Sieberg

Herderen is een dorp en deelgemeente van de gemeente Riemst in de Belgische provincie Limburg, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1977. Herderen situeert zich bij de N79. Die N79 ligt vlak bij een in de Romeinse tijd bestaande Romeinse weg tussen Maastricht en Tongeren, als onderdeel van de Romeinse weg van Keulen naar Bavay: de Via Belgica.

De Sint-Jan-de-Doperkerk is een kerkgebouw in Herderen in de Belgische gemeente Riemst in Limburg. Ze is gelegen aan de St.-Jansstraat en ligt op een heuvel waar een deel van het dorp ook op ligt. Naast het kerkgebouw ligt de begraafplaats en zijn er grafkruizen uit de 17e en 18e eeuw. Het is de parochiekerk van het dorp en is gewijd aan Johannes de Doper. Het bakstenen gebouw is een eenbeukige kruiskerk, bestaande uit zes traveeën, een vergroot transept met vijf traveeën en een koor met vlakke sluiting en een rechte travee. Tegen de zuidzijde van het koor is de sacristie aan gebouwd. Het gebouw heeft verder een spitsboogportaal in de noordzijde, in de westzijde een oculus en verder smalle rechthoekige muuropeningen en een geprofileerd, spitsboogvormig galmgat. Het gebouw draagt een zadeldak, van steunberen voorzien traveeën en bakstenen spitsboogvensters met een afwerking in natuursteen. Van binnen is het gebouw bepleisterd en heeft het mergelstenen kruisribgewelven. Tussen de middenbeuk en de zijbeuken bevinden zich spitsboogarcades op samengestelde zuilen met zware kapitelen.

De Tumulus van Herderen aan de De La Brassinnestraat, mogelijk ook Gentombe genoemd maar bij de plaatselijke bevolking niet onder die naam bekend, is een Gallo-Romeinse grafheuvel bij Herderen in de Belgische provincie Limburg in de gemeente Riemst. De heuvel ligt ten zuiden van de De La Brassinnestraat op zo'n 300 meter ten noorden van de N79, vlak bij de oude Romeinse weg van Tongeren naar Maastricht. De tumulus ligt naast een boerenhoeve. In 1976 werd de tumulus beschermd als monument en de omgeving van de tumulus vormt ook een beschermd landschap.

De Tumulus van Herderen, is een Gallo-Romeinse grafheuvel bij Herderen in de Belgische provincie Limburg in de gemeente Riemst. De heuvel ligt ten westen van Herderen in het Grootbos, nabij de weg Op den Drinkaert, op zo'n 900 meter ten noorden van de N79, de oude Romeinse weg van Tongeren naar Maastricht. Tevens op ongeveer 300 meter ten noorden van de weg Hoogboschveld. In de buurt zijn sporen gevonden van een Gallo-Romeinse villa. De tumulus en de villa stammen vermoedelijk uit de 1e eeuw of de 2e eeuw n.Chr. In 2014 werd de tumulus beschermd als monument en de omgeving werd beschermd dorpsgezicht.

De watertoren in het Belgische Herderen (deelgemeente van Riemst) werd gebouwd in 1930 en bevat een waterreservoir met een capaciteit van 155 kubieke meter.

Vlijtingen is een dorp en deelgemeente van de gemeente Riemst in het zuidoosten van de Belgische provincie Limburg, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1977. Vlijtingen is gelegen in de regio Haspengouw en behalve het dorp zelf maakt ook het gehucht Lafelt er deel van uit. In het lokale dialect wordt het dorp Vlètegge genoemd. Flétange is de Franse benaming en Flétindje de Waalse. De dorpel van de Sint-Albanus kerk ligt 85,10 meter boven de zeespiegel.

De Sint-Albanuskerk is een kerkgebouw in Vlijtingen in de Belgische gemeente Riemst in Limburg. De kerk ligt verhoogd aan de Sint-Albanusstraat en wordt omgeven door een kerkhof. De toren van de parochiekerk van Sint-Albanus domineert het dorp. De kerk is de parochiekerk van het dorp en is vanouds gewijd aan de Heilige Albanus. Niet bekend is of daarmee Albanus van Mainz of Albanus van Engeland wordt bedoeld.

Grote-Spouwen is een dorp in het zuiden (Haspengouw) van de Belgische provincie Limburg en een deelgemeente van de stad Bilzen, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1971. Ten zuidwesten van de dorpskern bevindt zich het gehucht Weert.

Het Grootbos (ook: Elderenbos) is een natuurgebied dat zich bevindt ten noordoosten van Genoelselderen. Het is een 25 ha groot bos dat vanouds behoorde tot het domein van het Wijnkasteel Genoels-Elderen, waarmee het door een 700 meter lange dreef verbonden is. Dit eiken-haagbeukenbos diende de heren tot jachtterrein. De bronnen in het bos voeden de kasteelvijver. Het bos ligt op een steile helling die naar het noordoosten oploopt tot ongeveer 135 meter hoogte. Tot de kenmerkende flora behoort: wilde narcis, herfsttijloos en heelkruid. Een probleem is dat het bos geheel door landbouwgeboed wordt omsloten. In het bos bevindt zich de Gallo-Romeinse grafheuvel Tumulus van Herderen. In 1978 werd het bos door Vlaamse Gemeenschap aangekocht en sinds 2001 is het toegankelijk voor het publiek als Natuurdomein Grootbos. Er werd een bivakplaats aangelegd voor het overnachten van trekkers. Het gebied is Europees beschermd als onderdeel van Natura 2000-gebied 'Jekervallei en bovenloop van de Demervallei' (habitatrichtlijngebied BE2200041).

De Sint-Lambertuskerk is de parochiekerk van de Belgische plaats Grote-Spouwen, gelegen aan Pastorijstraat 13. Het patronaatsrecht en het tiendrecht van deze parochie was oorspronkelijk in handen van de Abdij van Hocht. Op deze plaats stond ooit een gotische kerk, waarvan slechts de 15e-eeuwse toren nog aanwezig is. Het gotische gebouw werd in 1772 vervangen door een classicistisch bouwwerk. In 1840 kwam een neoclassicistische kerk tot stand, die in 1926 nog werd vergroot met een sacristie en zijkoren. Het betreft een driebeukige zaalkerk met ingebouwde vlakopgaande 15e-eeuwse westtoren, uitgevoerd in mergelsteen en gedekt door een ingesnoerde naaldspits. De toren heeft een neoclassicistisch portaal, waarvoor 18e-eeuwse kalkstenen fragmenten werden hergebruikt. Boven het portaal bevindt zich een oculus. In de plint van de toren werd een fragment van een vroeg-gotische grafsteen uit 1280 ingemetseld met opschrift lig.Godefri..., wellicht betrekking hebbend op een plaatselijke heer.

De Sint-Severinuskapel is een kapel en voormalige parochiekerk, gelegen in Meer. De kapel is gelegen aan de Bergstraat.

Meer is een dorp in Val-Meer, wat een deelgemeente is van Riemst. Meer verschijnt voor het eerst in een schenkingsakte uit 959, en wel als Mheer. Het patronaatsrecht van het kerkje werd toen aan het Sint-Martinuskapittel te Luik geschonken. Meer vormde in de feodale tijd, samen met Bolder, de heerlijkheid Meer en Bolder, waarvan de zetel zich in Bolder bevond. In 1796 werd deze heerlijkheid opgeheven en gesplitst in Bolder, wat bij de gemeente Zichen-Zussen-Bolder werd gevoegd, en Meer, wat bij de gemeente Val-Meer terechtkwam. In Val bevindt zich de Sint-Severinuskapel. Dit was een kwartkerk van de parochie van Millen, maar werd begin 19e eeuw een zelfstandige parochie, die echter in 1898 bij de parochie van Val werd gevoegd. In 1856 werd bij de (toenmalige) Sint-Severinuskerk een klooster gebouwd door de Zusters van Liefde. Zij verbleven er tot 1961. Vervolgens werd het klooster gekocht door de parochie van Val-Meer, maar weer doorverkocht aan particulieren. Het kerkje bleef echter, nu als kapel, een gebedshuis.