Vlaardingenlaanbrug

De Naaldwijkstraat is een straat in Amsterdam-West,

De Naaldwijkbrug-Noord (brug 662) en Naaldwijkbrug-Zuid (brug 670) zijn twee kunstwerken in Amsterdam Nieuw-West. De twee viaducten overspannen de Naaldwijkstraat. Zij verzorgen de verbinding tussen de Henk Sneevlietweg en de Rijksweg 10/Ringweg-West. De noordelijke brug zorgt voor toevoer naar de rijksweg, de zuidelijke brug is de afrit. De viaducten zijn alleen toegankelijk voor gemotoriseerd verkeer. Net als bij andere kruisingen tussen de Amsterdam wegen met de rijksweg, trekt de Henk Sneevlietweg over de Rijksweg. Aan de onderzijde verzorgen ze de verbinding tussen de Naaldwijkstraat en de Anthony Fokkerweg. De viaducten werden in de periode 1974-1975 aangelegd, nadat er in 1973 een aarden wal werd aangelegd tussen het Aalsmeerplein en de Naaldwijkstraat, recht voor de deuren van het Nederlands Lucht- en Ruimtevaartcentrum. Ze werden op 2 april 1975 in gebruik genomen toen het deel Rijksweg 10 tussen de Cornelis Lelylaan en de Henk Sneevlietweg in gebruik werd genomen. Het ontwerp kwam daarbij van Rijkswaterstaat, verantwoordelijk voor de rijksweg 10. De bruggen kregen net als hun tegenvoeters aan de overzijde van de Ringweg-West, de Overschiebruggen, hun naam op 5 februari 2019. De bruggen werden vernoemd naar de Naaldwijkstraat, die op haar beurt vernoemd is naar Naaldwijk in het Westland.

De Voorburgstraatbrug (brug 180P) is een kunstwerk in Amsterdam Nieuw-West. Alhoewel de naam dragend van een brug is het een viaduct dan wel een tunnel, Amsterdam duidt meestal viaducten en tunnels als bruggen aan. Het viaduct, geheel van beton, is gelegen in de Rijksweg 10. Het kunstwerk vormt de verbinding tussen twee delen van de Voorburgstraat, waarnaar ze vernoemd is. De straat is daarbij weer vernoemd naar Voorburg. De twee viaducten die tegen elkaar liggen werden in 1974/1975 gebouwd, toen Amsterdam en Het Rijk werkten aan de verlenging van de Ringweg-West op het tracé Cornelis Lelylaan en Henk Sneevlietweg. Het ontwerp is dan ook afkomstig van Rijkswaterstaat. Het genoemde traject werd onder protest geopend op 2 april 1975. De viaducten gingen sindsdien naamloos door het leven met het brugnummer 180P hetgeen verwijst naar een brug in Amsterdam in beheer bij het rijk of de provincie, in dit geval het rijk. Op 5 december 2017 besloot de Amsterdamse gemeenteraad om deze brug in een serie vernoemingen te vernoemen naar de onderliggende weg, zodat het bouwwerk kon worden opgenomen in de Basisadministratie Adressen en Gebouwen. De eerder genoemde protesten golden onder andere tegen de dreigende geluidsoverlast. De ringweg werd, op plaatsen waar dat noodzakelijk geacht werd, later voorzien een geluidsscherm. De geluidsschermen werden voorzien van Andreaskruizen uit het stadswapen van Amsterdam. Bij het landhoofd aan de noordwestzijde werd door het duo Margot Berkman en Eline Janssens een artistiek kunstwerkje geplaatst, dat later deels door graffiti/tags werd overgespoten. De Rijswijkstraatbrug, een viaduct even ten noorden van de Voorburgstraatbrug laat een veel groter werk van het duo zien.

De Overschiebrug-Noord (brug 655) en Overschiebrug-Zuid (brug 665) zijn twee kunstwerken in Amsterdam Nieuw-West. De twee viaducten overspannen de Overschiestraat. Zij verzorgen de verbinding tussen de Henk Sneevlietweg en de Rijksweg 10/Ringweg-West. De noordelijke brug dient tot afrit westwaarts van de rijksweg, de zuidelijke brug is de toerit van het westen naar de ringweg. De viaducten zijn alleen toegankelijk voor gemotoriseerd verkeer. Net als bij andere kruisingen tussen de Amsterdam wegen met de rijksweg, trekt de Henk Sneevlietweg over de Rijksweg. De viaducten werden in de periode 1974-1975 aangelegd, nadat er in 1973 een aarden wal werd aangelegd. Ze werden op 2 april 1975 in gebruik genomen toen het deel Rijksweg 10 tussen de Cornelis Lelylaan en de Henk Sneevlietweg in gebruik werd genomen. Het ontwerp kwam daarbij van Rijkswaterstaat, verantwoordelijk voor de rijksweg 10. De bruggen kregen net als hun tegenvoeters aan de overzijde van de Ringweg-West, de Naaldwijkbruggen, hun naam op 5 februari 2019. De bruggen werden vernoemd naar de Overschiestraat, die op haar beurt vernoemd is naar Overschie, een dorp in Zuid-Holland, dat ten tijde van de vernoeming in 1959 al was geannexeerd door Rotterdam . Amsterdam kent ook een Overschiestraatbrug, een kunstwerk in de Rijksweg 10.

De Overschiestraat is een straat in de Delflandpleinbuurt West in de wijk Westlandgracht, Slotervaart, Amsterdam Nieuw-West

Het Delflandplein in het Amsterdamse stadsdeel Nieuw-West kreeg zijn naam op 30 maart 1960 en is genoemd naar het Delfland, een hoogheemraadschap in Zuid-Holland, grenzende aan Rijnland en Schieland. Het plein is voetgangersgebied en ligt tussen de Rijswijkstraat, Overschiestraat, Voorburgstraat en het talud van de Ringweg-West. De eerste bouwblokken kwamen in 1961 en 1962 gereed, zij liggen aan de Overschiestraat en Rijswijkstraat en bevatten op de begane grond winkels, met ingang aan de pleinkant, en daarboven woningen en kantoren. In 1970 kwam er nog laagbouw bij. Op het middendeel van het plein is een speelplek voor kinderen met vijver en sculpturen. In 1997 is het kunstwerk 'Zwanen' van Titia Ex geplaatst. Het Delflandplein vormt het middelpunt van de Delflandpleinbuurt, die aanvankelijk Tuinstad Westlandgracht werd genoemd en waarvan de bouw begon in 1958. De straten in de Delflandpleinbuurt zijn genoemd naar plaatsen in het Delfland. De buurt wordt begrensd door de Slotervaart, Westlandgracht, Henk Sneevlietweg en Ringspoordijk. Sinds enige jaren vindt stedelijke vernieuwing plaats, waarbij de oorspronkelijke bebouwing van rond 1960 gedeeltelijk door nieuwbouw wordt vervangen. In de buurt is er openbaar vervoer op de Heemstedestraat: tramlijn 2 (halte Delflandlaan) en op de Vlaardingenlaan: buslijn 62 (halte Maassluisstraat). Beide wegen lopen niet direct langs het plein.

De Honselersdijkstraat is een straat in de wijk Westlandgracht in Slotervaart in Amsterdam Nieuw-West.

Bloemenzee is een kunstwerk in Amsterdam Nieuw-West. Het is een creatie van Berkman en Janssens bestaande uit Margot Berkman en Eline Janssens, destijds een kunstenaarsduo(2000-2010) vormend. Zij betegelden het noordelijk landhoofd van de Rijswijkstraatbrug. Zij beeldden een aantal dieren af die hier een aantal eeuwen geleden hun sporen achterlieten nabij het gebied rond de Slotervaart, die ergens anders liep dan de Slotervaart. Het uit tegels opgebouwde tableau van 300 m² laat herten, wilde zwijnen en kikkers zien omringd door een bloemenzee (groene tegels geven gras weer) achter een water (blauwe tegels geven de Slotervaart weer). Het viaduct/de tunnel werd als onveilig gevoeld mede ingegeven door het grijze beton. Door gebruik te maken van lichte kleuren zou het gevoel van onveiligheid verminderen; de tunnel kreeg ook nog verlichting. Het tableau werd 20 juni 2007 onthuld. Het is voor wat thema een voortzetting van De dames en de muze in een ander viaduct; de Leeuwendalerswegbrug.

De Muurschildering Rijswijkstraatbrug is een muurschildering aangebracht op een landhoofd van de Rijswijkstraatbrug in Amsterdam Nieuw-West. Het beton van het zuidelijk landhoofd werd in 2008 voorzien van een tunnelschildering. Het is een creatie van kunstenaar Frederik Molenschot. De kunstenaar haalde inspiratie uit de workshops met dak- en thuislozen, die verbleven in het thuis voor daklozen in de nabijgelegen Poeldijkstraat, ook wel "Hotel Rijswijk" genoemd. Het beton werd beschilderd in vormen ontsproten aan de geesten van de dak- en thuislozen. Zo is een olifant te zien in laarsjes of cowboylaarzen, een bewoner met hond, handen in de vorm van een vredesteken en ook een sleutel. Het kunstwerk kreeg een vervolg met gravures in de buitengevel van het gebouw zelf.

De Rijswijkstraatbrug (brug 179P) is een kunstwerk in Amsterdam Nieuw-West. Alhoewel de naam dragend van een brug is het een viaduct dan wel een tunnel, Amsterdam duidt meestal viaducten en tunnels als bruggen aan. Het viaduct, geheel van beton is gelegen in de Rijksweg 10, Het kunstwerk vormt de verbinding tussen twee delen van de Rijswijkstraat, waarnaar ze vernoemd is. De straat is daarbij weer vernoemd naar Rijswijk. Het viaduct ligt daarbij schuin over de Rijswijkstraat. De twee viaducten die tegen elkaar liggen werden in 1974/1975 gebouwd toen Amsterdam en Het Rijk werkten aan de verlenging van de Ringweg-West op het tracé Cornelis Lelylaan en Henk Sneevlietweg. Het ontwerp is afkomstig van Rijkswaterstaat. Het genoemde traject werd onder protest geopend op 2 april 1975. De viaducten gingen sindsdien naamloos door het leven met het brugnummer 179P hetgeen verwijst naar een brug in Amsterdam in beheer bij het rijk of de provincie, in dit geval het rijk. Op 5 december 2017 besloot de Amsterdamse gemeenteraad om deze brug in een serie vernoemingen te vernoemen naar de onderliggende weg, zodat het bouwwerk kon worden opgenomen in de Basisadministratie Adressen en Gebouwen. De eerder genoemde protesten golden onder andere tegen de dreigende geluidsoverlast. De ringweg werd, op plaatsen waar dat noodzakelijk geacht werd, voorzien van geluidsschermen. Deze geluidsschermen werden voorzien van Andreaskruizen uit het stadswapen van Amsterdam. Beide landhoofden van het viaduct worden opgefleurd door kunstwerken: Muurschildering Rijswijkstraatbrug van Frederik Molenschot en Bloemenzee van Margot Berkman en Eline Janssens

Koninklijk Nederlands Lucht- en Ruimtevaartcentrum (Koninklijke NLR) is het centrale instituut voor luchtvaart- en ruimtevaartonderzoek in Nederland. Sinds 1937 is het NLL (het latere NLR) een zelfstandige stichting zonder winstoogmerk, die technologische ondersteuning verschaft aan de lucht- en ruimtevaartsector. Die sector omvat industrieën, gebruikers van militaire en civiele vliegtuigen, beheerders van luchthavens, luchtverkeersleidingsorganisaties, overheidsinstanties en internationale organisaties.

De Overschiestraatbrug (brug 173P) is een kunstwerk in Amsterdam Nieuw-West. Alhoewel de naam dragend van een brug is het een stelsel aan viaducten (of tunnel), Amsterdam duidt meestal viaducten en tunnels als bruggen aan. De viaducten, geheel van beton, zijn gelegen in de Rijksweg 10. De tunnel vormt de verbinding tussen aan de westkant Overschiestraat en aan de oostkant de Anthony Fokkerweg/Luchtvaartstraat. Er werd hier een kunstwerk gebouwd in de jaren 1973-1975. De Ringweg-West had vanuit het noorden het punt bereikt dat een verbinding gebouwd werd tot aan het Knooppunt De Nieuwe Meer. De Overschiestraatbrug is het laatste viaduct in de Ringweg-West tussen Coentunnel en Knooppunt De Nieuwe Meer. Richting zuiden splitst de weg zich al voor het viaduct voor enerzijds de verbinding met de Rijksweg 4 en anderzijds richting de Ringweg-Zuid. Richting noorden is het verkeer komend van de Rijksweg 4 en Ringweg-Zuid al samengevoegd. Voorts draagt het viaduct een verkeersweg die een directe verbinding geeft tussen de Ringweg-Zuid en de Henk Sneevlietweg. De viaducten gingen sinds de aanleg naamloos door het leven met het brugnummer 173P hetgeen verwijst naar een brug in Amsterdam in beheer bij het rijk of de provincie, in dit geval het rijk. Op 5 december 2017 besloot de Amsterdamse gemeenteraad om deze brug in een serie vernoemingen te vernoemen naar de onderliggende weg, zodat het bouwwerk kon worden opgenomen in de Basisadministratie Adressen en Gebouwen. Amsterdam heeft ook twee Overschiebruggen. In de hoogtebeveiliging voor het viaduct vanuit de Anthony Fokkerweg, de tunnel heeft een maximale doorrijhoogte van slechts 3 meter, is een klein kunstwerk te zien. Daar waar stalen buizen hangen om de hoger geladen auto’s de waarschuwen, is op een buis een springend paard te zien.