Station Brummen

Sportclub Brummen is een amateurvoetbalvereniging uit de plaats Brummen in de Nederlandse provincie Gelderland.

Brummen () is een plaats in de Nederlandse provincie Gelderland. Het is de hoofdplaats en de op een na grootste plaats van de gemeente Brummen met 8.425 (per 1 januari 2023).

Toy Gallery was een speelgoedmuseum in de Gelderse plaats Brummen. Het museum heette voorheen Stichting Speelgoedmuseum Barneveld. Het museum was 500 m² groot en toonde een overzicht van speelgoed uit de afgelopen 150 jaar. Het werd beheerd door Stichting Speelgoedmuseum Brummen. In het museum werkte een groep vrijwilligers.

De Rees is een landhuis en voormalige havezate in de gemeente Brummen, gelegen tussen Brummen en Leuvenheim, in de Nederlandse provincie Gelderland.

De Engelenburg Golf & Country Club is een Nederlandse golfclub in Brummen.

Groot Engelenburg is een buitenplaats op een 50 hectare groot landgoed met golfbaan gelegen in Brummen in de Nederlandse provincie Gelderland. Het landhuis is gebouwd op de plek waar oorspronkelijk een middeleeuws kasteel stond. Het werd in 1624 door het Spaanse leger in brand gestoken en verwoest tijdens de Inval van de Veluwe. In 1641 bouwde Jacob II Schimmelpenninck op de grondvesten van het kasteel een nieuw landhuis, dat hij voor de jacht gebruikte. Later was het als vakantie- en conferentieoord in bezit van de Twentsche Bank en na een fusie van de Algemene Bank Nederland. Sinds 1987 is het een hotel-restaurant. Groot Engelenburg is opgenomen in het register van rijksmonumenten.

De Oude of Sint-Pancratiuskerk in de Gelderse plaats Brummen is een laatgotisch bouwwerk. De kerk is gebouwd in het eerste deel van de vijftiende eeuw. Volgens de informatie bij de kerk zou de toren in het begin van de 15e eeuw gebouwd zijn en het oudste deel van het gebouw vormen. De rest van de kerk zou na die tijd zijn gebouwd. Zowel de rijksdienst voor het cultureel erfgoed als Stenvert vermelden echter dat de kerk halverwege de 15e eeuw werd gebouwd en de toren pas rond 1500. Voor de bouw van de onderste geleding van de toren werd tufsteen gebruikt. Voor de middelste geleding werden - voor een grootste gedeelte - lagen tufsteen afgewisseld met lagen baksteen. Het bovenste deel van de middelste geleding en de bovenste geleding van de toren is gemaakt van baksteen. Oorspronkelijk had de toren een spitsvormige bekroning. Nadat deze torenspits tijdens een storm in 1818 verloren ging kreeg de toren zijn huidige bolvormige bekroning. Op de plaats waar de kerk werd gebouwd stond eerder al een kapel. Slechts een deel van de 15e-eeuwse kerk is bewaard gebleven. Een deel van de gewelven werd in het begin van de 18e eeuw gesloopt. De aan de zuidzijde van de kerk aangebouwde zijbeuk dateert uit 1937. In 1971 werden het kerkgebouw en de kerktoren erkend als rijksmonument en ingeschreven in het monumentenregister. De kerk is in gebruik bij de Protestantse gemeente Brummen.

Het dorp Leuvenheim is gelegen aan de IJssel, in de gemeente Brummen, in de Nederlandse provincie Gelderland. Het dorp had op 1 januari 2023 735 inwoners in zowel de dorpskern als het buitengebied. In het dorp zijn geen winkels voor dagelijkse boodschappen, hiervoor moet men naar het dorp Brummen of Dieren. In het dorp is een basisschool, "De Rietgors". Het dorp kent diverse verenigingen, zoals de Tennisclub "LTC", de badmintonvereniging, de Oranjevereniging. "Leuvenheims Belang" zet zich in voor het welzijn van de inwoners. De oudste vermelding van Leuvenheim stamt uit 1046. In dat jaar kreeg bisschop Bernulfus van keizer Hendrik III de stad Deventer en een graafschap in Hamaland, ook wel de Pago Isola of IJsselgouw genoemd. Leuvenheim (Louene) wordt genoemd als een van de grensplaatsen. Andere historische spellingsvarianten op de plaatsnaam zijn Lovenen (1400), Lavenem (1440), Lovenhem (1550) Lovenem en Loivenom (1640), Löfen (1650), Loevenich (1700), Leuven (1750) en Leuvenheim vanaf 1781.

Huis Den Bosch is een landhuis met bijbehorend landgoed in de Gelderse plaats Leuvenheim. Het gebouw dateert uit het begin van de 17e eeuw. In 1832 werd het gebouw aanzienlijk vergroot en kreeg het zijn classicistisch uiterlijk. Kenmerkend zijn de ingangspartij en torenachtig uitbouwsels aan de achterzijde. De ingangspartij bevindt zich in het midden van de voorgevel. Twee zuilen staan ter weerszijde van de toegangsdeur, waarboven zich een balkon met een hekwerk bevindt. Het centrale karakter wordt geaccentueerd door een dakkapel recht boven het balkon. Deze dakkapel wordt bekroond met een klokkentorentje voorzien van een tentdak. Zowel de voor- als de achtergevel zijn symmetrisch vormgegeven. Het symmetrische patroon wordt enigszins doorbroken in de onderste bouwlaag aan de voorzijde, waar links van de voordeur twee zesruitsvensters zijn aangebracht en rechts van de voordeur twee dubbele deuren. Door de veelhoekige structuur van de kamers aan de linker- en rechterachterzijde van het gebouw wordt een torenachtige indruk gecreëerd. Huis Den Bosch is mede vanwege de ouderdom van het gebouw en de 19e-eeuwse uitbreiding in classicistische stijl erkend als rijksmonument. Ook de relatie met andere onderdelen van het totale complex speelde een rol bij deze erkenning. Tot de eveneens als rijksmonument aangewezen onderdelen van het complex behoren naast het landhuis ook de historische tuin- en parkaanleg, het koetshuis, de koetsierswoning, een dienstwoning, een jachtopzienerswoning, enkele schuren en de inrijhekken.

Stopplaats Leuvenheim (Lvh) is een voormalige halte aan de Staatslijn A tussen Arnhem en Leeuwarden. De stopplaats lag tussen de huidige stations van Dieren en Brummen. Stopplaats Leuvenheim was geopend van 1882 tot 1917.

Huize de Wildbaan is gebouwd in 1910 ter vervanging van een ouder huis op landgoed de Wildbaan. Het is ontworpen door de architect H.A. Ezerman, in opdracht van de kolonel der cavalerie, Adriaan Jacob Paul Metelerkamp van Bronkhorst. De Wildbaan is een landgoed in de gemeente Brummen, het vormt samen met de aangrenzende landgoederen Den Bosch en De Rees een soort gordel om de buurtschap Leuvenheim.

Spaansweerd, ook bekend als Oud Spaansweerd, was een kasteel in het Nederlandse dorp Steenderen, provincie Gelderland. De huidige bebouwing kan worden beschouwd als een voortzetting van het middeleeuwse kasteel en staat bekend onder de naam Spijker.