Hambrug

Achterom is de naam van een straat en de gelijknamige gracht in het centrum van de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Dit deel van de oude binnenstad heeft een rijke historie en vormt de verbinding tussen twee grachten waar vroeger het laden en lossen van goederen aan de orde van de dag was. Gezien de ligging is de naam treffend gekozen. Het deel van Delft waar het Achterom is gesitueerd, viel rond 1350 nog net buiten het gebied van de graaf. Alhoewel de huizen aan het Achterom de stad toebehoorden, was de grond in eigendom van de abdij van Rijnsburg. In 1355 werd er flink geruzied over de rechtspraak in het gebied, omdat het Delftse stadsrecht daar niet gold. Een bijeffect was dat de uit de stad verbannen misdadigers juist dáár hun toevlucht zochten. De gracht was onderdeel van de oostelijke stadsbegrenzing in de 13e eeuw, die werd gevormd door de min of meer noord-zuid lopende derde hoofdgracht (Achterom, Brabantse Turfmarkt, Burgwal, Verwersdijk).

Theater de Veste is een theater in de plaats Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het theater ligt in het Zuidpoortgebied en kent een brede programmering van verschillende evenementen (o.a. museumnacht, TEDxYouth, Delft Moves) en voorstellingen in de genres toneel, cabaret, jeugdtheater, dans, musical & show, concert, opera en kamermuziekconcerten. Het is een stadsschouwburg met een theaterzaal met 500 zitplaatsen, die zich kenmerkt door de platte, brede bouw in een lichte schelpvorm (de 'Rabozaal'). Daarnaast is er het Theatercafé dat voor verschillende doeleinden kan worden gebruikt. Deze multifunctionele ruimte kan los of in combinatie met de grote zaal en/of foyers worden gebruikt. Het theater is ontworpen door architect Jan Hoogstad en werd in 1995 in gebruik genomen. Begin 1996 is het officieel geopend als vervanging voor de afgebrande Stadsdoelen en het kleinere Waagtheater aan de Markt.

Zuidpoort is een buurt rond de zuidelijke toegang tot het centrum van de plaats Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Een poort is er in dit gebied tussen de Rotterdamse poort of Rotterdammerpoort en de Oostpoort nooit geweest. De naam van het gebied is pas eind tachtiger jaren in gebruik geraakt en op 24 juni 1993 door de Gemeenteraad van Delft aangenomen. De historische Zuidpoort (een andere naam voor de Schiedamse Poort), afgebroken in 1836, lag aan de andere kant (Westzijde) van de Oude Delft/Schie (zie bijvoorbeeld de kaart 'Delfi Batavorum Vernacule Delft' van Frederik de Wit uit 1698-1700, inventaris nummer 1344 in het Stadsarchief van Delft).

De Zuiderkerk in Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, is een voormalig Nederduitse Gereformeerde kerk. De kerk werd in 1888 gebouwd naar een ontwerp van G. van der Kaaden, en heeft elementen ontleend aan het classicisme en renaissance. De kerk bevindt zich op een binnenplaats. Aanvankelijk werd de kerk gebruikt voor diensten van de Nederduits Gereformeerde Kerk, een kerkelijke stroming die zich enkele jaren daarvoor landelijk van de Nederlandse Hervormde Kerk had afgescheiden onder invloed van Abraham Kuyper. De kerk zou pas later de naam "Zuiderkerk" gaan dragen. De eerste predikant van deze gemeente was ds. C.W.J. van der Lummel. In 1897, vijf jaar later dan het besluit van de synode, besluit de gemeente samen te gaan met de Christelijke Gereformeerde Kerken in Delft tot de Gereformeerde Kerken in Nederland. Slechts een klein deel besluit niet met de fusie mee te gaan. Halverwege de 20e eeuw krijgt de kerk te kampen met een sterke daling van het ledenaantal, en wordt het kerkgebouw gesloten. In 1965 wordt het gebouw verkocht aan een ijzerhandel, en in 1983 wordt het een rommelmarkt. In 1990 wordt het gebouw aangekocht door de evangelische gemeente "Morgenstond", die het gebouw in twee jaar tijd verbouwt: In de hoge kerkzaal wordt een verdieping geplaatst, waardoor de begane grond beschikbaar komt als ontmoetingsruimte, en op de eerste verdieping een kerkzaal verrijst met plaats voor 600 personen. Tevens is er een doopbad aanwezig, deze is geplaatst onder het podium. Door een aantal platen van het podium af te halen, is het doopbad zichtbaar. In 1992 wordt het gebouw door de evangelische gemeente in gebruik genomen.

DOK Delft is de openbare bibliotheek in Delft. In 2018 werd het gebouw aan het Vesteplein verbouwd tot een nieuw cultureel centrum, genaamd OPEN. Hierin is, naast de oorspronkelijke bibliotheek, ook de Vrije Academie Delft, ook wel De VAK genoemd, gevestigd. De naam DOK is ontstaan door een fusie van de voormalige DiscoTake, de Openbare bibliotheek Delft en het Kunstcentrum Delft. Sinds januari 2006 vormen zij samen DOK. In mei 2007 is zij een nieuw gebouw ingetrokken aan het Vesteplein (Zuidpoort). Daarnaast is er een tweede vestiging in de wijk Voorhof. Als Library Concept Center wint DOK in 2006 en 2007 verschillende prijzen op het gebied van innovatie, hieronder de Innovatiestimulans bibliotheekvernieuwing. Ook ontwikkelt DOK in die periode een nieuw databasesysteem onder de naam ‘Clientrix’. Uiteindelijk wordt DOK Delft eind 2009 door een vakjury onder auspiciën van Bibliotheekblad uitgeroepen tot ‘beste Bibliotheek van Nederland’. In 2013 is DOK opnieuw genomineerd als Beste Bibliotheek van Nederland.

De Open Deur is een gebouw dat zich bevindt aan het Achterom, een gracht en straat in het centrum van de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De naam van het gebouw is een verwijzing naar het Bijbelboek Openbaringen 3:7-13.

De Sint Sebastiaansbrug is een basculebrug over het Rijn-Schiekanaal in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De vernieuwde brug is op 12 juni 2020 opengegaan voor al het wegverkeer, behalve tramverkeer, wat later in 2020 had moeten volgen. Door vertragingen zal het tramverkeer echter tot eind 2023 op zich moeten laten wachten. De Sint Sebastiaansbrug is eigendom van de gemeente, met uitzondering van het deel van het brugdek boven het water, dat eigendom is van de provincie Zuid-Holland.

De Hoogbrug is een gemetselde stenen boogbrug in het centrum van de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De brug, gelegen bij Achterom, is een rijksmonument en is vermoedelijk gebouwd in de 16e eeuw.

De Rotterdamse Poortbrug was een basculebrug over het Rijn-Schiekanaal in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De brug verbond de Zuidwal/Oude Delft met de Scheepmakerij/Hertog Govertkade op de locatie van de in de 19e eeuw gesloopte Rotterdamse Poort. Deze brug werd in 1978 gesloopt zodat de scheepvaart beter de bocht in de Kolk kon maken.

De Rotterdamse Poort was een poort in de Nederlandse stad Delft, gelegen nabij het voormalige Legermuseum, de plaats waar de Schie is verbonden met de grachten van Delft. De poort is na 1450 en voor 1600 gebouwd. Het poortgebouw was 13,50 m bij 13,20 m. De doorgang had waarschijnlijk een breedte van 3,70 m. De poort is onder meer vastgelegd door Johannes Vermeer in zijn schilderij Gezicht op Delft. In de Middeleeuwen stond de Rotterdamsepoort ook bekend als de Wittevrouwenpoort vanwege het nabijgelegen klooster Koningsveld, waar witgeklede zusters woonden. Later werd de poort bekend als de Sint-Jacobspoort omdat het schippersgilde, met de patroonheilige de apostel Jacobus, de zaal op de bovenverdieping van het poortgebouw gebruikte. Tijdens de achttiende eeuw werd de voorpoort afgebroken en werd de gevel van de hoofdpoort vervangen door een classicistisch ontwerp. De doorgang naar de stadssingel aan de rechterkant kon daardoor breder worden gemaakt. De poort werd uiteindelijk afgebroken in de periode 1834-1836.

De Gasthuisbrug is een boogbrug in het centrum van de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De brug is een rijksmonument en stamt uit het jaar 1575 en hij overbrugt de Brabantse Turfmarkt. In 1252 werd vanuit het klooster Koningsveld het Gasthuis gesticht ten noordoosten van de huidige brug. De brug, die zijn naam aan dit gasthuis ontleent, werd al in 1268 genoemd in een charter waarin Floris V de stadsrechten bevestigde en uitbreidde. De boogbrug werd in 1575 vernieuwd (volgens de sluitsteen met dat jaartal) en in 1929 vernieuwd en verbreed in beton met een bedekking van metselwerk.

Het Legermuseum was een museum gericht op de geschiedenis van de Nederlandse krijgsmacht, met name de landstrijdkrachten. Het was van 1986 tot januari 2013 gevestigd aan de Korte Geer te Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. In 2013 is het museum samengevoegd met het Militaire Luchtvaart Museum in Soesterberg, provincie Utrecht, en daar is ook de hele collectie naartoe verhuisd.