Nassaukapel

KBR of voluit de Koninklijke Bibliotheek van België (Frans: Bibliothèque royale de Belgique) is de nationale bibliotheek van België. De huidige naam is een contractie van de Nederlandse en de Franse afkortingen. De Koninklijke Bibliotheek beheert een belangrijk cultureel patrimonium en verwerft en beheert de publicaties die verschijnen op het grondgebied van België en de in het buitenland verschenen publicaties van Belgische auteurs. De huidige vestiging, naar een ontwerp van architecten Maurice Houyoux en Roland Delers, werd gebouwd tussen 1954 en 1969 en maakt deel uit van het Kunstbergcomplex in Brussel (Keizerslaan 4). De Nassaukapel bleef toen behouden en werd in het gebouw geïntegreerd. De bibliotheek wordt ook Albertina genoemd (Albertine in het Frans). Dit verwijst naar koning Albert I, wiens ruitermonument er staat. Aan de overkant staat koningin Elisabeth, zijn echtgenote. In de periode 2019-2020 werden de publieksingang, de lobby, het museum en het restaurant vernieuwd. De Nassaukapel werd opnieuw toegankelijk gemaakt en het museum van de Boekdrukkunst werd opgevolgd door het KBR Museum rond de handschriftencollectie Librije van Bourgondië van de Bourgondische hertogen die aan de oorsprong ligt van de erfgoedcollectie van de bibliotheek.

Het Museum van de Boekdrukkunst, ook wel Drukkerijmuseum en Imprimarium genoemd (Frans: Musée de l'Imprimerie), is een museum in Brussel-stad. Het werd opgericht in 1975 en geopend in 1977. Het is gevestigd in de keldervertrekken van de Koninklijke Bibliotheek van België. Het heeft het doel drukwerken, machines en documentatie uit de boekdrukkunst te bewaren en te presenteren. Het museum heeft belangrijke drukpersen en materialen in de collectie, waaronder ets-, steen- en offsetpersen, en materiaal voor stencil- en zeefdruk. Het grootste deel van de collectie bestrijkt de tijd van de Industriële Revolutie in de 18e eeuw tot het begin van het tijdperk van de computer aan het eind van de 20e eeuw. Er zijn bij elkaar vierhonderd machines in de collectie. Er is onder meer een houten Stanhope-pers uit 1795 te zien en ets-, druk- en degelpersen van fabrikanten als A. Curvers, Félicien Rops en Max Elskamp. Ook wordt er uit de Eerste Wereldoorlog nog een cilinderpers getoond die de Duitse bezetter heeft achtergelaten. Ook komt aanverwant vakmanschap aan de orde, zoals het boekbinden en vergulden, en wordt er aandacht besteed aan de geschiedenis van de kantoorartikelen. Het museum heeft duizenden werken over de drukwerkkunst bijeengebracht. Deze zijn te raadplegen in de afdeling van de Oude en Kostbare Drukwerken.

Het Archives et Musée de la littérature (Nederlands: Archief en Museum van de Literatuur) is een Belgisch instituut dat zich richt op de Franstalige letterkunde. Het kent vier afdelingen: Belgische literatuur, toneel en audiovisueel, en internationale poëzie. Het werd opgericht in 1958 en is gevestigd op de derde etage van de Koninklijke Bibliotheek van België in Brussel-stad. De Nederlandstalige tegenhanger voor België is het Letterenhuis te Antwerpen, ook wel Archief en Museum voor het Vlaamse Cultuurleven genaamd. Lokaal is dat het Archief en Museum voor het Vlaams Leven te Brussel Het museum en archief herbergen iconografische en bio-bibliografische documenten, autografen en handschriften, waarvan er meer dan zevenduizend aanwezig zijn. Daarnaast herbergt het vijftienduizend boeken. Er zijn allerlei verzamelingen, archieven en schenkingen opgenomen. Er bevinden zich verder de archieven en leeszaal van de Académie royale de langue et de littérature françaises de Belgique. Daarnaast is er nog een internationale poëziebibliotheek te vinden, inclusief omvangrijke documentatie. Er zijn vijftigduizend gedichtenbundels en zesduizend (vak)tijdschriften te vinden over de poëzie. Hier wordt ook de C.I.E.P. uitgegeven, voluit Le Courrier du Centre international d'études poétiques. Een speciale sectie is gewijd aan toneel, waarin drieduizend tape-scripts zijn te vinden en daarnaast archieven van het theaterleven, briefwisselingen en handschriften. Verder is er een audiovisuele afdeling waar duizenden foto's, films en auto-opnames, waaronder klankopnames.

De Tuin van de Kunstberg is een klein publiek park in Brussel, gesitueerd tussen de Koninklijke Bibliotheek van België en het Square Meeting Centre, het voormalige Congrespaleis, op de Kunstberg. Het park heeft een oppervlakte van 1,04 hectare. Het park biedt ontspanningsruimte maar heeft ook een doorgangsfunctie enerzijds van boven- naar benedenstad, maar ook tussen de omliggende musea, ruimtes en bibliotheek. Het centrale deel van het park heeft een volstrekt geometrische compositie. In het midden een bloemperk met vijf vierkante delen, met tussenliggende wandelpaden. Elk vierkant is afgezoomd door lage buxushagen, die ook in het vierkant zones met verschillende begroeiing omzomen. Begroeiing deels seizoensgebonden, deels groenblijvende beplanting zoals berberis. Langs beide zijden van deze as bijkomende vierkante zones met hogere buxushagen die doorlevende beplanting en hogere cilindervormig gesnoeide taxussen omzomen. Een rij meer naar buiten dan twee zones met een reeks kleine ronde waterbekkens met waterstralen die beurtelings in de hoogte en in de breedte spuiten. De buitenste rijen worden, zowel aan de kant langs de bibliotheek als aan de kant langs de glazen kubus van de Square gevormd door een driedubbele rij gordijnsgewijs gesnoeide platanen.

De Kunstberg (Frans: Mont des Arts) is een helling in het historisch centrum van Brussel-stad. De Kunstberg ligt eigenlijk op de Koudenberg, tussen het Koningsplein en de benedenstad met onder meer de Grote Markt. De Kunstberg heette tussen de 15de en de 18de eeuw Hofberg.

De Koninklijke kapel (Frans: Musée Chapelle Royale) is een protestants kerkgebouw, gelegen aan Museumplein 2 te Brussel.

Het Paleis van Karel van Lorreinen was de residentie in Brussel van Karel van Lotharingen, ook Karel van Lorreinen genoemd. Karel was van 1744 tot 1780 gouverneur-generaal van de Oostenrijkse Nederlanden. Het paleis ligt aan het Museumplein 1 in de bovenstad, vlak bij het Koningsplein. De bouw ervan startte in 1757 op de plek waar vroeger het Paleis van Nassau stond, waarvan de Nassaukapel werd behouden. Het paleis telt vijf zalen waarvan de inrichting herinnert aan de Oostenrijkse Nederlanden en het prinsbisdom Luik in de 18e eeuw. In een rozet op de eerste verdieping zijn 28 soorten Belgisch marmer verwerkt. Het paleis was een periode gesloten voor renovatiewerken. Het museum is onderdeel geworden van KBR. In 2019 heropende het voor de tentoonstelling The World of Bruegel in Black and White.

Het Algemeen Rijksarchief in België is de hoofdzetel van het Rijksarchief. Het bevindt zich in de Ruisbroekstraat te Brussel, dicht bij het Centraal station en de Zavel. Het Algemeen Rijksarchief bewaart meer dan 70 kilometer archief. Het Algemeen Rijksarchief is een onderdeel van het Rijksarchief, dat uit het Algemeen Rijksarchief en nog negentien andere Rijksarchieven verspreid over het land bestaat.

Het Museumplein (Frans: Place du Musée) is een plein in de Belgische hoofdstad Brussel. Het plein ligt in de omgeving van de Kunstberg en de Koninklijke Wijk. Via de Museumstraat is het plein met het Koningsplein verbonden. Ook is er een verbinding met de Koudenberg.

Square is een congrescentrum op de Kunstberg in de Belgische hoofdstad Brussel. Het is gebouwd in 1958 en heette tot 2009 Congrespaleis (Frans: Palais des Congrès).

Het Albertinaplein (Frans: Place de l'Albertine) is een plein in de Belgische hoofdstad Brussel. Het ligt in de Vijfhoek, de historische binnenstad, en is gelegen aan de voet van de Kunstberg. Het vormt de kruising van de Keizerslaan, de Sint-Jansstraat, de Magdalenasteenweg, de Keizerinlaan en de Kantersteen.

Het Dynastiepaleis (Frans: Palais de la Dynastie) is gelegen aan de voet van de Kunstberg in Brussel. Het werd gebouwd in het kader van de wereldtentoonstelling Expo 58 en past in een globaal stedenbouwkundig plan van de architecten Jules Ghobert en Maurice Houyoux voor de inrichting van een plein tussen het Koninklijk Paleis en de benedenstad. Het Dynastiepaleis fungeerde als ontvangstruimte voor officiële ceremonies tijdens Expo 58, maar bleef in de decennia daarop grotendeels ongebruikt; slechts sporadisch wordt het gebruikt voor conferenties, evenementen en tentoonstellingen.