. De aannemer noemde het een “ranke taille” en een toevoeging vanuit esthetisch oogpunt. Origineel was het complex nog 150 meter langer. Resultaat van de bouw van het complex was dat de Contactweg in twee delen werd geknipt. De werkzaamheden begonnen in 2020, de ruwbouw was in 2021 klaar en in februari 2022 kon het complex geopend worden. Fietsers konden al in januari 2022 weer van de gebruikelijke route gebruik maken. Die fietsbrug lijkt losjes over het complex te liggen; ze is zonder brugpijler opgehangen tussen de landhoofden. De fietsbrug is ruim 38 meter lang, 6 meter breed en weegt zelf 87.000 kilo. Ze is ontworpen en gebouwd door ASK Romein; zij deelden mee dat de leuningen en balustraden onderdeel zijn van de dragende constructie van de brug. Het totale project zou circa negen miljoen euro’s hebben gekost. Koninklijke Heijmans NV bouwde het complex naar een ontwerp van de Gemeente Amsterdam (eisen) en een basisontwerp van Royal HaskoningDHV, betrokken waren Mari Baauw (architect) en Arthur Blankenspoor (architectonisch ingenieur)..

Gebroken Cirkel (Amsterdam)
Gebroken Cirkel (Amsterdam)

Gebroken Cirkel is een betonnen sculptuur ontworpen door de beeldhouwer Ad Dekkers, het werd in 1976 geplaatst in Amsterdam, de kunstenaar was toen al overleden. Met een omvang van 12 meter is het Dekkers grootste beeld. Het maakt deel uit van zijn late oeuvre, hij hield zich toen bezig met vierkanten, driehoeken, cirkels en lijnen. Het kunstwerk werd opgebouwd naast het Kohnstammhuis aan de Mauritskade. Het kreeg vrijwel direct de bijnamen De Ring en Het Gat van Duisenberg. Dat laatste verwees naar een begrotingstekort in 1976, destijds was Wim Duisenberg minister van Financiën in het Kabinet-Den Uyl. Men had het ook wel over een grote veerring of opgerolde rails, een verwijzing naar het voormalige spoorstation Station Amsterdam Weesperpoort. Het werk kon gemaakt worden dankzij de zogenoemde eenprocentregeling; 1% van de bouwkosten van gebouwen werd uitgegeven aan verfraaiing van de open ruimte door een kunstenaar. In het originele ontwerp was er sprake van een perfecte cirkel, maar dat bleek technisch en financieel niet haalbaar. Zowel binnen- als buitenring zijn opgebouwd uit rechte lijnen, die dan ook nog eens verwrongen zijn om begin en eind van de cirkel onderaan niet op elkaar te laten aansluiten. Het beeld moest na vijfentwintig jaar weg van de Mauritskade wegens de bouw van een rioolgemaal en nieuwbouw voor de Hogeschool van Amsterdam (Amstelcampus). De Gebroken Cirkel, met een massa van 165 ton, werd in 2003 zijn geheel verplaatst naar een nieuwe locatie aan de Transformatorweg in Amsterdam-West. Het beeld is daar geplaatst op een verhoging bij de driesprong van de Spaarndammerdijk, Transformatorweg en Nieuwe Hemweg. Van Gebroken Cirkel is ook een kleinere versie gemaakt; deze staat bij Kasteel Wijlre in Limburg.