Rijksbeschermd gezicht 's-Gravenhage - Statenkwartier

Het Statenkwartier in Den Haag is de naam van een wijk en tevens de (verkorte) naam van de wijk Geuzen- en Statenkwartier die grotendeels tot stand kwam tussen 1890 en 1915. Bouwondernemer Adriaan Goekoop zag in 1895 kans om 73 hectare duingrond ten westen van de Scheveningseweg te kopen van prinses Sophie, groothertogin van Saksen-Weimar. Samen met notaris Solko J. van den Bergh, die grond bezat ten noorden van het huidige Frankenslag, diende Goekoop in januari 1898 bij de gemeente een stratenplan in voor wat het grootste deel van het toekomstige Statenkwartier zou gaan vormen. Directeur Gemeentewerken ir. I.A. Lindo had al in 1895 een uitbreidingsplan voor dit gebied gemaakt, maar omdat de gemeente de grond niet in bezit kreeg, waren de grondeigenaren nu aan zet om een plan in te dienen. Hun stratenplan moest wel de goedkeuring van de gemeenteraad krijgen, en daarbij speelde Lindo als adviseur alsnog een rol. Lindo benadrukte de eisen die het verkeer stelde. Op zijn aandringen kwam er bijvoorbeeld een 22 meter brede verbindingsweg tussen Duinoord en het Frankenslag: de Aert van der Goesstraat en Frederik Hendriklaan. Nadat het waaiervormige stratenplan voor het Statenkwartier op 29 augustus 1899 door de gemeenteraad was vastgesteld, kwam de bouw van vooral herenhuizen goed op gang. Kenmerkend zijn de grote, pleinachtige kruisingen, en het veelvuldig voorkomen van art-nouveau-bouwkunst. De oudste vermelding in Delpher van de naam Statenkwartier voor de wijk is op 14-2-1906. Aanvankelijk werd de wijk ook wel Nieuw Scheveningen of Stadhouderskwartier genoemd. Het Statenkwartier behoort tot het stadsdeel Scheveningen. De wijk ligt vlak bij de haven, met aan de noordwestkant de Westduinweg en aan de zuidoostkant de wijken Zorgvliet en Duinoord. Aan de noordoostkant loopt de Scheveningseweg en aan de westkant de Van Boetzelaerlaan.

Het Statenplein is een plein in het Statenkwartier in Den Haag. Het plein ligt aan de kruising van de Statenlaan, Stadhouderslaan met de Willem de Zwijgerlaan en Eisenhowerlaan. De 13 huizen aan de westzijde van het plein, rond 1902 gebouwd naar een ontwerp van Nicolaas Molenaar sr., zijn erkend als rijksmonument. Het ontwerp van het Statenkwartier, uitgevoerd tussen 1900 en 1915, bracht een groot aantal pleinvormige kruisingen en drie pleinen voort: het Prins Mauritsplein, het Statenplein en het Frederik Hendrikplein. De eerste verbinding naar het Statenplein was paardentramlijn C, in 1904. Deze had daar een grote keerlus. In april 1906 werd dit deel al weer opgeheven bij de elektrificatie van lijn C, die toen lijn 3 werd. Op het verlaten gedeelte, met verlenging naar Scheveningen, kwam de elektrische lijn 10, maar dat was pas vanaf augustus 1906. In 1921 werd lijn 10 verlegd naar de Kranenburgweg via de Willem de Zwijgerlaan. In 1943 verviel dit deel weer wegens aanleg van de Atlantikwall. Vanaf 1946 reed lijn 10 via Statenplein naar Statenlaan. Tot in 2013 is lijn 10 over het Statenplein blijven rijden. Daarna reden lijn 16 en 17 er. Tussen 1921 en 1966 reed ook lijn 14 daar. Na de oorlog was het de bedoeling dat lijn 10 weer via de Willem de Zwijgerlaan zou gaan rijden, en daarom werden in 1951 weer verbindingen aangelegd vanaf het Statenplein. Maar om onbekende redenen ging dit plan niet door. De zo ontstane dubbelsporige keerdriehoek werd soms gebruikt als opstelspoor.

Het Frederik Hendrikplein is een plein in het Statenkwartier in Den Haag. Het plein is vernoemd naar Frederik Hendrik (1584 – 1647), de enige zoon van Willem van Oranje en Louise de Coligny. In 1895 kocht bouwondernemer Adriaan Goekoop een stuk onbewoond duinlandschap van 73 hectare. om er de eerste huizen van het Statenkwartier te bouwen. Dit terrein hoorde bij Scheveningen. De huisnummers lopen nog steeds op vanuit Scheveningen. Het ontwerp voor het stadsuitbreidingsproject werd ingediend door Adriaan Goekoop en notaris Solko J. van den Bergh. Na aanpassing aan de wensen van het stadsbestuur werd het op 29 augustus 1899 door de gemeenteraad vastgesteld. Het plan voorzag in drie pleinvormige kruisingen, het Prins Mauritsplein, het Statenplein en het grote Frederik Hendrikplein. Het werd een residentiële buurt, maar in de Frederik Hendriklaan hadden enkele bewoners beneden een winkel. Een van de bekendste winkels was melkwinkel De Sierkan (nu Albert Heijn). Het Frederik Hendrikplein is in 1909 ontworpen door Pieter Westbroek, hoofd van de Plantsoenendienst. Zijn stijl was meer landschappelijk dan symmetrisch, zoals ook te zien is in het later naar hem genoemde Westbroekpark. Er kwam een rand hoge bomen om het plein, en in het midden een grasveld met enkele solitaire bomen, struiken en bloembedden. Het plein ligt tussen de Van Slingelandtstraat en de Van den Eyndestraat. Het wordt doorsneden door de Frederik Hendriklaan, een bekende winkelstraat die door Hagenaars vaak De Fred wordt genoemd. Het grote deel van het plein is nog rustig en parkachtig, het kleine deel heeft een kinderspeelplaats gekregen met klimtoestellen en glijbanen. In 1936 werd in het plantsoen vlak bij de Aert van der Goesstraat een fontein geplaatst ter nagedachtenis aan de militair en voordrachtskunstenaar Albert Vogel sr. De met goudkleurige Venetiaanse mozaïeksteentjes beklede zuil met bassin is ontworpen door Antoon Molkenboer. Tussen 1912 en 1948 reden er trams via 2e Sweelinckstraat--Jacob Gillesstraat--Frederik Hendrikplein (ter hoogte van de Boreelstraat)--Frederik Hendriklaan. Hier reden in verschillende periodes lijn 1, 13, 14, en lijn A.

Het Fotomuseum Den Haag is een museum op het gebied van fotografie in Den Haag. Het museum is opgericht in 2002 als onderdeel van het Kunstmuseum Den Haag.

Het pand Stadhouderslaan 76-82 in Den Haag, nu de Residentie Johan de Witt geheten, werd in 1902 in neorenaissancestijl gebouwd voor de Tweede Gemeentelijke HBS in die stad. De architect was de stadsarchitect Adam Schadee. Oorspronkelijk had het pand het huisnummer 84, later het huisnummer 82, tegenwoordig de huisnummers 76 t/m 82. Het pand is gelegen tegenover het Gemeentemuseum aan de Stadhouderslaan/hoek Cornelis de Wittlaan.

Het Museon-Omniversum is een populairwetenschappelijk museum in Den Haag met collecties op het gebied van geologie, biologie, geschiedenis, archeologie, natuurkunde, techniek en volkenkunde. Het Museon-Omniversum ligt naast het Kunstmuseum, in het westen van de wijk Zorgvliet.

Het Kunstmuseum Den Haag is een museum voor moderne kunst en kunstnijverheid in Den Haag. Het werd in 1866 opgericht als Museum voor Moderne Kunst. Later werd tot 1998 de naam Haags Gemeentemuseum gebruikt, en vervolgens tot 2019 Gemeentemuseum Den Haag. Het huidige gebouw, een ontwerp van de Nederlandse architect H.P. Berlage in de stijl van het rationalisme, werd geopend in 1935. De instelling is vooral bekend vanwege de verzameling werken van schilders van de Haagse School, Piet Mondriaan, Pablo Picasso, Theo van Doesburg, Claude Monet en Charley Toorop. Naast een collectie beeldende kunst, met schilderijen, beeldhouwwerken en affiches, bezit het museum een collectie kunstnijverheid, waarin onder meer porselein, mode, sieraden, stijlkamers en muziekinstrumenten.

KM21 (voorheen GEM) is een museum voor hedendaagse kunst in Den Haag. KM21 is in 2002 opgezet door het Kunstmuseum Den Haag en vertegenwoordigt de afdeling hedendaagse beeldende kunst van dit museum. Het werd gevestigd in de hiervoor gerenoveerde Schamhartvleugel naast het Kunstmuseum en deelt dit gebouw met het Fotomuseum Den Haag, waarmee het ook zijn museumrestaurant GEMber en entree deelt. In 2016 is de tentoonstellingsruimte van KM21 gehalveerd om meer ruimte te geven aan het fotomuseum. KM21 richt zich met exposities op een groep van vooral jonge aanstormende kunstenaars. KM21 volgt de ontwikkelingen in de actuele beeldende kunst op nationaal en internationaal niveau. Van (video)installaties, schilder- en beeldhouwkunst tot film, fotografie en tekeningen, alle disciplines komen daarbij aan bod.

Het Haags museumgebouw is een museumgebouw naar een ontwerp van Hendrik Petrus Berlage gesitueerd in het westen van de wijk Zorgvliet in Den Haag. Het huisvest sinds de opening op 29 mei 1935 het Kunstmuseum Den Haag. Het was Berlage zijn laatste grote werk voor zijn dood in 1934. Het museum werd onder leiding van zijn schoonzoon Emil Emanuel Strasser (gehuwd met Anna Catharina Berlage) voltooid. In de tuin achter het museum staat, vrij van het museum, een paviljoen dat zijn naam draagt - eveneens een ontwerp van Berlage - waarin thans een brasserie is gevestigd. In 1963 werd de Schamhartvleugel (genoemd naar zijn architect Sjoerd Schamhart) toegevoegd aan het museum. Dit gebouw aan de Stadhouderslaan 43 was met een luchtbrug aan het hoofdgebouw verbonden. Tussen 1995 en 1998 werd het museumgebouw ingrijpend gerestaureerd. Architectenbureau Braaksma en Roos was verantwoordelijk voor de restauratie. Tegelijkertijd werd het museum beperkt uitgebreid. Onder de binnentuin werd een kelder aangebracht en tussen het museum en het oude ketelhuis werden werkplaatsen gerealiseerd. De Schamhartvleugel werd bij de restauratie losgekoppeld. In 2002 werden in dit tentoonstellingsgebouw het Fotomuseum Den Haag en GEM, museum voor hedendaagse kunst, gevestigd. Beide instellingen zijn organisatorisch onderdeel van het Kunstmuseum Den Haag. Eind 2013, begin 2014 werd de binnentuin volledig overdekt zodat een enorme multifunctionele ruimte aan het museum is toegevoegd. Deze nieuwe geheel geklimatiseerde zaal, onder een glazen dak, is in gebruik genomen tijdens de Nuclear Security Summit 2014; beide persconferenties - voor aanvang en aan het slot - vonden plaats in deze zaal.

De Toren van Oud is een hoog gebouw staande naast het World Forum in het noorden van de wijk Zorgvliet in Den Haag. Het gebouw is in 1968 opgeleverd en staat bekend als de eerste wolkenkrabber van Den Haag.

Het bouwblok aan de Johan van Oldenbarneveltlaan 74/Frederik Hendriklaan 2 (respectievelijk ook wel Duin en Berg en Zandheuvel genoemd) bestaat uit twee symmetrische herenhuizen uit 1903 in Den Haag, gebouwd door architect H. van Noort in overgangsarchitectuur. Het gebouw is erkend als rijksmonument. De voorgevel is twee assen breed. De voor- en zijgevel zijn gepleisterd, met bakstenen strekken en ontlastingsboogjes, en sierranden langs de vensters. De middenas heeft voor de openslaande deuren op de begane grond een bakstenen rondboog balustrade en voor de vensters van de eerste verdieping een balkon met houten hekwerk. Op de tweede verdieping bevindt zich een balkon met stenen troggewelfjes en een ijzeren jugendstilhekwerk. De overstekende kap is geïnspireerd op de chaletarchitectuur. De ingang van het pand is in de zijgevel gesitueerd.

The Hague World Forum (ook wel World Forum Den Haag genoemd) is een gebied in Den Haag, gelegen aan de westkant van de wijk Zorgvliet. De wijk vormt ruwweg een driehoek en is gelegen tussen de Johan de Wittlaan, de Stadhouderslaan en de Eisenhowerlaan. De wijk is vernoemd naar het Congrescentrum World Forum dat centraal in het gebied ligt. De wijk is gebouwd op een deel van de voormalige, na de Tweede Wereldoorlog in onbruik geraakte Atlantikwall.