11 Rue Crubellier

Het Nederlandsch Sportpark was een sportpark aan de oostzijde van de Amstelveenseweg in Amsterdam. Het lag in eerste instantie tussen de landerijen. Het sportpark, dat dwars op de weg was gesitueerd en dat meest werd aangeduid onder haar pars pro toto Het Stadion, lag er van 1914 tot 1929. Het Stadion is de naamgever aan de Stadionweg (kreeg haar naam in 1922 toen er van een Olympisch Stadion nog geen sprake was) en indirect dus aan de Stadionbuurt.

Het Stadionplein is een plein in Amsterdam-Zuid, dat in de jaren twintig van de twintigste eeuw werd aangelegd op het kruispunt van de Stadionweg en de Amstelveenseweg om het autoverkeer naar het terrein van de Olympische Zomerspelen 1928 in Amsterdam beter te kunnen beheersen. Het ligt op de grens van het Plan Zuid van H.P. Berlage en het meer modernistisch ontworpen ensemble van het Olympisch Stadion en de Citroëngebouwen van Jan Wils. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, heeft Berlage zelf dit gedeelte niet ontworpen; dit heeft te maken met de komst van de Olympische Spelen. Het Stadionplein ligt in de Stadionbuurt, die in 1990 werd ingedeeld bij Stadsdeel Amsterdam-Zuid, in 1998 bij Stadsdeel Amsterdam Oud-Zuid, en in 2010 bij Stadsdeel Zuid. De straten in de omgeving zijn genoemd naar begrippen die met de Olympische Spelen en andere begrippen uit het oude Griekenland te maken hebben. Midden op het plein waren van 1971 tot 2013 een tweetal filialen van Febo gevestigd in een tweetal voormalige kaartverkoophuisjes van het Olympisch Stadion. Door de herontwikkeling van het plein moesten ze na 42 jaar verdwijnen. Na de oplevering van de nieuwbouw in 2017 keerde het filiaal terug, maar niet meer als vrijstaand gebouw. Er was een tijdelijk gebouw voor Febo aan de Laan der Hesperiden. Op zaterdag is er op het plein een kleine markt, die tussen 2013 en 2017 vanwege herinrichting van het plein verplaatst was naar de nabijgelegen Marathonweg. De Gemeente Amsterdam heeft het voornemen gehad om het Stadionplein in 2018 om te dopen tot het Johan Cruijffplein, maar na protest van buurtbewoners kwamen onzorgvuldigheden in de besluitvorming aan het licht, waarna men hier uiteindelijk van af heeft gezien. In diezelfde tijd werd gebouwd aan het kunstwerk 11 Rue Crubellier van Matthew Darbyshire.

Brug 421 is een vaste brug in Amsterdam-Zuid. De voetgangersbrug ligt in het verlengde van de Jasonstraat en overspant het Zuider Amstelkanaal. Zij verbindt de Stadionkade, aan de noordzijde, met de overzijde, waar alleen een naamloos voetpad ligt. Het voetpad leidt naar de Gerrit Rietveld Academie en het Geert Groote College Amsterdam. De brug heeft betonnen landhoofden en een betonnen overspanning. Indirect is de brug ontworpen door Piet Kramer, Deze had namelijk de betonnen Utrechtsebrug ontworpen, toen deze in verband met stijgende kosten en het gebruik van voorgespannen beton steeds aangepast moest worden. Met name het gebruik van voorgespannen beton was nieuw in die tijd en een van de liggers werd getest op houdbaarheid. Er werd toen bij het testen vooropgesteld dat een geteste ligger niet zou mogen dienen tot permanent gebruik voor normaal verkeer, maar wel als voetgangersbrug. In mei 1955 besteedde de gemeente Amsterdam de bouw van twee voetbruggen aan, de brug 414 voor de Achillesstraat en deze brug voor de Jasonstraat.

Amsterdam-Zuid is een stadsdeel van de gemeente Amsterdam in de Nederlandse provincie Noord-Holland. Dit stadsdeel werd ingesteld in 2010 en is een samenvoeging van de vroegere stadsdelen Oud-Zuid en Zuideramstel.

De Wodanstraat is een straat in Amsterdam-Zuid. De amper vijftig meter lange straat kreeg zijn naam per raadsbesluit van 19 december 1929, een vernoeming naar de oppergod Wodan. De straat begint in het noorden als zijstraat van de Argonautenstraat en loopt zuidwaarts tot aan de Stadionkade, Zuider Amstelkanaal. De oneven zijde bestaat uit slechts drie huisnummers (1, 3 en 9); huisnummers 1 en 3 waarin ook een elektrahuisje maken deel uit van rijksmonument Stadionkade 113 (scholencomplex). Dan volgt een nieuwer deel van het scholencomplex uit rond 1955. Huisnummer 9 is ontworpen door Arend Jan Westerman, ze sluit aan op een rijtje huizen aan de Stadionkade (114-116). De even zijde kent een nummering van 4 tot met 24 en bestaat alleen uit woningen. Architect Justus Hendrik Scheerboom was verantwoordelijk is voor 4-16 met uitkijk over de bij de school horende speelplaats en Commert de Geus voor 18-24. Ook Almere en Rotterdam kennen een Wodanstraat.

Aldo van Eyckbrug (brug 413) is een vaste brug in Amsterdam-Zuid. De vierbaans verkeersbrug met aan weerszijden fiets- en voetpaden, waarover ook nog tramlijn 24 rijdt, is gelegen in de Amstelveenseweg. Zij overspant hier het Zuider Amstelkanaal, waar deze overgaat in de Stadiongracht. Aan de noordoostkant van de brug ligt het Stadionplein. Aan de zuidwestkant van de brug komt het IJsbaanpad op de Amstelveenseweg uit. In 1928 lag hier nog een dijk tussen de twee grachten. In 1934 werd aan Piet Kramer gevraagd een brug te ontwerpen voor deze plaats. De brug werd ingediend als project voor het Werkfonds ter bestrijding van werkloosheid. Kramer had zijn ontwerp in Amsterdamse Schoolstijl, dat hij met Hildo Krop had gemaakt pas in 1936, want hij wilde een “spectaculaire” nieuwe toegangspoort tot de stad. Let wel, toen de brug gebouwd werd lag aan de zuidzijde nog braakliggend terrein. De financiën waren echter ontoereikend voor het totaalontwerp en er werd aan met name Krop gevraagd om een alternatief. De granieten zuilen waarop de beelden geplaatst zouden moeten worden werden behoorlijk slanker. Zo kwam toch een brug tot stand die alle kenmerken had van de samenwerking van Kramer en Krop. Afwisseling tussen baksteen en graniet, sierlijke smeedijzeren balustrades en zitbanken zijn van Kramer, die ook de omgeving liet voorzien van bomen. Deze worden aangevuld door twee beelden op acht meter hoge sokkels van Krop aan de zuidkant. Aan de zuidwestkant staat een beeld van een moeder met kind op de schouder met een bloesemtak in de hand en vogels aan haar voeten, aan de zuidoostkant een man met fruit op zijn schouder, die een sluishendel bedient. Beide beelden stonden symbool tussen de verbinding (toen nog) platteland en de stad. Het beeld van de vrouw draagt een schild met het oude stadszegel van Amsterdam (met koggeschip), de man het stadswapen met de drie Andreaskruizen. De sokkels moeten de kijker herinneren aan de elders aan de rand van de stad geplaatste banpalen. Het geheel wordt gecompleteerd met een windroos, een geliefd onderwerp van Kramer, aan de noordzijde. De brug draagt het jaartal 1937 in zich, maar er trad vertraging op, de brug was pas een jaar later klaar voor gebruik. Aan weerszijden aan de zuidkant van de brug staan acht meter hoge sokkels met beelden van Hildo Krop, aan de zuidwestkant een beeld van een moeder met een kind, en aan de zuidoostkant een brugwachter. Tot 2016 stond de brug officieus te boek als 'Stadionbrug', vernoemd naar het ten noordwesten gelegen Olympisch Stadion, dat in 1938 al tien jaar klaar was. In juli 2016 wilde de gemeente af van officieuze benamingen en liet de bevolking kiezen tussen de officieuze naam officieel maken, een verzoek tot nieuwe vernoeming insturen dan wel de brug anoniem door het leven te laten gaan. Er werd toen voor de laatste optie gekozen. In april 2017 werd voorgesteld en in juli besloten de brug te vernoemen naar architect Aldo van Eyck, een vernoeming vanwege zijn grote verdiensten voor de architectonische schoonheid van de stad.

Het Zuidelijk Citroëngebouw oftewel Citroëngarage is een van oorsprong garage/showroom aan het Stadionplein in Amsterdam, dat tot 2014 dienstgedaan heeft als hoofdkantoor van Citroën Nederland. Het werd van 1930 tot 1931 gebouwd naar een ontwerp van Jan Wils.

Langs de Fred. Roeskestraat, Amsterdam-Zuid staat een titelloos artistiek kunstwerk van Ben Guntenaar. Guntenaar, destijds docent aan wat binnenkort de Gerrit Rietveld Academie zou worden, werd door architect Gerrit Rietveld gevraagd een beeld te ontwerpen voor de bij de academie behorende tuin ontworpen door Mien Ruys. Guntenaar kwam met een zuil dan wel totem, die visueel samenwerkt en contrasteert met het door Rietveld ontworpen gebouw. Guntenaar ontwierp meestentijds beelden bestaande uit meerdere figuraties, maar dat lijkt hier niet het geval. Het is slechts een kolom. Nader bekeken schijnt het echter te bestaan uit drie op elkaar gezette dubbelfiguren. Het bestaat uit blokken die tezamen drie composities vormen van elk 210 centimeter hoog. De overeenkomst met het gebouw zit in de vlakverdeling; deze vertoont overeenkomsten met de glaspartij in de gevel van het oorspronkelijke gebouw. Het contrasteert juist met het gebouw (veel glas met af en toe een onderbreking van kozijn) in dat het toegepaste travertijn compleet ondoorzichtig is, maar dat er smalle openingen zijn waardoor men kan heenkijken. Guntenaar laat tevens verschil zien in het ruwe materiaal en gepolijst travertijn. Het beeld vormde begin 21e eeuw een van de redenen om de Gerrit Rietveld Academie op deze plaats te houden. Er kwamen snel nieuwe gebouwen bij, waardoor het beeld vanaf de Fred. Roeskestraat nog amper zichtbaar is.

De Dubbele Buurt is een vroegere buurt aan het begin van de Amstelveenseweg in Amsterdam-Zuid. Na de aanleg van de overtoom in de Schinkel in 1515 ontstond hier een levendige buurt met veel bedrijvigheid. Een van de bekendste gebouwen was de herberg het Leidse Veerhuis, gesloopt in 1915. De Schinkel was tot 1896 de grens tussen de gemeente Nieuwer-Amstel (aan de oostkant) en de gemeente Sloten (aan de westkant). Vanuit Amsterdam liep de Overtoomse Vaart tot aan de overhaal. Hier begon ook de weg naar Amstelveen, de Amstelveenseweg. Langs een groot deel van de weg was er slechts aan een kant bebouwing, alleen op het eerste stukje (tot aan de latere Zocherstraat bij het Vondelpark) stonden de huizen aan beide zijden van de weg. Zo ontstond de naam 'Dubbele Buurt'. Een veronderstelling dat deze naam te maken had met het feit dat aan de Slotense zijde ook een buurtschap lag is onjuist. De buurt aan de westkant van de Schinkel heette Overtoomse Buurt. Na de annexatie van dit deel van Nieuwer-Amstel door Amsterdam in 1896 en van de gehele gemeente Sloten in 1921 begon de verstedelijking in deze omgeving en daarmee de neergang van de oude buurtschappen. De overtoom werd in 1809 vervangen door een schutsluis. Een eeuw later was deze te smal geworden voor het groeiende scheepvaartverkeer. Nadat in 1942 de Nieuwe Meersluis in gebruik werd genomen kwam het einde voor de Dubbele Buurt. Een deel moest verdwijnen voor de verbreding van het vaarwater, een ander deel voor verbreding van de Amstelveenseweg. Ook de nabij liggende Overtoomse Buurt verdween voor het grootste deel voor de stedelijke bebouwing bij het Surinameplein. Van de bebouwing van voor 1933 resteren alleen nog de huizen Amstelveenseweg 54-56. De eerste tram door de Dubbele Buurt was in 1877 de paardentramlijn Leidseplein – Amstelveenseweg, die in 1904 werd vervangen door de elektrische tram, dit was sindsdien lijn 1. Omdat er in de Dubbele Buurt slechts ruimte voor enkelspoor was, werd in 1918 een spoor richting Leidseplein gelegd door de Zocherstraat. Dit bleef in gebruik tot de gedeeltelijke sloop van de Dubbele Buurt en verbreding van de Amstelveenseweg in 1933. Van 1913 tot 1923 reed ook lijn 17 hier langs, die in 1921 werd opgevolgd door lijn 23. Van 1918 tot 1922 reed ook lijn 19 hier langs, die in 1922 werd opgevolgd door lijn 6. Deze beide lijnen bleven hier tot 1942 respectievelijk 1944, en voor stadionverkeer tot 1958. Lijn 1 bleef de route over de Amstelveenseweg volgen tot 1971, toen deze naar Osdorp werd verlegd. Van 1977-2006 (met onderbreking van juni 2002 tot december 2004) was de opnieuw ingestelde lijn 6 weer op deze route te vinden, sindsdien is er uitsluitend tramverkeer van en naar de Remise Havenstraat.

De Stadionbuurt is een wijk in Amsterdam, in het stadsdeel Zuid in de Nederlandse provincie Noord-Holland. De buurt is vernoemd naar het nationale stadion van Harry Elte en niet naar het Olympisch Stadion van Jan Wils. Dit stadion stond tussen 1914 en 1929 op de plek van de huidige Jason- en Argonautenstraat. Het werd na de Olympische Spelen van 1928 afgebroken om plaats te maken voor woningbouw. De Stadionbuurt wordt begrensd door: Noorder Amstelkanaal, Apollolaan, Olympiaplein (oostzijde en zuidzijde), Parnassusweg, Zuider Amstelkanaal (midden), Amstelveenseweg (midden), Ringweg A10 (noordelijke teen talud), Schutsluis, Schinkel, Olympiakanaal, Stadiongracht, Amstelveenseweg, Cornelis Krusemanstraat en Hendrik Jacobszstraat. De oppervlakte van de Stadionbuurt is 109,14 hectare. Op centraal stedelijk niveau wordt de wijk aangeduid als buurtcombinatie V48.

Het Olympiahuisje (het huisje aan Stadionplein nr. 18), ook wel Portiershuisje, of Noordelijke Dienstwoning genoemd, is een voormalige portierswoning op het terrein in Amsterdam, waarop de Olympische Spelen van 1928 plaatsvonden. Tijdens deze spelen deed het dienst als postkantoor. Net als het Olympisch Stadion is het ontworpen door architect Jan Wils. Het Olympiahuisje staat aan het Stadionplein, te Amsterdam Oud-Zuid. Tegelijk met het Olympisch Stadion zelf werd het Olympiahuisje erkend als rijksmonument. Ondanks deze status werd het huisje in de jaren 2000 en 2001 bedreigd door sloopplannen. In verband met nieuwbouw van woningen in de omgeving werd het huisje in 2003 enige meters verplaatst. Het huisje is tegenwoordig te huur voor bijeenkomsten en buurt- en bedrijfsfeestjes. Helemaal aan de zuidzijde van het Olympisch terrein, aan de Stadiongracht, staat, als pendant van het Portiershuisje, een tweede portierswoning, die tegenwoordig in gebruik is als woonhuis.

De Gerrit Rietveld Academie is een Nederlandse hogeschool voor beeldende kunst en vormgeving gevestigd in Amsterdam. De instelling staat internationaal bekend om haar eigenzinnige en autonome karakter. Van 1924 tot 1968 was de naam van de school Instituut voor Kunstnijverheidsonderwijs.