Wibautstraat 80-86

De Weesperzijde is een woonwijk in Amsterdam-Oost. In de volksmond wordt ze wel Weesperzijdestrook genoemd. De wijk is genoemd naar haar westelijke grens, de Weesperzijde; de plaatselijke oostelijke kade van de Amstel. Daar waar de kade loopt vanaf de Mauritskade tot aan Duivendrecht, is de buurt nauwer gedefinieerd. Ze wordt gevormd door een landstrook tussen de Amstel (west), de Wibautstraat (oost), tussen de Mauritskade (noord) en de uitgang van de Ringvaart Watergraafsmeer naar de Amstel (zuid). Ze heeft een naar het oosten gerichte punt in de Parooldriehoek, daar waar de Wibautstraat met een knik onder de spoorlijn heen gaat. De wijk is administratief ingedeeld in drie buurten: Swammerdambuurt (van Mauritskade tot aan Eerste Oosterparkstraat) met als belangrijkste verkeersader de Ruyschstraat Weesperzijde Midden/Zuid en (vanaf Eerste Oosterparkstraat tot de ringvaart) eerder genoemde Parooldriehoek. Een deel van de wijk is aangelegd op het grondgebied van de voormalige gemeente Nieuwer-Amstel. Dit is nog terug te vinden in de straatnamen Grensstraat (de voormalige grens) en Marcusstraat, vernoemd naar Balthasar Marcus, een van de laatste burgemeesters van die gemeente. Dit deel van die gemeente werd in 1896 door Amsterdam geannexeerd. De geschiedenis van de buurt trekt gelijk op met die van de kade Weesperzijde. In het zuiden grenst de wijk aan de Van der Kunbuurt, die gebouwd is op het grondgebied van de voormalige gemeente Watergraafsmeer, in 1921 geannexeerd door Amsterdam. Door de verschillende geschiedenissen van de twee wijken is er een aanmerkelijk verschil in bouwstijlen; in de Van der Kunbuurt staan (oorspronkelijk) arbeiderswoninkjes.

Thonikgebouw is een gebouw op de noordoostelijke vooruitgeschoven hoek van de Wibautstraat en de Grensstraat, Amsterdam-Oost.

De Miquelstraat was een straat in Amsterdam-Oost. De straat werd per raadsbesluit van 15 november 1882 vernoemd naar botanicus Friedrich Anton Wilhelm Miquel. De straat werd aangelegd tussen de Deymanstraat en het Oetgenspad (de latere Eerste Oosterparkstraat). De bebouwing liep parallel aan de spoorbaan van en naar het Station Amsterdam Weesperpoort. Toen deze spoorbaan na 1939 werd opgebroken en op die plaats de Wibautstraat werd aangelegd verdween de straat evenals de Spoorbaanstraat en het eerste deel van de Vrolikstraat. Op 14 augustus 1942 werd, op aandrang van de Duitse bezetters, bij besluit van burgemeester Edward Voûte een aantal Amsterdamse straatnamen veranderd. Het ging om straten die naar het Nederlandse koningshuis of naar Joden genoemd waren. De Wibautstraat werd hierbij vernoemd in Weesperpoortstraat. Na de capitulatie werd dit op 18 mei 1945 direct weer ongedaan gemaakt. Een deel van de bebouwing van de Miquelstraat was toen al verdwenen. Een aantal panden viel in de Tweede Wereldoorlog ten prooi aan houtroof, waardoor de hoek met de Blasiusstraat al ingestort was. De straat had alleen even nummers (2 tot en met 56, waarvan 10 tot en met 24 ontbraken) op huisnummer 3 na. Daar was gevestigd een kantoor van de brouwerij Drie Hoefijzers uit Breda. Dat gebouwtje verdween al in 1942. Het enige dat in de 21e eeuw nog aan de straatnaam herinnert is een tweetal panden samen genoemd Pakhuys Miquel (met daarnaast nog een herenhuis), die na een grote renovatie in 2009/2010 het adres Wibautstraat 20-22 (voorheen Miquelstraat/Weesperpoortstraat 2-4) en hun naam kregen.

Eerste Oosterparkstraat 107-143 in Amsterdam is een huizenblok aan de Eerste Oosterparkstraat in Amsterdam-Oost, dat een uitloper heeft aan de Wibautstraat.

De Wibautstraat is een straat in Amsterdam-Oost, tussen het Rhijnspoorplein en het Prins Bernhardplein (nabij het Amstelstation) en vernoemd naar oud wethouder Floor Wibaut.

Vrolikstraat 8 is een gebouw aan de Vrolikstraat in Amsterdam-Oost. Het gebouw stamt uit de wederopbouwperiode en kreeg in 2007 een plaats in op een lijst met de 100 meest waardevolle monumenten uit die periode. Het werd in 2009 tevens opgenomen in het register van rijksmonumenten. Sinds 2013 is hier het Cygnus Gymnasium gevestigd.

Schepping is het verhaal achter een kunstwerk zonder titel in Amsterdam-Oost. Het is een relatief groot marmermozaïek op een betonnen muur, die aan die kant een plat vlak is, maar aan de andere kant een overstek heeft en een lange zitbank. Het mozaïek is ontworpen door Harry op de Laak. Het geheel maakt deel uit van de toegang van wat vroeger de Eerste Christelijke LTS Patrimonium was. Die toegang, de muur en het reliëf werden op 12 oktober 2009 opgenomen in het monumentenregister. In 2013 werd het gebouw (Vrolikstraat 8), dat ook rijksmonument is, in gebruik genomen door het Cygnus Gymnasium. Het gebouw is van de hand van Commer de Geus en Ben Ingwersen en is in 2012 grondig verbouwd/gerenoveerd onder toezicht van architect Wessel de Jonge om het aan te passen aan de moderne eisen voor scholen. Daarbij zijn ook de mozaïeken van Op de Laak in en om het gebouw waar nodig hersteld. Zowel De Geus, Ingewersen en Op de Laak lieten zich inspireren door Le Corbusier. Het kunstwerk werd al voordat het tot rijksmonument werd bestempeld onderbroken door een metalen hekwerk, dat niet onder het rijksmonument is meebegrepen.

Handen is een kunstwerk in Amsterdam-Oost. Het is een plastiek geschapen door kunstenaar Willem Reijers (1910-1958). Handen is te zien aan de Wibautstraat; het kunstwerk steekt plotseling uit de bijna geheel vlakke achtergevel van het Cygnus Gymnasium, de voormalige Eerste Christelijke LTS Patrimonium. In 1956 gaf Patrimonium de opdracht aan de kunstenaar, in september 1957 werd het ontwerp goedgekeurd. De kunstenaar overleed in oktober 1958. Het werk werd door financiële perikelen van de school pas in 1961 geleverd. De school kreeg overheidssubsidie, waardoor het uiteindelijk in 1966 geplaatst kon worden. Patrimonium koos als locatie voor het werk hun nieuwe 2e LTS-gebouw aan de Dr. Jan van Breemenstraat nabij de Jan Evertsenstraat. De erven van Willem Reijers spanden daarop een rechtszaak aan. Ze beargumenteerden dat Handen was bedoeld voor de Wibautstraat en dat de manier van plaatsing bij de Jan Evertsenstraat het beeld van "een monstrueuze spin" opleverde in plaats van handen en dus uit haar context was gehaald. De Hoge Raad sprak uit in het voordeel van de erven, de school zou pas in 1978 tot plaatsing overgaan. Een voorstudie van Handen bevindt zich in de collectie van het Kröller-Müller Museum.

De Ruyschstraat is een straat in Amsterdam-Oost. De straat verbindt de Ceintuurbaan met het bij het Oosterpark gelegen 's-Gravesandeplein. De straat begint bij de Weesperzijde aan de Amstel, waar ze via de Nieuwe Amstelbrug met stadsdeel Zuid is verbonden. De Ruyschstraat wordt gekruist door twee van de belangrijkste verkeersaders van Amsterdam, de Wibautstraat, voor autoverkeer en de Weesperzijde, voor fietsverkeer. De straat is vernoemd naar de vermaarde Nederlandse anatoom, dierkundige en botanicus Frederik Ruysch (1638-1731). De eerdere naam is 3e Boerhaavestraat. Bekend uit de Ruyschstraat zijn Hartog's Volkoren Bakkerij, een bakkerij die sinds 1896 louter volkorenbrood bakt, en Café de Draver, thuisbasis van het vermaarde Kleurrijk Elftal waarvan 15 leden omkwamen bij de SLM-ramp in 1989. Aan het einde van de straat, bij het 's-Gravesandeplein en Oosterpark, is de ingang Spoedeisende Hulp van het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis. Tot 2015 was daartegenover een politiebureau gevestigd.

De Deymanstraat is een straat in Amsterdam-Oost.

De Blasiusstraat is een straat in Amsterdam-Oost.

Busstation Van Musschenbroekstraat was een busstation voor het streekvervoer in de gelijknamige straat, vlak bij de Wibautstraat, in Amsterdam-Oost vernoemd naar hoogleraar Petrus van Musschenbroek