Reptielenzoo SERPO

De haven van Rijswijk is een haven in de Nederlandse plaats Rijswijk (Zuid-Holland). Deze haven ligt tussen de Plaspoelpolder, de Delftse Vliet en de meest zuidelijk gelegen woningbouw van 'Oud Rijswijk'. Geografisch behoort het havengebied tot de Plaspoelpolder (Rijswijk - Wijk 08 - Buurt 81 Plaspoelpolder). De haven is tijdens de crisisjaren van de 20e eeuw met de hand gegraven als werkverschaffingsproject voor werkloze Rijswijkers en werd opgeleverd in 1937. De haven was verdeeld in drie delen: de Houthaven met een lengte van 155 meter, de kortere Industriehaven en een kleine zijhaven van de Houthaven. Omdat de haven bereikbaar en diep genoeg was voor kleine zeeschepen, zoals coasters, kreeg zij het predicaat van zeehaven. De Houthaven met de zijhaven deden vanaf 1953 dienst als aanvoerhaven voor bewerkt hout dat bij de Nehim werd opgeslagen en verhandeld, de Industriehaven voor steenkool, zand, grind en mest, dat in vrachtwagens werd overgeladen en verder de regio in werd getransporteerd. Tot 1956 werd olie, afkomstig van de NAM-oliewinning in de Hoekpolder, overgeladen in lichters, die voor verder transport naar de olieraffinaderij in Pernis zorgden. Bij de bouw van de bedrijven in het Industrieschap De Plaspoelpolder werd de haven gebruikt voor de aanvoer van grote objecten, zoals stookinstallaties en bouwmaterialen. Rond de haven lag een klein industrieterrein met bedrijven, zoals een schrootverwerkingsbedrijf, een betoncentrale, een kaarsenfabriek, de fabriek van Indola (kappersbenodigheden). Tot 2000 was het gebied een industrieterrein. Langs de haven is in 2006 het nieuwbouwproject Vliethaven gerealiseerd op de plek waar de voormalige gemeentewerf was gesitueerd. De Steenplaetsbrug geeft toegang tot de haven.

Plaspoelpolder is een grote kantorenwijk in de gemeente Rijswijk, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De wijk is genoemd naar het voormalige waterschap en polder De Plaspoelpolder. Er zijn ruim 350 bedrijven gehuisvest, die samen werk bieden aan meer dan 14.000 personen. Ten zuiden van het gebied ligt op loopafstand het park Elsenburgerbos. Het bedrijventerrein Plaspoelpolder is een samenwerkingsverband van de gemeenten Rijswijk en Den Haag en is ontstaan in 1953. De oprichting van het Industrieschap Plaspoelpolder was een initiatief van de toenmalige burgemeester van Rijswijk, drs. A. Th. Bogaardt. Hiermee trachtte hij, met succes, de annexatiedrift van de gemeente Den Haag in te dammen. Destijds was al afgesproken dat er alleen "schone" industrie welkom was. In 1953 vestigde zich de eerste onderneming Indola, gevolgd door de Nederlandse Houtimport Maatschappij (NEHIM), de kaarsenfabriek Beuger, en vervolgens in het nieuwere deel: melkfabriek Van Grieken (Rotatormelk), die van de Loosduinseweg in Den Haag af kwam en later samen zou gaan met Menken-Landbouw (Torenmelk) te Wassenaar als Menken van Grieken, en die later in Campina zou overgaan. In de jaren erna volgden mondjesmaat andere ondernemingen, zoals N.V. Fabriek van Apparaten en Werktuigen J. Duiker, drankenfabriek Martini, autobandenbedrijf Henze, platenperserij CNR, Opnamestudio en platenbedrijf Polydor. Tussen 1957 en 1960 vestigden elf ondernemingen zich op het bedrijventerrein. De komst van het onderzoeksinstituut KSEPL van Shell in 1962 bleek als een katalysator te werken voor het terrein. Niet veel later volgden ondernemingen zoals Philips, Agfa, Martini, het Europees Octrooibureau, het ANP, het Rijksbedrijvencentrum en beveiligingsbedrijf Securitas. De kantorenwijk is bereikbaar door een directe verkeersontsluiting met de A4 en sinds 1999 tramlijn 17. Het tijdschrift Elsevier riep het bedrijventerrein in 2005 uit tot het best bereikbare bedrijventerrein van Nederland.Het is ook bereikbaar met EBS-bus 30 en 53. Daarnaast ligt het op loopafstand van NS-station Rijswijk, waar ook diverse buslijnen komen, en tram 17.

's-Gravenmade was een kleine buitenplaats in de Nederlandse plaats Rijswijk (provincie Zuid-Holland). De naam 's-Gravenmade komt al in de 15e eeuw voor, maar de hofstede aan de Delftweg stamde waarschijnlijk uit de 17e eeuw. In 1677 verkochten Edouard Travel en Jacoba Spiering de boerderij met 20 morgen land aan Heer Pieter Ronaer, dijkgraaf van Poortugaal. In 1728 kocht Johan Sixti het goed en bouwde er het huidige herenhuis. Hij verkocht het in 1736 aan Anthony Bartouw. Diens weduwe verkocht het in 1747 aan mr. Cornelius Swalmius, advocaat bij het Hof van Holland. In 1749 veilde hij het en Paulus van den Boogaard, schepen van Delft, werd de nieuwe eigenaar. In 1791 kocht Jan Dionys Viruly het van Van den Boogaard. 's-Gravenmade is nu een rijksmonument. 's-Gravenmade is ook de naam van de vlak bij de hofstede gelegen tramremise aan de Delftweg, waar de HTM van 1923 tot 1970 de trams van de buitenlijnen van Den Haag via Rijswijk naar Delft en Voorburg stalde, onderhoud gaf, reparaties uitvoerde en die tevens diende als opslagplaats voor rails, bielzen enz. . De remise is niet meer aanwezig; het Bielzenspoor bestaat nog steeds.

Rijswijk () is een stad en gemeente in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De gemeente ligt aan de zuidkant van Den Haag en aan de noordrand van Delft en heeft een oppervlakte van 14 km². Rijswijk heeft 59.640 inwoners. De gemeente maakt deel uit van de Metropoolregio Rotterdam Den Haag.

De Broodfabriek is een complex van evenementenhallen in de industrie- en kantorenwijk Plaspoelpolder in de Nederlandse gemeente Rijswijk (Zuid-Holland). Hier worden beurzen (onder andere de Gothic & Fantasy Beurs, een beurs voor goths en fantasy-liefhebbers; later de Fantasy Fest) en de Neuzelbeurs, een rommelmarkt), de 2-daagse Pasar Malam Rijswijk, de Nederlandse Modelspoordagen en congressen gehouden. De hal is vooral bekend als de Darling Market, zoals de accommodatie heette toen die in 1996 werd opgericht door de Konmar-oprichter Henk van der Straaten. Toentertijd werd de hal voornamelijk gebruikt voor een markt waar snuisterijen en bijzondere producten werden verkocht door diverse lokale ondernemers. Van der Straaten had de Darling Market opgezet naar voorbeeld van Paddy's Markets in Haymarket, Australië, nabij de Darling Harbour in Sydney. In latere jaren werd de hal meer een beurs- en congrescentrum en in 2010 werd de Darling Market opgeheven. De hal werd omgedoopt in Expo Rijswijk en nadien Beurshal Haaglanden alvorens deze de huidige naam kreeg.

Het Elsenburgerbos is een aangelegd bosrijk wandelpark met steile paden, grasvelden en glooiende heuvels in de Nederlandse gemeente Rijswijk (Zuid-Holland). Het park ligt ten zuiden van de Plaspoelpolder, aan de andere zijde van de A4. Het gebied wordt afgebakend door het Rijn-Schiekanaal (Vliet) in het oosten en sportvelden naast de spoorlijn Amsterdam - Rotterdam in het westen. Er kan worden gevist (er zijn twee binnenmeren), maar niet worden gezwommen, zoals wel bij het nabijgelegen Wilhelminapark het geval is. Oorspronkelijk betrof het gebied slechts een klein terrein van de gemeentelijke vuilnisbelt. Na sluiting hiervan werd het gebied uitgebreid tot de huidige afmetingen en gebruikt als stortplaats voor puinresten van de in de jaren 70 gerenoveerde Haagse wijken, zoals de Stationsbuurt, het Spuikwartier, de Schilderswijk en de Molenwijk. De oorspronkelijke kleilaag is voordat het gebied in gebruik werd gesteld als puinstortplaats opgegraven, en bij de aanleg van het park weer op het afval gestort. Het park is per auto toegankelijk vanaf de Lange Kleiweg, lopend of per fiets vanuit de Plaspoelpolder of vanaf de fietsstraat langs de Delftsche Vliet, en per openbaar vervoer bereikbaar met HTM tramlijn 17, halte Patentlaan en daarna circa 15 minuten lopen, of vanaf halte Volmerlaan (circa 10 minuten lopen).

Huis te Hoorn was een buitenplaats in de Nederlandse plaats Rijswijk (provincie Zuid-Holland). Het Huis te Hoorn is waarschijnlijk in de 16e eeuw gebouwd; het komt in ieder geval voor de eerste keer voor op een kaart van Delfland uit 1606. Het landgoed lag aan de Delftse Vliet ten zuiden van de Hoornbrug. Het huis lag ten zuiden van de Vliet, aan de huidige Thierenskade en Sir Winston Churchilllaan. Het had één verdieping en een opvallende achtkantige toren met een peervormige spits, waartegen vier wijzerplaten waren bevestigd. Op de spits stond een vaantje in de vorm van een windhoorn. Jhr. mr. Adrianus van der Straten (1789-1857), lid van de familie Van der Straten, moderniseerde het huis in 1844, en bouwde een tweede verdieping. Huis te Hoorn is door de eeuwen heen niet verbonden geweest aan een bepaalde familie; het goed wisselde gedurende zijn bestaan frequent van eigenaar. Waarschijnlijk werd er als gevolg daarvan slecht onderhoud gepleegd, en raakte het in de negentiende eeuw in verval. In het begin van de twintigste eeuw werd er op het terrein een kurkfabriek gebouwd, en vervolgens werd door de Nederlandse landmacht een hondenbrigade in het huis gelegerd. In de Tweede Wereldoorlog was het huis in een dermate vervallen staat geraakt dat het niet meer betreden mocht worden, en na de oorlog was er geen geld meer beschikbaar om het huis te restaureren. Het werd daarom in 1951 afgebroken. Alleen een ijzeren toegangshek is bewaard gebleven. Dat wordt nu gebruikt in de Nobelaerstraat in Rijswijk.

Het waterschap Oude Broekpolder (onder Rijswijk) was een waterschap in de gemeenten Rijswijk en Vrijenban in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het waterschap was verantwoordelijk voor de drooglegging en de waterhuishouding in de gelijknamige polder.

Het voormalig gemeentehuis van de Nederlandse gemeente Rijswijk aan de Generaal Spoorlaan (in de volksmond aangeduid als het oude stadhuis) en sinds 2019 Huis van de Stad is gebouwd in de periode 1964-1967 naar een ontwerp van de Eindhovense architect J.C. van Buijtenen uit 1953-55. In deze periode was Rijswijk een van de snelst groeiende gemeenten van Nederland en het oude gemeentehuis aan Laan Hofrust voldeed niet meer. De toenmalig burgemeester Archibald Bogaardt had goede contacten met voormalig gemeentesecretaris van Rijswijk en later minister Binnenlandse zaken Henk Beernink, de ontwikkelaar Reinder Zwolsman van het bedrijf EMS en Pietro Ursone van de Hollandse Beton Groep, en was nauw betrokken bij de bouw. In het gemeentehuis zijn waardevolle bouwmaterialen verwerkt. Zo zijn op aandringen van Bogaardt de oorspronkelijk in crèmekleurige baksteen ontworpen gevels van het gebouw volledig met natuursteen bekleed (onder meer iragna, soladino, lido, arabescato, serpentino en travertijn). Het gebouw werd opgeleverd en betrokken in 1967. Het gebouw meet 64 bij 32 meter en is 17,75 meter hoog. De klokkentoren met 47 klokken is 63,5 meter hoog. Ook de vijver met fontein was in het bouwplan betrokken. De totale bouwkosten bedroegen 14 miljoen gulden. In de periode 1992-1994 vond in opdracht van de gemeente een renovatie aan de buitenkant van de zuid- en westgevels plaats, omdat door weersinvloeden en door verregaande carbonatatie van de betonconstructies de verankering van de natuurstenen gevelplaten vervangen diende te worden. Tijdens de inspectie kwamen er bouwfouten aan het licht, die tevens hersteld werden en werd de klokkentoren gerestaureerd. Voor deze renovatie waren al enkele gevelplaten reeds losgelaten, waardoor een gevaarlijke situatie ontstond.

Het Gemaal van de Plaspoel- en Schaapweipolder is een voormalig stoomgemaal in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, gebouwd in de periode 1873-1874 naar een ontwerp van P.A. Korevaar. Het gemaal diende voor (aanvullende) bemaling van de Plaspoel- en Schaapweipolder en loosde op de Delftse Vliet. In 1925 werd het gemaal gemoderniseerd waarbij het scheprad werd vervangen door een centrifugaalpomp van het merk Jaffa, met een capaciteit van 67 m³ per minuut. Sinds 1930 is de bemaling van de Plaspoelpolder en de Schaapweipolder samengevoegd. Het te bemalen oppervlak bedroeg toen circa 755 hectare. In 1989 werd een elektromotor geïnstalleerd. Voordat het gemaal gebouwd was, werd de Plaspoelpolder bemalen door de Plaspoelse molen, een poldermolen met een scheprad die uitsloeg op de Spieringswetering bij Sion. In 1899 werd de molen afgebroken maar bleef als woonhuis in gebruik. Rond 1960 werden de restanten afgebroken. De Schaapweipolder werd bemalen door de Schaapweimolen die eveneens het water uitsloeg vanaf de Schaapweimolensloot op de Spieringswetering.

Niven is een voormalig restaurant in de Nederlandse plaats Rijswijk (Zuid-Holland).

Te Werve is een wijk en buurt in het noorden van de Nederlandse gemeente Rijswijk (Zuid-Holland) en is de op een na (Steenvoorde-Noord) grootste woonwijk in die stad. De naam Te Werve is afkomstig van het historische Landgoed te Werve. De wijk bestaat uit de buurten Julianapark, Huis te Lande, Te Werve en Stationskwartier.