Huigpark

De Herenpoort is voormalige stadspoort in de Nederlandse stad Leiden. Deze stadspoort bevond zich aan het noordelijk einde van de Oude Herengracht. In 1644 volgde een nieuwe stadsuitbreiding aan de noordzijde. In 1682 werd deze poort gebouwd op de plek van de Oude Herenpoort. De poort is in 1863 afgebroken.

De Marnixstraat is een straat in de Nederlandse stad Leiden. De Marnixstraat loopt vanaf de Maresingel tot aan de Willem de Zwijgerlaan. Zijstraten die op de Marnixstraat uitkomen zijn het Daendelspad, Van der Duynstraat, Alexander Gogelstraat, Van Limburg Stirumstraat, Anna van Saksenstraat (met daar tegenover een plantsoen), Molenstraat en de Louise de Colignystraat. De Marnixstraat is ongeveer 450 meter lang. De straat is vernoemd naar de staatsman en schrijver Filips van Marnix (1540-1598).

Het Sint Janshof is een hofje in de Nederlandse stad Leiden, provincie Zuid-Holland. Het hofje is gelegen aan de Haarlemmerstraat. Het Sint Janshof werd gesticht in 1504 in opdracht van Jan Stoop Kerstiaanszoon en zijn vrouw Claertgen. Het hofje was bestemd voor nette mensen, die door tegenslag aan lagerwal waren geraakt. Het hofje bestond uit zeven huisjes voor alleenstaande vrouwen, zes voor echtparen, een regentenkamer en een huisje dat verhuurd kon worden ten bate van het hofje. In 1565 droegen de erven van de stichters het hofje over aan Mr. Geraert van der Laen, die in hetzelfde jaar opdracht gaf voor de nieuwbouw van de huizen, het poortgebouw en de regentenkamer. Na zijn plotselinge dood werd de naam van het hofje veranderd in het Sint Jans- of Van der Laenhofje. Het hofje werd in 1901 (de huizen aan de voorzijde langs de Haarlemmerstraat) en 1909 (de huizen aan de achterzijde) opnieuw volledig afgebroken en weer herbouwd. Dit gebeurde onder leiding van Jan Filippo Hzn. De laatste renovatie vond plaats in 1983/84 en het hofje bestaat nu uit 15 huurwoningen. Het hofje is een gemeentelijk monument.

De Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaartkerk (ook wel "Mon Pèrekerk" genoemd) was een rooms katholieke kerk in de Nederlandse stad Leiden. De zogenaamde waterstaatskerk stond aan de Haarlemmerstraat en werd in 1839 gebouwd naar een ontwerp van architect Theo Molkenboer in neogotische stijl. In 1934 werd de kerk gesloten en omgebouwd tot zwembad "De Overdekte". De parochie werd samengevoegd met die van de St. Josephkerk. Elementen als het doopvont van de Mon Père zijn bewaard gebleven in de Josephkerk. Het gebouw van de voormalige Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaartkerk werd in 1979 gesloopt. Bij de sloop werd achter de betimmering nog een vijftal religieuze schilderijen ontdekt, die overgebracht werden naar het stedelijk museum De Lakenhal.

De Oude Zijlpoort was een van de stadspoorten van Leiden, die van omstreeks 1355 tot 1646 stond waar nu de kruising is van de Haarlemmerstraat en de Koestraat, op de landpunt waar drie wateren samenkomen: Oude Vest, Oude Rijn en Oude Herengracht. De naam van de poort verwijst ook naar water: de oostelijk gelegen rivier de Zijl. De eerste poort was van hout, maar in 1390 werd deze alsnog in steen uitgevoerd. Rond 1500 werd een bastion in de vorm van een ronde toren toegevoegd, waardoor je voortaan twee bruggen moest passeren als je de stad in wilde: de eerste brug ging naar het bastion, en de tweede brug van het bastion naar de eigenlijke poort. Leiden groeide sterk aan het einde van de zestiende eeuw, mede doordat mensen na de Val van Antwerpen in 1585 vanuit de Zuidelijke Nederlanden naar de Hollandse steden trokken. Zij konden niet allemaal binnen de muren wonen en omstreeks 1600 ontstond er buiten de Zijlpoort woonbebouwing. Bij deze stadsuitleg van 1644 kwam de ommuring van Leiden driehonderd meter oostelijker te liggen en is de Oude Zijlpoort vervangen door een nieuwe poort, die in 1667 op zijn beurt werd vervangen door de nog bestaande Zijlpoort. In 1646 werd de oude Zijlpoort afgebroken.

Het orgel van de Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart en Sint Josephkerk in de Nederlandse stad Leiden werd in 1928-1929 gebouwd door Valckx & Van Kouteren. Het is een van de oudste bestaande werken van deze Rotterdamse orgelbouwers. Na de overname van dit bedrijf door Pels & Van Leeuwen te Alkmaar, kwam het orgel aldaar in onderhoud. Het orgel is in 1977 gerestaureerd. Het orgel bestaat uit twee delen, die links en rechts in een grote spitsboogvormige loggia zijn geplaatst met in de buitengevel een groot venster met glas in lood-invulling tussen de twee fronten van het orgel.

De Sint-Josephkerk is het grootste in gebruik zijnde rooms-katholieke kerkgebouw van de Nederlandse stad Leiden. De kerk is onderdeel van de Parochie Heiligen Petrus en Paulus. Ze staat ook bekend als de Herensingelkerk, gezien de ligging aan de Herensingel in het Noorderkwartier, maar heet officieel de Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart en Sint-Josephkerk. De kerk is een rijksmonument, onderdeel van de Historische Canon van Leiden (nummer 51) en een van de hoogste gebouwen van Leiden.

De Grote Havenbrug is een brug in de Nederlandse stad Leiden. De brug bevindt zich op het punt waar de Herengracht overgaat in de Oude Herengracht. De brug verbindt het Havenplein met de Haven. Het betreft een rolbasculebrug, gebouwd in de stijl van de Amsterdamse School. De brug heeft een overspanning met één opening. Over de brug loopt een rijweg van 14,5 meter breed en twee voet trottoirs van 2,75 meter breed.

Noordvest is een woonbuurt in de Nederlandse stad Leiden, die deel uitmaakt van district Binnenstad-Noord.

De Scheluwbrug is een brug over de Oude Rijn in de Nederlandse stad Leiden. De brug bevindt zich waar de Oude Rijn en de Herengracht samenkomen. De huidige Scheluwbrug is een gietijzeren draaibrug uit 1988. De eerste brug op deze locatie werd in de 14e eeuw gebouwd. Sinds 1981 is de brug als rijksmonument ingeschreven in het monumentenregister.

De Kleine Havenbrug is een voetgangers- en fietsersbrug over de Oude Rijn in de Nederlandse stad Leiden. De brug bevindt zich op de plek waar de Oude Rijn de Herengracht kruist. Tegenover de draaibrug, aan de andere zijde van de Herengracht, ligt de Scheluwbrug, de enige andere draaibrug binnen de Leidse singels. De naam van de brug verwijst naar de Leidse Haven. Sinds 1981 staat de brug als rijksmonument ingeschreven in het monumentenregister. De huidige brug dateert van 1991. De eerste brug op deze locatie werd in 1593 gebouwd. De brug wordt alleen op telefonische afspraak bedient. De brug is aan de havenzijde voorzien van een fabrieksplaat "Kon.Ned.Grofsmederij 1870 Leiden". De brug heeft een houten wegdek en eenvoudig versierde brugleuningen.

Havenwijk-Noord is een woonbuurt in de Nederlandse stad Leiden, die deel uitmaakt van district Binnenstad-Noord.