Marnixstraat (Leiden)

Het Islamitisch Centrum Imam Malik is een op 15 juni 2012 geopende soennitische moskee aan de Nieuwe Marnixstraat 80 in de Nederlandse stad Leiden. Het ontwerp is van architect ir. Gerard Rijnsdorp. Hiervoor was de islamitische vereniging gevestigd in een voormalige taxigarage aan de Bonairestraat in Leiden. Het gebouw was te klein geworden voor het aantal bezoekers dat dagelijks de moskee bezocht. De moskee vervult een faciliterende rol voor welzijnsinstellingen, cursussen, gezondheidstrainingen, ontmoetingen en discussies. Het multifunctionele gebouw heeft behalve aparte gebedsruimtes voor mannen en vrouwen ook lokalen, conferentieruimtes en ontspanningsruimtes voor de gehele wijk. Voor parkeren zijn 52 plaatsen voorzien onder het gebouw en nog 82 plaatsen in de buurt, die in gemeenschappelijk bezit zijn. De moskee wil met haar architectuur transparantie uitstralen. Dit is terug te zien in het gebruik van glazen bouwstenen en de grote glazen koepel boven de gebedsruimte. De moskee is genoemd naar Imam Malik, voluit Malik ibn Anas ibn Malik ibn Abi 'Amir al-Asbahī (Arabisch: مالك بن أنس), die leefde van circa 711 tot 795 (93 AH - 179 AH). Hij staat bekend als de Sheikh van de islam, het bewijs van de Gemeenschap en imam van het Huis van de emigratie. Hij was een van de meest gerespecteerde geleerden van Fiqh in de soennitische islam.

Het Huigpark is een park in de Nederlandse stad Leiden. Het park is gelegen achter het Stadsbouwhuis van de gemeente Leiden en langs de Maresingel. Toen de stadswal zijn functie verloor werd hier op de plek van het voormalig Papegaaie Bolwerk, gelegen aan de Marepoort, een grote begraafplaats aangelegd. Nadat die werd opgeheven werd het bolwerk afgegraven en kwamen hier vanaf 1902 de zogeheten 'Stedelijke Fabrieken van Gas en Elektriciteit'. Ook kwam een deel van de textielfabriek van Clos & Leembruggen op de voormalige begraafplaats te staan. De meeste van die gebouwen staan er nog steeds, maar op een deel van het voormalig opslagterrein van het energiebedrijf is het Huigpark aangelegd. Het park bestaat uit een wandelpad langs de singel, met een bescheiden rij bomen. Ook is er een speelweide. Op de Boomplantdag in 2014 werd het park verfraaid door het aanplanten van een eetbare lijsterbes (Sorbus aucuparia ‘edulis’), een rode variant van de tupoloboom (Nyssa sylvatica ‘wildfire’), een witte storaxboom (Styrax obassia), een rode berk (Betula pendula ‘royal frost’), een tamme kastanje (Castenea sativa), een mammoetboom of reuzensequoia (Sequoiadendron giganteum) en een Chinese linde (Tilia henryana).

De Herenpoort is voormalige stadspoort in de Nederlandse stad Leiden. Deze stadspoort bevond zich aan het noordelijk einde van de Oude Herengracht. In 1644 volgde een nieuwe stadsuitbreiding aan de noordzijde. In 1682 werd deze poort gebouwd op de plek van de Oude Herenpoort. De poort is in 1863 afgebroken.

Het orgel van de Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart en Sint Josephkerk in de Nederlandse stad Leiden werd in 1928-1929 gebouwd door Valckx & Van Kouteren. Het is een van de oudste bestaande werken van deze Rotterdamse orgelbouwers. Na de overname van dit bedrijf door Pels & Van Leeuwen te Alkmaar, kwam het orgel aldaar in onderhoud. Het orgel is in 1977 gerestaureerd. Het orgel bestaat uit twee delen, die links en rechts in een grote spitsboogvormige loggia zijn geplaatst met in de buitengevel een groot venster met glas in lood-invulling tussen de twee fronten van het orgel.

De Sint-Josephkerk is het grootste in gebruik zijnde rooms-katholieke kerkgebouw van de Nederlandse stad Leiden. De kerk is onderdeel van de Parochie Heiligen Petrus en Paulus. Ze staat ook bekend als de Herensingelkerk, gezien de ligging aan de Herensingel in het Noorderkwartier, maar heet officieel de Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaart en Sint-Josephkerk. De kerk is een rijksmonument, onderdeel van de Historische Canon van Leiden (nummer 51) en een van de hoogste gebouwen van Leiden.

Het Noorderkwartier (benaming voor de 'noordelijke wijk') is een wijk in de Nederlandse stad Leiden, in het district Leiden-Noord. De wijk wordt in het noorden begrensd door de Slaaghsloot, in het zuiden door de Maresingel en de Herensingel, in het westen door de Gooimeerlaan en de Driemanschapskade en in het oosten door de Kooilaan. De Willem de Zwijgerlaan snijdt de wijk in twee delen.

Noordvest is een woonbuurt in de Nederlandse stad Leiden, die deel uitmaakt van district Binnenstad-Noord.

Havenwijk-Noord is een woonbuurt in de Nederlandse stad Leiden, die deel uitmaakt van district Binnenstad-Noord.

Nieuw Leyden is een woonwijk in de Nederlandse stad Leiden, pal ten noorden van de Maresingel, de noordgrens van de historische binnenstad. De wijk ligt in Leiden-Noord in de bestaande CBS-buurten Groenoord en Noorderkwartier en wordt begrensd door de Maresingel, Pasteurstraat, Willem de Zwijgerlaan, Marnixstraat en Molenstraat.

Het Blekerspark is een park in de Nederlandse stad Leiden. Het park is gelegen tussen de Herensingel en delen van de goeddeels verdwenen binnenvestgracht, op de plek van de voormalige Gemeentewerf. Het is aan de stadskant bereikbaar via het pad De Bleek en sinds 6 maart 1990 vanaf de Zijlpoort aan de andere zijde door een voetpad over het voormalige bolwerk waar in 1828 de rooms-katholieke begraafplaats Zijlpoort werd aangelegd. Het park is beplant met veertig eiken in blokverband. Op het onbeplante lagere gedeelte van het park, voorheen water, staat tegenwoordig een klim/klauterspeeltoestel, vormgegeven als Leids bastion.

Het Sint Janshof is een hofje in de Nederlandse stad Leiden, provincie Zuid-Holland. Het hofje is gelegen aan de Haarlemmerstraat. Het Sint Janshof werd gesticht in 1504 in opdracht van Jan Stoop Kerstiaanszoon en zijn vrouw Claertgen. Het hofje was bestemd voor nette mensen, die door tegenslag aan lagerwal waren geraakt. Het hofje bestond uit zeven huisjes voor alleenstaande vrouwen, zes voor echtparen, een regentenkamer en een huisje dat verhuurd kon worden ten bate van het hofje. In 1565 droegen de erven van de stichters het hofje over aan Mr. Geraert van der Laen, die in hetzelfde jaar opdracht gaf voor de nieuwbouw van de huizen, het poortgebouw en de regentenkamer. Na zijn plotselinge dood werd de naam van het hofje veranderd in het Sint Jans- of Van der Laenhofje. Het hofje werd in 1901 (de huizen aan de voorzijde langs de Haarlemmerstraat) en 1909 (de huizen aan de achterzijde) opnieuw volledig afgebroken en weer herbouwd. Dit gebeurde onder leiding van Jan Filippo Hzn. De laatste renovatie vond plaats in 1983/84 en het hofje bestaat nu uit 15 huurwoningen. Het hofje is een gemeentelijk monument.

De Oude Zijlpoort was een van de stadspoorten van Leiden, die van omstreeks 1355 tot 1646 stond waar nu de kruising is van de Haarlemmerstraat en de Koestraat, op de landpunt waar drie wateren samenkomen: Oude Vest, Oude Rijn en Oude Herengracht. De naam van de poort verwijst ook naar water: de oostelijk gelegen rivier de Zijl. De eerste poort was van hout, maar in 1390 werd deze alsnog in steen uitgevoerd. Rond 1500 werd een bastion in de vorm van een ronde toren toegevoegd, waardoor je voortaan twee bruggen moest passeren als je de stad in wilde: de eerste brug ging naar het bastion, en de tweede brug van het bastion naar de eigenlijke poort. Leiden groeide sterk aan het einde van de zestiende eeuw, mede doordat mensen na de Val van Antwerpen in 1585 vanuit de Zuidelijke Nederlanden naar de Hollandse steden trokken. Zij konden niet allemaal binnen de muren wonen en omstreeks 1600 ontstond er buiten de Zijlpoort woonbebouwing. Bij deze stadsuitleg van 1644 kwam de ommuring van Leiden driehonderd meter oostelijker te liggen en is de Oude Zijlpoort vervangen door een nieuwe poort, die in 1667 op zijn beurt werd vervangen door de nog bestaande Zijlpoort. In 1646 werd de oude Zijlpoort afgebroken.