Gansoordbrug

Het Sint Elisabeth Ziekenhuis is een voormalig ziekenhuisgebouw en gemeentelijk monument aan de Hooigracht in de Nederlandse stad Leiden. Het Elisabeth ontstond in 1892 toen Zusters Franciscanessen uit Breda een rooms-katholiek ziekenhuis kwamen opzetten in een voormalige kostschool aan de Hooigracht 21. Het huidige gebouw aan de Hooigracht 15-19 werd in 1909 als uitbreiding gebouwd naar ontwerp van architect Leo van der Laan. In 1930 en 1952 volgden nog uitbreidingen waar ook zoon Jan aan tekende. Nadat het ziekenhuis in 1972 naar Leiderdorp verhuisde (toen het Rijnland Ziekenhuis, nu een locatie van de Alrijne Ziekenhuis), kwam het complex in handen van de Universiteit Leiden. De universiteit huisvestte aan Hooigracht 15 aanvankelijk de faculteiten psychologie en geschiedenis. Later (vanaf zomer 1989) werd het pand gebruikt voor studentenhuisvesting.Het complex is in de loop van de jaren nogal achteruitgegaan, voldeed niet meer aan de eisen van de tijd terwijl er het nodige achterstallig onderhoud kwam spelen. Even dreigde er de sloop van het complex, maar dit kon door actie van een aantal bewoners worden tegengehouden. Het voormalige ziekenhuisgebouw werd in 2001 eigendom van de toenmalige Stichting Leidse Studentenhuisvesting (SLS), thans DUWO, die het liet verbouwen tot wooncomplex voor circa 200 internationale studenten. Op de begane grond is een horecagelegenheid annex kantoorruimte gekomen, ook al past dit niet erg bij de verdere bestemming en gebruikers van het complex.

Het Sint Annahofje, ook wel Sint Anna Aalmoeshuis, is een hofje in de binnenstad van de Nederlandse stad Leiden, in de provincie Zuid-Holland. Het behoort tot de Top 100 van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg.

Levendaal is een wijk in het district Binnenstad zuid van de Nederlandse stad Leiden. Om administratieve redenen is de wijk verdeeld in de CBS-buurten Levendaal-West en Levendaal-Oost. De geschiedenis van de wijk gaat terug op de stadsuitleg van 1386 met een nieuwe voorstad "op de hoge woerd", dat wil zeggen op een hoger gelegen stuk grond ten zuiden van de Rijn, waarvan de naam ook terugkomt in de straatnaam Hogewoerd. De wijknaam is vermoedelijk een verenging van "in Levendael", dat wil zeggen de naam die toen voor dit gebied gebruikt werd. Het Levendaal is ook de straatnaam van een uitvalsweg die in oostelijke richting vanaf het centrum door de wijk loopt.

De Karnemelksbrug is een vaste plaatbrug over de Nieuwe Rijn tussen de Hartesteeg en het Gangetje in de binnenstad van de Nederlandse stad Leiden. De brug grenst aan de Botermarkt, en het brugdek (18 meter breed) wordt nog steeds als marktterrein gebruikt.

Het Pilgrim Museum Leiden is een klein museum in de Nederlandse stad Leiden gewijd aan de Pilgrim Fathers (of kortweg Pilgrims). Deze Engelse puriteinse vluchtelingen verbleven zo'n 12 jaar in Leiden, tot 1620, toen ze met de Mayflower de oversteek naar de Nieuwe Wereld maakten. Hun eerste oogstviering daar wordt nog steeds jaarlijks herdacht in de Verenigde Staten met het Thanksgiving-feest. Doel van het museum is om "de realiteit achter de mythe van de Pilgrims" te tonen. In dit huis is een woning uit de tijd van de Pilgrims gereconstrueerd om bezoekers te laten zien hoe de Pilgrims in werkelijkheid leefden. Ook toont het museum een collectie van 16e- en 17e-eeuwse kaarten en gravures van onder meer Gerard Mercator en Adriaen Pietersz. van de Venne. Het museum is geopend van woensdag tot en met zondag van 14:00 tot 17:00 uur 's middags.

De Hooglandse Kerk is een gotisch kerkgebouw in de Nederlandse stad Leiden. Doordat het schip en de toren lager zijn dan het koor en het transept, heeft de kerk een zeer karakteristiek silhouet. De Hooglandse Kerk is in gebruik bij de Protestantse Kerk in Nederland.

De synagoge in de Nederlandse stad Leiden staat aan het Levendaal 16. Het is een actieve synagoge; de Joodse Gemeente Leiden houdt regelmatig haar diensten in deze sjoel.

De Geregracht is een straat in de wijk Binnenstad zuid van de Nederlandse stad Leiden. De straat loopt van het Levendaal naar de Zoeterwoudsesingel. Het laatste deel van de Geregracht is een schakel in de "centrumroute" van de stad.

La Vertu is de oudste vrijmetselaarsloge van Leiden, opgericht in 1757. Als nummer 7 is de loge een van de oudste van Nederland.

De Beschuitsteeg is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Leiden. De Beschuitsteeg loopt vanaf de Nieuwstraat tot aan de Nieuwe Rijn en de Sint Sebastiaansbrug. De straat is ongeveer 90 meter lang. De steeg dankt zijn naam aan de beschuitmarkt die er in de zeventiende eeuw van het Steenschuur heen verhuisde. Daarvoor heette de steeg Hooglandse Kerktorensteeg, of kortweg Torensteeg, naar de toren van de Hooglandse Kerk waar de steeg op uitkomt. Aan de Beschuitsteeg bevindt zich het Leiden American Pilgrim Museum. Het is gevestigd in het oudste nog bestaande woonhuis van Leiden: het pand dateert van 1366. De steeg telt vijf gemeentelijke monumenten.

De Nieuwe Rijn is een 2,3 kilometer lange aftakking van de Oude Rijn in de Nederlandse stad Leiden. De Oude en de Nieuwe Rijn scheiden ten westen van Leiderdorp bij het Leidse Waardeiland en komen midden in het centrum van Leiden in gekanaliseerde vorm weer bij elkaar. Op de landpunt aan deze zijde is de stad Leiden ontstaan; de heuvel met de daarop gebouwde Burcht is nog altijd vanaf de Nieuwe én de Oude Rijn te bereiken. In de Leidse binnenstad stroomt het water ook onder de bekende Koornbrug door en vloeit het na de Visbrug weer samen met de Oude Rijn.

Het Mierennesthofje is een hofje in de binnenstad van de Nederlandse stad Leiden. Het hofje telt vijf huisjes en is te betreden via een toegangspoort aan de Hooglandse Kerkgracht. Het hofje is echter alleen toegankelijk voor bewoners. De historie van het hofje gaat terug tot 1386 toen het Sint Pancrasbegijnhof werd gesticht door Katrijne Jacobsdochter in een huis aan de 'Hooglandsesteeg'. Er werd bepaald dat het hof onder toezicht kwam van de pastoor van Sint Pancras en twee 'wereldlijke personen'. Het is niet bekend waar het huis van Katrijne Jacobsdochter precies lag. In ieder geval bevond het begijnhof zich vanaf 1402 op de huidige plaats aan de oostzijde van de Hooglandse Kerkgracht. Toen na de Reformatie en het Beleg van Leiden (1573-1574) de stad Leiden het begijnhof in bezit kreeg, liet het stadsbestuur een aantal gezinnen in het hof wonen. De intensieve bewoning leidde tot de bijnaam Ruypenest (rupsennest) of Mierennest. In 1590 kwam het hofje in het bezit van de protestantse kerkbesturen. In 1732 werd het verkocht aan de rijke Leidenaar Diederik van Leyden, die er in 1760 ook formeel een hofje van maakte met een college van regenten. De laatste regenten verkochten het inmiddels sterk verwaarloosde hofje in 1967 aan de gemeente Leiden. Die droeg het in 1977 over aan de Stichting Diogenes Leiden, die het in de jaren 1981-1982 volledig liet opknappen. De woningen worden tot op heden door deze stichting beheerd en verhuurd.