't Haantje (Rijswijk)

Stopplaats 't Haantje is een voormalig stopplaats aan de Nederlandse spoorlijn Amsterdam - Rotterdam, destijds aangelegd en geëxploiteerd door de Hollandsche IJzeren Spoorweg-Maatschappij (HIJSM). De stopplaats lag ten noordwesten van Delft nabij de buurtschap 't Haantje, gelegen in de gemeente Rijswijk. De stopplaats lag daardoor in de Plaspoelpolder. Aan de spoorlijn werd de stopplaats voorafgegaan door stopplaats Kleiweg en gevolgd door stopplaats Singelweg. Stopplaats 't Haantje werd geopend in op 1 juni 1887 en gesloten op 1 mei 1903.

Altena was in de Middeleeuwen een omgrachte woning in het noorden van Delft. Dergelijke woningen waren een alternatief voor edelen op het platteland, die niet binnen de bescherming van een ommuurde stad woonden.

De Kolenhaven is een kleine haven ten noorden van het centrum van Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De haven is gelegen aan de westkant van de Delftse Vliet bij het bedrijfscomplex van DSM. Het wordt dan ook wel met DSM kolenhaven aangeduid. Per jaar doen zo'n 160 vrachtschepen de haven aan die met name melasse vervoeren (circa 43.750 m³ per jaar). De Wateringseweg kruist met de Kolenhavenbrug de toegang tot de haven. In de periode 2001 – 2004 werd een vernieuwde en ruimere ophaalbrug gerealiseerd (kosten 2,5 miljoen euro) zodat busroutes tussen Delft en Rijswijk deze route kunnen gebruiken.

Het Agnetapark in de plaats Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, is een geheel van in kleine groepjes gelegen woningen, in oorsprong voor de fabrieksarbeiders van de Koninklijke Nederlandsche Gist- en Spiritusfabriek en ieder voorzien van een eigen tuin. Het behoort tot de Top 100 van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg. Het parkgebied werd in 1881 als weilanden voor 16.000 gulden gekocht door Jacques van Marken (1845-1906), directeur van de nabijgelegen Koninklijke Nederlandsche Gist- en Spiritusfabriek te Delft. Het Agnetapark ligt in het noordwesten van de stad.

Gezicht Delft - Agnetapark is een van rijkswege beschermd stadsgezicht in de wijk Agnetapark van Delft in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De procedure voor aanwijzing werd gestart op 20 juni 2005. Het gebied werd op 2 februari 2011 definitief aangewezen. Het beschermd gezicht beslaat een oppervlakte van 16,9 hectare. Panden die binnen een beschermd gezicht vallen krijgen niet automatisch de status van beschermd monument. Wel zal de gemeente het bestemmingsplan aanpassen om nieuwe ontwikkelingen in het gebied te reguleren. De gezichtsbescherming richt zich op de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waardering van een gebied en wil het toekomstig functioneren daarvan veiligstellen.

De watertoren van Rijswijk in de Nederlandse provincie Zuid-Holland werd in 1911 gebouwd in eclectische stijl met elementen uit de neorenaissance en art deco naar een ontwerp van N. Biezeveld. Inmiddels staat hij op de Rijksmonumentenlijst. De watertoren van ongeveer 29,3 meter hoog staat aan het Jaagpad langs het Rijn-Schiekanaal bij de grens met Delft, in de buurtschap 't Haantje. De toren heeft een waterreservoir van 200 m3 De in opengewerkte betonskeletbouw uitgevoerde toren heeft een ronde bovenbouw met betonnen vlakbodemreservoir.

De Pastoor van Arskerk was een voormalige rooms-katholieke parochiekerk in de wijk Hof van Delft in Delft. De koepelkerk was gewijd aan de heilige Johannes Maria Vianney. Het kerkgebouw werd in de periode 1958-1959 gebouwd naar een ontwerp van de Delftse hoogleraar J.H. Froger in een strakke, moderne vormgeving met elementen van de vroege Bossche School. Het gebouw is met een zuivere cirkelvormige centraalbouw met een overkoepelde kernruimte, een voor deze periode vrij zeldzaam type, een architecturaal voorbeeld dat ook op landelijk niveau van belang is. In 2008 sloot de kerk. Het gebouw werd na de fusie van alle Delftse parochies nog als jongerencentrum gebruikt. In 2021 werd de kerk grotendeels gesloopt om plaats te bieden aan zestien woningen.

De VermeerToren is een woontoren aan de rand van de plaats Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De woontoren bevindt zich in de Van Beresteynstraat bij de kruising van de Prinses Beatrixlaan en de Van Foreestweg. De toren is genoemd naar de Delftse schilder Johannes Vermeer. Met zijn 23 verdiepingen en 74 meter is het de hoogste woontoren van Delft. De toren is het op vier na hoogste gebouw van Delft. De verdiepingen 2 t/m 18 worden verhuurd. De bovenste etages zijn koopwoningen. Onder de toren ligt een parkeergarage. Daarboven is er een buurthuis en een kinderdagverblijf. Tevens is er op de begane grond een zorgcentrum met onder meer een huisartsenpraktijk en een apotheek.

Het Gemeenschapshuis Agnetapark is een gebouw gelegen in het beschermd stadsgezicht en Rijksmonument Agnetapark in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het gemeenschapshuis werd in 1892 gebouwd naar een ontwerp van Bastiaan Schelling. Omdat destijds de leerplichtwet nog niet bestond werden in het gemeenschapshuis naai-, brei- en haaklessen gegeven, was er een bewaarschool in ondergebracht en kregen een vergaderruimte, leeszaal en bibliotheek er een plek. Het was het eerste buurthuis van Nederland en werd gesponsord door de toenmalige koningin Wilhelmina Het gebouw is in gebruik als kantoorruimte.

Pasgeld was een buitenplaats ten noorden van Delft en 't Haantje, aan de westzijde van de Delftsche Vliet in de Plaspoelpolder in de Nederlandse plaats Rijswijk (provincie Zuid-Holland). Het is ook de naam voor een buurtschap op dezelfde plek als waar de buitenplaats lag.

De Delftse Pauw was van 1954 tot 2021 een aardewerkfabriek gevestigd in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, in Rijswijk aan de Delftweg langs de Delftsche Vliet. Dit is ten noorden van het centrum van Delft nabij de gemeentegrens met Rijswijk. Het was een van de weinige aardewerkfabrieken die de traditie van volledig handgeschilderd Delfts aardewerk bleef voortzetten. De fabriek is vernoemd naar plateelbakkerij De Pauw die werd opgericht in 1651 met als doel door de vervaardiging van majolica een antwoord te bieden op de import van het Chinese porselein. Deze was een van de 32 fabrieken in Delft die in de 17e eeuw aardewerk produceerden, nadat de biernijverheid tanende was geraakt en veel aardewerkfabrieken zich in de bedrijfspanden daarvan vestigden. Later verhuisde de fabriek naar de locatie aan de Vliet. De Delftse Pauw trok jaarlijks ongeveer 80.000 bezoekers. In 2020 ging de fabriek als gevolg van een sterke afname van het aantal bezoekers door de coronacrisis failliet.

Het Kantoorgebouw Koninklijke Nederlandsche Gist- en Spiritusfabriek is een bouwwerk en rijksmonument in de plaats Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het pand, aan de Wateringseweg 1, werd in 1905 gebouwd en werd ontworpen door de Amsterdamse architecten Karel Muller en Bastiaan Schelling. Het gebouw was het hoofdkantoor van de Koninklijke Nederlandsche Gist- en Spiritusfabriek, een voormalig chemie- en farmaceutisch bedrijf.