place

Los Postje

Bouwwerk van Piet KramerBrug in Amsterdam-Noord
Brug 374, Los Postje, zijaanzicht
Brug 374, Los Postje, zijaanzicht

Los Postje of Los Postbruggetje (brug 374) is een vaste brug in Zunderdorp, onderdeel van landelijk Amsterdam-Noord. "Los Postje" komt van een losliggende overspanning (demontabele brug). Als er een schip door moest werden planken en/of platen handmatig verwijderd door de brugwachter of iemand die als zodanig optrad. De smalle en kleine verkeersbrug is gelegen in de B-weg het Achtergouwtje en overspant de Nieuwe Gouw. Nabij de brug begint de Achterlaan. Er kan niet meer dan één auto tegelijkertijd overheen. Er is geen vaart onder de brug mogelijk (behalve een kano/kajak). De brug is in het najaar van 1944 ontworpen door Piet Kramer, werkzaam bij de Dienst der Publieke Werken. Kramers hand is onder meer terug te vinden in de enigszins bewerkte eikenhouten brugleuningen (Kramer was van origine timmerman). Werkzaamheden begonnen in oktober 1945; 12 januari 1946 werd de brug opgeleverd. Het geheel wordt gedragen door een houten paalfundering; landhoofden en overspanning zijn van beton. Om het zwaar materieel te kunnen aanvoeren moest ontheffing aangevraagd worden op de B-weg te mogen berijden.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Los Postje (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Los Postje
Achtergouwtje, Amsterdam Noord

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Los PostjeLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.405986111111 ° E 4.9660027777778 °
placeToon op kaart

Adres

Achtergouwtje

Achtergouwtje
1027 AW Amsterdam, Noord
Noord-Holland, Nederland
mapOpenen op Google Maps

Brug 374, Los Postje, zijaanzicht
Brug 374, Los Postje, zijaanzicht
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Postje van Gerrit Vreeling
Postje van Gerrit Vreeling

Het Postje van Gerrit Vreeling (brug 351) is een houten ophaalbrug in Zunderdorp in Amsterdam-Noord. De brug overspant de plaatselijke Nieuwe Gouw/Achtergouwtje en vormt de verbinding tussen de Zunderdorpergouw en de Middenlaan Zunderdorp. Ze vormt daarbij het zuidwestpunt van het gehucht. De brug is vernoemd naar inwoner Gerrit Vreeling. Op de kaart van Jacob Kuyper uit circa 1865 van Nieuwendam (Zunderdorp hoorde tot gemeente Nieuwendam) is hier al een doorlopende weg te zien, die over een water voert. De brug kwam in 1916 in het nieuws toen zij beschadigd raakte tijdens de stormvloed van 1916; de brug werd naderhand gerepareerd, maar geld voor een nieuwe brug was er (nog) niet. In 1928 was eerst de brug aan de andere kant van de Middenlaan Zunderdorp, de Bakkersbrug aan reparatie toe. In het voorjaar 1930 stelden burgemeester en wethouders van Amsterdam, dat Nieuwendam in 1921 had geannexeerd, voor, dat ook deze brug aangepast moest worden op hun kosten; zij zouden ook het onderhoud voor hun rekening nemen; geschatte kosten 14.000 gulden. De brug werd vernieuwd en verbreed. Het was daarbij handig dat ze gebruik kon maken van de bouwtekening van de Bakkersbrug, zodat hier een kopie kwam te staan van deze brug. De brug werd omstreeks juni 1931 zonder al te veel aandacht geopend. De brug vertoont dezelfde opvallende kenmerken als de Bakkersbrug. Zo steekt de bovenbalk op de hameipoort aan beide kanten enige centimeters uit. De hameipoort is bestaat niet uit een halve cirkel, maar uit een halve ellips. Het raakpunt tussen poort en balk bevat een kleine versiering. Aangezien Zunderdorp toen al tot Amsterdam behoorde, was het ontwerp van de brug van de Dienst der Publieke Werken, de ontwerper zelf is vooralsnog onbekend. Wat deze brug bijzonder maakt is dat er in de landhoofden een jaartal is verwerkt. Er is in het graniet "Ao" en "’31" zichtbaar in letters en cijfers, die zijn uitgevoerd in de stijl van de Amsterdamse School. In 1966/1967 is de bovenbouw van de brug vernieuwd.

Brug 373
Brug 373

Brug 373 is een vaste brug in Amsterdam-Noord. De brug vormt de verbinding tussen de Zunderdorpergouw (oostkant) en de Buikslotermeerdijk / Beemsterstraat (westkant). Ze overspant daarbij de ringsloot / ringvaart van de Buikslotermeerpolder. Er ligt hier al tijden een brug. De atlas van Jacob Kuyper van rond 1865 laat hier al een brug zien. De Zunderdorpergouw schampt hier het meest oostelijke punt van de Buiksloterringvaart en -polder. Op genoemde kaart liep deze gouw (een dorpsstraat) vanuit Zunderdorp ongehinderd door naar Nieuwendam. Zunderdorp maakte lange tijd deel uit van de gemeente Nieuwendam, totdat de gemeente op eigen verzoek in verband met de financiële draagkracht van de gemeente in 1921 door Amsterdam werd geannexeerd. Op 25 augustus 1924 schreef de gemeente Amsterdam een aanbesteding uit voor het "slopen van twee beschoeiingen en een houten bruggetje alsmede het opbouwen van beschoeiingen en een nieuw bruggetje". In 1927 trok koningin Wilhelmina en haar gevolg nog over die brug tijdens een rondrit in het Waterlandengebied. Rond 1950 werd geconstateerd dat de brug versleten was en dat opnieuw nieuwbouw nodig was. De Dienst der Publieke Werken kwam met een klassiek uitziende brug. In september 1952 namen de werkzaamheden een aanvang; in de zomer van 1953 kon het verkeer over de brug. Het kunstwerk wordt gedragen door een hout paalfundering. Er zijn stalen liggers toegepast tussen betonnen landhoofden. Om de brug te kunnen bouwen moest ontheffing aangevraagd worden voor transport over dit B-weggensysteem. In 2018 ligt de doorgaande weg tussen Zunderdorp en Nieuwendam juist over de brug, direct ten zuiden van de brug stuit de Zunderdorpergouw hier op een gracht / sloot die parallel loopt met de Rondweg Amsterdam. Er loopt langs die gracht / sloot alleen een fietspad (Zwartegouw). De brug wordt in de volksmond PEN-brug genoemd; er stond jarenlang een gebouwtje van de Provinciaal Elektriciteitsbedrijf van Noord-Holland (PEN) aan de westkant van de brug.