Brug 567

THC Hurley is een Nederlandse hockeyclub uit Amstelveen. De club komt bij de dames en de heren uit op het hoogste niveau(hoofdklasse) 2019-2020

FC Amsterdamse Bos is een amateurvoetbalvereniging uit Amstelveen, Noord-Holland, Nederland.

Amsterdamsche Hockey & Bandy Club is een Nederlandse hockeyclub uit (anders dan de naam doet vermoeden) Amstelveen. De club is met 2300 leden (peildatum juli 2022) de vierde hockeyclub van Nederland en de grootste van Noord-Holland. "Amsterdam" geldt als een grootmacht in het (inter)nationale clubhockey. De club komt bij zowel de dames als de heren uit op het hoogste niveau. Vrijwel elk jaar doet de club met het eerste mannen- en vrouwenteam mee in de strijd om de landstitel in de Nederlandse Hoofdklasse.

Het park De Braak in de Noord-Hollandse plaats Amstelveen is vanaf de jaren dertig van de 20ste eeuw aangelegd en is eigenlijk een langgerekte heemtuin. Het ligt in de noordwesthoek van Amstelveen, langs de Amsterdamseweg, die de noordelijke en westelijke begrenzing vormt. In de nabijheid van De Braak ligt het Jac. P. Thijssepark uit de jaren veertig. Veel inheemse planten hebben een plek in de beide parken gekregen. Het onderhoud is zeer intensief en voor een groot gedeelte handmatig, wat een evenwichtige beplanting oplevert. Deze parken zijn geïnspireerd op de ideeën onderwijzer, veldbioloog en natuurbeschermer Jac. P. Thijsse. Sinds de voltooiing in 1928 van het 'Wandelpark' (later omgedoopt in Broersepark) was er ook een eigen Amstelveense plantsoenendienst actief. In het noordwesten van de gemeente werden vervolgens meer parken aangelegd. In de nabijheid van de Amsterdamseweg wilde men villa’s en luxe woningen bouwen met ruime tuinen in een groene omgeving. Dit om bewoners te trekken die de drukke stad Amsterdam wilden ontvluchten. Het basisplan voor de gemeente Nieuwer-Amstel werd in 1935 goedgekeurd. Zo ontstonden aan weerszijden van de Amsterdamseweg het park De Braak en het Jac. P. Thijssepark. Het eerste park werd aangelegd langs een waterplas die een overgebleven deel was van het vroegere Karnemelksegat, dat was ontstaan na een doorbraak van de Nieuwe Meer in de zestiende eeuw. Chris P. Broerse kreeg opdracht om langs dit water een park aan te leggen. Omdat de ondergrond nat, arm en zuur was, was dit geen gemakkelijke opgave. In deze periode ontstond het besef gebruik te maken van eigen inheemse planten. Hiertoe werd Broerse ook geïnspireerd door Jac. P. Thijsse. Er werden planten aangeplant die die pasten bij nat, arm en zuur veen. De aanleg van het park De Braak startte aan het einde van de jaren dertig en werd ook benut als werkverschaffingsproject voor de vele werklozen. De plas werd uitgebaggerd en er langs werden paden over de drassige veengrond aangelegd. Het eerste ontwerp van het park dateerde van 1939 en betrof het deel direct rond de plas. In 1941 werd besloten het park naar het oosten (tot de spoorlijn) uit te breiden met De Doorbraak, bijna 4 hectare groot. Er werden verbindingen gemaakt met de ringvaart van de Middelpolder en met de Buitendijkse Polder, zodat de waterstand beter beheerst kon worden. In 1957 ontwierp Broerse aan de zuidzijde van De Braak en visueel aansluitend, een 8 hectare groot heempark rond het hoofdkantoor van de Van Leer Vatenfabriek. Er zijn twee entreepaden aan de noordzijde, twee aan de westzijde, en één aan de oostzijde. Aan de Amsterdamseweg staat een banpaal (monumentnummer 8140). Het park De Braak stond aan de basis van de Amstelveense heemparktraditie. In 2011 werden De Braak en het Thijssepark rijksmonument.

Pinoké is een Nederlandse hockeyclub uit de Nederlandse plaats Amstelveen (provincie Noord-Holland). De heren en dames komen beide uit op het hoogste niveau. Bij de jeugd wordt er gespeeld op het landelijke niveau, waarbij vanuit de jeugdopleiding wordt gestreefd om iedere speler beter te maken. Het terrein is gevestigd in het Amsterdamse Bos, pal naast het Wagenerstadion, waar buurman Amsterdam speelt.

Brug 1513 is een bouwkundig kunstwerk in het Amsterdamse Bos. Het Amsterdamse Bos maakt deel uit van de gemeente Amstelveen, maar wordt beheerd door de gemeente Amsterdam. De geschiedenis van deze brug is onduidelijk. De brug is namelijk vrij onzichtbaar in het landschap gebouwd. Het is een zogenaamde duikerbrug, een brug over een duiker met nauwelijks wegverhoging. De brug is aangelegd in een brede verkeersroute ten zuiden van de Bosbaan. Over dat brede pad met gescheiden verkeersstromen gaan voetgangers, fietsers, ruiters te paard, maar ook dienstvoertuigen die vanaf het bezoekerscentrum bij de ingang Van Nijenrodeweg het bos in moeten. Die duiker zorgt voor een ongehinderde waterstroom noord-zuid in het bos, ter plekke bestaand uit nauwe slootjes. De duiker is al te zien op de ontwerpplattegronden uit 1930-1937. Daartegenover staat dat de brugnummers van de bruggen die toen ontworpen werden alle in de 500-serie werden ingedeeld, maar niet deze. Dat de brug toch waarschijnlijk uit die tijd stamt, is terug te vinden in de beide balustraden, die omdat ze zo ver uiteen liggen niet in één oogblik te vangen zijn. De duiker is circa 35 meter lang. Die balustraden zijn opgetrokken in baksteen dat motieven vertoont van de Amsterdamse School met ronde bouwdelen in baksteen, ezelsrugen en verspringende metselverbanden. Anderzijds lijkt de brug op geen van de bruggen die in de 1500-serie ondergebracht werden, dat zijn veelal parkbruggetjes uit de jaren zeventig. In 1999 kwam MTD Landschaparchitecten in het bos om te bekijken welke kunstwerken eventueel beschermd moesten worden door een status van gemeentelijk monument. Zij vonden het een identiteitsdrager van het bos, maar tekenden aan dat het kunstwerk zich nauwelijks als brug laat zien. Zoals bovengenoemd liggen de leuningen circa 35 meter uit elkaar en ze staan ook nog eens in een groenstrook met plant- en struikgewas dat gewoon dwars over de duiker loopt. Door begroeiing op de balustraden gaan ze steeds verder op in de natuur. MTD sprak van “zorgvuldig gedetailleerde baksteenarchitectuur”. Voor zover bekend heeft de brug niet de status Gemeentelijk monument van Amstelveen gekregen.

Het Dr. Jac. P. Thijssepark is een park in de Noord-Hollandse plaats Amstelveen. Het is in de 20ste eeuw aangelegd en is eigenlijk een langgerekte heemtuin. Het park ligt in de noordwesthoek van Amstelveen, aan de rand van het Amsterdamse Bos. De hoofdingang bevindt zich aan de Prins Bernhardlaan. In de nabijheid van het Thijssepark ligt het oudste heempark van Amstelveen: De Braak, uit 1939. Veel inheemse planten hebben een plek in de beide parken gekregen. Het onderhoud is zeer intensief en voor een groot gedeelte handmatig, wat een evenwichtige beplanting oplevert. Het park is vernoemd naar de onderwijzer, veldbioloog en natuurbeschermer Jac. P. Thijsse. De aanleg van het Thijssepark startte in 1940 onder leiding van C.P. Broerse, maar werd vanwege de oorlogssituatie in 1942 stilgelegd. In 1949-'50 werden het noordelijk en westelijk deel, tussen de Hoornsloot en de Amstelveense Prinsessenbuurt, voltooid. In 1972 kwam er een zuidelijke tak bij. In 2011 werden De Braak en het Thijssepark rijksmonument.

Het Wagenerstadion is een Nederlands veldhockeystadion. De maximale toeschouwerscapaciteit bedraagt 7.600. Het complex is sinds 1980 eigendom van de Koninklijke Nederlandse Hockeybond (KNHB). Het stadion is gelegen in het Amsterdamse Bos, op grondgebied van de gemeente Amstelveen. Hockeyclub Amsterdam bouwde het naar de toenmalige voorzitter Joop Wagener sr. (1881-1945) genoemde stadion in 1939. Eind zeventiger jaren van de vorige eeuw bleek de oudste hockeyclub van Nederland niet langer in staat het onderhoud voor zijn rekening te nemen en werd het verkocht aan de KNHB. In het contract dat beide partijen destijds opmaakten, heeft de club wel het eerste gebruiksrecht. Sedert 1980 beschikt het stadion over een kunstgrasmat. Tegenwoordig verzorgt de gemeente Amsterdam het onderhoud van het stadion, in opdracht van de KNHB. Het stadion is met enige regelmaat het decor van een (oefen)interland of een groot internationaal toernooi. Zo werden het WK hockey van 1973 en het EK hockey van 1983 beide in Amstelveen gespeeld. Nederland won in het stadion de Champions Trophy in 2003. Het op een na laatste grote internationale hockeytoernooi in het Wagenerstadion was de strijd om de Champions Trophy voor vrouwen in 2006. In 2009 is het EK hockey voor dames en heren er gespeeld. De dames wonnen goud, de heren wonnen brons. Ook in augustus 2017 werd het EK voor heren en dames in het stadion gehouden, het stadion heeft hiervoor een flinke verbouwing ondergaan. In juni 2021 werd het EK voor dames en heren voor de vierde keer in het stadion gehouden.

Sporting Martinus is een Nederlandse amateurvoetbalclub uit Amstelveen. De eerste elftallen van de club spelen in de Vierde klasse zaterdag (2020/21) en in de Derde klasse zondag (2020/21).

Brug 550 in een bouwkundig kunstwerk in het Amsterdamse Bos. Het Amsterdamse Bos maakt deel uit van de gemeente Amstelveen, maar wordt beheerd door de gemeente Amsterdam. Bij de aanleg van het Amsterdamse Bos werd aan architect Piet Kramer van de Dienst der Publieke Werken gevraagd bruggen te ontwerpen. Hij kwam rond 1938 met bruggen in de categorieën houten en stenen bruggen. Binnen die categorieën varieerde hij vanuit een basis ontwerp. Deze brug van circa 15 meter lengte valt in de eerste categorie, maar ze is pas in 1956 gebouwd. In 1999 werden alle bruggen in het Amsterdamse Bos door MTD Landschapsarchitecten in opdracht van de gemeente onderzocht op hun cultureel belang. Geconstateerd werd dat de brug een identiteitsdrager was binnen de bosbruggen en men zag in brug 550 een van de aantrekkelijkste houten bruggen van Kramer. Het bruggetje ligt over een waterscheiding tussen een bosdeel enerzijds (dichte bosbebouwing) en het kleine kinderbad en de grote speelweide anderzijds (open veld). Alhoewel in het onderzoeksrapport melding gemaakt wordt van een verscholen ligging, was er tevens sprake van een wit-groene markering in het landschap. De eenvoudige uitvoering heeft een eenheid tussen dek en leuningen en voor Kramer karakteristieke houtverbindingen. De gemeente Amstelveen deed ook onderzoek om te kijken of de brug, net als meerdere bruggen in het bos, beschermd moest worden door de status gemeentelijk monument. Ze vond een totaal houten voetbrug die enigszins hellend ligt op houten brugpijlers met dito jukken. Deze hellende constructie was in de Amstelveende ogen eigenlijk niet noodzakelijk, want een kenmerk van deze brug is dat zij al relatief ver op de oevers begint. De borstwering gaat als het ware direct over in de brugleuningen/balustraden. De twee leuningrijen verschillen van elkaar; de onderste is afgerond, de bovenste afgeschuind. In de borstweringen vinden de beide brugleuningen elkaar; de bovenste loopt af naar de onderste en vinden samen hun begin/eind in een hoekbaluster. Opvallend is dat de onderste leuning gedragen wordt door meer balusters dan de bovenleuning. Ook vonden zij bij de brug twee ezelsruggen van baksteen, waarvan toen de bedoeling niet achterhaald kon worden.

Brug 551 is een bouwkundig kunstwerk in het Amsterdamse Bos. Het Amsterdamse Bos is een deel van de gemeente Amstelveen, terwijl de gemeente Amsterdam het beheer voert.

Brug 569 is een vaste brug in Amstelveen. Het bouwwerk is gelegen in het Amsterdamse Bos. Het ontwerp van de plaatbrug kwam van de hand van Piet Kramer, maar is atypisch voor hem. De brug is van beton op betonnen fundering, vertoont weinig stijlkenmerken van de door Kramer gehanteerde Amsterdamse School, maar meer van het nieuwe bouwen. Wat wel op Kramer wijst zijn de smeedijzeren balustrades met versieringen. De balustrades op de brug staan los van de balustrades op de landhoofden. Ter plaatse van de overgang zijn neerwaartse krommingen uitgevoerd in de vorm van twee naar elkaar toegebogen zwanenhalzen met hartjes aan het uiteinde. De brug heeft als officieuze naam Manegebrug, naar de nabijgelegen manege aan de Nieuwe Kalfjeslaan en bijbehorende springbaan. De brug is alleen geschikt voor voetgangers, fietsers en ruiters te paard en uiteraard nooddiensten.