place

's-Gravenmade

Landgoed in RijswijkRijksmonument in Rijswijk
RM20040 Rijswijk Delftweg 50
RM20040 Rijswijk Delftweg 50

's-Gravenmade was een kleine buitenplaats in de Nederlandse plaats Rijswijk (provincie Zuid-Holland). De naam 's-Gravenmade komt al in de 15e eeuw voor, maar de hofstede aan de Delftweg stamde waarschijnlijk uit de 17e eeuw. In 1677 verkochten Edouard Travel en Jacoba Spiering de boerderij met 20 morgen land aan Heer Pieter Ronaer, dijkgraaf van Poortugaal. In 1728 kocht Johan Sixti het goed en bouwde er het huidige herenhuis. Hij verkocht het in 1736 aan Anthony Bartouw. Diens weduwe verkocht het in 1747 aan mr. Cornelius Swalmius, advocaat bij het Hof van Holland. In 1749 veilde hij het en Paulus van den Boogaard, schepen van Delft, werd de nieuwe eigenaar. In 1791 kocht Jan Dionys Viruly het van Van den Boogaard. 's-Gravenmade is nu een rijksmonument. 's-Gravenmade is ook de naam van de vlak bij de hofstede gelegen tramremise aan de Delftweg, waar de HTM van 1923 tot 1970 de trams van de buitenlijnen van Den Haag via Rijswijk naar Delft en Voorburg stalde, onderhoud gaf, reparaties uitvoerde en die tevens diende als opslagplaats voor rails, bielzen enz. . De remise is niet meer aanwezig; het Bielzenspoor bestaat nog steeds.

Fragment uit het Wikipedia-artikel 's-Gravenmade (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.042958333333 ° E 4.3446861111111 °
placeToon op kaart

Adres

Delftweg
2288 BK
Zuid-Holland, Nederland
mapOpenen op Google Maps

RM20040 Rijswijk Delftweg 50
RM20040 Rijswijk Delftweg 50
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Haven van Rijswijk
Haven van Rijswijk

De haven van Rijswijk is een haven in de Nederlandse plaats Rijswijk (Zuid-Holland). Deze haven ligt tussen de Plaspoelpolder, de Delftse Vliet en de meest zuidelijk gelegen woningbouw van 'Oud Rijswijk'. Geografisch behoort het havengebied tot de Plaspoelpolder (Rijswijk - Wijk 08 - Buurt 81 Plaspoelpolder). De haven is tijdens de crisisjaren van de 20e eeuw met de hand gegraven als werkverschaffingsproject voor werkloze Rijswijkers en werd opgeleverd in 1937. De haven was verdeeld in drie delen: de Houthaven met een lengte van 155 meter, de kortere Industriehaven en een kleine zijhaven van de Houthaven. Omdat de haven bereikbaar en diep genoeg was voor kleine zeeschepen, zoals coasters, kreeg zij het predicaat van zeehaven. De Houthaven met de zijhaven deden vanaf 1953 dienst als aanvoerhaven voor bewerkt hout dat bij de Nehim werd opgeslagen en verhandeld, de Industriehaven voor steenkool, zand, grind en mest, dat in vrachtwagens werd overgeladen en verder de regio in werd getransporteerd. Tot 1956 werd olie, afkomstig van de NAM-oliewinning in de Hoekpolder, overgeladen in lichters, die voor verder transport naar de olieraffinaderij in Pernis zorgden. Bij de bouw van de bedrijven in het Industrieschap De Plaspoelpolder werd de haven gebruikt voor de aanvoer van grote objecten, zoals stookinstallaties en bouwmaterialen. Rond de haven lag een klein industrieterrein met bedrijven, zoals een schrootverwerkingsbedrijf, een betoncentrale, een kaarsenfabriek, de fabriek van Indola (kappersbenodigheden). Tot 2000 was het gebied een industrieterrein. Langs de haven is in 2006 het nieuwbouwproject Vliethaven gerealiseerd op de plek waar de voormalige gemeentewerf was gesitueerd. De Steenplaetsbrug geeft toegang tot de haven.

Huis te Hoorn
Huis te Hoorn

Huis te Hoorn was een buitenplaats in de Nederlandse plaats Rijswijk (provincie Zuid-Holland). Het Huis te Hoorn is waarschijnlijk in de 16e eeuw gebouwd; het komt in ieder geval voor de eerste keer voor op een kaart van Delfland uit 1606. Het landgoed lag aan de Delftse Vliet ten zuiden van de Hoornbrug. Het huis lag ten zuiden van de Vliet, aan de huidige Thierenskade en Sir Winston Churchilllaan. Het had één verdieping en een opvallende achtkantige toren met een peervormige spits, waartegen vier wijzerplaten waren bevestigd. Op de spits stond een vaantje in de vorm van een windhoorn. Jhr. mr. Adrianus van der Straten (1789-1857), lid van de familie Van der Straten, moderniseerde het huis in 1844, en bouwde een tweede verdieping. Huis te Hoorn is door de eeuwen heen niet verbonden geweest aan een bepaalde familie; het goed wisselde gedurende zijn bestaan frequent van eigenaar. Waarschijnlijk werd er als gevolg daarvan slecht onderhoud gepleegd, en raakte het in de negentiende eeuw in verval. In het begin van de twintigste eeuw werd er op het terrein een kurkfabriek gebouwd, en vervolgens werd door de Nederlandse landmacht een hondenbrigade in het huis gelegerd. In de Tweede Wereldoorlog was het huis in een dermate vervallen staat geraakt dat het niet meer betreden mocht worden, en na de oorlog was er geen geld meer beschikbaar om het huis te restaureren. Het werd daarom in 1951 afgebroken. Alleen een ijzeren toegangshek is bewaard gebleven. Dat wordt nu gebruikt in de Nobelaerstraat in Rijswijk.