Brug 2048

Brug 2047 is een vaste brug in Amsterdam-Oost, IJburg. Het is een van de kleinere bruggen in die wijk. Ze is gelegen in de Fritz Dietrich Kahlenbergstraat en voert over de gracht Groene Tunnel, van de langs het Theo van Goghpark lopende Emmy Andriessestraat de Wim Noordhoekkade. Het vormt de verbinding tussen het noordelijke en zuidelijke deel van het Oostelijk Haveneiland. De gemeente besteedde de ontwerpen voor bruggen op en naar IJburg destijds uit aan diverse architectenbureaus. Zij kregen elk de opdracht mee met een bruggenfamilie te komen. Architect Jeroen van Schooten van (toen nog) Meyer en Van Schooten (MVSA) kwam met een serie bruggen, die bekend werd onder de naam Groene Tunnel, naar de gracht waar zij overheen liggen. De Bruggen 2003, 2010, 2045, 2046 en 2047, maar ook sluis 2008, horen tot deze familie. De brug bestaat uit een middelgedeelte van ter plaatse gestort beton. Dit was mogelijk omdat ten tijde van de bouw van de brug hier een zandvlakte lag. De brug kon zo op de zandondergrond gebouwd worden en werd daarna uitgegraven. De betonnen overspanning ligt over een enkele pijler/juk. Aan de buitenzijden van de overspanning hangen metalen rasters opgevuld met granulaat die dienen als voetpad. Daarop staan de enigszins naar binnen hellende balustrades.

Brug 2046 is een vaste brug in Amsterdam-Oost, IJburg. Het is een van de kleinere bruggen in die wijk. Ze is gelegen in het begin de Jaap Speyerstraat en voert over de gracht Groene Tunnel, van de langs het Theo van Goghpark lopende Emmy Andriessestraat naar de Jan Vrijmanstraat. Het vormt de verbinding tussen het noordelijke en zuidelijke deel van het Oostelijk Haveneiland. De gemeente besteedde de ontwerpen voor bruggen op en naar IJburg destijds uit aan diverse architectenbureaus. Zij kregen elk de opdracht mee met een bruggenfamilie te komen. Architect Jeroen van Schooten van (toen nog) Meyer en Van Schooten (MVSA) kwam met een serie bruggen, die bekend werd onder de naam Groene Tunnel, naar de gracht waar zij overheen liggen. De Bruggen 2003, 2010, 2045, 2046 en 2047, maar ook sluis 2008, horen tot deze familie. De brug bestaat uit een middelgedeelte van ter plaatse gestort beton. Dit was mogelijk omdat ten tijde van de bouw van de brug hier een zandvlakte lag. De brug kon zo op de zandondergrond gebouwd worden en werd daarna uitgegraven. De betonnen overspanning ligt over een enkele pijler/juk. Aan de buitenzijden van de overspanning hangen metalen rasters opgevuld met granulaat die dienen als voetpad. Daarop staan de enigszins naar binnen hellende balustrades.

De Diemerzeedijk loopt van Amsterdam tot voorbij Muiden. De dijk van klei is in de 13e eeuw aangelegd om het land tegen de Zuiderzee te beschermen. In de dijk liggen twee uitwateringssluizen, de Ipenslotersluis (naast de Zeeburgerbrug) en de Diemerdammersluis, die voor de uitwatering van respectievelijk de Watergraafsmeer en het Nieuwe Diep, en het riviertje de Diem ingericht zijn. Nabij de Ipenslotersluis bevindt zich het Gemeenlandshuis van Diemen. Het Gemeenlandshuis en de sluis liggen buiten elkaars gezichtsveld sinds de aanleg, vanaf 1987, van de Zeeburgerbrug die als viaduct over de dijk heen gaat.

Het Theo van Goghpark is een stadspark in de Amsterdamse wijk IJburg. Het park ligt op het Haveneiland-Oost, ten zuiden van de Pampuslaan, bij de standplaats van tramlijn 26 (IJtram). Het park is gedeeltelijk verdiept aangelegd maar aan de kant van de Pampuslaan is het juist verhoogd aangelegd en met een brede trap naar boven toegankelijk. Het park bestaat voornamelijk uit grasvelden waarop zich onder meer een speeltuin en een voetbal en basketbalveld bevinden. De bomen in het park bestaan uit verschillende soorten met kleine bladeren zoals bijvoorbeeld de acacia en de valse christusdoorn. Dertien volwassen platanen die in het park zijn geplant, zijn afkomstig van het Europaplein bij de RAI, waar ze moesten wijken voor werkzaamheden voor de Noord-Zuidlijn. In het park staat het beeld Familie van Paul de Reus. Het park is vernoemd naar de regisseur Theo van Gogh (1957-2004). De straten rondom het park zijn vernoemd naar personen uit de filmwereld. Zo ligt het park ingeklemd tussen straten vernoemd naar Emmy Andriesse, Eva Besnyö en Fritz Kahlenberg. Het park is in 2007 en 2008 ingericht. Het heeft geen huisnummers (2020).

Familie is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Oost. Het is een tweedelige beeldengroep en stelt een familie (vrouw, man, dochter, zoon) voor. Familie is ontworpen door Paul de Reus. Het dateert uit 2008 en is in opdracht van de gemeente Amsterdam of het betreffende Stadsdeel gemaakt. Het staat in het noordwestelijke deel van het Theo van Goghpark. Paul de Reus wilde met de twee beelden een spelend gezin weergeven. Een van de regels voor de opdracht was dat het beeld te zien moest zijn van de tramhalte van de IJtram. In de ogen van De Reus kon dat alleen door de mensen te "stapelen". Het meisje staat met haar voeten op de omhoog gestoken benen van de moeder; het jongetje idem op de benen van de vader. Moeder en dochter dragen een roze jurkje, vader en zoon een blauwe broek en een groen shirt. Het beeld lijkt licht qua gewicht, maar weegt 1700 kilogram. De opdrachtgever was bang dat bij het beklimmen of aanraken van het anders holle bronzen beeld geluidsoverlast zou ontstaan, daardoor/tegen werd het volgegoten met beton.

Over-Diemen, ontstaan door inpoldering, is een buurtschap in de gemeente Diemen, in de Nederlandse provincie Noord-Holland. De buurtschap werd bij de ingebruikname van het Merwedekanaal in 1892 in tweeën gedeeld. Het telde in 2007 100 inwoners. De buurtschap Over-Diemen dankte haar naam aan de oever van de Diem en aan de overkant van het dorp Diemen. De Centrale Diemen is hier gesitueerd. De buurtschap dient niet te worden verward met het eiland "Overdiem" dat vroeger in het Bijlmermeer lag.

Sluis 124, ook wel bekend als de Betonnen sluis, is een schutsluis in de wijk IJburg in Amsterdam. Over de sluis ligt brug 2050.

Brug 2025 is een bouwkundig kunstwerk in Amsterdam-Oost. Deze vaste brug is een uit een serie van de vier bruggen die het Rapp+Rapp uit Amsterdam (Emmalaan 2) mocht ontwerpen voor de buurt Haveneiland, wijk IJburg (brug 2018, brug 2040 en brug 2044 zijn de andere). Het bureau ontwierp voor elders in de wijk nog een duiker, een sluis en vier andere bruggen. Brug 2025 is gelegen in de Krijn Taconiskade, die ten zuiden van de brug overgaat in een straat, terwijl ten noorden van de brug het een kade is. De brug overspant de Hollandiagracht, die deel uitmaakt van een grote ringgracht die de buurt rondom het Theo van Goghpark en omgeving omringt. De brug met geringe welving uit 2004 heeft het uiterlijk van een cantileverbrug. De noordkant heeft een relatief groot landhoofd verpakt in roodbruin baksteen, die allemaal recht boven elkaar zijn gemetseld. Het zuidelijk eind kent een smal landhoofd. Onder de overspanning is een metalen constructie gehangen

Brug 2045 is een vaste brug in Amsterdam-Oost, IJburg. Het is een van de kleinere bruggen in die wijk. Ze is gelegen in het verlengde van de Max de Haasstraat en voert over de gracht Groene Tunnel. Het vormt de verbinding tussen het zuidelijke en noordelijke deel van het Oostelijk Haveneiland en leidt naar de IJburglaan, de verbinding naar en uit de stad. De gemeente besteedde de ontwerpen voor bruggen op/naar IJburg destijds uit aan diverse architectenbureaus. Zij kregen elk de opdracht mee met een bruggenfamilie te komen. Architect Jeroen van Schooten van Meyer en Van Schooten (MVSA) kwam met een serie bruggen, die bekend werd onder de naam Groene Tunnel, naar de gracht waar zij overheen liggen. Bruggen 2003, 2010, 2045, 2046 en 2047, maar ook sluis 2008, horen tot deze familie. De brug bestaat uit een middelgedeelte van ter plaatse gestort beton. Dit was mogelijk omdat ten tijde van de bouw van de brug hier een zandvlakte lag. De brug kon zo op de zandondergrond gebouwd worden en werd daarna uitgegraven. De betonnen overspanning ligt over een tweetal pijlers/jukken. Aan de buitenzijden van de overspanning hangen metalen rasters opgevuld met granulaat die dienen als voetpad. Daarop staan de enigszins naar binnen hellende balustrades.

Brug 2051 is een vaste brug in Amsterdam-Oost, IJburg. Ze is gelegen in de Larikslaan en voert vanaf het Rieteiland Oost over het IJmeer naar het Jan Beijerpad/Waterkeringspad en de Diemerzeedijk in het Diemerpark in de Diemer Buitendijksche polder. Ze vormt samen met brug 2011 en brug 2012 de directe verbinding van IJburg met genoemd park, maar hier alleen voor voetgangers, fietsers en paarden! Eigenaardig is daarom dat de gemeente Amsterdam de brug in 2016 verbood voor al te zwaar verkeer (zwaarder dan 30 ton) en dan nog met de mededeling dat de brug daar toch al niet voor bedoeld was. De gemeente besteedde de ontwerpen voor bruggen op en naar IJburg destijds uit aan diverse architectenbureaus. Zij kregen elk de opdracht mee met een bruggenfamilie te komen. Architect Jan Benthem van Benthem Crouwel Architekten kwam met een serie bruggen, die bekend werd onder de naam Buitenwater. De bruggen 2004, 2011, 2012, 2014, 2030, 2037, 2048, 2051 en 2125 behoren tot die familie. De brug, steunend op drie jukken/pijlers heeft een rijweg.

De Diemerdammersluis was een spuisluis in Amsterdam-Oost. De sluis ligt in de Diemerzeedijk ten oosten van IJburg.

De Groene Tunnel is een 35 meter brede gracht tussen het Haveneiland en het Grote Rieteiland, en tussen het noordelijk en zuidelijk deel van Haveneiland-Oost, in de woonwijk IJburg in stadsdeel Oost van Amsterdam. De gracht doorkruist de wijk van noordwest naar zuidoost. De verbinding met het IJmeer wordt in het noordwesten verzekerd door de Nijlpaardsluis, die onderdeel uitmaakt van de waterkering van de genoemde eilanden van IJburg. In het zuidoosten sluit de Groene Tunnel aan op de Hollandiagracht en de sluis op deze gracht. Aan de noordoever komen van west naar oost de Dwarsgracht, Profiltigracht, Binnengracht en de Hollandiagracht uit op de Groene Tunnel. De volgende straten en bruggen kruisen de Groene Tunnel: Westelijk Haveneiland Vennepluimstraat (sluis 2008) Diemerparklaan (brug 2003) Ruisrietstraat (brug 2010) Oostelijk Haveneiland Max de Haasstraat (brug 2045) Jaap Speyerstraat (brug 2046) Fritz Dietrich Kahlenbergstraat (brug 2047) De zes bruggen werden alle zes ontworpen door architect Jeroen van Schooten van Meyer en Van Schooten (MVSA). De bruggenfamilie kreeg ook de naam Groene Tunnel.