Diemerzeedijk

Brug 2048 is een vaste brug in Amsterdam-Oost, IJburg. Ze vormt de verbinding tussen de Fritz Dietrich Kahlenbergstraat en Nico Jessekade op het Haveneiland met de Larikslaan op Rieteiland Oost. Ze overspant daarbij het IJmeer en is de enige verbinding tussen de twee eilanden. Het betreft hier een verkeersbrug met alleen een gescheiden voetpad. De gemeente besteedde de ontwerpen voor bruggen op en naar IJburg destijds uit aan diverse architectenbureaus. Zij kregen elk de opdracht mee met een bruggenfamilie te komen. Architect Jan Benthem van Benthem Crouwel Architekten kwam met een serie bruggen, die bekend werd onder de naam Buitenwater. De bruggen 2004, 2011, 2012, 2014, 2030, 2037, 2048, 2051 en 2125 behoren tot die familie.

Over-Diemen, ontstaan door inpoldering, is een buurtschap in de gemeente Diemen, in de Nederlandse provincie Noord-Holland. De buurtschap werd bij de ingebruikname van het Merwedekanaal in 1892 in tweeën gedeeld. Het telde in 2007 100 inwoners. De buurtschap Over-Diemen dankte haar naam aan de oever van de Diem en aan de overkant van het dorp Diemen. De Centrale Diemen is hier gesitueerd. De buurtschap dient niet te worden verward met het eiland "Overdiem" dat vroeger in het Bijlmermeer lag.

Brug 2047 is een vaste brug in Amsterdam-Oost, IJburg. Het is een van de kleinere bruggen in die wijk. Ze is gelegen in de Fritz Dietrich Kahlenbergstraat en voert over de gracht Groene Tunnel, van de langs het Theo van Goghpark lopende Emmy Andriessestraat de Wim Noordhoekkade. Het vormt de verbinding tussen het noordelijke en zuidelijke deel van het Oostelijk Haveneiland. De gemeente besteedde de ontwerpen voor bruggen op en naar IJburg destijds uit aan diverse architectenbureaus. Zij kregen elk de opdracht mee met een bruggenfamilie te komen. Architect Jeroen van Schooten van (toen nog) Meyer en Van Schooten (MVSA) kwam met een serie bruggen, die bekend werd onder de naam Groene Tunnel, naar de gracht waar zij overheen liggen. De Bruggen 2003, 2010, 2045, 2046 en 2047, maar ook sluis 2008, horen tot deze familie. De brug bestaat uit een middelgedeelte van ter plaatse gestort beton. Dit was mogelijk omdat ten tijde van de bouw van de brug hier een zandvlakte lag. De brug kon zo op de zandondergrond gebouwd worden en werd daarna uitgegraven. De betonnen overspanning ligt over een enkele pijler/juk. Aan de buitenzijden van de overspanning hangen metalen rasters opgevuld met granulaat die dienen als voetpad. Daarop staan de enigszins naar binnen hellende balustrades.

Sluis 124, ook wel bekend als de Betonnen sluis, is een schutsluis in de wijk IJburg in Amsterdam. Over de sluis ligt brug 2050.

De Diemerdammersluis was een spuisluis in Amsterdam-Oost. De sluis ligt in de Diemerzeedijk ten oosten van IJburg.

Brug 2046 is een vaste brug in Amsterdam-Oost, IJburg. Het is een van de kleinere bruggen in die wijk. Ze is gelegen in het begin de Jaap Speyerstraat en voert over de gracht Groene Tunnel, van de langs het Theo van Goghpark lopende Emmy Andriessestraat naar de Jan Vrijmanstraat. Het vormt de verbinding tussen het noordelijke en zuidelijke deel van het Oostelijk Haveneiland. De gemeente besteedde de ontwerpen voor bruggen op en naar IJburg destijds uit aan diverse architectenbureaus. Zij kregen elk de opdracht mee met een bruggenfamilie te komen. Architect Jeroen van Schooten van (toen nog) Meyer en Van Schooten (MVSA) kwam met een serie bruggen, die bekend werd onder de naam Groene Tunnel, naar de gracht waar zij overheen liggen. De Bruggen 2003, 2010, 2045, 2046 en 2047, maar ook sluis 2008, horen tot deze familie. De brug bestaat uit een middelgedeelte van ter plaatse gestort beton. Dit was mogelijk omdat ten tijde van de bouw van de brug hier een zandvlakte lag. De brug kon zo op de zandondergrond gebouwd worden en werd daarna uitgegraven. De betonnen overspanning ligt over een enkele pijler/juk. Aan de buitenzijden van de overspanning hangen metalen rasters opgevuld met granulaat die dienen als voetpad. Daarop staan de enigszins naar binnen hellende balustrades.

Koninklijke Saan is een Nederlandse onderneming gespecialiseerd in horizontaal en verticaal transport. Het bedrijf is opgericht op 15 augustus 1897 in Diemen. Naast het hoofdkantoor in Diemen heeft Saan vestigingen in Utrecht en Tilburg. Het bedrijf biedt diensten op het gebied van verhuizen, kraanverhuur en industriële verhuizingen. De bedrijfskleuren zijn groen en oranje. Ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van de onderneming kreeg het bedrijf in 1997 het predicaat Koninklijk toegekend.

Het Theo van Goghpark is een stadspark in de Amsterdamse wijk IJburg. Het park ligt op het Haveneiland-Oost, ten zuiden van de Pampuslaan, bij de standplaats van tramlijn 26 (IJtram). Het park is gedeeltelijk verdiept aangelegd maar aan de kant van de Pampuslaan is het juist verhoogd aangelegd en met een brede trap naar boven toegankelijk. Het park bestaat voornamelijk uit grasvelden waarop zich onder meer een speeltuin en een voetbal en basketbalveld bevinden. De bomen in het park bestaan uit verschillende soorten met kleine bladeren zoals bijvoorbeeld de acacia en de valse christusdoorn. Dertien volwassen platanen die in het park zijn geplant, zijn afkomstig van het Europaplein bij de RAI, waar ze moesten wijken voor werkzaamheden voor de Noord-Zuidlijn. In het park staat het beeld Familie van Paul de Reus. Het park is vernoemd naar de regisseur Theo van Gogh (1957-2004). De straten rondom het park zijn vernoemd naar personen uit de filmwereld. Zo ligt het park ingeklemd tussen straten vernoemd naar Emmy Andriesse, Eva Besnyö en Fritz Kahlenberg. Het park is in 2007 en 2008 ingericht. Het heeft geen huisnummers (2020).

De Uyllanderbrug (brug nr. 2007 in de Amsterdamse nummering) is een witte vaste stalen boogbrug over het Amsterdam-Rijnkanaal en de Overdiemerweg in Diemen en is onderdeel van de Fortdiemerdamweg. Op 15 september 2012 is de brug op zijn plaats gebracht. De brug is op 25 juli 2014 voor het verkeer open gesteld. De brug is van belang voor de oostelijke ontsluiting van de Amsterdamse wijk IJburg. De brug sluit aan de westzijde bij knooppunt Diemen aan op de A1 en A9. Er zijn op het zuidelijke gedeelte van de Fortdiemerdamweg op twee kruispunten verkeerslichten. Tevens is er aan de westzijde een fietspad dat 3.50 meter breed is, een meter smaller dan oorspronkelijk voorzien. De brug is ontworpen door Wim Quist. De bodem van de brug is van kunststof. Dit is lichter dan het tot nu toe gebruikelijke staal of beton en het is de eerste keer dat het op deze schaal wordt toegepast. De naam van de brug verwijst naar het poldertje de Uyllanden in Diemen-Noord.

Het Fort Diemerdam, officieel Kustbatterij bij Diemerdam is een 19e-eeuws militair verdedigingswerk van de Stelling van Amsterdam. Het is gelegen in het oostelijk deel van de gemeente Diemen aan de Diemerzeedijk. Het is, net als de evenknie bij Kustbatterij bij Durgerdam, een open kustbatterij en daarom qua bouwstijl afwijkend van de andere forten. Het bouwwerk mag eigenlijk ook geen fort heten; 'Fort Diemerdam' is een in de volksmond ontstane naam. Er zijn twee officiële namen voor het verdedigingswerk: Werk aan het IJ voor Diemerdam en Kustbatterij bij Diemerdam waarbij de laatste tegenwoordig de voorkeur heeft.

De Oostelijke Ontsluiting IJburg is de verbindingsweg tussen de Amsterdamse wijk IJburg en de snelweg A1 en A9. De ontsluiting maakt deel uit van stadsroute s114. De verbinding overspant het IJmeer tussen het Centrumeiland van IJburg en de Diemer Vijfhoek en vervolgens het Amsterdam-Rijnkanaal, om aan te sluiten op het knooppunt Diemen. Via de Oostelijke Ontsluiting en de Overdiemerweg zijn ook Muiden en het winkelcentrum Maxis Muiden te bereiken. Het werk aan de verbinding is onderwerp geweest van langdurige onderhandelingen tussen de diverse betrokken overheden.

Familie is een artistiek kunstwerk in Amsterdam-Oost. Het is een tweedelige beeldengroep en stelt een familie (vrouw, man, dochter, zoon) voor. Familie is ontworpen door Paul de Reus. Het dateert uit 2008 en is in opdracht van de gemeente Amsterdam of het betreffende Stadsdeel gemaakt. Het staat in het noordwestelijke deel van het Theo van Goghpark. Paul de Reus wilde met de twee beelden een spelend gezin weergeven. Een van de regels voor de opdracht was dat het beeld te zien moest zijn van de tramhalte van de IJtram. In de ogen van De Reus kon dat alleen door de mensen te "stapelen". Het meisje staat met haar voeten op de omhoog gestoken benen van de moeder; het jongetje idem op de benen van de vader. Moeder en dochter dragen een roze jurkje, vader en zoon een blauwe broek en een groen shirt. Het beeld lijkt licht qua gewicht, maar weegt 1700 kilogram. De opdrachtgever was bang dat bij het beklimmen of aanraken van het anders holle bronzen beeld geluidsoverlast zou ontstaan, daardoor/tegen werd het volgegoten met beton.