Moulin Thonnard

Lava is een gehucht in de deelgemeente Eben-Emael van de gemeente Bitsingen in het noorden van de Belgische provincie Luik. Het gehucht ligt in het uiterste zuiden van het dorp aan de splitsing van de wegen naar Loën, Wonck en Zichen. Het gehucht ligt aan de rivier de Jeker in het smalle Jekerdal dat hier ingeklemd wordt door de Sint-Pietersberg/Plateau van Caestert in het oosten en het Haspengouws Plateau in het westen.

De Sint-Joriskerk (Église Saint-Georges) is de parochiekerk van Eben, gelegen aan de Rue d'Eben te Eben-Emael in de Belgische provincie Luik. Deze driebeukige bakstenen kerk is gebouwd in empirestijl en heeft natuurstenen versieringen. De voorgevel wordt bekroond door een vierkant torentje met vier topgevels en een achthoekige spits. De kerk bezit een 17e-eeuwse apostelbalk, terwijl op het kerkhof vier 17e-eeuwse grafkruisen te vinden zijn.

De Toren van Eben-Ezer is een toren op een heuvelrug bij de Jeker bij de Belgische plaats Eben-Emael, in de gemeente Bitsingen (Bassenge), enkele kilometers ten zuiden van Maastricht. De toren is genoemd naar Eben-Haëzer, een beroemde locatie vermeld in de boeken van Samuel. Hij is ontworpen en eigenhandig gebouwd tussen 1951 en 1965 door de autodidactische kunstenaar, architect, schrijver, esotericus en filosoof Robert Garcet (1912-2001). In en onder de toren bevindt zich een museum; het "Musée du Silex".

De Groeve Romontbos of Groeve van Romont (Frans: Carrière du Romont) is een steengroeve ten westen van Eben-Emael in de Belgische provincie Luik in de gemeente Bitsingen. De steengroeve is in dagbouw ontgonnen in het Haspengouws Plateau in de westelijke helling van het dal van de Jeker en ligt tegen de provinciegrens met Limburg aan. Aan de overzijde van het Jekerdal ligt de Groeve Marnebel. Ten zuiden van de groeve ligt de in vuursteen opgetrokken Toren van Eben-Ezer. De groeve wordt uitgebaat door de Cimenteries et Briqueteries Réunies La Bonne Espérance (CBR). Het gaat om jaarlijks 2,3 miljoen ton kalksteen, waarbij er grijs krijt en turfkrijt wordt gewonnen. Via een ondergrondse transportband van 2100 meter lang door het Plateau van Caestert wordt de kalksteen vervoerd naar de cementfabriek CBR Lixhe te Lieze. Vroeger liep er vanuit Eben-Emael rechtstreeks een weg naar Zichen in de Vlaamse gemeente Riemst, maar deze werd vanwege de ontwikkeling van de groeve verlegd en maakt sindsdien een grote lus om de groeve heen. De Horizont van Romontbos is vernoemd naar deze plek. Op ongeveer twee kilometer naar het zuiden ligt een andere CBR-groeve, de De groeve van Loën.

Eben-Emael (Waals: Eben-Emål), in het Nederlands onofficieel ook gespeld als Eben-Emaal, is een plaats in de Belgische provincie Luik en een deelgemeente van de Waalse gemeente Bitsingen (Bassenge). De plaats bestaat uit twee dorpen, het zuidelijke Eben en het noordelijke Emael, aan de Franstalige zijde van de taalgrens, naast het aan de Vlaamse zijde gelegen Kanne en niet ver van de grens met Nederland bij Maastricht. Aan de zuidzijde ligt het gehucht Lava. Het ligt op een hoogte van 70 meter boven zeeniveau. Tot 1963 behoorde Eben-Emael tot de Nederlandstalige provincie Limburg, maar bij de vaststelling van de taalgrens werd de plaats overgeheveld naar de provincie Luik in Wallonië. Door de langgerektheid van de plaats wordt er in het noorden tegen de taalgrens nog veel Nederlands gesproken terwijl het zuidelijk deel overwegend Franstalig is.

De Groeve Marnebel is een steengroeve ten oosten van Eben-Emael in de Belgische provincie Luik in de gemeente Bitsingen. De steengroeve is ontgonnen in het Plateau van Caestert in de oostelijke helling van het Jekerdal. Aan de overzijde van het Jekerdal ligt de Groeve Romontbos. Naast de steengroeve ligt aan de oostzijde de Tumulus van Emael.

De Onze-Lieve-Vrouwekerk (Église Notre-Dame) is de parochiekerk van Emael, gelegen aan de Place Roi Albert te Eben-Emael in de Belgische provincie Luik. Reeds in 712 zou hier door Sint-Hubertus een kerk gesticht zijn, en onder meer in 1600 werd een nieuwe kerk gebouwd. De huidige kerk werd gebouwd in de periode 1870-1876. In 1940 werd deze kerk door oorlogshandelingen zwaar beschadigd en in 1944 hersteld in de oude staat. Het is een neoromaanse, bakstenen kruisbasiliek met halfingebouwde westtoren, welke voorzien is van vier ronde hoektorentjes en een achtkante ingesnoerde spits. De kerk bezit beelden van Sint-Hubertus (18e eeuw) en Sint-Rochus (1632). De biechtstoel is in rococostijl, men bezit een kelk in renaissancestijl (1628) en op het kerkhof bevinden zich vier grafkruisen (16e en 17e eeuw).

De Tumulus van Emael (lokaal aangeduid met Tumulus d'Emael) is een Gallo-Romeinse grafheuvel bij Emael in de Belgische provincie Luik in de gemeente Bitsingen. Hij ligt in het gebied Thier à la Tombe aan de weg Rue du Garage aan de oostkant van de groeve Marnebel. Het Waalse woord Thier verwijst naar de helling van een heuvel of van een steile weg en tombe verwijst naar een Romeinse grafheuvel. Boven op de tumulus staat een houten kruis. Aan de andere kant van de weg ligt groeve Marnebel.

Thier à la Tombe is een natuurgebied ten oosten van Emael. Het gebied meet 3 ha en wordt beheerd door Natagora. Het Waalse woord thier verwijst naar een helling of steile weg. Het gebied ligt dan ook tegen de westhelling van de Sint-Pietersberg, direct ten oosten van het Jekerdal. Hier vindt men voedselarm kalkgraslanden met een droog en warm microklimaat, waardoor diverse zuidelijke soorten hier groeien, en men vindt er parnassia, veldgentiaan en blauwe knoop. Verschraling is gekomen doordat de bevolking hier voorheen vee liet grazen, waarbij de mest werd afgevoerd. In het gebied ligt de tumulus van Emael.

De Moulin Loverix is een watermolen op de Jeker, gelegen aan Rue Wérihet 25 te Eben-Emael. Het is een onderslagmolen die fungeerde als korenmolen.

De Brouhire d'Emael is een natuurgebied ten westen van Emael. Het gebied meet 3 ha en wordt beheerd door Natagora. De naam is afkomstig van bruyère callune, wat struikheide betekent. Eeuwenlang was hier een landbouwgebied, maar in de jaren '70 van de 20e eeuw kwam daar een einde aan en trad spontane bebossing op. In 2002 werd het tot beschermd gebied verklaard. Het gebied is een helling met aan de top zure heidegronden, terwijl de helling kalkrijke bodems laat zien. De overgangszone hiertussen vertoont een rijkdom aan zeldzame plantensoorten. Naast de bossen zijn er ook kalkgraslanden. Het gebied sluit aan bij de Tiendeberg in Vlaanderen.

Het Plateau van Caestert is een plateau aan de westzijde van de rivier de Maas in het grensgebied van Nederlands Zuid-Limburg, Belgisch Limburg en de Belgische provincie Luik. Het plateau strekt zich uit van Maastricht tot aan het Luikse stadje Wezet (Frans: Visé) in België. Het Nederlandse gedeelte van dit plateau wordt meestal Sint-Pietersberg genoemd. Aan de overzijde van de Maas ligt in Nederland het Plateau van Margraten. Aan de westzijde van het plateau ligt de Jeker.